Cefuroxime is de naam die wordt gegeven aan een medicijn dat behoort tot de cefalosporines De bèta-lactam antibioticum wordt gebruikt om bacteriële infecties te behandelen.
Wat is cefuroxim?
Cefuroxime is een bètalactam antibioticum dat doodt bacteriën. Het is van de 2e generatie groep cefalosporines Het medicijn heeft een breed werkingsspectrum en kan worden gebruikt voor matig ernstige ziekten waarbij geen levensgevaar bestaat. Cefalosporines zijn sinds 1955 beschikbaar voor de geneeskunde. Ze werden in zuivere vorm verkregen uit de schimmel Cephalosporium acremonium door de artsen Edward Penley Abraham en Guy GF Newton. Vanaf de jaren zestig ontstonden er tal van derivaten van cefalosporine met een sterkere werking, zoals cefuroxim In Duitsland wordt cefuroxim verkocht onder de bereidingsnaam Elobact. Bovendien zijn er tal van generieke geneesmiddelen.
Farmacologische werking
Net als de andere cefalosporines kan cefuroxim dodelijk zijn bacteriën, wat ook geldt voor snelgroeiende exemplaren. Dus beta-lactam antibiotica zijn structureel uitgerust met een speciale bètalactamring die de vorming van de bacteriële celwand verstoort. Dit proces resulteert uiteindelijk in de dood van de kiemen. Vanwege het effect van cefuroxim, water stroomt in de cellen van de bacteriën, waardoor ze opzwellen en vervallen. Cefuroxim is bijzonder effectief tegen gramnegatieve staafjes. Deze omvatten voornamelijk het bacteriële geslacht Haemophilus influenzae. Daarentegen vertonen pseudomonaden en enterokokken resistentie tegen de antibioticum Cefuroxim heeft een uitgesproken stabiliteit tegen bèta-lactamasen. Cefuroxim komt het maagdarmkanaal binnen via de mondholte, van waaruit het wordt opgenomen in het organisme van de patiënt. Het is echter ook mogelijk om het antibioticum door transfusie in een ader. Er vindt geen afbraak van het medicijn plaats. In plaats daarvan, eliminatie uit het lichaam komt snel via de nieren.
Medisch gebruik en toepassing
Voor gebruik wordt cefuroxim voornamelijk gebruikt tegen infecties veroorzaakt door streptokokken, omdat ze erg gevoelig zijn voor het antibioticum. Dit zijn luchtweginfecties zoals chronisch bronchitis or longontsteking, ontsteking van de mond en keel, oor, neus-, en keelinfecties zoals rhinitis, sinusitis, otitis mediaof amandelontsteking Andere indicaties zijn onder meer huid infecties, urineweginfecties, nier ontstekinginfecties van de weke delen, gewrichtsontsteking, botinfecties, Lyme, bloedvergiftiging en seksueel overdraagbare aandoeningen zoals gonorroe. Cefuroxim tablets worden onmiddellijk na een hoofdmaaltijd ingenomen. Het snijden of kauwen van de tablet wordt afgeraden om de werking van het antibioticum niet te verstoren. Het is ook mogelijk om een suspensie te maken van een cefuroxim-droogsap. Voor dit doel gekookt koud water wordt toegevoegd aan het droge sap in de fles. De fles moet dan goed worden geschud. Net als bij de tablets, het innemen van de suspensie vindt plaats na een hoofdmaaltijd. Het is belangrijk om cefuroxim regelmatig in te nemen, zodat de concentratie van de werkzame stof in het organisme blijft hoog. Voor volwassen en adolescente patiënten, een maximum per dag dosis van tussen de 250 en 500 milligram wordt aanbevolen. De patiënt neemt het dosis elke 12 uur. Voor kinderen van 5 jaar en ouder wordt tweemaal daags 125 tot 250 milligram cefuroxim toegediend. Hoe lang het antibioticum wordt toegediend, hangt af van de ziekte waaraan de patiënt lijdt en de omvang ervan. De patiënt mag in geen geval de therapie te vroeg, want anders bestaat het risico op terugval van de ziekte, aangezien niet alle bacteriën zijn gedood. Evenzo kan dit resulteren in resistentie van de bacteriën tegen cefuroxim.
Risico's en bijwerkingen
Bijwerkingen zijn binnen het bereik van de mogelijkheid bij het gebruik van cefuroxim. Zo heeft 1 tot 10 procent van alle patiënten last van bijwerkingen zoals netelroos, huiduitslag en jeuk. Ademen moeilijkheden, koorts en problemen met de bloedsomloop kunnen ook voorkomen. De allergische reacties treden ofwel onmiddellijk na het begin van de behandeling ofwel weken later op. De hoeveelheid antibioticum speelt geen rol allergie optreedt, moet de patiënt contact opnemen met de behandelende arts en, indien nodig, de behandeling staken therapie. Bij maximaal 10 procent van de patiënten duizeligheid, hoofdpijn en schimmelinfecties zijn ook mogelijk. Andere mogelijke bijwerkingen zijn onder meer lever disfunctie, tijdelijk bloed tel veranderingen, verlies van eetlust, misselijkheid, braken, pijn in de buik, gal stasis en geelzucht. Als de behandeling met cefuroxim wordt verlengd, bestaat er soms een risico op schimmel- of resistente bacteriële aantasting van de dikke darm, die zich manifesteert door intestinale ontsteking Met diarree. Cefuroxim mag niet worden gebruikt als de patiënt overgevoelig is voor de werkzame stof of voor een ander bètalactam-antibioticum. In het geval van bronchiale astma of allergieën, medische opheldering is vereist, aangezien overgevoeligheid dreigt. Cefuroxim is niet geschikt voor kinderen jonger dan drie maanden. In de context van zwangerschapmoet de arts vóór gebruik consequent de voordelen en risico's voor de patiënt afwegen. Hetzelfde geldt voor borstvoeding, omdat cefuroxim via de baby kan worden doorgegeven aan de baby moedermelk, wat vaak resulteert in verstoringen van de darmflora. Omdat er een risico is op interactiesmag cefuroxim niet samen met aminoglycoside worden ingenomen antibiotica zoals amikacine or gentamicine en diuretisch drugs zoals torasemide en furosemide. Dat risico bestaat nier hierdoor kan schade ontstaan.
