Pijn tot in de knieholte | Pijn in de kuit

Pijn tot in de knieholte

Been Veel patiënten ervaren pijn in het kuitgebied, vooral tijdens lichamelijke activiteit. Er zijn echter ook ziekten die doorgaans leiden tot pijn onbeweeglijk. Een mogelijke oorzaak van kalf pijn, die zowel in rust als tijdens inspanning kan optreden, is de zogenaamde "flebotrombose" (diep ader trombose, trombose in de been).

Deze term wordt gebruikt om een ​​ziekte te beschrijven die wordt veroorzaakt door de afsluiting van diep been aderen door a bloed stollen. Bij patiënten met diepe benen ader trombose, bestaat het risico dat de bloed stolsel zal plotseling oplossen en met de bloedbaan naar de longen of andere organen reizen. Als gevolg hiervan een levensbedreigende long embolie kunnen ontwikkelen, bijvoorbeeld.

De trombose in diepe beenaders, wat kan leiden tot pijn in de kuit, wordt veroorzaakt door de interactie van verschillende factoren (de zogenaamde Virchow-triade). Een uitgesproken vertraging van de bloed flow speelt hierbij een doorslaggevende rol. Bijzonder lange buiging van de knie gewrichten (bijv. op langeafstandsvluchten) kan de doorbloeding aanzienlijk verminderen.

Bovendien kan een gebrek aan bloedcirculatie na een operatie het risico op het ontwikkelen van een been aanzienlijk vergroten ader trombose met pijn in rust die optreedt in de kuitstreek. Verdere risicofactoren zijn veranderingen in de bloedsamenstelling en veranderingen of schade aan de vaatwanden. Naast de pijn in de kuit, die ook in rust kunnen optreden, zijn de typische symptomen van veneuze trombose in de benen onder meer verhoogde veneuze trek, oververhitting van het aangedane been, strakke glanzende huid, pijn in de kuitdruk (teken van Lowenberg), pijn in de kuit bij stretching de voet (Hohmann's teken) en enige pijn bij het drukken op de binnenzool van de voet (Payr's teken).

Bovendien kunnen getroffen patiënten een koorts en verhoogde ontstekingsniveaus in het bloed vertonen. De behandeling van diepe veneuze trombose, die ook kan leiden tot pijn in de kuit in rust omvat het gewoonlijk drie belangrijke doelen. Zowel de verspreiding van de bloedprop en de overdracht ervan, evenals het herstel van de oorspronkelijke bloedstroom behoren tot de belangrijkste behandelingsdoelen.

Een andere oorzaak van kuit pijn, wat ook duidelijk is in rust, is kalf krampen​ Drachtig krampen er is een onvrijwillige spanning (samentrekking) van individuele spieren of hele spiergroepen in de onderbeen​ In de meeste gevallen ontstaat juist in stressvolle situaties een kuitkramp.

Mensen melden echter vaak dat ze 's nachts gewekt worden door een kuitkramp die in rust optreedt. Meestal is de pijn die wordt veroorzaakt door een kramp in de kuit zo ernstig dat de slaper een tijdje niet kan rusten. Bovendien is de acute verharding van de aangetaste spieren een van de typische symptomen van kuitkrampen.

In de meeste gevallen is de kramp in de kuit de oorzaak van pijn in de kuit, zelfs in rust, en wordt vaak veroorzaakt door een onschadelijke verstoring van de elektrolyt. evenwicht​ Deze elektrolytverschuivingen zijn bijvoorbeeld het gevolg van onderliggende ziekten die leiden tot een verhoogd elektrolytverlies. Klassieke voorbeelden van dergelijke ziekten zijn acuut diarree, braken, suikerziekte insipidus en chronische inflammatoire darmziekte.

Bovendien kunnen verschillende medicijnen (bijv diuretica) kan leiden tot een uitgesproken tekort aan elektrolyten. Bovenal een gebrek aan magnesium kan een spierkramp veroorzaken, wat ook leidt tot pijn in de kuit in rust. Naast het optreden van spieren krampen, erge, ernstige hoofdpijn, algemene zwakte, vermoeidheid en koude voeten zijn indicaties van een magnesium tekort.

Bovendien kan overbelasting overdag ook in rust tot krampen leiden. Ouderen zijn veel vatbaarder voor het optreden van krampen in de kuiten​ De reden hiervoor is het feit dat het spierstelsel steeds korter wordt naarmate we ouder worden.

Regulatiestoornissen van de cardiovasculair systeem, aan de andere kant, leidt meestal tot pijn in de kuit, die toeneemt onder stress en aanzienlijk afneemt in rust. Pijn in de kuit, die vooral daarna optreedt jogging, wordt meestal veroorzaakt door overbelasting van de kuitspieren. De kuitspieren worden tijdens lopend en kunnen reageren met pijnlijke spanning of tekenen van vermoeidheid. soms zijn de schoenen ook de oorzaak van de pijn, als ze niet geschikt zijn voor jogging of niet optimaal zijn aangepast aan de loper.

arm lopend technieken met resulterende onjuiste gewichtsbelasting kunnen ook de pijn veroorzaken. Voetafwijkingen die niet correct zijn gecorrigeerd door orthopedische inlegzolen, kunnen ook de kuitspieren zwaar belasten wanneer lopend​ Optimaal schoeisel is daarom essentieel voor elke hardloper en moet zeker worden aangeschaft om extra slijtage in de gewrichten.

De kraakbeen in de kniegewricht wordt ook permanent beschadigd door onjuiste belasting. Bij veel van de getroffen patiënten treedt de pijn in de kuit vooral op tijdens het lopen of rennen. In sommige gevallen blijven deze klachten zelfs in rust bestaan, maar nemen ze significant toe in intensiteit tijdens het lopen of rennen.

Een van de meest voorkomende oorzaken van kuit pijn tijdens het lopen of rennen is spierblessure (bijv. verrekte spieren of gescheurde spier vezels). De term "verrekte spier" (technische term: distensie) wordt in medische terminologie opgevat als het proces van stretching een spier voorbij zijn normale omvang. Er moet onderscheid worden gemaakt tussen eenvoudige spierspanningen en a gescheurde spiervezels, aangezien de omvang van de verwonding veel meer uitgesproken is in het geval van een gescheurde spiervezel.

In tegenstelling tot het ongecompliceerde Spierpijn, de aanwezigheid van een gescheurd spiervezel kan worden aangetoond door duidelijke structurele veranderingen die leiden tot de vernietiging van sommige spiercellen en tot lokale bloedingen in het spierweefsel. Een gescheurd spiervezel is een van de meest voorkomende sportverwondingen​ Qua symptomen lijken de twee klinische beelden echter sterk op elkaar.

De typische symptomen van beide Spierpijn en breuk is een plotselinge, sterke pijn in het gebied van de kuit die aanzienlijk in intensiteit toeneemt tijdens het lopen of rennen. Bovendien wordt de mobiliteit van het aangetaste lichaamsdeel direct na het optreden van de spierblessure aanzienlijk beperkt. Bovendien kunnen plaatselijke blauwe plekken en blauwe plekken pijn in de kuit veroorzaken, die tijdens het lopen of rennen in intensiteit toeneemt.

Dergelijke laesies zijn vaak sportverwondingen, in de volksmond bekend als paardenkussen. In sommige gevallen hebben patiënten met pijn in de kuit een significant verhoogd risico op a hart- aanval vanwege de oorzaak. In deze context duidt vooral pijn in de kuit, die optreedt tijdens het lopen of rennen en weer afneemt in rust, op een stoornis in de bloedsomloop (arteriosclerose).

Bovendien kan een ontsteking van de oppervlakkige beenaders leiden tot chronische pijn in het kuitgebied, wat de getroffen persoon beperkt, vooral tijdens het lopen of rennen. Er kunnen verschillende oorzaken zijn voor het ontstaan ​​van pijn in de kuit, die vooral 's nachts optreedt. Veel patiënten die 's nachts pijn in de kuit voelen, hebben last van de zogenaamde'rusteloze benen syndroom”(Synoniem: rusteloze benen, Wittmaack-Ekbom-syndroom).

Dit ziektebeeld is een neurologische aandoening die voornamelijk wordt gekenmerkt door sensorische stoornissen en een uitgesproken bewegingsdrang in de kuiten en voeten. Bovendien hebben veel van de getroffen patiënten last van pijn in de kuiten en onvrijwillige bewegingen (spiertrekkingen​ Af en toe kan een soortgelijk ziektebeeld ook worden waargenomen in het gebied van de armen.

Restless Legs Syndroom veroorzaakt sterk trekken aan de kuiten en voeten, vooral in rusttoestand, bijvoorbeeld 's nachts. Bovendien meldt de meerderheid van de getroffen patiënten een uitgesproken gevoel van spanning, tintelingen en pijn. De symptomen veroorzaakt door de neurologische aandoening veroorzaken een onweerstaanbare drang om te bewegen, zoals de spanning en stretching van de kuitspieren verlicht in ieder geval tijdelijk de symptomen.

Hoewel de symptomen typerend zijn voor rusteloze benen syndroom kan op elk moment van de dag optreden; de meeste patiënten melden dat de symptomen 's avonds of' s nachts erger zijn dan overdag. Een typisch kenmerk van het rustelozebenensyndroom is de onmiddellijke verlichting van de symptomen door de aangedane ledemaat te bewegen. Vooral langzaam rondlopen, kniebuigingen en periodieke aanspanning van de kuitspieren kunnen de symptomen helpen verlichten.

De pijn in de kuit veroorzaakt door deze ziekte kan een negatief effect hebben op de slaap 's nachts. Het slaapritme van getroffen patiënten kan zodanig verstoord zijn dat ze last hebben van stijgende vermoeidheid, uitputting en uitputting gedurende de dag. Op deze manier kunnen het rustelozebenensyndroom en de daarmee samenhangende nachtelijke klachten ook een blijvend effect hebben op de psyche van getroffenen. De oorzaak van de ontwikkeling van deze ziekte kon tot op heden niet duurzaam worden opgehelderd.

Men gaat er echter vanuit dat de neurotransmitter Dopamine speelt een cruciale rol bij de ontwikkeling van de ziekte. De behandeling van het rustelozebenensyndroom is voornamelijk gebaseerd op het subjectieve lijden van de getroffenen. Omdat de symptomen, die voornamelijk 's nachts optreden, een uitgesproken slaapgebrek kunnen veroorzaken en dus psychisch lijden kunnen veroorzaken (bijv Depressie), moet het rustelozebenensyndroom in een vroeg stadium worden behandeld. Mogelijke vormen van behandeling variëren van de orale substitutie van ijzerpreparaten tot de toediening van zeer krachtige pijnstillers bij de opname van synthetische boodschappersubstanties. Levodopa, een voorloper van dopamine, is bijzonder geschikt voor de behandeling van het rustelozebenensyndroom.