Slijtage of hernia's in de cervicale wervelkolom kunnen degeneratieve beperkingen van de spinal cord met neurologische gebreken. Artsen noemen dit myelopathie.
Wat is myelopathie?
De medische term myelopathie of cervicale myelopathie is samengesteld uit de Griekse woorden "myelon" = spinal cord en "pathos" = pijn en staat voor schade aan het ruggenmerg in het gebied van de wervelkolom. Schade aan het spinal cord kan een reeks symptomen veroorzaken, waaronder loopinstabiliteit, gevoelloosheid en andere neurologische problemen. De cervicale wervelkolom wordt het meest aangetast, maar myelopathie kan voorkomen in andere delen van de wervelkolom.
Oorzaken
De belangrijkste oorzaak van myelopathie is een vernauwing van het ruggenmerg, die aangeboren kan zijn maar in de meeste gevallen tijdens het leven wordt verworven. Het degeneratieve verandert dat leiden myelopathie kan traumatisch van aard zijn en worden veroorzaakt door ongelukken of vallen, maar ze kunnen ook het gevolg zijn van ontstekingtumorziekte of veranderingen na een operatie zoals littekens. In de meeste gevallen wordt myelopathie veroorzaakt door degeneratieve veranderingen en slijtage in het getroffen gebied van de wervelkolom. Ze vernauwen het ruggenmerg en irriteren de zenuwwortels. Verschillende soorten hernia kunnen ook leiden tot stenose van het ruggenmerg.
Symptomen, klachten en tekenen
Typische symptomen van myelopathie zijn onder meer nek pijn dat straalt naar de armen, soms gevoelloosheid en een gevoel van zwakte in de armen. Armen en handen kunnen 's nachts in slaap vallen. Een eerste teken kan zijn nek stijfheid en beperkt vermogen om de hoofd naar links of rechts. Als het ruggenmerg al beschadigd is, kunnen de symptomen ook uitstralen naar de benen, waardoor onvastheid tijdens het lopen ontstaat en de blaas en darmen. Een belangrijk identificatieteken is de sensatie van een elektrisch apparaat schokken dat kan gebeuren wanneer de hoofd is gebogen (het teken van Lhermitt). Hoe verder de ziekte gevorderd is, hoe meer neurologische gebreken er kunnen optreden. Deze omvatten formulering, tintelingen, pijn, onhandig lopen, problemen met coördinatieen problemen met alledaagse taken zoals schoenen strikken of een jas aantrekken. In ernstige gevallen, verlamming, blaaskunnen darm- en potentieproblemen optreden.
Diagnose en ziekteprogressie
De belangrijkste manier om myelopathie te diagnosticeren is door MRI (MRI). Het toont het duidelijkst degeneratieve veranderingen met druk op het ruggenmerg. Indien uitgebreid ossificatie moet worden behandeld, computertomografie (CT) is een onmisbaar hulpmiddel voor het visualiseren van de botten om de chirurgische procedure beter te plannen en te beoordelen. Om op tijd een ongunstig beloop te voorkomen is het belangrijk om zo vroeg mogelijk een diagnose te stellen. Voor patiënten met acute symptomen na a herniated discis de kans dat de symptomen verdwijnen het grootst als de hernia snel wordt gediagnosticeerd. Wijzigingen in het botten kan traag en verraderlijk optreden en wordt soms niet direct opgemerkt of gaat gepaard met andere problemen. Magnetische resonantie imaging vertoont gemakkelijk degeneratieve veranderingen in de cervicale wervelkolom met veranderingen in het cervicale ruggenmerg. De behandeling van myelopathie hangt af van de omvang van de schade.
Complicaties
Myelopathie veroorzaakt ernstige neurologische gebreken bij de patiënt. Deze tekorten kunnen dus leiden verlamming en verdere verstoringen van de gevoeligheid, waardoor de kwaliteit van leven van de patiënt aanzienlijk wordt beperkt. Verder treden ook bewegingsbeperkingen op, waardoor patiënten in hun dagelijks leven afhankelijk kunnen zijn van de hulp van andere mensen. De getroffenen lijden voornamelijk aan hevige pijn in de nek en ook van een stijve nek Als gevolg hiervan draait u de hoofd wordt geassocieerd met pijn. Verder zijn er ook problemen met coördinatie en concentratie De pijn kan het dagelijkse leven beperken en in de vorm van pijn in rust ook 's nachts tot slaapproblemen leiden. Het is niet ongebruikelijk dat myelopathie ook tot potentieproblemen leidt. Evenzo, de darm en blaas het is niet ongebruikelijk dat getroffenen ook psychische klachten krijgen. Het is ook mogelijk dat de onderliggende ziekte de levensverwachting van de getroffen persoon beperkt vanwege de myelopathie. In veel gevallen is de schade onomkeerbaar, zodat er geen behandeling kan plaatsvinden. De symptomen kunnen echter worden verlicht door verschillende therapieën. In de meeste gevallen is er echter geen volledige genezing van myelopathie. Verdere complicaties treden meestal niet op tijdens de behandeling.
Wanneer moet je naar een dokter?
Pijn in het gebied van de rug of cervicale wervelkolom moet in ieder geval door een arts worden verholpen. Als de klachten al lang aanwezig zijn en naarmate ze vorderen ernstiger worden, kan er een ernstige onderliggende oorzaak zijn voorwaarde zoals myelopathie die medisch moet worden gediagnosticeerd en therapeutisch moet worden behandeld. Getroffen personen kunnen het beste hun huisarts raadplegen. Deze kan een eerste diagnose stellen en de patiënt indien nodig doorverwijzen naar een orthopedist. De eigenlijke behandeling wordt uitgevoerd door verschillende specialisten en een fysiotherapeut. Afhankelijk van de ernst van de voorwaarde, chirurgisch maatregelen moet mogelijk ook worden gestart. Personen die al een rug hebben voorwaarde een bijzonder risico lopen op het ontwikkelen van myelopathie. Ouderen en mensen met misvormingen van de rug of wervelkolom lopen ook risico en zouden dat moeten doen praten vroeg naar een dokter. De therapie is langdurig en de patiënt moet regelmatig worden onderzocht om complicaties uit te sluiten en indien nodig direct te behandelen. Daarnaast is regelmatige aanpassing van medicatie noodzakelijk.
Behandeling en therapie
In de meeste gevallen helpt conservatieve behandeling niet voldoende omdat het de oorzaak, de kneuzing van het ruggenmerg, niet stopt. Kneuzingen van het ruggenmerg en veranderingen in de botten meestal niet vanzelf oplossen. EEN herniated disc kan achteruitgaan en vereist niet altijd een operatie, maar het kost veel tijd. Als de hernia echter schade aan het ruggenmerg heeft veroorzaakt, moet een operatie worden uitgevoerd omdat de symptomen anders niet verdwijnen. Conservatief therapie kan soms nodig zijn als patiënten niet kunnen worden geopereerd vanwege hun hogere leeftijd of vanwege bijkomende ziekten. Het betreft de administratie van pijnstillende, decongestivum en ontstekingsremmende medicijnen. Indien nodig moeten een nekbrace en bedrust worden voorgeschreven. Als er geen pijn is, fysiotherapie helpt bij het stabiliseren van de cervicale wervelkolom. Tijdens conservatieve behandeling moet de voortgang nauwlettend worden gevolgd om elke verslechtering snel op te sporen. Als er neurologische stoornissen of tekorten optreden, is een operatie om het ruggenmerg te verlichten onvermijdelijk. De operatie moet altijd intramuraal worden uitgevoerd. Voor de operatie infusies of er worden medicijnen gebruikt om te proberen zwelling van het ruggenmerg op te wekken. Gedurende anesthesiemoet worden opgemerkt dat bij het positioneren van de patiënt, hyperextensie van het hoofd moet worden vermeden om het ruggenmerg niet nog meer samen te drukken. In de meeste gevallen wordt de operatie vanaf de voorkant uitgevoerd, maar als de bevindingen passend zijn, kan deze ook vanaf de achterkant worden uitgevoerd. Na de operatie is decongestivummedicatie nog enkele dagen nodig. Dit wordt meestal gevolgd door revalidatie met oefeningen om de symptomen te verminderen. Ze kunnen vaak niet volledig worden genezen.
Vooruitzichten en prognose
De vooruitzichten voor myelopathie zijn gemengd. In principe zijn de beste kansen op genezing bij vroege diagnose en daaropvolgende initiatie van therapie In de praktijk blijkt het echter meestal problematisch dat de ziekte verraderlijk voortschrijdt. Er zijn niet voldoende signalen voor vroege detectie. Als gevolg hiervan kunnen neurologische gebreken en veranderingen in de botten niet meer worden gecorrigeerd. Artsen spreken daarom vaak over de verraderlijkheid van myelopathie. De kwaliteit van leven lijdt. De progressieve vorm van progressie leidt tot steeds groter ongemak als het niet wordt behandeld. Acute myelopathie brengt meestal de kans met zich mee dat de symptomen volledig verdwijnen. De medische inspanning is laag, afhankelijk van de basisconditie van de patiënt. Als tumoren of andere ziekten de myelopathie uitlokken, hangt het succes van de behandeling in beslissende mate af van het bestrijden van deze oorzaken. In de meeste gevallen wordt een operatie gevolgd door enkele weken revalidatie, indien nodig worden beperkingen opgelegd spanning in het dagelijks leven moet worden geaccepteerd. Rugvriendelijk gedrag en versterking van het spierstelsel zijn onmisbaar. Bij een ernstig beloop van de ziekte zijn sommige patiënten afhankelijk van AIDS voor de rest van hun leven. Permanente zorg kan nodig zijn.
het voorkomen
Myelopathie kan, zoals de meeste spinale aandoeningen, effectief worden voorkomen door eenzijdige bewegingen en een chronische slechte houding te vermijden. Mensen die in kantoren werken en veel aan bureaus en computers moeten zitten, zouden regelmatig oefeningen moeten doen om de druk op de cervicale wervelkolom te verlichten. Regelmatige lichaamsbeweging versterkt de rugspieren en verbetert pijn in de rug In geval van licht ongemak, fysiotherapie-oefeningen helpen om op tijd een chronische slechte houding te voorkomen en de wervelkolom te ontlasten.
Nazorg
In de meeste gevallen slechts zeer beperkt en ook zeer weinig maatregelen van directe nazorg zijn beschikbaar voor de patiënt met myelopathie. De getroffen persoon moet daarom vroegtijdig een arts raadplegen om het optreden van andere complicaties en klachten te voorkomen. Hoe eerder een arts wordt geraadpleegd, hoe beter het verloop van de ziekte gewoonlijk is. Als de getroffen persoon kinderen wil hebben, moet hij of zij eerst genetisch testen en counseling overwegen om herhaling van de ziekte bij de kinderen te voorkomen. De meeste patiënten met myelopathie vertrouwen op de maatregelen of fysiotherapie or fysiotherapie Hier kunnen veel van de oefeningen ook bij de patiënt thuis worden uitgevoerd. Veel patiënten zijn afhankelijk van het nemen van verschillende medicijnen. De getroffen persoon moet altijd vertrouwen op een juiste dosering en ook op een regelmatige inname. In geval van onduidelijkheid of als er vragen zijn, moet de betrokkene altijd eerst contact opnemen met een arts om mogelijke complicaties en ongemak op voorhand te voorkomen.
Wat u zelf kunt doen
Welke maatregelen myelopathiepatiënten in het dagelijks leven kunnen nemen, hangt af van de oorzaak en de ernst van de ziekte. Als er alleen een onderliggend is herniated disckunnen de symptomen worden verlicht door professioneel begeleid fysiotherapie De patiënt kan de therapie thuis ondersteunen met individuele oefeningen. Matige lichaamsbeweging helpt voorkomen dat de schijf er weer uit glijdt. Als een operatie noodzakelijk is, heeft de patiënt vooral rust nodig. Door de operatie wordt de wervelkolom meestal zwaar belast, daarom moeten zware lichamelijke activiteiten de eerste dagen na de operatie worden vermeden. Indien nodig dient de patiënt een nekbrace te dragen en mee te lopen krukken in het begin. Als er pijn optreedt, een relatief sterk pijnstiller moet worden gebruikt om een verkeerde houding en daaruit voortvloeiende schade te voorkomen. De patiënt kan de medicatie ondersteunen met verschillende remedies uit de natuurgeneeskunde. In aanvulling op valeriaan druppels, preparaten zoals arnica or Duivels klauw hebben bewezen effectief te zijn. Voor acute pijn, een warm bad helpt. Parallel aan deze maatregelen moet een arts het verloop van de ziekte volgen. Als zich complicaties voordoen, moet de arts worden geïnformeerd. Het is mogelijk dat myelopathie is gebaseerd op een tumorziekte of een ontsteking dat moet eerst worden behandeld.
