Vermoeidheidssyndroom: oorzaken, symptomen en behandeling

Veel mensen lijden aan een ondefinieerbaar lood 피로 waarvoor geen exacte oorzaak kan worden gevonden. Dit chronische vermoeidheid heet uitputtingsyndroom of vermoeidheidssyndroom.

Wat is vermoeidheidssyndroom?

De term 피로 syndroom (Frans voor “vermoeidheid, ”“ Uitputting ”) is een verzamelnaam voor een aantal verschillende klachten waarvoor geen duidelijke oorzaak kan worden gevonden. Het wordt als een systemische ziekte beschouwd. De belangrijkste klachten zijn een chronisch gevoel van vermoeidheid, lusteloosheid en aanhoudende uitputting, die de kwaliteit van leven van de getroffenen ernstig beperken. Artsen maken onderscheid tussen verschillende soorten vermoeidheid:

  • Vermoeidheid als reactie op aanhoudende slaapstoornissen, slaapapneu, chronische pijn, bloedende anemie, schildklieraandoening, ondervoeding, interferonbehandeling voor multiple sclerose, hepatitis C, verschillende kankers, chemotherapie

Oorzaken

De exacte oorzaken van vermoeidheidssyndroom zijn nog niet voldoende in detail onderzocht, maar in sommige gevallen kunnen triggers worden gevonden zoals bloedarmoede, wat leidt tot vermoeidheid en verminderde prestaties als gevolg van een verminderde zuurstof levering. Het vermoeidheidssyndroom is in veel gevallen een begeleidend symptoom van verschillende chronische ziekten en is daarom moeilijk te beperken. Deskundigen vermoeden vaak niet één oorzaak, maar vaak een samenspel van verschillende oorzaken zoals veranderingen in de centrale zenuwstelsel, hormonale veranderingen, ontregeling van de immuunsysteem zoals in autoimmuunziekten en ontsteking​ Vermoeidheidssyndroom kan het beste worden onderzocht kanker en de behandeling ervan. Kanker is uitputtend voor lichaam en ziel en verzwakt patiënten door een operatie, chemotherapie, straling en beenmerg transplantatie, omdat niet alleen gedegenereerde maar ook gezonde cellen worden vernietigd door kanker behandeling. Bovendien, mentale problemen, Depressie en angst spelen ook een rol. Bijwerkingen van medicatie, dieet en gebrek aan lichaamsbeweging kan ook het vermoeidheidssyndroom bevorderen.

Symptomen, tekenen en klachten

Veel patiënten klagen voor het eerst na een infectie over aanhoudende fysieke en mentale vermoeidheid. Zelfs lichte inspanning leidt tot vermoeidheid en uitputting. Pauzes bieden geen goede rust, en ondanks de aanhoudende vermoeidheid is de slaap ook niet rustgevend; slaapstoornissen kunnen optreden. Lichte dagelijkse fysieke activiteiten worden al als vermoeiend en ervaren concentratie en geheugen stoornissen kunnen voorkomen. Naast deze symptomen zijn er nog andere klachten zoals hoofdpijn, spier en gewrichtspijn, duizeligheid, gezwollen weefselvocht knooppunten en verlies van eetlust kan gebeuren. Lijders voelen zich buitengewoon uitgeput en deze uitputting heeft ernstige gevolgen voor het dagelijks leven en de kwaliteit van leven. Velen trekken zich daardoor terug. De symptomen kunnen langdurig zijn en zo ernstig dat ze leiden tot handicap bij patiënten.

Diagnose en progressie

De diagnose vermoeidheidssyndroom wordt meestal gesteld door uitsluiting. In het anamnese-interview krijgt de arts eerst een beeld van situaties waarin de vermoeidheid optreedt, stoornissen in het dagelijks leven, medicatiegebruik, mogelijke verbanden met cafeïne, nicotine, of drugsgebruik, of spanning in het gezin, op het werk of in de vrije tijd. Omdat overmatige vermoeidheid een begeleidend symptoom kan zijn van verschillende ziekten, zoals hepatitis, Depressie en verschillende soorten kanker, deze ziekten moeten eerst worden uitgesloten om in de eerste plaats het vermoeidheidssyndroom te kunnen diagnosticeren. Tot nu toe zijn er geen betrouwbare indicatoren voor vermoeidheidssyndroom. Artsen met ervaring met het ziektebeeld kunnen dit echter meestal snel diagnosticeren. Bij veel getroffenen beginnen de klachten na een infectie. Verdere indicaties voor de arts zijn een toename van de klachten bij lichamelijke of geestelijke inspanning en een duur van minimaal zes maanden. Het verloop is afhankelijk van de onderliggende ziektes. Bij lichamelijke klachten zoals slaapstoornissen or bloedarmoede, de klachten verdwijnen na een succesvolle behandeling. Bij kanker hangt het beloop af van de ernst van de kanker en de nawerkingen van de behandeling. Bij sommige patiënten verdwijnen de symptomen op lange termijn; bij sommigen blijven ze bestaan.

Complicaties

In de meeste gevallen lijdt de patiënt met vermoeidheidssyndroom aan ernstige vermoeidheid waarvoor in eerste instantie geen oorzaak kan worden gevonden. Deze vermoeidheid is vaak niet te compenseren met slaap of rust en duurt lang. In veel gevallen leidt het ook tot slaapstoornissen en dus tot psychische problemen en Depressie​ Door de vermoeidheid is het voor de patiënt niet langer mogelijk om een ​​normale dagelijkse routine uit te voeren, aangezien hij ernstig beperkt is in zijn fysieke activiteiten. Veel patiënten ervaren duizeligheid, braken en misselijkheid​ Storingen in concentratie en coördinatie kunnen ook voorkomen en dus ook het uitgeoefende beroep beïnvloeden. In veel gevallen gaat vermoeidheidssyndroom gepaard met een verlies van eetlust, welke kan leiden naar ondergewicht​ Voor het lichaam, zijn ondergewicht is een zeer schadelijk symptoom. De kwaliteit van leven wordt beïnvloed door het vermoeidheidssyndroom en de meeste getroffenen nemen niet langer deel aan sociale evenementen. Kanker leidt in veel gevallen tot vermoeidheid en moet daarom primair worden behandeld. Dit kan echter wel leiden tot verschillende complicaties en overlijden. Naast lichamelijke problemen, psychische klachten of spanning kan ook leiden tot vermoeidheidssyndroom. Deze moeten worden behandeld met een psycholoog.

Wanneer moet je naar een dokter?

Iedereen die er last van heeft chronische vermoeidheid en uitputting zonder duidelijke reden kan het vermoeidheidssyndroom hebben. Een bezoek aan de dokter is noodzakelijk als de symptomen langdurig aanhouden (minimaal vier weken) of zelfs als er nieuwe symptomen bijkomen. Borden zoals hoofdpijn, spier en gewrichtspijn or verlies van eetlust wijzen in ieder geval op een ernstige onderliggende waarde voorwaarde​ Een arts moet duidelijk maken of dit het geval is het chronisch vermoeidheidssyndroom​ Als het aanhoudende gebrek aan energie en verlangen het welzijn en de kwaliteit van leven merkbaar vermindert, wordt een medisch onderzoek aanbevolen. Het vermoeidheidssyndroom treft vooral mensen die in een levenscrisis verkeren of voor een bijzonder uitdagende taak staan. Een verleden besmettelijke ziekte is ook een mogelijke trigger. Hormoonaandoeningen en klachten van de immuunsysteem Evenals zenuwaandoeningen zijn ook mogelijke triggers. Als deze factoren op u van toepassing zijn, kunt u het beste een huisarts raadplegen. Als er psychische klachten aanwezig zijn, wordt een bezoek aan een therapeut aanbevolen. In het geval van moet de levensstijl in principe worden aangepast het chronisch vermoeidheidssyndroom - dit is meestal alleen mogelijk met ondersteuning. Daarom moeten fysieke of mentale veranderingen door een arts worden onderzocht en indien nodig worden behandeld.

Behandeling en therapie

Vanwege de onduidelijke oorzaken is er nog steeds geen therapie specifiek gericht op vermoeidheidssyndroom, en de geneeskunde streeft verschillende behandelingsbenaderingen na. Voor organische oorzaken zoals bloedarmoede, slaapstoornissen, schildklieraandoeningen en pijn, medicamenteuze behandeling helpt in de meeste gevallen. Wanneer de diagnose moeilijk is vanwege onduidelijke oorzaken of parallelle symptomen, zoals vaak het geval is bij chronische ziekten, worden medicamenteuze en niet-medicamenteuze behandelingen vaak gecombineerd met geïndividualiseerde begeleiding om de patiënt zo goed mogelijk het hoofd te bieden aan het dagelijkse leven. Medicijnen zijn afgestemd op de onderliggende ziekte. Ze worden aangevuld met psychotrope geneesmiddelen en de patiënt wordt aangeraden een matige training te volgen, omdat lichaamsbeweging goed is voor lichaam en geest. Gebrek aan lichaamsbeweging kan nogal contraproductief zijn bij vermoeidheidssyndroom, omdat het fysieke geschiktheid neemt nog meer af door rust, terwijl lichaamsbeweging een goede bescherming is. Begeleidend psychotherapieVooral gedragstherapie, zou handig kunnen zijn; voor kankerpatiënten kan men het beste een psychotherapeut inschakelen met ervaring in het begeleiden van kankertherapie.

Vooruitzichten en prognose

Bijna elke oncologiepatiënt ervaart tijdens de behandeling langdurige periodes van symptomen van vermoeidheidssyndroom. sterkte, algemene zwakte, duizeligheid, lusteloosheid en concentratie problemen, die op hun beurt een nadelig effect hebben op therapie en naleving. Slechts in zeer enkele gevallen houdt het vermoeidheidssyndroom echter aan. Veel van de getroffenen kunnen verbeterde slaappatronen in zichzelf waarnemen en voelen zich al een paar weken na het einde van therapie​ Als oncologische patiënten tijdens de behandeling een regelmatig dag-nachtritme aanhouden, of het nu gaat om cytostatische therapie, radio-interventie of antilichaaminfusie, prioriteit geven aan positieve activiteiten in het dagelijks leven en aandacht besteden aan voldoende vochtinname, kan vermoeidheid na een kankerbehandeling tot het verleden behoren. Er zijn echter ook gevallen in de praktijk gedocumenteerd waarbij patiënten maanden tot jaren na oncologische behandeling aan vermoeidheid blijven lijden, soms tot uiting in depressie of als een bijkomende ziekte van dementie degeneratie. Dit is echter zeer zeldzaam, zodat patiënten positief naar de toekomst kunnen kijken, vooral na cytostatische therapie, waarna, in tegenstelling tot alle andere kankerbehandelingen, onevenredig vaak een vermoeidheidssyndroom kan worden waargenomen. Alle symptomen van ernstige uitputting na uitgezaaide kanker, chemotherapie, ernstige virusziekten, burn-out or multiple sclerose zijn symptomen van een vermoeidheidssyndroom. Chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS), dat vergelijkbaar is, vertegenwoordigt een afzonderlijk klinisch beeld in Duitsland. Afhankelijk van de trigger en fysiek voorwaardevarieert de prognose voor vermoeidheidssyndromen. Vermoeidheidssyndroom kan niet worden verbeterd door voldoende rust of voldoende slaap. Vermoeidheid wordt veroorzaakt door complexe processen in het zieke of vooraf beschadigde organisme. Als de storingen of tekortkomingen in totaal kunnen worden verholpen, is de prognose op middellange termijn goed. Psychologische zorg van de getroffen personen is geïndiceerd, aangezien een vermoeidheidssyndroom veel kan veroorzaken spanning op de getroffen personen. Het maakt het meestal onmogelijk om aan het leven deel te nemen. De therapie van vermoeidheid moet vele gebieden bestrijken. Alleen complexe behandelmethoden kunnen het vermoeidheidssyndroom op middellange en lange termijn verbeteren. De verstoorde regelcircuits van het inwendige van het lichaam omvatten bloed vorming, voedingsstof absorptie en gebruik, metabolische processen en de immuunsysteem​ Als hier geschikte behandelingsopties te vinden zijn, kan het vermoeidheidssyndroom op lange termijn volledig worden genezen. Als dit niet het geval is, kunnen de symptomen in ieder geval worden verbeterd. Bij CVS herstellen sommige patiënten. Anderen worden steeds erger. Vaak verloopt het chronisch vermoeidheidssyndroom in cycli en afleveringen. Veel patiënten herstellen niet volledig.

het voorkomen

Omdat vermoeidheidssyndroom in veel gevallen gebaseerd is op een chronische ziekte, is specifieke preventie moeilijk. Over het algemeen positief is een gezonde levensstijl met een evenwichtige dieet en regelmatige lichamelijke activiteit en voldoende rust en slaap. Als de getroffenen merken dat hun fysieke en mentale prestaties over een langere periode sterk afnemen en niet verbeteren ondanksmaatregelen, moeten ze een arts raadplegen om de oorzaak op te helderen.

Nazorg

Bij vermoeidheidssyndroom zijn de mogelijkheden voor nazorg zeer beperkt. In dit opzicht vertrouwen getroffen individuen op een puur sympathische behandeling voor deze symptomen, aangezien causale behandeling alleen mogelijk is als de onderliggende kanker ook kan worden behandeld. Zelfgenezing kan niet plaatsvinden. Daarom staat de behandeling van de onderliggende ziekte op de voorgrond om het vermoeidheidssyndroom volledig te beperken. In de regel wordt de behandeling uitgevoerd met behulp van medicijnen of door middel van chirurgische ingrepen. Bij het innemen van medicatie moet erop worden gelet dat de juiste dosering wordt gegeven en dat deze regelmatig wordt ingenomen om de symptomen volledig te verlichten. Evenzo in het geval van interacties en bijwerkingen, moet altijd een medische professional worden geraadpleegd, zodat er geen complicaties optreden. In het geval van een operatie moet de patiënt altijd rusten na de ingreep en voor het lichaam zorgen. Vermijd stressvolle of inspannende activiteiten, evenals sportactiviteiten. Verder een gezonde levensstijl met een gezonde dieet heeft doorgaans ook een positief effect op het verdere verloop van de ziekte bij vermoeidheidssyndroom.Roken en het gebruik van alcohol en andere drugs moet ook worden vermeden. Vaak is contact met andere patiënten met vermoeidheidssyndroom ook nuttig.

Wat u zelf kunt doen

Lichamelijke activiteit kan de symptomen van vermoeidheidssyndroom tegengaan. Regelmatig oefenen uithoudingsvermogen sporten zoals fietsen, zwemmen en lopend verhoogt de fysieke prestaties, en de endorfines vrijgegeven in het proces depressieve stemmingen te verlichten. Sportieve activiteit zorgt ook voor een gevoel van prestatie en vergroot het zelfvertrouwen, wat een positief effect heeft op het mentale evenwicht​ De training mag niet te intens zijn en moet langzaam worden opgevoerd: Voordat u begint, is het zinvol om de juiste hoeveelheid training met de behandelende arts te bespreken. Een uitgebalanceerde voeding met veel verse groenten en fruit voorkomt deficiëntieverschijnselen en in sommige gevallen de inname van voedingsstoffen supplementen kan worden aangegeven. Voldoende vochtinname is ook belangrijk om de circulatie gaan. Afwisselende douches en koud water gegoten over de onderarmen ook stimuleren bloed circulatie​ Om het hoofd te bieden aan het dagelijkse leven, moeten patiënten letten op de signalen van hun lichaam en regelmatige rustpauzes plannen. Het bijhouden van een dagelijks dagboek kan helpen om fasen met hoge en lage prestaties te identificeren en de dagelijkse routine dienovereenkomstig te plannen. Een kort dutje heeft vaak een prestatieverhogend effect, maar het mag niet langer dan 20 tot 30 minuten duren, anders neemt de vermoeidheid toe. Train in de frisse lucht en regelmatig ventilatie van woon- en werkruimtes zorgt voor een voldoende aanbod van zuurstof.