Wanneer treedt de kortademigheid op?
Te koude lucht en temperaturen onder nul kunnen dit veroorzaken volksgezondheid problemen. Vooral patiënten die er al last van hebben long ziekten (vooral astmapatiënten of patiënten met chronische bronchitis) lopen het risico op problemen ademhaling. De koude lucht irriteert de luchtwegen, waardoor ze smaller worden en ademhalingsproblemen veroorzaken.
Het kan handig zijn om een soort "mond bewaken ”en adem in door bijvoorbeeld een sjaal, zodat de koude lucht niet rechtstreeks de longen bereikt. Astmapatiënten kunnen beter niet buiten sporten bij lage temperaturen om aanvallen van acute kortademigheid te voorkomen. Als ademhaling problemen zoals kortademigheid of kortademigheid treden op na een maaltijd, dit kan verschillende oorzaken hebben.
Als er te veel voedsel wordt ingenomen, kan de diafragma wordt omhoog geduwd, de longen worden samengedrukt en hun mobiliteit wordt beperkt. Om dit te compenseren ademen we sneller en ondieper na overmatige voedselinname. Dezelfde situatie doet zich voor wanneer we in een te korte tijd te veel vloeistof opnemen.
Als voedsel niet goed wordt gekauwd, als het te pittig of vet is, kan dit leiden tot problemen met de spijsvertering en het resultaat ademhaling problemen. Kortademigheid kan ook optreden als een allergische reactie tot voedselintolerantie. Mensen die getroffen zijn door gastro-oesofageale reflux ziekte (Maagzuur) ervaren ook af en toe ademhalingsproblemen na het eten.
Afgezien van deze oorzaken kan een tumor van de lucht of voedselwegen ook kortademigheid veroorzaken na het eten. In dit geval vormt de tumor een ruimtelijk obstakel dat de luchtstroom naar de longen tijdens het eten kan belemmeren of in ieder geval kan vernauwen. Als kortademigheid en kortademigheid na het eten het gevolg zijn van te veel eten, moeten eetgewoonten worden gewijzigd in kleinere porties.
Als dit niet de reden is, moeten de symptomen dringend worden onderzocht en opgehelderd door een arts. Veel mensen klagen 's nachts over kortademigheid. Hiervoor zijn verschillende verklaringen, die afhankelijk van het geval gelden.
Bijvoorbeeld zijn te zwaar kan ervoor zorgen dat de buikmassa en organen de diafragma naar boven tijdens het liggen, vooral in rugligging. Hierdoor kunnen de longen zich tijdens inademing, omdat ze het gewicht dat hen tegenkomt niet aankunnen. Ook het feit dat de terugstroom van bloed van de periferie van het lichaam wordt 's nachts verhoogd doordat de liggende positie' s nachts een bepaalde rol speelt bij ademnood, omdat de hart- moet meer bloed door long- en bloedsomloopluizen pompen.
Indien de hart- is te zwak, bloed back-up in de long schepen of pompt te weinig in de longen, dit kan leiden tot kortademigheid. Long ziekte, wat leidt tot verminderd ventilatie van de longen en oxygenatie van de bloed, kan ook 's nachts ademhalingsmoeilijkheden veroorzaken. Omdat rokers gewend zijn aan hogere kooldioxideconcentraties, neemt deze natuurlijke ademhalingsdrang af en nemen zowel de ademhalingsfrequentie als de zuurstofbelasting van het bloed af.
Dit kan ook kortademigheid veroorzaken. Een glottisspasme, waarvan de oorzaak nog grotendeels onbekend is, kan ook kortademigheid veroorzaken. Als bij het inslapen kortademigheid (dyspneu) optreedt, kan dit verschillende oorzaken hebben.
Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn bij slaapgerelateerd astma, chronisch long ziekte, gastro-oesofageale reflux (Maagzuur) Of hart- ziekte (hartfalen). Deze kortademigheid kan ook samen met de angst voor verstikking optreden. Mensen met angst- of paniekstoornissen bij het inslapen kunnen ook last hebben van deze symptomen, vaak in combinatie met overmatig zweten en hartkloppingen.
De oorzaken van kortademigheid bij het inslapen kan zeer divers zijn en totaal verschillende benaderingen vereisen. Omdat patiënten met kortademigheid vaak angst ontwikkelen voordat ze in slaap vallen, is het ook belangrijk om een arts te raadplegen en de symptomen te laten verhelderen. Kortademigheid (dyspneu) in een liggende positie kan mensen van verschillende leeftijden treffen en verschillende oorzaken hebben.
Bij sommige ziekten kunnen we sneller ademen, waardoor de ademhaling ondieper wordt en het lichaam onvoldoende zuurstof krijgt. De normale ademhalingsfrequentie voor volwassenen ligt tussen 15 en 20 ademhalingen per minuut. Redenen voor kortademigheid tijdens het liggen kunnen zijn: zwaarlijvigheidaangeboren afwijkingen van de luchtwegen of omliggende structuren, maar ook misbruik van bepaalde stoffen (zoals alcohol of drugs) of zelfs geestesziekte, angst- of paniekstoornissen.
Het is echter ook mogelijk dat de kortademigheid een uiting is van hartfalen (hartinsufficiëntie) in een vergevorderd stadium of wordt veroorzaakt door slaapapneusyndroom. In het geval van het slaapapneusyndroom is er een verhoogd aantal ademhalingsstops 's nachts en dus een gebrek aan zuurstof. Omdat kortademigheid op zichzelf geen ziektebeeld is, maar alleen een symptoom kan zijn van een onderliggende oorzaak, moet kortademigheid tijdens het liggen dringend worden opgehelderd door een arts, aangezien het een indicatie kan zijn van een ernstige ziekte.
Als tijdens de slaap kortademigheid optreedt (nachtelijke dyspneu), kan dit verschillende oorzaken hebben. Bijvoorbeeld nachtdieren Maagzuur (gastro-oesofageale reflux), astma en chronisch longziekten or hartfalen (hartinsufficiëntie) kan leiden tot nachtelijke kortademigheid en soms tot verstikkingsangst. Dit kan ook het geval zijn bij patiënten met angst- en paniekstoornissen of met psychogene aanvallen.
Parasomnie, een aandoening waarbij patiënten soms last hebben van ontwaakstoornissen of stoornissen van de slaap-waakovergang, kan ook een oorzaak zijn van nachtelijke kortademigheid. Een subvorm van parasomnia (pavor nocturnus) kan gepaard gaan met andere sterke vegetatieve reacties zoals hartkloppingen en koud zweet of nachtelijke bevochtiging. Hier zijn stress, verandering of overmatige eisen mogelijke triggers en meestal is geen specifieke therapie vereist.
De oorzaken van nachtelijke kortademigheid kunnen daarom zeer divers zijn en vereisen totaal verschillende benaderingen. Het is daarom belangrijk om medisch advies in te winnen en een fysiek onderzoek als er symptomen optreden. Na een meting in het slaaplaboratorium kunnen vaak nauwkeuriger conclusies worden getrokken over mogelijke oorzaken van slaapgedrag.
Omdat er vaak aan wordt toegevoegd dat patiënten die lijden aan nachtelijke kortademigheid en verstikkingsangst een angst ontwikkelen om in slaap te vallen - dit is een andere belangrijke reden voor een medisch onderzoek. Onder stress neemt het hartminuutvolume toe, dwz het bloedvolume dat binnen een minuut uit het hart in de bloedsomloop wordt gepompt. Beide hartslag en het hartslagvolume neemt toe.
Het doel is om door inspanning de verhoogde zuurstofbehoefte van het lichaam te dekken. Hierdoor moet in korte tijd meer bloed in de longen worden verrijkt met zuurstof, waardoor de doorbloeding en ademhaling van de longen toenemen. Tijdens het sporten wordt het bloed schepen in de longen reageren ook door dilatatie, waardoor een hogere doorbloeding mogelijk is.
Als u bijvoorbeeld erg ongetraind bent of een zwak hart heeft, kan het hart de beroerte bloedvolume en de hartslag volgens de verhoogde zuurstofbehoefte. Het bloed wordt zo in de longen opgenomen en overbelast. De gasuitwisseling en daarmee de verrijking van het bloed met zuurstof kan niet zoals gewoonlijk plaatsvinden.
Evenzo bij longfibrose, waarbij functioneel longweefsel wordt vervangen door bindweefselof bij chronische obstructieve longziekte, waarbij de luchtwegen vernauwd zijn, kan er een verminderde diffusie van zuurstof vanuit de longen naar het bloed zijn. Hart en longziekten zijn slechts twee voorbeelden die de oorzaak kunnen zijn van ademnood onder stress. Als er geen organische oorzaak is voor de kortademigheid, kan dit eenvoudigweg te wijten zijn aan een ongetraind lichaam voorwaarde.
Door gerichte sporten kunnen zowel het hart als de longen worden getraind, zodat het hartslagvolume en de doorbloeding van de longen efficiënt toenemen onder stress. Als kortademigheid al wordt veroorzaakt door het beklimmen van een paar trappen, moet men alert zijn. Het is heel goed mogelijk dat er achter de snelle uitputting en kortademigheid (dyspneu) tijdens inspanning een onbekende of onvoldoende behandelde hartaandoening schuilt (hartinsufficiëntie).
Er is echter geen reden tot paniek als de ademhaling onder stress iets sneller gaat. Het is volkomen normaal dat u meer ademhalingswerk moet doen bij zwaar lichamelijk werk thuis, tijdens training, het beklimmen van een steile helling of een sprint. Door het toegenomen werk van de spier is er meer zuurstof nodig om het lichaam voldoende van stroom te voorzien.
In dit geval maakt het lichaam in ruil ook meer CO2 aan, dat door ademhaling sterker wordt afgegeven. Let echter op als u buiten adem raakt, zelfs bij geringe lichamelijke inspanning, tijdens wandelingen, bij lichte activiteit in het huishouden of in de tuin of zelfs bij het klimmen van slechts een paar treden. In deze gevallen moet de kortademigheid worden gezien als een waarschuwingssignaal en moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd om de symptomen op te helderen.
In de regel mogen er daarna geen ademhalingsmoeilijkheden optreden anesthesie. De anesthesie pas beëindigd (bijv. de buis in de luchtpijp wordt pas verwijderd nadat de anesthesisten ervoor hebben gezorgd dat de patiënt spontaan kan ademen en zelfstandig kan reageren en dat de beschermende reflexen (zoals slikken of hoesten reflex) aanwezig zijn. Om mogelijk inslikken te voorkomen of inademing of speeksel of andere vloeistoffen (om het risico op aspiratie te minimaliseren), worden de luchtwegen van de patiënt grondig afgezogen voordat de anesthesie wordt beëindigd.
Mochten er toch complicaties zoals ademnood optreden na de anesthesieDoor bijvoorbeeld zwaar slijm bij de patiënt is er altijd bekwaam personeel in de verkoeverkamer die direct kan reageren in alle situaties die zich kunnen voordoen. Een van de typische symptomen van longontsteking is kortademigheid (dyspneu) en snellere ademhaling (tachypneu). Deze symptomen zouden als onderdeel van de therapie moeten verdwijnen.
Als deze symptomen weer verergeren na de longontsteking heeft plaatsgevonden en is adequaat behandeld, en indien verdere symptomen zoals koorts, hoesten, hoofdpijn en pijnlijke ledematen zijn mogelijk, de getroffenen moeten hun huisarts opnieuw zien. Longontsteking kan naast kortademigheid andere symptomen veroorzaken, die, indien niet opgemerkt, zich naar alle organen kan verspreiden. Na het stoppen rokentreden lichamelijke en psychologische ontwenningsverschijnselen op, die op verschillende tijdstippen van verschillende ernst kunnen zijn.
Deze omvatten onder meer: In de eerste plaats kan het optreden van ademnood niet worden verklaard door het opgeven van sigaretten, aangezien de longen beginnen te herstellen van de permanente schade veroorzaakt door de exogene noxae (sigarettenrook). In dit proces kan soms meer hoesten optreden met als gevolg kortademigheid. Het is echter veel meer mogelijk dat de psychologische ontwenningsverschijnselen interne stress veroorzaken waarop het lichaam kan reageren met kortademigheid (dyspneu) en een hartslag (tachycardie).
- Verhoogde prikkelbaarheid
- Vermoeidheid
- Verlangen naar sigaretten
- Nervositeit
- Concentratieproblemen
- Vraatzuchtige eetlust
- Moedeloosheid
Overmatige consumptie van alcohol activeert het deel van het autonome zenuwstelsel dat het menselijk lichaam efficiënter maakt, de sympathische zenuwstelsel. Dit veroorzaakt bloeddruk stijgen, het hart sneller pompen, meer zweten en mogelijk zelfs kortademigheid of kortademigheid. De consumptie van stimulerende middelen zoals koffie (cafeïne) activeert ook het sympathieke zenuwstelsel.
Meestal treedt kortademigheid op wanneer zwangerschap is zo ver gevorderd dat de baarmoeder, vanwege zijn voorwaartse en opwaartse groei, duwt de diafragma naar boven, waardoor de ruimte voor de ontwikkeling van de longen wordt beperkt. Dit effect wordt ondersteund door een liggende houding van de zwangere vrouw, omdat de organen en de baarmoeder, inclusief het kind, het diafragma door de zwaartekracht nog meer naar boven duwen. Het gevolg hiervan is een verhoging van de ademhalingssnelheid om de zuurstofopname op peil te houden.
Dit is typisch voor laat zwangerschap. Deze vorm van kortademigheid kan worden verbeterd door van houding te veranderen, bijvoorbeeld naar voorovergebogen zitten of staan, omdat de longen dan voldoende ruimte hebben om zich weer te ontwikkelen door het middenrif te laten zakken. EEN vena Cava compressiesyndroom kan zich ook manifesteren met kortademigheid.
In dit geval de grote buik ader, dat het bloed van het lichaam terug naar het hart voert, wordt samengeperst door de baarmoeder en transporteert minder zuurstofarm bloed naar het hart en dus naar de longen. Hoe geavanceerder de zwangerschap is, hoe waarschijnlijker het is dat de zwangere vrouw op haar linkerzij ligt om dit te voorkomen. Bovendien kan astma met kortademigheid optreden tijdens de zwangerschap.
De ontwikkeling van astma tijdens de zwangerschap houdt verband met de fysiologische veranderingen in het vrouwelijk lichaam. In ieder geval is het raadzaam om een arts te raadplegen om de oorzaak van de kortademigheid op te helderen. Kortademigheid of dyspneu is een noodsituatie die vaak voorkomt bij kinderen en waarop onmiddellijk moet worden gereageerd.
De kortademigheid kan verschillende oorzaken hebben, kan acuut (epileptisch) of continu zijn. De oorzaak van kortademigheid kan een luchtweginfectie, bronchitis, astma, een allergische reactie naar bijvoorbeeld een insectenbeet of een bepaald voedsel (voedselallergie), longontsteking of een opgezogen (ingeademd / ingeslikt en ging de luchtwegen) vreemde entiteit. Sommige kinderen houden ook hun adem in uit uitdagendheid, woede of pijn, wat kan leiden tot krampen en resulterende kortademigheid.
Ademhalingsproblemen kunnen ook een uiting zijn van ademhalings-, long- of hartaandoeningen of kunnen worden veroorzaakt door angst of paniekaanvallen. Als een kind acute kortademigheid heeft, is er acuut gevaar voor verstikking en moet onmiddellijk contact worden opgenomen met een kinderarts en een arts voor adolescenten, vooral 's nachts, en indien nodig moet de eerste hulp worden bezocht of een spoedarts worden gebeld. In deze situaties is het belangrijk om kalm te blijven en het kind gerust te stellen. Tachycardierusteloosheid en de angst voor verstikking kunnen worden verergerd door rusteloosheid alleen bij de ouders. Als er sprake is van een allergie of astma, moet er altijd een noodspray voor acute situaties binnen handbereik zijn.
