Synoniemen in bredere zin
Duivelsklauwwortel, Harpargophyti radix, Harpagophytum procumbens, Chondroprotektiva, Natuurlijke remedies, Agnesin forte, Allya, Arthrosettes, Bomarthros, Cefatec, Harpagosan-thee, Barnacle
Toelichting Definitie
De genezende werking van de duivelsklauw (Harpargophyti radix) is in de volksgeneeskunde al lang bekend. Het bevat bitterstoffen van het iridoid-type, procumbide en vrij kaneelzuur. Ze kunnen bijvoorbeeld de symptomen van reumatiek or artrose patiënten, gemak pijn, verminderen zwelling en remmen ontstekingsprocessen.
The Devil's Claw trekt steeds meer aandacht naar binnen reumatiek therapie. Het wordt gebruikt als ondersteunende therapie voor degeneratieve aandoeningen van het bewegingsapparaat bij gewrichtsdegeneratie (artrose). Vanwege het gehalte aan bittere stoffen in Devil's Claw (Harpagophytum procumbens), de afscheiding van maagsap en de bevordering van gal doorstroming worden ook gestimuleerd. Farmacologische, ontstekingsremmende en pijnstillende effecten zijn aangetoond in dierproeven. Ook in de diergeneeskunde wint de plant aan belang.
Harpagophytum procumbens in de homeopathie
Het dankt zijn naam aan zijn gehechtheid. Kleine weerhaken op de vruchten van de duivelsklauw hechten zich vast aan passerende mensen en dieren en blijven daar koppig. De verspreiding van de medicinale plant in de savannes van de Kalahari-woestijn van Zuid-Afrika, Botswana en Namibië is daarmee verzekerd.
The Devil's Claw is een kruidachtige plant die op de grond groeit en prachtige roodviolette bloemen produceert. In zuidelijk Afrika wordt deze waardevolle medicinale plant geoogst uit wilde bestanden. Duivelsklauwwortels (Harpargophyti radix) zijn gedroogde secundaire opslagwortels van Harpagophytum procumbens.
Harpagophytum- is afgeleid van het Grieks, waar harpagos = grapnel en phytum = plant en procumbens = scheuten die op de grond liggen. Aan het begin van de 20e eeuw leerde een Duitse soldaat van Afrikaanse genezers het therapeutische gebruik van de Duivelsklauw. Farmaceutisch onderzoek werd vanaf 1930 uitgevoerd door Otto Heinrich Volk (1903 - 2000).
De toenemende wereldwijde vraag naar deze medicinale plant heeft inmiddels negatieve gevolgen gehad voor de ongecontroleerde groei van deze plantensoort en de lokale natuur. De wilde plant is dreigend gedecimeerd door overexploitatie. Ondertussen wordt de Duivelsklauw uitsluitend op een gecontroleerde manier verzameld.
Alleen de dikke zijwortels worden van de plant verwijderd, zodat de wilde plant zichzelf kan herstellen en na jaren weer beschikbaar is voor oogst. Maar de vraag is groot. Duitse farmaceutische bedrijven hopen over een paar jaar terug te kunnen vallen op medicinale planten uit gecontroleerde teelt.
Op dit moment worden proefvelden gebruikt om te testen of en hoe Devil's Claw gericht kan worden geteeld. De ca. 5 cm grote felrode bloemen veranderen in houtachtige vruchten met 15 cm lange tentakels met weerhaken. Het actieve ingrediënt wordt echter uitsluitend uit de wortel gewonnen.
