Oorsprong van de ziekte
De inflammatoire vernietiging van de schepen komt op twee verschillende manieren voor, waarvoor de eigen immuunsysteem is verantwoordelijk: enerzijds verdedigingscellen (wit bloed cellen, grote leukocyten) vormen eiwitten (zogenaamde antilichamen), die zich hechten aan de structuren van de schepen en vervolgens een kettingreactie starten waarin verschillende endogene cellen ook enzymen en boodschappersubstanties (bemiddelaars) die de schepen zijn betrokken (de zogenaamde immuunreactie type II). Bij de ontsteking zijn meestal zogenaamde reuzencellen betrokken (vandaar de naam), die kunnen worden gedetecteerd bij microscopisch onderzoek van aangetaste bloedvaten (zie hieronder). De tweede mogelijkheid van vaatbeschadiging is de ongewenste aansluiting van de eiwitten gevormd door overreageren van immuuncellen met de lichaamseigen structuren (antigenen) die in de bloed.
Deze verbindingen worden immuuncomplexen genoemd en veroorzaken ook de destructieve kettingreactie. In beide gevallen is het resultaat schade aan de bloed schepen. Bovendien valt het elastische membraan tussen de twee lagen van de vaatwand in stukken uiteen.
Deze karakteristieke vasculaire veranderingen maken het gemakkelijker om duidelijk te identificeren (als de klinische symptomen niet voldoende zijn) reuzencelarteritis (De ziekte van Horton) bij het bekijken van weefselmonsters onder de microscoop. Duidelijke detectie van bestaande vasculaire veranderingen is echter gemakkelijker dan het betrouwbaar uitsluiten van een ziekte, omdat het hele vat niet hoeft te worden aangetast. Dan is het materiaal van het weefselmonster blijkbaar gezond en onopvallend, omdat een niet-geïnfecteerd gebied van het vat was bij toeval genomen (zogenaamde skip-laesies). Om dit te voorkomen worden vaak stukken vaatwerk van meer dan twee centimeter lang verwijderd.
An ultrageluid onderzoek (echografie) kan ook de eerste indicaties geven van reuzencelarteritis (Ziekte van Horton) met vernauwing van de bloedvaten. Een ultrageluid onderzoek kan de dikte van de vaten bepalen. Vooral bij grote vaten is de dikte van de vatwand tot op de millimeter nauwkeurig te bepalen.
Een verborgen vaatwand in de ultrageluid onderzoek kan de ziekte van Horton aangeven. Andere vaatziekten, zoals arteriosclerose, kan ook een verdikking van de vaatwand veroorzaken.
- Binnenste (zogenaamde intima) vasculaire lagen en
- De middelste laag, bestaande uit kleine, gespecialiseerde spiercellen (media).
