Obesitas, of adipositas, treft vooral mensen in geïndustrialiseerde landen en de westerse wereld. In Duitsland wordt meer dan 20 procent van de mensen als zwaarlijvig beschouwd.
Wat is zwaarlijvigheid?
Obesitas is afgeleid van het Latijnse woord "adeps" voor vet. Volgens deskundigen kan deze toename van lichaamsvet worden geclassificeerd als een chronische ziekte Maar niet iedereen die dat wel is te zwaar is ook zwaarlijvig. Volgens de wereld Gezondheid Organisatie, zwaarlijvigheid wordt gedefinieerd als een BMI (lichaamsvetindex) van 30 of meer. Er worden in totaal 3 graden van ernst onderscheiden, die in hun classificatie ook onder de BMI vallen. Een graad I zwaarlijvigheid is aanwezig bij een BMI van 30-35, tot een BMI van 40 mensen worden getroffen door een graad II zwaarlijvigheid, daarboven is alleen graad III, ook wel morbide zwaarlijvigheid genoemd. De kwaliteit van leven is hier al aanzienlijk beperkt, de levensverwachting is aanzienlijk lager dan bij mensen met een normaal gewicht.
Oorzaken
Obesitas komt in toenemende mate voor in westerse geïndustrialiseerde landen, wat suggereert dat de oorzaken kunnen worden afgeleid uit de leefomstandigheden. Volgens studies is er een direct verband tussen de dagelijkse inname van vet en obesitas, maar niet de doorgaans overmatige calorie-inname. Suikerhoudende dranken ook leiden naar te zwaar en uiteindelijk zwaarlijvigheid. Naast het verkeerde dieet, is te weinig lichaamsbeweging een oorzaak van overgewicht. Gebrek aan lichaamsbeweging betekent in dit verband niet alleen te weinig sport, maar ook de algemene leefomstandigheden. Zittende activiteiten, passieve vrijetijdsactiviteiten en een goede infrastructuur zijn vooral in westerse landen te vinden en dus samen met de verkeerde dieet, snel leiden tot gewichtstoename. Externe factoren zijn ook redenen voor zwaarlijvigheid. Het overmatige aanbod van goederen, de populariteit van Fast food, veel reclame en de gewenning aan suiker en vet (suikerachtig theesoorten, frisdrank, Fast food) zelfs bij kinderen leiden aan zwaarlijvigheid. Stofwisselingsziekten zoals hypothyreoïdie kan ook als oorzaak worden genoemd. Volgens studies kunnen genetische aanleg ook leiden tot obesitas.
Symptomen, klachten en tekenen
Het meest voor de hand liggende symptoom van obesitas is het zichtbare overgewicht van de getroffen persoon of personen, dat zich manifesteert in een dikke en uitgestrekte lichaamsvorm. Daarom is zwaarlijvigheid over het algemeen gemakkelijk te diagnosticeren - ook al kunnen de oorzaken ervan heel verschillend van aard zijn. In alle gevallen wordt obesitas gedurende een lange periode verworven en kan het worden behandeld door levensstijlgewoonten te veranderen. Symptomen van zwaarlijvigheid zijn onder meer een gang die gewoonlijk traag is als gevolg van beperkte mobiliteit. In de meeste gevallen is beweging direct gerelateerd aan kortademigheid omdat de cardiovasculair systeem moet een massa waarvoor het niet is ontworpen. Vanwege de verminderde mobiliteit ontstaat meestal een voorwaardelijk tekort, omdat getroffen personen niet langer in staat zijn om atletische activiteiten uit te voeren. Op de lange termijn treden er problemen op in het bewegingsapparaat, die worden veroorzaakt door overmatige belasting gewrichten en pezen Rugklachten zoals hernia komen ook vaker voor bij obese patiënten. Last but not least wordt obesitas beschouwd als een van de belangrijkste oorzaken van secundaire ziekten van de cardiovasculair systeem. Bloed waarden verslechteren ook, meestal als gevolg van een ongezond, hoog vetgehalte dieet en te weinig beweging. Extern onopgemerkt vormen zich afzettingen in aders en slagaders, die kunnen leiden tot ziekten van de schepen en hart- Beroertes en hart- aanvallen zijn het resultaat op lange termijn.
Diagnose en progressie
Obesitas wordt voornamelijk gediagnosticeerd door de gemeten BMI. Bepalend voor de gevolgen van obesitas, zoals hoge bloeddruk of hart- en vaatziekten, is niet alleen de BMI, maar de distributie van lichaamsvet. Vetophopingen in de buik worden hierdoor als slecht beschouwd vetweefsel omringt vaak de organen en heeft dus een negatieve invloed suiker metabolisme. Buikvet produceert slecht bloed vetten die verhogen cholesterol niveaus en aanbetaling op slagader muren. Als het vet voornamelijk over de dijen of billen wordt verdeeld, staat dit bekend als het peertype - deze persoon heeft een lager risico op het ontwikkelen van secundaire ziekten. Voor de diagnose worden ook de buikomtrek en de taille-heupverhouding gemeten. Beiden geven informatie over het vet distributie Bijgevolg hebben vrouwen met een middelomtrek van meer dan 80 cm en mannen met een waarde van 92 cm of meer een verhoogd risico. De taille-tot-heupverhouding moet voor mannen lager zijn dan 1, en vrouwen met een waarde van meer dan 0.85 worden als risicovol beschouwd. Bij kinderen zijn deze waarden zelden zinvol, daarom moet voor hen leeftijd in relatie tot lengte en gewicht worden opgeteld. Dit wordt gedaan met percentieltabellen.
differentiële diagnose
Nutritionele obesitas moet diagnostisch duidelijk worden onderscheiden van aandoeningen zoals Syndroom van Cushing (hypercortisolisme), hypothyreoïdie, dyslipidemie en PCO-syndroom (polycysteus ovarium syndroom).
Complicaties
Obesitas kan leiden tot de ontwikkeling van suikerziekte mellitus (type 2). Diabetes leidt tot een stofwisselingsstoornis, met als kenmerk de resistentie tegen het hormoon insuline Indien onbehandeld, ernstig suikerziekte kan tot de dood leiden. Bovendien zijn andere secundaire ziekten en bijbehorende symptomen zoals neuropathie mogelijk. Vaak veroorzaakt zwaarlijvigheid ook complicaties bij cardiovasculair systeem Dit resulteert in een hoger risico op overeenkomstige ziekten, waaronder hart- aanvallen en beroertes. Bovendien verhoogt obesitas het risico op verschillende kankers. Metaboolsyndroom is een combinatie van abdominale obesitas, insuline weerstand, hypertensie en dyslipoproteïnemie. Dit laatste beschrijft een verstoring van de eiwitconcentraties in de bloed serum. Hoog dichtheid lipoproteïne (HDL) en laag dichtheid lipoproteïne (LDL) zijn aanwezig in gewijzigde verhoudingen. In veel gevallen gaat zwaarlijvigheid gepaard met verhoogd cholesterol niveaus. Dit is in het voordeel arteriosclerose en galstenen Het overgewicht leidt ook tot een verhoogde belasting van het bewegingsapparaat. De gewrichten en met name tussenwervelschijven lijden aan zwaarlijvigheid. Een verdere complicatie tijdens de slaap kan zijn snurken of een tijdelijke stopzetting van ademhaling. Deze slaapapneu-syndroom kan op zijn beurt leiden tot verstoorde slaappatronen: getroffen personen worden daardoor vaker wakker uit de diepe slaapfasen die belangrijk zijn voor de normale regeneratie van het lichaam.
Wanneer moet je naar een dokter?
Veel mensen hebben last van een verhoogd gewicht. Waarschijnlijk zullen de meeste getroffenen vanwege overgewicht niet naar de dokter gaan, zolang ze geen ernstige secundaire symptomen hebben. De reden: vaak is het inzicht in de volksgezondheid late gevolgen, die sterk kunnen overheersen, ontbreken ondanks alle medische informatie. Veel te zwaar mensen durven niet meer naar de dokter. Toenemende schaamtegevoelens zorgen ervoor dat het lichaamsgewicht blijft stijgen. Dus vroeg of laat treden mogelijke consequentiesymptomen van de obesitas op. Ook als er geen pathologische klachten zijn als gevolg van het overgewicht, dient de arts te worden geraadpleegd. Minimaal jaarlijks volksgezondheid check en alle preventieve onderzoeken die voor de leeftijdsgroep zijn gepland, zijn aan te raden. Bij het optreden van vegetatieve aandoeningen zoals overmatig zweten, kortademigheid of toenemende kortademigheid of hartkloppingen bij kleine inspanningen is het bezoek aan de dokter noodzakelijk. De symptomen kunnen worden verminderd door een dieet. Zelfs als er symptomen zijn in het bewegingsapparaat, pijn en constante spierspanning, bezoeken aan de dokter zijn noodzakelijk. Anders bestaat het risico op blijvende schade. Obesitas kan leiden tot chronische ziekten met progressieve progressie. Regelmatige doktersbezoeken kunnen dit voorkomen. Een bezoek aan de dokter is ook aan te raden als de betrokkene merkt dat hij op sociaal en professioneel vlak kansen misloopt en door zijn gewichtsprobleem aan de kant wordt gezet. Als het enorme overgewicht bestaat vanwege psychische problemen, moet een psychotherapeut worden geraadpleegd.
Behandeling en therapie
De dokter maatregelen de buikomtrek en lichaamsvet percentageAlsmede de body mass index van de patiënt, om een nauwkeurig dieet te kunnen starten en verder therapie Het primaire doel van therapie is altijd gewichtsverlies. Dit vereist vaak ernstige ingrepen in de levensstijl van de patiënt. Bij de meeste zwaarlijvige patiënten is voeding de hoofdoorzaak van zwaarlijvigheid. Voorlichting over gezond eten is de eerste stap bij de behandeling van obesitas. Omdat verkeerde gedrags- en voedingspatronen zich in de loop van de jaren ontwikkelen, gedragstherapie is vaak aan te raden. Ook een aangevallen zelfbeeld en psychologische oorzaken moeten vaak worden behandeld, daarom psychotherapie wordt vaak aangegeven. De tweede belangrijke pijler in de strijd tegen overgewicht is bewegen. De WHO beveelt 30-60 minuten lichaamsbeweging aan, minstens 3 keer per week, voor gewichtsvermindering. Hier is echter ook gedetailleerd advies nodig om schade aan de gewrichten en pezen van de zwaarlijvige persoon. In het geval van kinderen moeten de gezinnen en verwanten sterk worden betrokken bij de therapie werkwijze. In geval van ernstige zwaarlijvigheid van graad II of hoger met gelijktijdige andere ziekten zoals diabetes of hartaandoeningen, chirurgisch maatregelen zijn ook beschikbaar. Maagbandvorming of maag reductie zijn beperkende procedures en belemmeren de persoon om te eten. Gecombineerde operaties kunnen ook het maagdarmkanaal beïnvloeden en niet alleen de voedselinname rechtstreeks beïnvloeden, maar ook Vet metabolisme Medicijnen, zoals eetlustremmers, zijn niet geschikt voor obesitas-therapie. Het enige goedgekeurde medicijn is orlistat, die interfereert met Vet metabolisme en verstoort de absorptie van voedingsvetten. Dit medicijn mag echter ook alleen worden gebruikt als aanvulling op de therapie, aangezien eetgewoonten en gebrek aan lichaamsbeweging primair moeten worden behandeld door middel van een gedragsverandering.
Vooruitzichten en prognose
Schematisch diagram dat de anatomie toont die betrokken is bij maagreductie. Klik om te vergroten. Mensen met ernstig overgewicht hebben de neiging om risico te lopen metabool syndroom Evenzo is de kans op hartaanvallen, hartfalen en hoge bloeddruk is enorm toegenomen. Overgewicht vertegenwoordigt in de regel een relatief gevaarlijke en ook zeer ongezonde voorwaarde voor het lichaam van de patiënt. Als het niet wordt behandeld of het gewicht niet drastisch wordt verminderd, kan dit leiden tot levensbedreigende symptomen en in het ergste geval tot de dood. In de meeste gevallen hebben patiënten last van bewegingsbeperkingen en zijn ze snel uitgeput als het lichaam wordt belast. Het toegenomen zweten leidt vaak tot een onaangename lichaamsgeur en het verhoogde gewicht veroorzaakt pijn in de gewrichten. Bovendien treedt ook ongemak in het hart op, zodat de meeste patiënten worden blootgesteld aan hart- en vaatziekten en kunnen lijden aan een hartaanval De zwaarlijvige figuur van de patiënt leidt soms tot psychisch ongemak en sociale uitsluiting. Vooral kinderen kunnen door overgewicht worden gepest en geplaagd en daardoor ernstige psychische klachten krijgen. Bovendien kan het leiden tot het ontstaan van diabetes. Obesitas kan worden behandeld, maar de patiënt is verantwoordelijk voor een juiste behandeling. Slechts in enkele gevallen is een uitsluitend medische behandeling mogelijk. De ziekte kan worden bestreden door een gezonde levensstijl en sportactiviteiten. Psychologische behandelingen kunnen ook nodig zijn om de oorzaken van obesitas aan te pakken.
het voorkomen
Een gezonde levensstijl vanaf jeugd, is de beste preventie tegen zwaarlijvigheid. De voeding dient zo min mogelijk vet te bevatten en suiker oefen zo mogelijk 2 tot 3 keer per week op het programma. Vooral kinderen zijn erg ontvankelijk voor preventieve maatregelen maatregelen en gezonde eetgewoonten en veel lichaamsbeweging worden de norm, die tot in de volwassenheid doorgaat.
Nazorg
Naast maagverkleining is maagband een van de opties voor bariatrische chirurgie Wanneer conservatieve methoden voor gewichtsverlies hebben gefaald, is dit meestal een laatste redmiddel. Klik om te vergroten. Follow-up daarna bariatrische chirurgie is levenslang. Zes afspraken zijn gepland in het eerste jaar, twee in het tweede en één jaarlijks daarna. Als de patiënt klachten heeft, dient hij of zij, ongeacht de afspraak, contact op te nemen met de behandelende arts. De uitdaging voor de getroffenen is om hun levensstijl te veranderen, die voornamelijk betrekking heeft op dieet en bewegingsgedrag. Hier hebben ze meestal ondersteuning nodig om niet terug te vallen in oude patronen. Het kan de vorm aannemen van voedingsadvies, een dokter of een zelfhulpgroep. Een dieetplan is een essentieel onderdeel van de eerste weken. Bovendien, gelijktijdige symptomen van obesitas zoals diabetes en hoge bloeddruk zal hoogstwaarschijnlijk afnemen. Dienovereenkomstig moet de medicamenteuze behandeling worden aangepast. Als de darm door de chirurgische ingreep minder voedingsstoffen uit voedsel kan halen, dan is het dieet supplementen moet worden voorgeschreven. De dosis hiervan moeten jaarlijks worden aangepast, afhankelijk van de gezondheidstoestand van de patiënt. Omdat patiënten met obesitas vaak een verminderd zelfbeeld hebben, is het belangrijk dat sociale inclusie onderdeel is van de nazorg om terugval te voorkomen. Dit kan gedaan worden door binnenkort aan het werk te gaan of door nieuwe hobby's te vinden. Indien nodig, gedragstherapie kan worden voorgeschreven om de patiënt te helpen bij de uitdagingen van het dagelijks leven.
Hier is wat u zelf kunt doen
Mensen met obesitas kunnen heel wat doen om hun gewicht te verminderen. Als het om overgewicht gaat, worden inzicht in de ziekte en de wil om te veranderen als onmisbaar beschouwd in termen van gewichtsverlies. Iedereen die niet wil toegeven dat hij enorm overgewicht heeft en het nut niet ziet van een significante verandering in eet- en bewegingsgewoonten, zal door praktisch elke medische behandeling niet duurzaam en gezond afvallen. Indien nodig is daarom psychologische begeleiding en therapie een belangrijk onderdeel dat naast een medisch ondersteund dieet kan worden aangepakt. Alleen degenen die minder eten dan ze dagelijks consumeren, kunnen zwaarlijvigheid met succes tegengaan in het kader van een dieet. De negatieve calorie evenwicht is daarom het doel. Zolang er geen specifieke gezondheidsproblemen in de weg staan, kan iedereen in het dagelijks leven iets doen om af te vallen door een dieet met weinig vet en calorieën en tegelijkertijd het calorieverbruik verhogen door middel van lichaamsbeweging. Het is belangrijk om te weten dat gewichtsverlies in het dagelijks leven langzaam moet worden bereikt en niet door middel van crashdiëten. Deze veroorzaken een significante verlaging van de basale stofwisseling en verhogen dus significant het jojo-effect. Goed onderbouwde kennis over voeding is dus aan te raden als je zelf iets tegen overgewicht wilt doen. Dit kan men zelf opdoen, maar ook ondersteund door cursussen, bijvoorbeeld die aangeboden worden door zorgverzekeraars. Zelfhulpgroepen kunnen ook een grote hulp zijn bij dagelijkse gewichtsvermindering.
