Ziekten van de ribben
Pijn in de ribbenboog is een niet-specifiek symptoom en kan verschillende oorzaken hebben. Eerst de pijn moet nauwkeuriger worden gekarakteriseerd door de patiënt. Is het bijvoorbeeld een drukpijn of eerder een stekende pijnprikkel?
Heeft het pijn sterker worden onder stress of ook wanneer ademhaling in? Met deze informatie kan de behandelende arts de symptomen en de mogelijke oorzaak beter inschatten. Een mogelijke oorzaak kan een kneuzing van de ribbenBijvoorbeeld.
Een eerdere val en kneuzingen in dit gebied zijn hier indicaties van. In dit geval is er meestal niet alleen pijn in de ribben, maar ook spanning en blauwe plekken (hematomen) in het ribgebied. Vooral bij oudere patiënten of in gevallen van bijzonder ernstige valpartijen, moet worden bedacht dat de ribben kan ook breken.In dit geval moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd, aangezien de ribben zich boven het hart en de longen bevinden en daarom in geen geval mogen worden verwond!
Een andere reden voor pijn aan de ribbenboog kan zijn pleuris (ontsteking van de riep). Dit is een ontsteking van de riep, die kan worden veroorzaakt door bacteriën of een virus. Kenmerkend voor deze ziekte is de toename van pijn tijdens inademing.
Bovendien moet altijd worden overwogen of de pijn aan de ribbenboog ook organische oorzaken kan hebben. De lever, galblaas en maag zijn voorbeelden van mogelijke oorzaken. Deze organen bevinden zich in de onmiddellijke nabijheid van de ribbenboog, zodat de symptomen tot aan de ribbenboog voelbaar zijn.
Verder spierproblemen zoals verrekte spieren of gescheurde spier vezels kunnen ook pijn veroorzaken. Als er spanning of spierpijn is in het gebied van deze ribben (bijvoorbeeld Musculi intercostali of Musculus serratus), kan de patiënt het subjectieve gevoel hebben dat de pijn uit de ribben zelf komt. Als de pijn afkomstig is van de spieren rond de ribben, is het voldoende om twee dagen te wachten, omdat de pijn dan vanzelf verdwijnt.
Er is echter ook de mogelijkheid dat de pijn in de ribben is geprojecteerde pijn van de individuele organen. Pijn in het gebied van de linker ribbenboog kan in verband worden gebracht met pijn in de maag, die zich direct onder de linker ribbenboog bevindt. Sinds de milt zit ook in het gebied van de linker ribben, miltklachten kunnen ook pijn in het gebied van de linker ribben veroorzaken, maar dit is vrij zeldzaam.
Het is echter belangrijk om de pijn precies te karakteriseren. Als de pijn plotseling en hevig is en als er naast pijn in de (linker) ribben ook pijn en tintelingen in de linkerarm is, een hart- aanval moet altijd worden overwogen! De spoedarts moet onmiddellijk worden gebeld.
Pijn in de rechterribben kan te wijten zijn aan problemen met de lever or galblaas. In dit geval gaat de ribpijn gepaard met misselijkheid or opgeblazen gevoel. Als de ribpijn optreedt tijdens het hoesten, kan dit worden veroorzaakt door pleuris (ontsteking van de riep).
De duur van pleuris kan sterk variëren. Patiënten met reeds bestaande long met name ziekte kan worden aangetast. Andere zeldzame oorzaken van pijn in de ribben zijn
- Intercostale neuralgie
- Tietze-syndroom
- Ziekte van Bechterew
Intercostaal zenuwpijn, ook gekend als intercostale neuralgie, is een vlijmscherpe pijn, vooral tussen de ribben, die vaak wordt veroorzaakt door het beknellen van de 'rib' zenuwen" in de buurt van de thoracale wervelkolom.
De Tietze-syndroom wordt voornamelijk gekenmerkt door pijn in het gebied tussen de ribben en de borstbeen. Dit leidt tot een ontsteking van het kraakbeen gewrichten die de ribben verbinden met de borstbeen (sternocostal) gewrichten). Ziekte van Bechterew is een reumatische aandoening die gepaard gaat met een ontsteking, ossificatie en dus pijn in het gebied van de wervelkolom en ribben.
De ribben (costae) vormen de buitenvorm van de thorax en zijn meestal goed voelbaar en van buitenaf zichtbaar. Vanwege deze onbeschermde positie direct onder de huid (of vetweefsel), gebroken ribben (rib breuk) zijn niet ongewoon. Als de ribben gebroken zijn, is dit meestal ook van buitenaf goed te zien.
Zeker bij vallen of harde klappen in de buurt van de borst, ribben kunnen worden gebroken. Voor een rib breuk optreedt, springen de ribben meestal uit de gewrichten die de ribben en de borstbeen (borstbeen) (Articulationes sternocostales). Afhankelijk van de blessure wordt niet alleen één ribbe gebroken, maar meerdere ribben tegelijk.
Bovendien kan een ribbe gemakkelijk breken, dat wil zeggen slechts één keer, of meerdere keren. In dit geval wordt dit een riblijn genoemd breuk. In het algemeen wordt een ribbe gebroken door sterke externe kracht.
Als een ribbreuk spontaan optreedt, moet men onmiddellijk denken aan botziekten zoals osteoporose. Het opsporen van een gebroken ribbe kan meestal al gebeuren door middel van een inspectie, waarbij de arts alleen naar de patiënt kijkt en dus al de uitstekende ribbe kan detecteren. Daarnaast kan de arts de rib palperen om de breuk nauwkeuriger te lokaliseren. Als de bevindingen onduidelijk zijn, kan een extra Röntgenstraal kan genomen worden.
Bij een gebroken ribbel is het altijd belangrijk om rekening te houden met de omliggende structuren. Een gebroken ribbe is op zichzelf meestal niet problematisch. Het is echter dodelijk als, bijvoorbeeld bij een verkeersongeval, de gebroken ribbe het borstvlies beschadigt, waardoor er lucht in de pleurale opening komt.
Dit fenomeen wordt genoemd pneumothorax en gaat gepaard met een ineenstorting van de getroffenen long. Dit veroorzaakt pijn op de borst en ademhaling moeilijkheden. Ook wordt gevreesd dat een gebroken ribbe de milt of de hartzakje.
In de meeste gevallen is een gebroken ribbe echter niet problematisch en behoeft de afgebroken ribbe niet gepleisterd te worden, noch hoeft een plaat of een schroef als stabilisator te dienen. In plaats daarvan is een conservatieve behandeling met een rustperiode van drie weken voldoende. Bij uitwendige traumatische invloeden (bijvoorbeeld een zware klap op de ribbenkast of een val) kan de oppervlakkige ligging van de ribben gemakkelijk leiden tot kneuzing van de ribben (kneuzing van de ribben).
Het is belangrijk dat een kneuzing de elasticiteit van het ribbot niet overschrijdt. Zodra de elasticiteit wordt overschreden, a ribbreuk (breuk) treedt op in plaats van een kneuzing van de ribben. Sinds bloed schepen en de intercostale zenuwen direct onder de ribben lopen, is het mogelijk dat naast de kneuzing van de ribben ook de kleine vaatjes openbarsten.
Dit leidt dan tot een uitstroom van bloed, die oppervlakkig kan worden herkend als roodheid. Bovendien kan een sensorische stoornis van de huid in het gebied van de kneuzing van de ribben kan optreden (verlies van gevoeligheid). Deze sensorische stoornissen worden veroorzaakt door het feit dat ze oppervlakkig zijn zenuwen zijn gewond of beschadigd en zijn niet langer in staat om hun informatie naar behoren door te geven aan de hersenen door aanraking op de huid.
Zoals de kneuzing van de ribben en de hematoom, deze sensorische stoornis is onaangenaam maar verdwijnt weer. De gevolgen van een kneuzing van de ribben kunnen zich echter ook manifesteren in de vorm van hoesten, kortademigheid (dyspneu) of meer ernstige pijn in het gebied van de ribben of zelfs in de gehele bovenbuik. Vooral als er meer druk is in het gebied van de blauwe plek (bijvoorbeeld de veiligheidsgordel in een auto), kan er meer pijn optreden.
Als de pijn te sterk wordt, kan de patiënt het nemen pijnstillers. Dit is vooral belangrijk als de patiënt voelt dat de zijne ademhaling is veranderd als gevolg van de pijn of dat hij verlichtende houdingen aanneemt die zijn rug op de lange termijn belasten. Het is echter ook belangrijk om altijd een ribbreuk verduidelijkt door een arts.
Vooral oudere patiënten verwarren een ribfractuur gemakkelijk met een ribcontusie. Andere maatregelen om de pijn bij een ribfractuur te verminderen zijn enerzijds een adequate ontlastende houding en anderzijds kan de patiënt naar verkoelende kompressen reiken. Deze hebben het positieve bijkomende effect dat ze de bloed schepen samentrekken (vasoconstrictie).
Dit vermindert het lekken van bloed en voorkomt de vorming van een grote hematoom in de buurt van de ribfractuur. Dit effect treedt natuurlijk alleen op als de koelkompressen direct na de ribcontusie op het overeenkomstige gebied worden aangebracht. In geval van ernstige kneuzing van de ribben, een extra Röntgenstraal onderzoek wordt aanbevolen.
Als de arts niet zeker weet of de weke delen gewond zijn geraakt, kan hij ook een aanvullende echografie aanvragen. Ontsteking van de ribben pleura, ook bekend als pleuritis, is een ontsteking van de pleura. De pleura bedekt beide longen en de borst van binnenuit.
Hierdoor ontstaat de zogenaamde pleuraholte, die ongeveer 5 ml pleuravocht bevat. Dit zorgt ervoor dat ademen met zo min mogelijk wrijving kan plaatsvinden. Bij pleuritis treedt een ontstekingsreactie op, die verschillende oorzaken kan hebben.
Aan de ene kant, virussen, bacteriën of zelfs schimmels kunnen pleuritis veroorzaken. Deze ziekteverwekkers worden meestal opgenomen via de luchtwegen en via de longen de pleura bereiken. Aan de andere kant is pleuritis een bijkomende ziekte (comorbiditeit) in verschillende klinische beelden.
De meest opvallende hiervan zijn longontsteking, pulmonaal embolie en pancreatitis (ontsteking van de alvleesklier). Kenmerkend voor pleuritis is ademhalingspijn in het gebied van de ribben. Ook kan er onderscheid gemaakt worden tussen droge en natte pleuritis, bij droge pleuritis is alleen de pleura ontstoken, waardoor de patiënt zich erg sterk voelt pijn bij het ademen inch
Een natte pleuritis daarentegen veroorzaakt extra ademhalingsproblemen voor de patiënt. Deze worden veroorzaakt door de verhoogde productie van pleuravocht, dat zich ophoopt in de pleurale opening. Dit comprimeert het long en maakt het voor de patiënt moeilijker om te ademen.
- pleuris
- Duur van pleuritis
Een kneuzing of blauwe plek van de ribben kan het gevolg zijn van een trauma zoals een aanrijding of een verkeersongeval. Een zware klap of een heftige val verplettert het zachte weefsel. Zacht weefsel omvat de spieren rond de ribben en de longen zelf.
De crush verwondt klein bloed schepen, waardoor kleine bloedingen in het weefsel ontstaan. Net als bij een blauwe plek (hematoom), dit letsel is onschadelijk, hoewel het zeer pijnlijk kan zijn. Vaak manifesteert een kneuzing van de rib zich door een blauwachtige verkleuring in het gebied van de pijn.
Door middel van een röntgenstraalkan de behandelende arts een gebroken rib uitsluiten. In de meeste gevallen geneest de kneuzing van de rib na een paar dagen vanzelf. De patiënt moet het een paar weken rustig aan doen en een paar weken afzien van fysieke activiteiten zoals voetbal of vechtsporten.
Als de ribben bijzonder ernstig zijn, kan fysiotherapie worden uitgevoerd om de patiënt te ondersteunen. De ribben (costae) vormen de buitenvorm van de thorax en zijn belangrijk botten om de ademhaling te ondersteunen. Er is geen ontsteking van de ribben zelf.
Het gewricht dat de ribben met het borstbeen verbindt, kan echter ontstoken raken. Dit heet Tietze-syndroom, waarin de rib kraakbeen die zich aan het borstbeen hecht, is ontstoken. Dit leidt tot hevige pijn in het gebied van de ribbenkast.
De oorzaken van Tietze-syndroom en de bijbehorende ontsteking van de ribben is nog niet precies bekend. Echter, aangezien alleen de eerste 7 ribben “echte” ribben zijn (costae verae) en verbonden zijn met het borstbeen door kraakbeen, de ontsteking komt ook alleen voor in de eerste 7 ribgewrichten (sternocostale gewrichten). Ontsteking komt echter het meest voor in het gebied van de 2e -5e rib.
Naast een ontsteking van de rib kraakbeenkan pijn in het ribgebied ook optreden na een ontsteking veroorzaakt door herpes zoster (gordelroos). De reden hiervoor is een irritatie van de zenuwen (zenuwpijn) in het gebied van de ribben veroorzaakt door de ontsteking. In dit geval worden de ribben echter niet direct beïnvloed door de ontsteking, maar eerder de ribbenzenuwen (= intercostale zenuwen, dwz intercostale zenuwen). zenuwpijn) zijn geïrriteerd door de ontsteking met het virus.
Samen met de wervelkolom en het borstbeen vormen de ribben de benige beveiliging voor ons bovenlichaam (thorax) en omsluiten de hart-, beide longen, milt en de nieren. Vooral sporters hebben vaak het probleem dat ze hun ribben “ontwrichten” als ze niet goed bewegen. Het gaat om verschuivingen in het gebied van de ribbengewrichten, wat vervolgens kan leiden tot hevige pijn en mogelijk zelfs kortademigheid.
Het is nu belangrijk om niet te proberen de ribben zelf te ontwrichten. Enerzijds kan je de situatie alleen maar erger maken zonder het te weten, anderzijds is een ontwrichte rib al pijnlijk genoeg. Het is daarom niet wenselijk om zonder vakkennis de ribbe zelf terug te plaatsen.
Osteopaten, fysiotherapeuten en in sommige milde gevallen de huisarts worden aanbevolen. Om een hernieuwde ontwrichting van de ribben tegen te gaan, dient men ook meer aandacht te besteden aan sportactiviteiten (vooral rugspiertraining). Massages zijn niet gunstig.
Omdat met name atleten vaak last hebben van verschuivingen in het gebied van de ribben, kunnen ze hun osteopaat of fysiotherapeut vragen om te laten zien hoe ze hun ribben weer op hun plaats kunnen zetten. Een oefening, die vooraf met de betreffende fysiotherapeut moet worden besproken, is dat de patiënt gaat liggen op de zijde die geen pijn doet, een handdoek onder de liggende zijde ter hoogte van de pijnlijke ribbe klemt en langzaam dieper en dieper ademt tegen de pijn in . Tijdens deze oefening moeten de ribben meer worden gemobiliseerd, maar als de pijn erger wordt, moet u de oefening niet voortzetten en opnieuw een fysiotherapeut raadplegen zodat hij de ribben professioneel kan instellen.
