Behandeling van pijn in het stuitbeen

Introductie

coccygeaal pijn (coccygodynie) is pijn die optreedt in het onderste deel van de wervelkolom (Os coccygis) en meestal een stekend of trekkend karakter heeft en kan uitstralen naar aangrenzende lichaamsdelen. Soms klagen patiënten over zo ernstig pijn dat ontlasting, geslachtsgemeenschap of zelfs zitten bijna onmogelijk lijkt. Ongeveer 80% van de patiënten met stuitbeen pijn zijn vrouwen.

Behandeling op oorzaak

Gewoonlijk stuitbeen pijn is de oorzaak. Voordat een adequate therapie kan worden uitgevoerd, is voldoende en gerichte diagnostiek nodig in de vorm van een medisch, klinisch onderzoek door middel van een index vinger inbrengen in de anus (digito-rectaal onderzoek) en ook in de vorm van röntgenfoto's (stuitbeen target image), MRI-onderzoeken van het stuitbeen, CT-onderzoeken en a gynaecologisch onderzoek.

• Periostitis aan het stuitbeen
• Breuken (fracturen)
• Ontsteking van spieren, pezen of botten
• Aangeboren misvormingen van het stuitbeen
• Stuitbeen fistels, zweren (tumoren)
• Hernia van de lumbale wervelkolom
• Ernstige mechanische overbelasting (ongevallen, geboorten, zwangerschapsgerelateerde druk van het kind op het stuitbeen, chronische obstipatie) of
• Psychosomatische ziekten

Behandeling van pijn in het stuitbeen

Stuitbeenpijn duurt vaak lang voordat het zich ontwikkelt. Eerst moet de oorzaak van de pijn worden geïdentificeerd, zodat deze kan worden behandeld. Als het een breuk (fractuur) van het stuitbeen, is de eerste stap het gebruik van pijnstillende medicijnen zoals paracetamol, ibuprofen or diclofenac (orale analgetica).

Er is ook de mogelijkheid van infiltratie van lokaal anesthetica (lokale anesthetica) of ontstekingsremmende geneesmiddelen (glucocorticoïden/cortisone​ Verder dient de patiënt een bedrust aan te houden die genezing bevordert of een verlichting van het stuitbeen tijdens het zitten te bereiken door middel van een trogvormige zitring. Fysiotherapie of psychotherapie kan ook helpen om de symptomen te verlichten.

Studies tonen aan dat alternatieve medische maatregelen (complementaire geneeskunde) in de vorm van yoga, tai-chi, meditatie, osteopathie or acupunctuur kan ook een adequate aanvullende therapieoptie zijn. Als met deze conservatieve maatregelen gedurende meer dan 3 maanden geen verbetering van de symptomen wordt bereikt, kan chirurgische verwijdering (resectie) van botdelen (botfragmenten) of het gehele stuitbeen nodig zijn. Een operatie kan echter ook leiden tot ernstige pijn in het gebied van het litteken en moet daarom zorgvuldig worden overwogen.

Bij kneuzingen in het stuitbeengebied (bijvoorbeeld door vallen of direct geweld) kunnen verkoelende of pijnstillende medicatie voor verbetering zorgen. Na een blauwe plekhet stuitbeen moet echter regelmatig worden onderzocht. Als er sprake is van overmatige vochtophoping in dit gebied, kan chirurgische hulp nodig zijn.

Stuitbeenpijn kan ook optreden bij hernia van de lumbale wervelkolom (schijfverzakking van de lumbale wervelkolom) of uitsteeksels van de lumbale schijf (uitsteeksel van de schijf van de lumbale wervelkolom) in het gebied van de lumbale wervelkolom. Deze pijn wordt vaak veroorzaakt door zenuwirritatie van de Ischiaszenuw (heupzenuw) of de annococcygeale zenuw. In eerste instantie dient geprobeerd te worden de hernia conservatief te behandelen in de vorm van rust, massages, fysiotherapie, warmte- en oefentherapie, manuele therapie of pijnstillende medicatie.

Als de symptomen aanhouden of als er naast de pijn in het stuitbeen sterke neurologische gebreken zijn, of als in een vroeg stadium een ​​dringende noodzaak tot actie bekend is, moet chirurgische therapie worden overwogen. Stuitbeenpijn kan vaak worden behandeld door de huisarts. De therapie bestaat meestal uit lichamelijke rust en pijnstillers indien nodig.

Deze kunnen worden voorgeschreven door de huisarts. Beeldvorming kan nodig zijn om ernstig stuitbeenletsel uit te sluiten, vooral na trauma zoals vallen. Hiervoor stuurt de huisarts de getroffen persoon meestal eerst door naar een orthopeed.

De orthopeed kan dan de beeldvorming laten uitvoeren door een radioloog. Omdat het stuitbeen een benige structuur is, kan een röntgenstraal is vaak voldoende; CT of MRI is zelden vereist. Als een orthopeed betrokken is bij de behandeling van pijn in het stuitbeen, kan hij of zij aanvullende fysiotherapie voorschrijven.

Bij pijn in het stuitbeen wordt een zitring gebruikt om het stuitbeen tijdens het zitten te beschermen, hiervoor is de zitring meestal aan de achterkant open zodat tijdens het zitten de belasting van het stuitbeen wordt gehaald. Deze vorm van therapie wordt vaak gekozen na traumatische stuitbeenpijn. Op deze manier kan het stuitbeen tijdelijk gespaard worden terwijl zittend toch mogelijk is.

Zitwiggen of zachte zitkussens kunnen ook worden gebruikt om pijn in het stuitbeen te behandelen. Deze zijn vaak erg behulpzaam bij vrij chronische pijn in het stuitbeen. Ze kunnen niet alleen worden gebruikt bij acute therapie, maar dienen ook om herhaling van stuitbeenpijn te voorkomen.

Chronische stuitbeenpijn komt vaker voor tijdens zwangerschap, vooral in gevorderde stadia van de zwangerschap. In de loop van zwangerschap, de ligamenten en spieren worden losser en de bekkenbodem wordt steeds meer gespannen naarmate het gewicht van het kind toeneemt. Dit kan leiden tot pijn in de rug, vooral in het onderste deel van de rug tot aan het stuitbeen.

Oefeningen die de bekkenbodem spieren helpen dit tegen te gaan. Zelfs zonder de aanwezigheid van een zwangerschap bekkenbodem kunnen los gaan zitten en zo pijn in het stuitbeen veroorzaken. Vaak zijn omliggende spieren ook de oorzaak van de klachten.

Deze kunnen te zwak zijn, waarbij niet alleen het versterken van de bekkenbodem maar ook van de bilspieren een goed uitgangspunt is. Welke vorm van bewegen nuttig is, kan het beste worden beoordeeld door een goed opgeleide fysiotherapeut. Hij kan je helpen bij het aanleren van bepaalde oefeningen, die je dan ook alleen thuis kunt doen.

Als daarentegen spanning van de spieren in de billen een probleem is, ontspanning het is waarschijnlijker dat technieken nodig zijn om de symptomen te verlichten. Warme baden, massages en, indien nodig, acupunctuur kan daarom vaak een extra positieve invloed hebben op de behandeling van pijn in het stuitbeen. Taping is vooral nuttig bij pijn in het stuitbeen als de oorzaak van de pijn een onbalans in de spieren is.

Vooral de bekkenbodemspieren worden hierdoor aangetast, maar zijn moeilijk te behandelen met tape. Als de oorzaak van de pijn echter in de bilspieren ligt, kan tape zeer goede therapeutische krachten ontwikkelen. Vooral het elastiek Kinesiotape kan langs de belangrijke spieren op de huid worden aangebracht.

Op deze manier ondersteunt het het trekken van de verzwakte spieren en kan het de pijn tegengaan. Af en toe wordt de pijn veroorzaakt door een beknelde zenuw. Ook hier kan tape, door de spieren te ondersteunen, de zenuw van zijn beklemming bevrijden en zo de pijn verlichten.

Ontsteking van de spieren, pezen or botten in het gebied van het stuitbeen kan ook leiden tot ernstige pijn in het stuitbeen. Het is belangrijk om te onderscheiden of de ontsteking wordt veroorzaakt door een langdurig (chronisch) proces, zoals chronische gewrichtsontsteking (artritis) of een acute of chronische ontsteking van het bot (osteomyelitis). In artritis, die vaak voorkomt in het gebied van het stuitbeen en een reumatologische aandoening is en dus een aandoening van de immuunsysteem (psoriasis artritis), lokale pijnstillende zalven (plaatselijke toepassing), ontstekingsremmende geneesmiddelen (glucocorticoïden/cortisone), en speciaal immunosuppressieve geneesmiddelen kan verlichting bieden.

Ontsteking van het bot (osteomyelitis) wordt meestal veroorzaakt door infecties met bacteriën, virussen of schimmels. In ongeveer 75-80% van de gevallen is de trigger de bacterie Staphylococcus aureus​ Daarom is het in de meeste gevallen nodig om met een adequate antibioticatherapie te beginnen en het geïnfecteerde bot te reinigen / spoelen.

Stuitbeenpijn kan ook optreden bij zwangere vrouwen tijdens de zwangerschap of tijdens de bevalling. De pijn in het stuitbeen die wordt veroorzaakt door de druk van het kind op het benige bekken verdwijnt meestal vanzelf, maar kan ook worden behandeld door middel van zitringen, fysiotherapie of warmte therapie​ Vanaf het 2e trimenon is het gebruik van wat pijnstillende medicatie ook mogelijk.

Zelfs tijdens de bevalling wordt pijn vaak veroorzaakt door irritatie, compressie of overmatig stretching van het stuitbeen. In het geval van zeer ernstige pijn in het stuitbeen tijdens de bevalling, kan een verdoving in de buurt van de spinal cord (epiduraal / PDA) kan verlichting bieden. Een andere mogelijkheid voor pijn in het stuitbeen is stuitbeen fistel (sinus pilonidalis / sacraldermoid / pilonidale cyste).

Hier haar groeit meestal in het stuitbeengebied, maar ook ongelukken of aangeboren afwijkingen kunnen een rol spelen. Een connectie (fistel) vormen tussen de haar wortel en het diepere weefsel. Deze verbinding vormt een aanvalspunt voor indringers zoals bacteriënDe behandeling van stuitbeen fistel kan conservatief worden gestart, dwz afwachten, maar in geval van ernstige pijn of ontsteking moet het operatief worden behandeld.

Omdat een herhaling van de fistel na de operatie vaak optreedt, is in veel gevallen een zeer goed doordachte afweging noodzakelijk. Bij stuitbeenpijn veroorzaakt door een tumor moet eerst het type tumor worden bepaald om de verdere procedure nauwkeurig te kunnen plannen. Vaak zijn stuitbeentumoren aangeboren afwijkingen bij jeugd (teratoma, dermoid), maar bottumoren, gynaecologische tumoren of metastasen van andere tumoren kunnen ook worden gevonden.

Afhankelijk van het type of de grootte van de tumor of een mogelijk reeds bestaande aantasting van andere structuren van het lichaam, zijn er verschillende behandelingsopties (chirurgie, chemotherapie, straling) kan worden overwogen om de pijnsymptomen van het stuitbeen te verbeteren. Als er geen fysieke oorzaak kan worden gevonden, kunnen sommige patiënten geholpen worden door psychotherapie. Pijnstillers, die idealiter een ontstekingsremmende (antiflogistische) werking hebben, zijn bijzonder geschikt voor het toedienen van medicatie bij acute pijn in het stuitbeen.

Dit zijn bijvoorbeeld de actieve ingrediënten diclofenac (Voltaren®), acetylsalicylzuur (Aspirine®) en ibuprofen​ Regelmatig gebruik van deze actieve ingrediënten zonder medisch toezicht moet echter worden vermeden, aangezien de maag voering wordt op de lange termijn door deze medicijnen beschadigd. Deze medicijnen kunnen ook helpen bij chronische pijn in het stuitligginggebied, maar moeten in de eerste plaats worden gebruikt om het bewegingsbereik te verzekeren of verder uit te breiden.

Sporten is immers nog steeds de beste remedie pijn in de rug, ongeacht de locatie. Als de pijn ondanks regelmatige inspanning aanhoudt, kan de huisarts een plaatselijke verdoving injecteren als hij dit geïndiceerd acht. Net als bij het nemen van medicijnen dient dit om de oorzaak van de pijn door beweging volledig te elimineren.

Afhankelijk van de oorzaak kan het gebruik van warmte of koude aangewezen zijn. In beide gevallen is het belangrijk de huid niet te verwonden, dwz te verbranden of te bevriezen. Om deze reden moet het gebied regelmatig worden gecontroleerd bij het aanbrengen van warmte of koude.

Plaats daarnaast altijd een handdoek of iets dergelijks tussen de temperatuurbron en de huid. Warmte helpt bij spanning in het algemeen. Dus als de pijn in het stuitbeen voortkomt uit een slechte houding en veel zitten, kan warmte hier helpen.

Dit is chronische pijn die in rust maar weinig merkbaar is en bij beweging nog erger kan worden. Hierdoor wordt vaak een ontlastende houding aangenomen, waardoor het bewegingsbereik steeds kleiner wordt. Om deze vicieuze cirkel te doorbreken, kan de toepassing van warmte in eerste instantie helpen.

Koud, aan de andere kant, moet worden toegepast op het stuitbeen in geval van vallen, dwz kneuzingen. De vorming van een hematoom (blauwe plek) kan dus worden verminderd, aangezien de bloed schepen plaatselijk enigszins bekneld raken door de kou. Bovendien neemt het in ieder geval een deel van de pijn weg van de blauwe plek.