furosemide

Synoniemen

Lasix®, diuretica / diuretica, lisdiuretica / lisdiuretica, plaspillen, diuretica

  • diuretica
  • Torem

Definitie

Furosemide is een chemische stof die, wanneer het het lichaam binnendringt, een verhoogde uitscheiding van urine veroorzaakt. Het doelwit van dit medicijn is een specifieke ionentransporteur in de nier.

Introductie

Furosemide behoort tot de groep stoffen die bekend staat als diuretica. In de nierzorgt een transporteur in de nier voor de reabsorptie van zouten (natrium, kalium, chloride) en veroorzaakt zo een heropname van reeds gefilterd water. Als deze transporter wordt geremd door furosemide, kunnen de zouten en dus het water niet meer worden opgenomen, wat resulteert in meer urineren. Furosemide is de leidende stof van de klasse van werkzame stoffen van de zogenaamde lus diuretica.

Anatomie en fysiologie van de nier

De grote bloed schepen die leidt tot de nier vertakt zich via de nier naar steeds kleinere slagaders. Binnen de nier worden lussen gevormd uit de kleine bloed schepen (vas afferens) die naar de nier leiden. Samen met een basaal membraan en gespecialiseerde cellen (podocyten) wordt het nierfilter opgebouwd, dat wordt omgeven door een capsule.

Dit filter werkt als een zeef en laat vloeistoffen, dwz water, en klein bloed componenten om door te gaan. Hier wordt 150 - 200 liter water per dag afgefilterd. Het filter wordt gevolgd door een buizensysteem (tubuli-systeem inclusief de opvangbuizen), dat de taak heeft om deze primaire urine van maximaal 200 l tot ongeveer 1.5 - 2 l per dag te concentreren door water en stoffen opnieuw op te nemen.

Bovendien kunnen deze cellen ook bepaalde stoffen in de urine afgeven. Voor deze doeleinden zijn er veel verschillende kanalen en transporteurs op de cellen van het tubuli-systeem. Na door dit systeem te zijn gegaan, passeert de zogenaamde secundaire of terminale urine de urineleider (urether) in de blaas en kan worden uitgescheiden via de urinebuis.

Het tubuli-systeem bestaat uit een proximaal en een distaal gedeelte. Daartussenin ligt de zogenaamde Henle-lus. De verzamelbuizen zijn verbonden met het distale gedeelte. Deze leiden naar het urineleider. De verschillende secties hebben verschillende specialisaties.