Het klinische beeld van de baarmoeder ontsteking, baarmoederhalsontsteking, endometritis of myometritis is een klassieke pathologische stoornis bij vrouwen van verschillende leeftijdsgroepen vanwege de anatomische kenmerken.
Wat is een baarmoederontsteking?
Baarmoeder ontsteking, die zelfs jonge vrouwen kan treffen, staat ook bekend als cervicitis, endometritis of myometritis. In medisch taalgebruik duidt de beëindigende -itis altijd op een ontstekingsproces. Baarmoeder ontsteking kan verschillende delen van de interne voortplantingsorganen beïnvloeden, vooral de baarmoeder. In aanvulling op de hals, kan baarmoederontsteking met name de slijmvlies als de binnenvoering van de baarmoeder Als de baarmoederontsteking is gelokaliseerd in de hals, wordt het cervicits genoemd. Als het slijmvlies van de baarmoeder wordt direct aangetast, wordt de baarmoederontsteking genoemd endometritis Myometritis kenmerkt baarmoederontsteking die zich in de spieren manifesteert. Baarmoederontsteking kan acuut optreden of kan zich ontwikkelen tot een chronische ontsteking voorwaarde In de meeste gevallen geneest de ontsteking van de baarmoeder met de juiste behandeling zonder complicaties of gevolgen. Indien onbehandeld, kan baarmoederontsteking dat wel doen leiden tot ontsteking van de eileiders.
Oorzaken
Oorzaken van baarmoederontsteking zijn onder meer een ontsteking van de vagina. Specifieke bacteriële pathogenen die opstijgen door de vagina naar de baarmoeder en hals veroorzaken baarmoederontsteking. Hoewel het slijmvlies van de vagina zo resistent is dat bacteriën kan niet migreren naar de hogere organen. Sommige soorten bacteriën kan dit onder bepaalde omstandigheden realiseren. Baarmoederontsteking kan als het ware het gevolg zijn van natuurlijke processen zoals geboorten en miskramen, mechanisch anticonceptiva zoals spiraaltjes, abortussen of chirurgische behandelingen van de interne voortplantingsorganen. Andere mogelijke oorzaken van baarmoederontsteking omvat elk proces dat gepaard gaat met een verandering van de pH van de vagina tot het alkalische bereik. Dit zijn tumoren, poliepen, goedaardige gezwellen bij de baarmoederhals of vleesbomen Bacteriële agentia van baarmoederontsteking omvatten de zogenaamde chlamydia, gonokokken-, streptokokken- en stafylokokkenstammen, evenals bacteriën Escherichia coli of mycoplasma.
Symptomen, klachten en tekenen
De symptomen van baarmoederontsteking zijn afhankelijk van welk deel van de baarmoeder is aangetast. Als alleen de baarmoederhals ontstoken is, omvatten milde symptomen onder meer een verhoogde afscheiding. Dit is een witachtig gele en soms etterende tot bloederige vochtafscheiding met een stinkende geur. Jeuk en pijn kan in de vagina voorkomen, omdat de infectie daar vaak ontstaat. Het slijmvlies van de baarmoeder en de baarmoederspieren kunnen echter ook ontstoken zijn. Deze ontstekingen veroorzaken echter geen specifieke symptomen. Vaak lager pijn in de buik en drukpijn in de baarmoeder treden dan op. De pijn is vaak zo ernstig dat zelfs behandeling met pijnstillers wordt noodzakelijk. Soms menstruatiestoornissen ook optreden, zoals toegenomen menstruatiebloedingen, langdurige menstruatiebloedingen, spotten of bloeden tussen periodes. Verder ongemak tijdens het plassen in de vorm van brandend en een constante drang om te plassen is ook mogelijk. Als de infectie zich verspreidt naar het eierstokken, nemen de symptomen van de onderbuik toe. Dit gaat dan vergezeld van koorts en een uitgesproken gevoel van ziekte. Eierstokontsteking (adnexitis) is een complicatie van baarmoederontsteking en moet koste wat het kost worden voorkomen. Als gevolg van adnexitis, onvruchtbaarheid kan gebeuren. In de regel geneest baarmoederontsteking goed. In zeldzame gevallen verandert het echter in een chronische ontsteking met permanente ontslag en onvruchtbaarheid.
Diagnose en verloop
Het beloop van baarmoederontsteking wordt gekenmerkt door weinig of nauwelijks complicaties. Deze ziekte is gemakkelijk te behandelen. Alleen permanent onvruchtbaarheid en constante ontlading kan gevolgen zijn van chronische baarmoederontsteking. Het haalbare behandelsucces hangt af van de omvang van de ziekte en het tijdstip waarop deze optreedt. ontsteking van de baarmoeder, die alleen kan worden uitgesproken tijdens de postpartumperiode. De diagnose baarmoederontsteking is gebaseerd op laboratorium- en onderzoeksspecifiek maatregelen door de behandelende arts. Door de baarmoeder te onderzoeken slijmvlies met een colposcoop kunnen weefseltypische ontstekingsverschijnselen worden opgespoord. Een laboratoriumonderzoek van de afscheiding of een uitstrijkje uit de baarmoederhals op bacteriën geeft duidelijke aanwijzingen voor het bestaan van baarmoederontsteking. Om de weefselveranderingen in baarmoederontsteking te onderscheiden van tumoren, kunnen monsters van het slijmvlies worden genomen biopsie Deze worden microscopisch onderzocht op overeenkomstige cellen.
Complicaties
Ontsteking van de baarmoeder kunnen verschillende complicaties tot gevolg hebben, hoewel deze slechts in zeldzame gevallen voorkomen. De ziekte verloopt dus bij de meeste patiënten positief. Het risico op gevolgen wordt ook verminderd door tijdige professionele behandeling. Complicaties van baarmoederontsteking komen voort uit de verspreiding van de ziekte. Er is dus een mogelijkheid dat het zich naar de binnenkant van de baarmoeder verspreidt. Zelfs de hele baarmoederwand kan worden aangetast. In het verdere verloop dreigt de ontsteking op te stijgen naar de eileiders en eierstokken, resulterend in salpingitis (ontsteking van de eileiders) evenals oophoritis (ontsteking van de eierstokken). Als beide lichaamsstructuren tegelijkertijd worden aangetast, noemen artsen het adnexitis Ook in het rijk van de mogelijkheid is de accumulatie van pus in de baarmoeder vanwege de ontsteking. Dit gebeurt voornamelijk als er adhesie van het cervicale kanaal is. Een ander gevaarlijk, hoewel zeer zeldzaam gevolg van baarmoederontsteking is buikvliesontsteking Endometritis verspreidt zich door de gehele buikholte. Het treft vooral vrouwen die al een verzwakt lichaam hebben door andere ziekten. Een andere mogelijke oorzaak is een aandoening van de immuunsysteem Een van de ernstige complicaties van baarmoederontsteking is puerperaal koorts, ook wel kraamkoorts genoemd. Het treedt op wanneer het pathogenen verspreid door het lichaam via de bloedbaan. Typische symptomen zijn onder meer pijn, rillingen en koorts.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Buikpijn dat kan niet worden geassocieerd met het begin van menstruatie or ovulatie moet worden onderzocht en behandeld door een arts. Als er ongemak is tijdens de seksuele handeling, een algemeen gevoel van ongemak of krampen in de buik, is een bezoek aan de dokter noodzakelijk. Als er veranderingen zijn in de vaginale afscheiding, een ongebruikelijke geur in het intieme gebied en jeuk aan de vagina, moet een arts worden geraadpleegd. Overleg met een arts moet ook plaatsvinden zodra er een gevoel van ziekte optreedt, er innerlijke onrust is of de lichaamstemperatuur wordt verhoogd. Als er onregelmatigheden in de menstruatiecyclus optreden, moeten deze door een arts worden opgehelderd. In het geval van intermitterende bloeding, kortere of langdurige bloeding of verkleuring van de ontsnappende vloeistof, dienen deze waarnemingen door een arts te worden onderzocht. spotting moet ook worden onderzocht. Als er prikkelbaarheid is, stemmingswisselingen of een gevoel van vermoeidheid, een dokter is nodig. Als de symptomen in omvang en intensiteit toenemen, moet zo snel mogelijk een medisch onderzoek worden gestart. Als de jeuk open zweren in het intieme gebied veroorzaakt, is het raadzaam om onmiddellijk een arts te raadplegen kiemen het organisme binnendringen en verdere ziekte veroorzaken. Als een trekken of brandend gevoel in de buik kan herhaaldelijk worden waargenomen, deze observatie moet met een arts worden besproken.
Behandeling en therapie
Naast bedrust moet worden gelet en de inname van antibioticum medicijnen zoals cipraflaxine, doxycycline or metronidazolzijn ook chirurgische ingrepen relevant. In aanvulling op antibiotica, pijnstillende medicijnen vervolledigen de symptomen die optreden tijdens baarmoederontsteking en worden vooral toegediend in het geval van ernstige ontsteking. De getroffen patiënten moeten worden opgenomen als intramurale patiënten in geval van risicovolle kuren van baarmoederontsteking. Naast het verwijderen van een spiraaltje als oorzaak van de baarmoederontsteking, kan als therapeutische maatregel een zogenaamd baarmoederschrapen worden uitgevoerd. .
Vooruitzichten en prognose
De prognose van baarmoederontsteking is bij de meeste patiënten gunstig. Bij vroege medische behandeling treedt verbetering binnen een paar dagen op. De bestaande symptomen verdwijnen en de baarmoeder geneest. Korte tijd later wordt de symptoomvrijheid bereikt. Gevolgschade of langdurige bijzondere waardevermindering is normaal gesproken niet te verwachten. Snelle genezing is mogelijk met voldoende rust en een stal immuunsysteem Zonder medische behandeling zullen de symptomen toenemen. De ontsteking verspreidt zich en de algemene toestand van volksgezondheid geleidelijk verslechtert. Er treden onregelmatigheden in de menstruatiecyclus op en de pijn neemt in intensiteit toe. Als de eileiders of eierstokken ook ontstoken raken door een gebrek aan of uitgestelde behandeling, verslechtert de prognose. Er kunnen verschillende complicaties optreden, die een langdurige impact hebben op de patiënt volksgezondheid In ongunstige gevallen loopt de patiënt het risico op onherstelbare onvruchtbaarheid. Zwangere vrouwen kunnen lijden miskraam vanwege de ontsteking. Als het ontsteking van de baarmoeder verspreidt zich verder naar de buikholte functionele stoornissen Kan ontwikkelen. Er kunnen spijsverterings- en urineproblemen optreden. Onherstelbare orgaan- en weefselschade is mogelijk. Er is ook een risico van bloedvergiftiging. Bloed vergiftiging kan het leven van de patiënt in gevaar brengen.
het voorkomen
Om herhaling van baarmoederontsteking na het overleven van een ziekte te voorkomen, kan een zogenaamd anticonceptiemiddel worden gebruikt. Dit bevordert samentrekking van de baarmoeder en een overeenkomstige regressie van het orgaan. Aangezien in sommige gevallen van aanhoudende en ernstige baarmoederontsteking ook de eierstokken en eileiders kunnen worden aangetast, antibiotica worden meestal daarnaast voorgeschreven. Voor persoonlijke preventie van baarmoederontsteking, condooms en een goede intieme hygiëne zijn cruciaal om in het begin vaginitis te voorkomen. Intiem wassen lotions helpen ervoor te zorgen dat de zure en kiemdodende omgeving van de vagina niet kan veranderen en dat opstijgende bacteriën geen baarmoederontsteking veroorzaken. Een regelmatige controle wanneer het spiraaltje op zijn plaats zit als anticonceptiemiddel dat gedeeltelijk een ontsteking veroorzaakt, is nuttig om baarmoederontsteking tijdig op te sporen.
Nazorg
Na een succesvol behandelde baarmoederontsteking zijn er meestal geen symptomen meer. Zo wordt nazorg overbodig. De immuniteit is echter niet opgebouwd. Een herhaling van de ziekte is mogelijk. Om dit te voorkomen, preventief maatregelen worden aanbevolen. De patiënt is hiervoor verantwoordelijk. De man moet een condoom tijdens geslachtsgemeenschap. Het is essentieel voor de vrouw om regelmatig intieme hygiëne uit te voeren. Als tampons of maandverband worden gedragen tijdens menstruatiemoeten ze uiterlijk na zes uur worden vervangen. Baarmoederontsteking is ook te wijten aan een verzwakte immuunsysteem Patiënten wordt daarom geadviseerd om gevarieerd te eten dieet en vermijd spanning Analyses van de afscheiding en een uitstrijkje van de baarmoederhals geven duidelijkheid. Slechts in zeldzame gevallen blijven de gevolgen van baarmoederontsteking bestaan. Om complicaties te voorkomen, kan een arts een voorbehoedsmiddel toedienen. Dit bevordert de regressie van het orgel. Als de ontsteking aanhoudt, kan het nodig zijn om in te nemen antibiotica In het ergste geval kunnen onvruchtbaarheid en onherstelbare orgaanschade het gevolg zijn van baarmoederontsteking. Deze moeten op symptoombasis worden behandeld, wat vaak resulteert in aanpassingen aan het dagelijks leven. Een kinderwens kan niet langer worden vervuld, en soms resulteert disfunctie in plassen en het binnenkrijgen van bepaald voedsel.
Hier is wat u zelf kunt doen
Baarmoederontsteking wordt veroorzaakt door bacteriën die via het vaginale kanaal naar de baarmoeder reizen. Daarom is hygiëne in het intieme gebied een essentiële factor om ontstekingsziekten te voorkomen of de intensiteit ervan te verminderen. Regelmatig wisselen van hygiëneartikelen tijdens menstruatie voorkomt de vorming van bacteriën. Tampons, maandverband of menstruatiecups moeten na maximaal zes uur gebruik worden vervangen. Een goede seksuele hygiëne is ook essentieel en gemakkelijk toe te passen condooms tijdens geslachtsgemeenschap en uitgebreide intieme hygiëne helpen bij baarmoederinfectie. Wassen lotions moet vrij zijn van zeep of parfums voor het intieme gebied. Het gebruik van intieme sprays moet zoveel mogelijk worden vermeden. Dit helpt om verzwakking van de natuurlijke afweerfunctie van het slijmvlies te voorkomen. Regelmatig douchen of wassen, evenals dagelijks wisselend ondergoed, is noodzakelijk om bacteriegroei te voorkomen. Naast het nemen van voorzorgsmaatregelen, is het nuttig om het immuunsysteem te versterken. Met een gezonde dieet rijk aan vitaminenkan het lichaam zelf een verdediging opbouwen om bacteriën te bestrijden. Voldoende lichaamsbeweging door middel van sportactiviteiten ondersteunt ook het immuunsysteem. Vermijden spanning en overmatige inspanning bevordert het welzijn en voorkomt ontstekingsziekten. Na de bevalling of miskraamis het risico op baarmoederontsteking groter. Daarom is intensieve intieme hygiëne noodzakelijk, vooral in deze periode.
