Craniomandibulaire disfunctie is een defect aan de kaak. Deze worden merkbaar door verschillende symptomen.
Wat is craniomandibulaire disfunctie?
Craniomandibulaire disfunctie staat ook bekend als craniomandibulaire disfunctie, CMD of functioneel pijn syndroom. Dit algemeen term verwijst naar functionele, structurele of psychologische ontregeling van het kaakgewricht. De disfuncties veroorzaken soms ook pijn De klachten worden veroorzaakt door verstoringen in de interactie van gewrichten, spieren en pezen Ongeveer vijf tot tien procent van alle volwassenen heeft er last van craniomandibulaire disfunctie Kaakproblemen komen vooral veel voor bij vrouwen die zwanger kunnen worden. Gedurende menopauzeverbeteren de symptomen gewoonlijk. Bij kleinere kinderen komt craniomandibulaire disfunctie echter slechts zeer zelden voor. Tot aan de puberteit is er een toename van het aantal aandoeningen. Een concrete behoefte aan behandeling bij CMD bestaat slechts bij ongeveer drie procent van de bevolking.
Oorzaken
Oorzaken van een craniomandibulaire disfunctie zijn meestal een verkeerde uitlijning tussen de mens onderkaak (onderkaak) evenals de schedel (schedel). Als de mandibulaire condylus niet op de juiste plaats in de koker zit, bestaat zelfs het risico op een ontwrichting van de kaak. Veel voorkomende oorzaken van craniomandibulaire disfunctie zijn strakke kaken en tandenknarsen (bruxisme). Deze problemen komen niet zelden voor leiden naar schijfverplaatsing, osteoartritis of myofasciaal pijn in het kaakgewricht. Kortom, artsen vermoeden dat een verscheidenheid aan verschillende bijdragers aan het optreden van craniomandibulaire disfunctie. Deze omvatten ontwikkelingsstoornissen, genetische factoren, malocclusies, verlies van enkele of meerdere tanden en hormonale of slaapstoornissen Psychologische redenen worden ook tot de oorzaken gerekend. Deze kunnen posttraumatisch zijn spanning stoornis of Depressie Soms zijn orthodontische therapieën of het gebruik van te hoge tandkronen ook de oorzaak van craniomandibulaire disfunctie.
Symptomen, klachten en tekenen
Craniomandibulaire disfunctie leidt tot tal van verschillende klachten. De primaire klacht is diffuse pijn, die zowel tijdens beweging als in rust tot uiting komt. De pijn is meestal constant en saai. Daarnaast kunnen de klachten uitstralen naar de mondvoorhoofd, slapen, oogkas, wangen, nek, cervicale wervelkolom, schouders en rug. Het is ook niet ongebruikelijk dat patiënten een beperkte kaakopening ervaren, evenals wrijvende en krakende geluiden wanneer ze hun kaken openen of sluiten. Bovendien een brandend gevoel in de mond of de tong, tinnitus en oorpijn zijn ook mogelijk. Sommige patiënten ervaren ook verhoogde speekselvloed, slikproblemen, gezichtsstoornissen, duizeligheid, 피로, en arm concentratie Bewegingsbeperkingen in de cervicale wervelkolom treden soms op.
Diagnose en therapie
Omdat de klachten van craniomandibulaire disfunctie even talrijk als gevarieerd zijn, kan een exacte diagnose bij sommige patiënten moeilijk zijn. Bij klachten aan de kaak wordt in de regel de tandarts als eerste geraadpleegd. De tandarts kan bepalen of de problemen hun oorsprong hebben in het gebit of in het kaakgewricht. Daarnaast controleert de tandarts op mogelijke infectiehaarden in het gebit. Met een kinesiografie kan nauwkeuriger worden onderzocht of de kaakproblemen worden veroorzaakt door veranderingen in kaakbewegingen of door individuele tanden. elektromyografie kan worden gebruikt om spierkrampen op te sporen. Andere onderzoeksprocedures die kunnen worden overwogen, zijn onder meer het maken van röntgenfoto's, radiologische methoden of instrumentele functionele analyse (API / CPI). Psychologische factoren kunnen echter ook craniomandibulaire disfunctie veroorzaken. Om deze reden krijgt de patiënt enkele vragenlijsten om in te vullen. De patiënt moet erg geduldig zijn tijdens het diagnostische proces, aangezien dit als tijdrovend wordt beschouwd. Craniomandibulaire disfunctie kan in de regel goed worden behandeld. De ziekte verloopt dus meestal positief. De symptomen verbeteren al na een paar weken.
Complicaties
Bij deze ziekte lijdt de getroffen persoon voornamelijk aan ongemak in de kaak. Dit ongemak heeft een zeer negatieve invloed op de kwaliteit van leven van de getroffen persoon en kan dit aanzienlijk verminderen. Patiënten hebben in de regel vooral last van hevige pijn. De pijn treedt ook op als pijn in rust en kan leiden tot ongemak, vooral 's nachts, en dus tot slaapproblemen. Het is niet ongebruikelijk dat patiënten hier last van hebben Depressie of om prikkelbaar over te komen. Evenzo kan de pijn zich verspreiden van de kaak naar de ogen of hoofd en ook in deze regio's ongemak veroorzaken. Deze klacht maakt het ook moeilijk om voedsel en vloeistoffen in te nemen, wat mogelijk leidt tot deficiëntieverschijnselen of ondervoeding. Evenzo slikproblemen of visuele stoornissen kunnen optreden. Het is niet ongebruikelijk dat patiënten zich niet kunnen concentreren en aan persistentie lijden 피로 De behandeling wordt uitgevoerd door middel van verschillende therapieën. Dit kan de meeste symptomen beperken. Complicaties komen meestal niet voor. Het is echter niet te voorspellen of de ziekte volledig positief zal verlopen. De levensverwachting van de getroffen persoon wordt meestal niet beperkt door deze disfunctie.
Wanneer moet je naar een dokter?
Wanneer diffuse pijn optreedt in het gezicht en de cervicale wervelkolom, kan craniomandibulaire disfunctie onderliggend zijn. Een bezoek aan de dokter is aangewezen als het ongemak niet vanzelf verdwijnt of als er andere ziekteverschijnselen optreden. Symptomen zoals een brandend gevoel in de mond en in de tongoorpijn of slikproblemen vereisen medische hulp. Mensen die bewegingsbeperkingen in de cervicale wervelkolom of andere problemen met normale bewegingen ervaren, dienen contact op te nemen met hun huisarts. Hetzelfde geldt voor visuele stoornissen, duizeligheid or 피로 optreden, zonder specifieke onderliggende oorzaak. Als deze klachten snel in intensiteit toenemen, kun je het beste direct een arts raadplegen. Mensen die last hebben van een verkeerde uitlijning tussen de onderkaak en schedel, tandenknarsen of er last van hebben osteoartritis zijn bijzonder vatbaar voor de ontwikkeling van craniomandibulaire disfunctie. Iedereen die deel uitmaakt van deze risicogroepen, moet onmiddellijk de juiste arts raadplegen als de bovenstaande symptomen optreden. De voorwaarde wordt meestal behandeld door een orthopedisch chirurg of een internist. In minder ernstige gevallen hoeft de disfunctie niet te worden behandeld.
Behandeling en therapie
De behandeling van craniomandibulaire disfunctie hangt af van de oorzaak. In principe wordt een zachte en omkeerbare behandeling gebruikt. Om de kauwspieren en het kaakgewricht te ontlasten gewrichten en om de statica van lichaam en beet op elkaar af te stemmen, krijgt de patiënt een special bijt spalk (occlusale spalk). In aanvulling op, fysiotherapie kan worden uitgevoerd om spierspanning te verlichten en de spieren te versterken. Bovendien kunnen op deze manier afwijkingen en disfuncties van het kaakgewricht worden behandeld. Het daadwerkelijke voordeel van een occlusale spalk is nog niet duidelijk wetenschappelijk bevestigd. Er zijn verschillende onderzoeken met verschillende testresultaten die voor of tegen de effectiviteit van de spalk zijn. In het geval van chronische pijnkrijgt de patiënt meestal medicatie die een pijnstillende, ontstekingsremmende, slaapbevorderende of spierontspannende werking heeft, wat leidt tot een verbetering van de kwaliteit van leven. Het gebruik van Transcutane elektrische zenuwstimulatie (TENS) wordt ook als nuttig beschouwd. Deze elektrische stimulatie stroom therapie wordt gebruikt om pijn te behandelen en om de spieren te stimuleren. De gebruikte wisselstroom heeft een lage frequentie. Het effect van triggerpoint-infiltraties, waarbij verschillende werkzame stoffen in de spieren worden toegediend om de symptomen te verlichten, staat nog ter discussie. Zelfbehandeling maatregelen door de patiënt zijn ook mogelijk. Ze omvatten het gebruik van warmte, koud, stretching, spanning management, ontspannende oefeningen en de consumptie van zacht voedsel.
Vooruitzichten en prognose
Als de lijder van craniomandibulaire disfunctie gebruikmaakt van de beschikbare medische opties, is er een goede kans op verlichting van de ervaren symptomen en op herstel op de lange termijn. In samenwerking met een arts wordt een behandelplan opgesteld en worden verschillende therapieën toegepast. In veel gevallen hebben de gebruikte therapieën geen verdere bijwerkingen. Bovendien krijgt de patiënt instructies om in de toekomst zonder klachten te kauwen. Als de instructies van de arts worden opgevolgd, melden patiënten meestal na korte tijd verlichting van hun symptomen. Als er, tegen de verwachting in, bijwerkingen optreden, kan dit bijdragen aan vertragingen in het genezingsproces. Optimalisatie van het behandelplan is noodzakelijk. Opheldering van de oorzaak is essentieel voor een goede prognose. Dit kan vanwege de symptomen moeilijk te identificeren zijn en kan enige tijd duren. Als de getroffen persoon besluit dat hij of zij geen gebruik wil maken van medische behandeling, is een toename van de beperking te verwachten. Bestaande pijn kan intenser worden en zich verspreiden. Het kauwproces verslechtert over een langere periode en er treden gevolgschade of verdere ziektes op. Bij deze disfunctie is spontane genezing niet te verwachten. Hoewel de inname van zacht voedsel op korte termijn verlichting geeft, volksgezondheid verslechtert in de loop van enkele maanden.
het voorkomen
Preventie van craniomandibulaire disfunctie is mogelijk door een occlusale spalk Op deze manier kan het verlies van substantie van de tanden worden tegengegaan. Het gebruik van ontspanning methoden wordt ook als nuttig beschouwd.
Nazorg
Craniomandibulaire disfunctie, of kortweg CMD, vereist consistente nazorg vanwege de complexiteit van het klinische beeld. Hier zijn zowel de orthodontist als artsen uit de relevante specialismen, zoals orthopedisten of neurologen, betrokken bij vaak interdisciplinaire samenwerking. Fysiotherapeuten begeleiden dit proces ook vaak na een acute behandeling. Actieve medewerking van de patiënt is vaak een doorslaggevende factor bij de nazorg van CMD. De malocclusie die leidde tot het symptoomcomplex CMD kan tijdens de nazorg worden voorkomen door speciale bijtspalken te gebruiken. Daarnaast zijn regelmatige tandheelkundige of orthodontische controles belangrijk. Als psychische problemen leiden tot nachtelijk tandenknarsen, deze dienen ook tijdens de nazorg zo goed mogelijk aangepakt te worden. In deze context, spanning kan worden verminderd met ontspanning methoden zoals die van Jacobsen Progressive Muscle Relaxation, autogene training of een bezoek aan een psycholoog. Yoga is hier ook vaak nuttig. Lichamelijke klachten zoals nek spanning, pijn in de rug en hoofdpijn, die worden getriggerd door CMD, kunnen vaak alleen worden verbeterd in een langdurig proces. Daarom is het ook bij de nazorg van craniomandibulaire disfunctie belangrijk om zwakke spieren op te bouwen, verkorte spieren te strekken en iets goeds te doen voor gespannen spieren door massage Voor een rechte ruggengraathouding, wat vooral belangrijk is bij CMD, gerichte gymnastiek voor de rug of bijwonen terug school kan nuttig zijn.
Wat u zelf kunt doen
Bij craniomandibulaire disfunctie kan ernstige pijn optreden in het kaakgebied, dat zich uitstrekt tot in de rug en de buik. Het dagelijkse leven van degenen die getroffen zijn door craniomandibulaire disfunctie wordt daardoor vaak ernstig beperkt, en hun kwaliteit van leven lijdt daaronder. Op het gebied van zelfhulp in het dagelijks leven allemaal maatregelen die de spanning uit de kaak halen zijn dus handig. Het dragen van geschikte bijtspalken kan een eerste stap zijn op weg naar verlichting. Een fysiotherapeut die gespecialiseerd is in craniomandibulaire disfunctie kan de patiënt oefeningen laten zien en massage technieken die ze ook thuis kunnen gebruiken. Een veel voorkomende oorzaak is het constant strak op elkaar klemmen van de tanden. Dit gebeurt meestal onbewust. Stress en blijvende spanning in het dagelijks leven zijn hier oorzakelijke factoren. De getroffenen moeten daarom zeker leren ontspanning technieken en individueel stress management om de druk op zichzelf en hun kaken te verminderen. Oefeningen zoals yoga, die regelmatig in het dagelijks leven worden geïntegreerd, bieden verlichting voor veel patiënten. Het proces waarbij een kaakgewricht pijn begint te doen, duurt meestal lang. Dienovereenkomstig kan het even duren voor zelfhulp maatregelen in het dagelijks leven, zoals stressvermindering, ontspanningsoefeningen en het dragen van spalken om een langdurig effect te hebben. Het is daarom belangrijk dat deze maatregelen consequent worden geïmplementeerd.
