De ziekte van Forestier is een skeletaandoening die gepaard gaat met een toenemende verstijving van de wervelkolom. Behandelingsopties zorgen tegenwoordig voor een positief beloop van de ziekte; ernstige cursussen zijn uiterst zeldzaam.
Wat is de ziekte van Forestier?
De ziekte van Forestier is een systemische, niet-inflammatoire skeletaandoening. Het is genoemd naar de Franse internist Jacques Forestier, die het omschreef als "verouderde verstijvende hyperostose van de wervelkolom". Typerend voor de ziekte is ossificatie van de entheses, dwz de punten op het bot die aansluiten op een gezamenlijke capsule, een ligament of een pees. De wervelkolom wordt voornamelijk aangetast, hoewel ook de onderste ledematen zijn beschadigd. De oorzaak van De ziekte van Forestier kan worden herleid tot genen, hoewel het daadwerkelijke begin kan worden bevorderd door verschillende aandoeningen, zoals jicht or suikerziekte Therapeutisch maatregelen zijn ook complex. Ze variëren van een operatie tot de administratie van medicatie aan warmte therapie en gymnastiek. De mogelijke preventieve maatregelen zijn even omvangrijk, hoewel een uitbraak nooit volledig kan worden voorkomen met de juiste faciliteiten.
Oorzaken
De mogelijke oorzaken van de ziekte van Forestier zijn talrijk. Een opvallend aantal patiënten heeft bijvoorbeeld onderliggende aandoeningen zoals stoornissen in de bloedsomloop en vetstofwisseling, jichtof suikerziekte Algemene mobiliteitsbeperkingen, zoals die kunnen optreden wanneer de patiënt bedlegerig is, zijn ook een mogelijke trigger. Hetzelfde geldt voor gebrek aan lichaamsbeweging, zwakke spieren en een doorgaans ongezonde levensstijl. Het is echter moeilijk om de mogelijke oorzaken duidelijk vast te stellen, daarom wordt de behandeling van De ziekte van Forestier richt zich op de symptomen. Bovendien wordt nu aangenomen dat genetische factoren en interacties Van bepaalde drugs en stoffen kunnen ook de ziekte veroorzaken. Eerst en vooral fluoriden, vitamine A (retinol) en retinoïden zoals gebruikt in therapie. Isotretinoïne en acitretine in het bijzonder kan leiden voor de ziekte van Forestier in combinatie met bepaalde stofwisselingsaandoeningen. Daarnaast kan de ziekte echter ook zelfstandig en zonder herkenbare triggers optreden. Vanwege de verscheidenheid aan mogelijke oorzaken is de diagnose meestal gebaseerd op symptomen.
Symptomen, klachten en tekenen
De ziekte van Forestier wordt in verband gebracht met enkele duidelijke symptomen. Deze omvatten voornamelijk terug pijn en pijn in de onderste ledematen. De symptomen kunnen langs de benen uitstralen en gaan gepaard met andere symptomen zoals peesinsertie pijn in de knieschijf Vaak worden ook de hielen aangetast of is er stijfheid in de rug en ledematen. Naarmate de ziekte vordert, verstijft de wervelkolom, wat kan leiden op andere symptomen. Slikproblemen is een ander teken van de ziekte van Forestier, maar kan alleen duidelijk worden toegeschreven aan de ziekte in combinatie met andere symptomen. Dit zijn voornamelijk pijn in de rug en benen, die in het begin slechts mild zijn, maar binnen zeer korte tijd sterk toenemen. Een snelle diagnose en behandeling zijn daarom essentieel.
Diagnose en verloop van de ziekte
De ziekte van Forestier wordt door meerdere gediagnosticeerd maatregelen Ten eerste een uitgebreide medische geschiedenis wordt met de patiënt meegenomen om de exacte symptomen en hun ernst te bepalen. Ook wordt binnen dit gesprek verduidelijkt of er sprake is van eerdere ziektes en of soortgelijke klachten zich in het verleden binnen de familie hebben voorgedaan. Op deze manier kan de arts een eerste beeld krijgen en vervolgens de exacte diagnose stellen. Hiervoor worden röntgenfoto's gemaakt en beoordeeld aan de hand van de zogenaamde Resnick-criteria. Op deze manier wordt gecontroleerd of het botmateriaal een rechtszijdige coating heeft, wat een duidelijke indicatie is van de ziekte van Forestier. Binnen de differentiële diagnoseworden andere ziekten uitgesloten door nader onderzoek. Het beloop van de ziekte is positief indien vroegtijdig behandeld. Als de therapeutische maatregelen snel worden gestart, is er geen ernstig beloop te verwachten, hoewel blijvende gevolgschade niet ongewoon is. Stijve ledematen, problemen met de wervels of, in ernstige gevallen, verlamming van de rug kunnen optreden. Vroegtijdige behandeling voorkomt in de meeste gevallen deze gevolgschade.
Complicaties
In de meeste gevallen ontwikkelt de ziekte van Forestier geen bijzondere complicaties of wordt deze ernstig. De ziekte kan relatief goed worden beperkt met verschillende therapieën, zodat het dagelijkse leven van de getroffen persoon niet wordt beperkt. Patiënten lijden voornamelijk aan ernstig pijn in de rug als gevolg van de ziekte. Deze pijn kan ook uitstralen naar andere delen van het lichaam en daar ongemak veroorzaken. Evenzo kan 's nachts pijn in rust optreden, die de slaap beïnvloedt en leidt tot slaapstoornissen of Depressie De kwaliteit van leven van de patiënt wordt aanzienlijk verminderd en beperkt door de ziekte van Forestier. Verder slikproblemen kan ook de opname van voedsel en vloeistoffen beperken, wat resulteert in ondervoeding or uitdroging Behandeling van deze ziekte kan worden gedaan met behulp van medicijnen en door middel van therapieën. Complicaties komen niet voor. Meestal kunnen de meeste symptomen en pijn beperkt zijn, hoewel patiënten afhankelijk zijn van een levenslange behandeling. De levensverwachting wordt echter niet verminderd door de ziekte van Forestier.
Wanneer moet je naar een dokter?
Bij de skeletziekte van Forestier leiden de eerste pijn en stijfheid in de onderrug meestal tot een bezoek aan de dokter. De aanleg voor deze ziekte is vaak genetisch bepaald. De ziekte van Forestier kan echter ook op andere manieren worden veroorzaakt. De getroffenen ervaren symptomen op relatief jonge leeftijd, die medische professionals normaal associëren met ouderdom. Hoe eerder het eerste bezoek aan de dokter voor de ziekte van Forestier plaatsvindt, hoe beter therapie kan van kracht worden. Als de aanleg voor deze ziekte in de familie al bekend is, kunnen zelfs bepaalde preventieve maatregelen worden genomen. Dit betekent echter niet dat een uitbraak van de ziekte van Forestier op betrouwbare wijze kan worden voorkomen. Als de verstijving van de wervelkolom al is begonnen, kunnen de behandelende artsen de symptomen alleen verlichten en beperken door warmtebehandelingen, oefentherapiepijnstillende medicatie of, indien nodig, een operatie. Mensen die aan de ziekte van Forestier zijn getroffen, moeten gedurende vele jaren een behandeling en regelmatige vervolgonderzoeken verwachten. Een vroeg bezoek aan de dokter is ook aan te raden omdat de ziekte van Forestier vaak gepaard gaat met bijkomende ziekten zoals suikerziekte, lipometabole stoornissen of circulatiestoornissen Bovendien zijn de symptomen die optreden - zoals pijn in de rug uitstraalt in de benen of slikproblemen - kan ook wijzen op andere ziekten. Om deze uit te sluiten, wordt een zo vroeg mogelijk bezoek aan de arts geadviseerd.
Behandeling en therapie
De ziekte van Forestier kan tot op heden niet causaal worden behandeld. Therapie richt zich daarom op symptomatische behandeling met behulp van pijnstillers - sterke analgetica worden voornamelijk toegediend bij de ziekte van Forestier - ontstekingsremmers en andere medicijnen. Bovendien kunnen warmtetoepassingen en massages worden uitgevoerd om spierspanning te verlichten en de spieren en te maken gewrichten flexibeler. Fysiotherapie dient ook dit doel en helpt functionele beperkingen te voorkomen. Afhankelijk van de ernst van de ziekte kunnen bovengenoemde maatregelen ook worden gebruikt om beperkte lichaamsfuncties te herstellen. Over het algemeen is de behandeling van de ziekte van Forestier een langdurige therapie die nooit helemaal af is. Getroffen personen zijn gewoonlijk in behandeling tot het einde van hun leven en moeten ondanks uitgebreide therapiemaatregelen een aanzienlijke vermindering van de kwaliteit van leven verwachten.
Vooruitzichten en prognose
De ziekte van Forestier laat een gemengde prognose toe. Het lijkt problematisch dat de werkelijke oorzaak niet kan worden behandeld. De therapie is gericht op het behouden van mobiliteit. Fysiotherapie wordt meestal voorgeschreven om verstijving van de wervelkolom te voorkomen. Spieren opbouwen lijkt ook succes te beloven. Het succes van een dergelijke therapie is sterk afhankelijk van de zelfmotivatie van de getroffen persoon. Uiteindelijk valt echter niet uit te sluiten dat de kwaliteit van leven eronder lijdt. Een verkorting van de levensduur is door de Morbus Forestier in principe niet te verwachten. Volgens studies komt de ziekte voor bij vijf op de honderd patiënten in Europa. Vooral de groep ouderen wordt getroffen. In principe neemt het risico op het oplopen van de ziekte van Forestier toe met de leeftijd. In een vergelijking van beide geslachten hebben mannen opvallend vaak last van de typische symptomen. Andere onderliggende ziekten, zoals diabetes en een lipometabole aandoening, verhogen het risico op de ziekte van Forestier. Zonder behandeling vermenigvuldigen de symptomen zich. De ziekte kan dan een aanzienlijke immobiliteit van de wervelkolom veroorzaken, waardoor het onmogelijk wordt om alledaagse activiteiten uit te voeren. Zelfs slikproblemen worden erdoor veroorzaakt.
het voorkomen
Preventie van de ziekte van Forestier is beperkt tot genoemd spieropbouwende oefeningen Progressieve spier ontspanning volgens Jacobson is zo effectief als autogene training en kan de ziekte helpen voorkomen. Daarnaast een gezonde levensstijl met voldoende beweging en een gezonde dieet moet worden gehandhaafd. Dit kan onderliggende aandoeningen zoals diabetes of jicht, wat het begin van de ziekte kan versnellen. Bijzondere voorzichtigheid is geboden bij het gebruik van bepaalde medicijnen die de genoemde stoffen bevatten. Ten slotte moeten risicogroepen regelmatig worden gecontroleerd en een uitgebreide diagnose stellen zodra de eerste symptomen verschijnen.
Follow-up
Het is absoluut noodzakelijk dat mensen bij wie de ziekte van Forestier is vastgesteld, voldoende warmte behouden van het skelet en het spierstelsel om hun algehele organisme te stabiliseren. Elke blootstelling aan koud moet daarom worden vermeden. Het dragen van geschikte kleding en het nemen van verwarmende baden kan ongemak helpen verlichten. Het gehele bewegingsapparaat moet permanent worden getraind. Passende oefeningen kunnen worden geleerd in de begeleiding fysiotherapie en onafhankelijk geïmplementeerd. Het algemene welzijn van de patiënt moet worden verbeterd en versterkt. Regelmatige trainingen zijn hiervoor essentieel. Een gezonde levensstijl met voldoende slaap en evenwicht dieet zou een vanzelfsprekendheid moeten zijn. Om de algemene vitaliteit te behouden, worden schadelijke stoffen zoals alcohol en nicotine moet ten koste van alles worden vermeden. De ziekte van Forestier kan nog niet causaal worden genezen. Het gevolg voor de getroffen persoon is een langdurige therapie tot het einde van zijn leven. Het mentale voorwaarde van de patiënt speelt een belangrijke rol bij deze ziekte. Met een stabiele psyche kan het dagelijkse leven met de ziekte van Forestier beter worden beheerst. Mentale versterking wordt geboden door ontspanning technieken die helpen stress te verminderen en zo het innerlijk van de patiënt opbouwen evenwicht In zelfhulpgroepen en speciale internetfora kunnen patiënten informatie uitwisselen met andere patiënten. Daar krijgen ze gerichte hulp en individuele tips om in het dagelijks leven met deze ziekte om te gaan.
Wat u zelf kunt doen
Patiënten met de ziekte van Forestier kunnen hun organisme versterken en stabiliseren door ervoor te zorgen dat het skelet en de spieren voldoende warmte ontvangen. Concepten en blootstelling aan koud moet worden vermeden. Opwarmbaden en het dragen van geschikte kleding zijn behulpzaam bij het verlichten van bestaande klachten. Bovendien moet het bewegingsapparaat ondanks alle tegenslagen dagelijks worden getraind. Speciale oefeningen ter ondersteuning van het lichaam kunnen in de fysiotherapie worden geleerd en vervolgens zelfstandig worden uitgevoerd. Regelmatige trainingen zijn nodig om het welzijn te verbeteren en bestaande klachten te verminderen. Vitaliteit moet worden bevorderd door een gezonde levensstijl en een evenwichtige levensstijl dieet De consumptie van schadelijke stoffen zoals nicotine or alcohol moet worden vermeden. Aangezien de diagnose van de ziekte van Forestier resulteert in langdurige therapie tot het einde van het leven, mentaal sterkte moet worden versterkt. Omgaan met de ziekte in het dagelijks leven is succesvoller als de psyche stabiel en gezond is. Anders ontspanning technieken helpen om bestaande stressoren te verminderen en het innerlijke op te bouwen evenwicht Daarnaast kunnen therapeutische behandelingen worden ingezet zodat de ontwikkelingen en het beloop van de ziekte goed verwerkt kunnen worden. In een uitwisseling met andere patiënten kan communicatie tot stand worden gebracht in zelfhulpgroepen of speciale internetfora. Dit biedt hulp en individuele tips voor het dagelijks leven.
