Contra-indicaties voor chirurgie van de klauwteen | Werking van klauwtenen

Contra-indicaties voor klauwteenoperaties

Klauwteenoperaties kunnen vaak onder regionale anesthesie worden uitgevoerd, waardoor de kans op anesthesie relatief laag is. Echter, een goede bloed toevoer naar de tenen is absoluut noodzakelijk voor een goede genezing na de operatie. Daarom mag een klauwteenoperatie niet worden uitgevoerd in gevallen van arterieel circulatiestoornissen (raambekleding, perifere arteriële occlusieve aandoening). Klauw-teenoperaties mogen ook niet worden uitgevoerd als de botgroei in de adolescentie nog niet is voltooid.

Chirurgische ingrepen

De meest frequent uitgevoerde chirurgische technieken zijn momenteel

  • Afbuiging van de flexorpees
  • Resectie-artroplastiek volgens Hohmann
  • Verplaatsingsosteotomie met behoud van gewricht volgens Weil

In het geval van flexibele hamer en klauw tenenkan een gewrichtsbesparende peesverplaatsingsoperatie een goede positionele correctie opleveren. In dit geval is de tractierichting van de pezen is specifiek gewijzigd om de positie te corrigeren. Het is niet nodig om metaal te gebruiken voor stabilisatie.

In het geval van starre klauw- of hamerteen-afwijkingen, de hoofd van het basisbeen wordt verwijderd en de verkorte buigpees wordt uitgebreid door handmatige correctie. In zeldzame gevallen kan het nodig zijn om de capsule van de metatarsofalangeale gewricht op de achterkant van de voet. Als de correctie succesvol is, kan de teen worden gestabiliseerd met een zogenaamde gips tractie verband.

Als er meerdere cellen zijn geopereerd of een interne spalk nodig is om het correctieresultaat te garanderen, wordt een dunne Kirschner-draad langs de lengteas van de teen ingebracht. Deze draad kan dan na ca. 14 dagen.

Klauw tenen kunnen volgens Weil ook met succes worden geopereerd met behulp van de gewrichtsparende verplaatsingsosteotomie. Deze techniek vereist het verwijderen van een stuk van de middenvoetsbeentje bot. Om het gewricht te behouden wordt een middenstukje bot verwijderd en de middenvoetsbeentje hoofd is geschroefd aan de rest van de middenvoetsbeentje bot met behulp van een schroef.

Om de bestaande klauwteen te behandelen, wordt de spierpees vervolgens gestrekt. Beide therapiemogelijkheden behalen doorgaans goede resultaten. In Duitsland wordt de Hohmann-techniek vooral gebruikt bij de chirurgische behandeling van klauw tenen. Welke therapie in elk individueel geval geschikt is, hangt niet alleen af ​​van het individuele ziektebeeld, maar ook van persoonlijke neigingen en de aanbeveling van de behandelende arts. Voor beide operaties dienen oefeningen na de operatie te worden uitgevoerd, die het genezingsproces aanzienlijk kunnen verbeteren. Het is belangrijk om de aanbevelingen van de behandelende arts op te volgen om de individuele prognose zo gunstig mogelijk te maken.