Achter de volksgezondheid voorwaarde in de volksmond eenvoudigweg aangeduid als MRSA infectie is een hele cirkel van symptomen die recentelijk en nog steeds een groot aantal ziekenhuispatiënten treft.
Wat is een MRSA-infectie?
MRSA vertegenwoordigt een ziekte die wordt gekenmerkt door een infectie die de algemene toestand aanzienlijk en zelfs levensbedreigend kan verminderen voorwaarde van de getroffenen. Binnen de definitie van MRSA als afgekorte term voor methicilline-resistent Staphylococcus aureus of multiresistente Staphylococcus aureus, resistentie, ongevoeligheid voor een bepaalde bacteriestam pathogenen, komt voor. In het geval van MRSA betekent dit dat deze bacteriën zijn ongevoelig voor een hele reeks antibiotica drugs en vertonen geen behandelingseffecten. Mensen die gezond zijn immuunsysteem het is onwaarschijnlijk dat ze MRSA oplopen. Echter, voor personen die zijn verminderd immuunsysteem Als ze functioneren als gevolg van een onvolledige ontwikkeling, gevorderde leeftijd of een bestaande ziekte, lopen ze vaak MRSA op. Mensen die vitaal zijn en nee hebben volksgezondheid beperkingen lopen bijna nooit MRSA op. MRSA is echter overdraagbaar.
Oorzaken
De oorzaken van MRSA omvatten aanvankelijk de pathogenen die ook normaal voorkomen in intacte en gezonde organismen. Deze vitale Staphylococcus aureus bacteriën zijn gewend aan deze stoffen door de continue en permanente, soms zelfs ondergedoseerde, administratie of antibiotica en niet langer reageren op hen. Dit leidt ertoe dat bij MRSA een grote verscheidenheid aan ziekten tot uiting kan komen. Deze zijn niet meer te behandelen met het gebruikelijke antibiotica tegen pathogeen bacteriënOmdat de kiemen kan niet langer onschadelijk worden gemaakt. De bacteriën zijn hierdoor resistent geworden antibiotica Daarnaast zijn verminderde immuunafweer en een hoog infectiegehalte als gevolg van voorbestemde transmissieroutes, evenals slechte hygiëne en desinfectie (bijvoorbeeld in ziekenhuizen) ook de oorzaken van MRSA. Onlangs zijn gevallen van MRSA-infecties als gevolg van slechte ziekenhuishygiëne in Duitsland toegenomen. Het is niet ongebruikelijk dat patiënten tijdens een operatie ziek worden door slecht gedesinfecteerde chirurgische instrumenten.
Symptomen, klachten en tekenen
MRSA-infectie is merkbaar door ontstekingsprocessen die lokaal of systemisch kunnen optreden. Lokale infecties treden op als etterende ontstekingen van de huid, talgklippenof haar follikels: ze presenteren zich meestal als drukgevoelig kookt (abcessen), kleine etterende knobbeltjes (steenpuisten) of huid uitslag. Na verwondingen of operaties, multiresistent kiemen wondinfecties veroorzaken die niet verbeteren, zelfs niet wanneer antibiotica worden toegediend, en in het ergste geval leiden tot weefselsterfte (necrose). Als de pathogenen doordringen in diepere delen van het lichaam, middenoor infecties sinusitis, urineweginfecties of hersenvliesontsteking kan zich ontwikkelen. Hoesten en kortademigheid duiden op betrokkenheid van de longen en aantasting van de binnenbekleding van de hart- (endocarditis) Of beenmerg (osteomyelitis) is ook mogelijk. Af en toe nestelen de bacteriën zich gewrichten en ontstekingsreacties veroorzaken met zwelling en oververhitting van de gewrichten (septische artritis Systemische MRSA-infecties gaan vaak gepaard met koorts en een algemeen gevoel van ziekte; in een bloed test, de ontsteking niveaus zijn aanzienlijk verhoogd. Als de ziekteverwekkers in de bloedbaan terechtkomen, kan de infectie zich verspreiden naar het hele organisme en leiden tot levensbedreigend bloed vergiftiging (bloedvergiftiging) met hoog koorts, rillingen, verhoogde pols snelheid en progressief orgaanfalen. In de setting van voedselvergiftiging, giftige stoffen die door de bacteriën worden geproduceerd, veroorzaken ernstig misselijkheid, braken en diarree.
Diagnose
Binnen de diagnostiek maatregelen voor de detectie van MRSA komen speciale laboratoriumprocedures in het geding, die in het bijzonder bedoeld zijn om kiemdetectie en het testen ervan op resistentie te bieden. Zogenaamde moleculaire biologieprocedures vullen deze diagnostiek aan maatregelen voor MRSA. Een status die bekend staat als een antibiogram toont de antibioticum drugs waarop de Staphylococcus aureus bacteriestam is resistent. Wattenstaafjes van de neusslijmvlies in de nasale vestibule, vanuit de keelholte en vanuit de oksels dienen als onderzoeksmateriaal.Bloed, etterende afscheidingen en uitscheidingen van wonden worden ook gebruikt voor laboratoriumtests. Daarnaast langdurige en nauwelijks behandelbare stoornissen van wond genezen evenals permanente infecties duiden op de aanwezigheid van MRSA.
Complicaties
Als gevolg van een MRSA-infectie is het niet ongebruikelijk dat getroffen personen hieraan lijden bloed vergiftiging Dit vertegenwoordigt een zeer gevaarlijke voorwaarde voor het lichaam van de patiënt en kan leiden tot de dood als er geen onmiddellijke behandeling wordt gegeven. Braken or diarree komen ook voor, zodat de kwaliteit van leven van de getroffen persoon aanzienlijk wordt verminderd en beperkt. Ook het dagelijkse leven van de patiënt wordt door de symptomen drastisch beperkt, waardoor het voor de patiënt meestal niet meer mogelijk is om zware bezigheden uit te voeren. Evenzo leidt de MRSA-infectie tot ernstig vertraagde wond genezen en dus tot blijvende infecties en ontstekingen. Deze kunnen ook leiden tot verdere complicaties en, in het ergste geval, overlijden. Behandeling van MRSA-infectie wordt uitgevoerd met behulp van verschillende antibiotica. Er treden geen bijzondere complicaties op, hoewel het niet ongebruikelijk is dat de antibiotica verschillende bijwerkingen hebben. Verder spoelen van de mondholte is ook nodig. Evenzo moeten de getroffenen contact met andere mensen vermijden. Of een MRSA-infectie resulteert in een verminderde levensverwachting, kan in het algemeen niet worden voorspeld. Deze prognose hangt sterk af van de ernst en behandeling van deze ziekte.
Wanneer moet je naar een dokter?
Veranderingen in het uiterlijk van het huid, huiduitslag of de ontwikkeling van abcessen zijn tekenen van een bestaand volksgezondheid aandoening die door een arts moet worden beoordeeld. Als er zich knobbeltjes op de huid vormen, is dat zo pus vorming, jeuk of open zweren, een arts is nodig. Als de getroffen persoon niet voldoende steriel kan leveren wondverzorging op de aangetaste delen van het lichaam is de hulp en ondersteuning van een arts nodig om complicaties te voorkomen. Pijn bij het naar het toilet gaan, een gevoel van pijn in het lichaam en een algemeen gevoel van ongemak zijn symptomen die door een arts moeten worden onderzocht. Overleg met een medische professional moet plaatsvinden voordat een pijn medicatie zodat er geen bijkomende beperkingen ontstaan. Als symptomen zoals hoesten of problemen met ademhaling optreden, is een bezoek aan de dokter noodzakelijk. Een algemeen gevoel van ziekte, een afname van de normale prestaties en ook koorts, misselijkheid en braken zijn tekenen van een ziekte. Een bezoek aan de huisarts is noodzakelijk zodat de oorzaak van de klachten kan worden vastgesteld en de behandeling kan worden gestart. Als de getroffen persoon lijdt rillingen, storingen van de hart- ritme, diarree of slaapstoornissen, moet hij een arts raadplegen. Als alledaagse taken niet meer kunnen worden uitgevoerd of als er in korte tijd een sterke verslechtering van de gezondheid optreedt, is een arts nodig. Een plotseling gevoel van warmte in de gewrichten moet ook aan een arts worden voorgelegd.
Behandeling en therapie
Als onderdeel van het therapeutische middel worden verschillende procedures gebruikt maatregelen tegen MRSA. Het naleven van de juiste desinfectiemaatregelen en om overdracht van de kiemen, worden getroffen individuen zelden geïsoleerd. Dit hoeft echter niet in alle gevallen het geval te zijn. Bij de medicamenteuze behandeling van MRSA vertrouwen artsen op een complexe combinatie van verschillende antibiotica. Deze worden bepaald aan de hand van het antibiogram voor MRSA en bevatten alleen die stoffen die de bacteriën doden. Bijzonder antibioticum en penicilline-bevattende producten zoals rifampicine, clindamycine net zoals gentamycine kan worden toegediend. Hierbij dienen de intakevoorschriften exact gevolgd te worden met een effectief therapie van MRSA. Bovendien zijn combinatiepreparaten zoals fosfomycine en fusidinezuur net zoals linezolid worden gebruikt tegen MRSA. Bovendien MRSA therapie vereist het spoelen van de mond en keel, nasale zalven bevattende mupirocine, en huidreiniging op basis van antiseptische toevoegingen. Regelmatig laboratorium Grensverkeer van passend lichaamssappen of excreties zijn vereist bij MRSA en zorgen voor een nauwkeurige beoordeling van de voortgang en een gerichte behandeling van specifieke ziektesymptomen.
Vooruitzichten en prognose
Bij de meeste patiënten is de prognose voor MRSA-infectie gunstig. Medicijnen worden toegediend zodat binnen korte tijd een vermindering van de symptomen kan worden verwacht. Zodra er complicaties optreden, worden alternatieve preparaten voorgeschreven, die ook tot doel hebben de symptomen te verlichten. Vaak wordt na een paar weken de afwezigheid van symptomen gedocumenteerd en wordt de patiënt als hersteld van de behandeling ontslagen. Om een goede gezondheidsontwikkeling te ondersteunen, kan de getroffen persoon aanvullend ondersteunende zelfhulpmaatregelen toepassen. Naast diverse preventieve maatregelen kan de patiënt tijdens het genezingsproces ook op eigen verantwoordelijkheid vakbonden en spoelingen toepassen. Dit verkort enerzijds het genezingsproces en mobiliseert bovendien het eigen afweersysteem van het lichaam. Bij een ongunstig beloop van de ziekte kan echter een levensbedreigende aandoening ontstaan. Indien onbehandeld of in het geval van een zeer ongelukkig verloop van verdere gezondheidsontwikkelingen, kan de getroffen persoon aan een secundaire ziekte lijden. Er is een verhoogd risico op ontwikkeling bloedvergiftiging met MRSA-infectie. bloedvergiftiging is mogelijk levensbedreigend voor de patiënt en kan binnen korte tijd tot vroegtijdig overlijden leiden. Bovendien is er de mogelijkheid van permanente infecties of andere ontstekingsziekten. Bij mensen met een zwak immuunsysteem kunnen deze ook leiden tot vroegtijdig overlijden van de patiënt.
het voorkomen
Om de MRSA-ziekte te voorkomen, die zelden bij gezonde mensen uitkomt, is het van fundamenteel belang om aandacht te besteden aan passende hygiëne. Als bekend is dat er in de dagelijkse omgeving mensen zijn die MRSA hebben, dan zullen ook in de privésfeer aanvullende beschermingsmaatregelen nodig zijn. Er is geen bezwaar tegen het verstandige gebruik van wegwerphandschoenen en geschikt ontsmettingsmiddelen of op huid- of lichaamscontact als onderdeel van een preventieve maatregel. Als er echter open zijn wonden or huidletsels die moeten worden behandeld, is het belangrijk om de desinfectierichtlijnen te volgen om verspreiding van ziektekiemen en infectie te voorkomen.
Follow-up
MRSA-infectie zorgt er vaak voor dat getroffen personen lijden bloed vergiftiging Om deze reden is onmiddellijke behandeling door een arts vereist. Diarree en braken komen voor. De kwaliteit van leven van getroffen personen wordt aanzienlijk aangetast. Getroffen personen zijn permanent afhankelijk van de hulp en ondersteuning van familieleden. Simpele activiteiten kunnen niet meer zelfstandig worden uitgevoerd. Dit kan leiden tot ernstig Depressie en andere psychische aandoeningen bij de getroffenen. Slechts een lage veerkracht is mogelijk. Zware activiteiten kunnen niet worden uitgevoerd, omdat de klachten dan verergeren. Opbeurende gesprekken met vrienden en familieleden kunnen helpen om de mentale druk te verlichten en de ontwikkeling van depressieve stemmingen te voorkomen. Lijders moeten de mond vaak. Er mag geen contact met andere mensen worden onderhouden. Of een MRSA-infectie de levensverwachting van de getroffen personen vermindert, kan alleen per geval worden bepaald. Dit hangt af van de ernst van de ziekte en het begin van de behandeling. Regelmatige afspraken met de arts moeten ook worden gemaakt na de acute fase van de ziekte om ervoor te zorgen dat er geen verdere complicaties optreden.
Wat u zelf kunt doen
MRSA-infectie kan door uzelf worden behandeld met behulp van verschillende maatregelen. Het is vooral belangrijk om te voldoen aan de voorgeschreven desinfectiemaatregelen. Alleen voldoende hygiëne kan de verspreiding van infectie op betrouwbare wijze voorkomen en ook het risico op infectie verkleinen. Overdracht van de ziektekiemen kan ook worden voorkomen door de getroffen persoon tijdens de eerste dagen van de ziekte ziek te maken. Dit is vooral nodig vanwege het hoge risico op infectie door de veroorzakende pathogenen. De medische behandeling van MRSA kan bijvoorbeeld worden ondersteund door antibioticum preparaten uit de natuurgeneeskunde en homeopathie Bijvoorbeeld het ontstekingsremmende middel Duivels klauw en de remedie nachtschade hebben bewezen effectief te zijn. Ongeacht welk middel wordt gebruikt, moet een arts de behandeling goedkeuren en controleren. Verder regelmatig spoelen van de mond en keel is aangegeven. De getroffen persoon kan ook gebruiken nasale zalven met mupicrocin en verzorgingsproducten op basis van antiseptische toevoegingen. Bovendien sluiten Grensverkeer door de arts is altijd noodzakelijk. Als bovenstaande maatregelen geen effect hebben of als er ongebruikelijke symptomen optreden, kunt u het beste opnieuw de verantwoordelijke arts raadplegen.
