A kruisband traan is ook bekend als een kruisbandruptuur in de geneeskunde. Het is een traan veroorzaakt door externe kracht. EEN kruisband scheur komt vaak voor als een sportongeval bij voetballers of tijdens het skiën. Typische tekenen van een kruisband traan zijn pijn in de knie, evenals zichtbare blauwe plekken en zwelling.
Wat is een kruisbandscheur?
Schematisch diagram van gezonde kruisbanden en de verschillende soorten kruisbandscheuren. Klik om te vergroten. Een kruisbandscheur treft meestal beide kruisbanden, omdat ze in de knie functioneren als een Siamese tweeling: de kruisbanden liggen in de knie tussen het gewricht botten, gekruist over elkaar. Daar stabiliseren ze enerzijds de knie tegen de gevreesde kruisbandruptuuren aan de andere kant zorgen ze voor laterale driedimensionale mobiliteit, wat belangrijk is bij zitten, lopen en staan. Naast de kruisbanden zijn de buitenste en binnenste ligamenten op de knie even belangrijk, omdat zonder deze fixatie de knie uit het voorvlak zou vallen, vooral in het geval van een gescheurde kruisband, en de aangedane persoon niet langer in staat zijn om vooruit te komen. De kruisbanden zelf, bestaan uit collagene spiervezels en worden opgevangen door een slijmvlieszak, de synoviale zak naar het gewrichtsbeen toe. Ze kunnen worden versterkt door andere ligamenten, zoals het meniscofemorale ligament en het Humphry-ligament, maar niet iedereen heeft ze in dezelfde mate. De kruisbanden zijn 18.5 tot 33.5 mm lang en worden meestal gevormd uit drie vezelbundels, de anterieure, posterieure en mediale bruggen Samen met de externe en interne kniebanden en de verbinding met de anterieure meniscus ligament, ze vormen de brug tussen de dij en lagere been De combinatie van de ligamenten bij de knie voorkomt dat het scheenbeen zowel naar voren als hyperextensie naar achteren gaat. Bij een gezonde structuur reguleren de kruisbanden optimaal de beweging van de knie op alle assen en de symmetrische uitlijning van de boven- en onderzijde been.
Oorzaken
Helaas komt een kruisbandscheur relatief vaak voor, al zijn de kruisbanden bijzonder goed beschermd tegen overbelasting spanning vanwege hun gekruiste positie. EEN gescheurde ligament meestal alleen het gevolg van extreme overstrekking van de ligamenten in één richting. De kruisbanden kunnen bij normaal lichamelijk letsel nauwelijks scheuren spanning, tenzij iemand zijn knie in een slingerende beweging met nogal wat kracht beweegt. Dit gebeurt meestal alleen bij ongevallen en tijdens het sporten. Kruisbandruptuur is een typische atleetblessure, omdat deze het vaakst optreedt door de hoge belasting van de knieën tijdens voetbal en skiën. Als de voetbal met kracht vanaf de zijkant wordt getrapt, waardoor rotatie in de voorwaartse beweging ontstaat, kan dit leiden tot overstrekking van de kruisbanden, resulterend in een gescheurde kruisband spanning of als de andere voet ook op de grasmat glijdt. Wanneer de voorste kruisband wordt gescheurd, treedt het rollende schuifmechanisme van het dijbeen op hoofd ernstig verstoord is. Dit veroorzaakt schade aan de meniscus en draag aan de kraakbeen in de kniegewricht In de buigpositie van de knie zijn de laterale kniebanden ontspannen en dus vinden de meeste ongevallen met kruisbandruptuur in deze positie plaats, aangezien de volledige kracht van de beweging ongehinderd wordt overgedragen op de binnenste ligamenten. Slalomrijden met de skisport, in gebogen positie starten zoals bij de rodelbaan of ook met het ijshockey kan worden geactiveerd. Als de knie te ver naar voren wordt verplaatst, kan de voorste kruisband scheuren, terwijl een klap op het scheenbeenplateau de achterste kruisband in gevaar brengt. Als beide kruisbanden scheuren, wat in de meeste gevallen gebeurt wanneer er veel kracht uit de beweging komt, kan de rotatie van de onderste been achterwaarts naar binnen is niet langer beperkt. De stabiliteit van de kruisbanden is een voorwaarde voor de volksgezondheid van de kniegewricht Vernietigde kruisbanden brengen ook de meniscus in zijn gezonde functie. Als de ligamenten strak staan, kunnen ze de kracht van een onverwachte klap, zoals bij voetbal, opvangen en doorgeven aan de spieren. Als ze slap zijn, is de kans op een ongeval veel groter, omdat ze schokkerig zijn stretching verhoogt de kans op kleine scheurtjes in de vezels of volledige breuk van de ligamenten.
Symptomen, klachten en tekenen
Een scheur in de kruisband is duidelijk voelbaar. Op het moment dat het ligament scheurt, kan een snel of krakend geluid worden gehoord. Daarna zwelt de aangedane knie op en pijn zet in. de pijn wordt door patiënten beschreven als saai tot stekend, met terugkerende pijnpieken waarbij het steken sterk toeneemt. Naast de pijn ontwikkelt zich blauwe plekken in het gewricht. De hematoom loopt gewoonlijk snel weg en kan zich naarmate het vordert over het hele gewricht verspreiden. De blauwe plek kan verschijnen onmiddellijk na de breuk van de kruisband, maar soms komt het met vertraging of helemaal niet voor. Het ligamentische letsel veroorzaakt instabiliteit in de knie, wat in sommige gevallen tot verdere symptomen en ongemak leidt. Typerend is het gevoel dat de dij en onderbeen zijn in elkaar geklemd. Bovendien is er een uitgesproken onvast looppatroon, vaak geassocieerd met spontaan wegbuigen in het gewricht. Na een paar dagen is er een vermogensverlies en een remming van extensie en flexie of pseudoblokkade in de kniegewricht Afhankelijk van welk kruisband wordt aangetast, kunnen het type en de ernst van de symptomen sterk variëren. In geïsoleerde gevallen treedt een kruisbandruptuur op zonder verder letsel.
Complicaties
Patiënten met scheuren in de kruisband kunnen keer op keer complicaties en aandoeningen ervaren na een operatie. Als de behandeling van een kruisbandruptuur volledig mislukt, is instabiliteit te verwachten, aangezien een genezen kruisband zou zorgen voor een goede fixatie van de dij en onderbeen in het kniegewricht. De instabiliteit leidt tot een verhoogde beweeglijkheid van de knie. Hiermee is het mogelijk schade aan de kniemogelijke slijtage schade of verdere gevolgschade aan het lichaam kan als gevolg daarvan optreden. Aangezien er geen spontane genezing is in het geval van een kruisbandscheur, wordt in alle gevallen een professionele behandeling in de vorm van een operatie aanbevolen. Als het resultaat na de operatie niet bevredigend is, wordt de procedure vaak herhaald. De specialisten verdelen de mogelijke aandoeningen na een operatie in vroege en late complicaties. Vroege complicaties, die onmiddellijk na de operatie optreden, zijn onder meer wond genezen aandoeningen, bacteriële infectie van het kniegewricht, of trombose in het been. De kans op het optreden van vroege complicaties is vrij laag in vergelijking met late complicaties. Late complicaties zijn onder meer resterende instabiliteit van het kniegewricht of resterende bewegingsbeperking. Bewegingsbeperking resulteert vaak in een gebrek aan volledige extensie en flexie van het kniegewricht. Een reactie op onverenigbaarheid met botuitbreiding is ook mogelijk.
Wanneer moet je naar een dokter?
Iedereen die een gescheurde kruisband heeft opgelopen, moet snel een arts raadplegen. Een scheur in de kruisbanden is een blessure die beslist medische aandacht en medicatie vereist. Anders kan een volledig herstel niet worden gegarandeerd. De kruisbanden zorgen voor stabiliteit en mobiliteit in de knie, dus een scheuring van de kruisbanden beperkt en belemmert het volledige bewegingsbereik. Getroffen personen zullen zelfs in rust ernstige pijn ervaren, waardoor een bezoek aan de dokter essentieel is. Iedereen die volledig afziet van medische behandeling, moet rekening houden met aanzienlijke complicaties. Zelfs onherstelbare gevolgschade kan optreden, aangezien een genezen kruisband zorgt voor de algehele stabiliteit van de knie. Volledige extensie en flexie van de knie kunnen ook niet meer worden gegarandeerd als een bezoek aan de dokter wordt gemist. Zo geldt het volgende: een kruisbandscheur dient altijd behandeld te worden door een arts, medicatie en operatie, anders kan er ernstige gevolgschade ontstaan die niet meer te genezen is.
Behandeling en therapie
Een kruisbandscheur, die de verwonding of het doorsnijden is van een of beide kruisbanden bij het kniegewricht, wordt door de arts gediagnosticeerd door de beweging van de knie zorgvuldig te onderzoeken. De knie kan tot twee keer zo groot zijn. In dat geval moet de arts, bij voorkeur een sportarts of orthopeed, voorzichtig te werk gaan. In het geval van een kruisbandruptuur door gewelddadig vallen tijdens sporten met verdraaien van het kniegewricht, worden vaak andere ligamenten aangetast. De patiënt ervaart extreem hevige pijn door de blauwe plekken die normaal met de traan gepaard gaan. Als de arts prik van de knie onthult bloed en heldere vloeistof, dit duidt op een scheur in de kruisbanden. Als bovendien wordt vermeld in het medische geschiedenis dat de onderbeen en dij kunnen als lades tegen elkaar worden verschoven, dit is een duidelijke indicatie van een kruisbandbreuk. knieblessures met een kruisbandruptuur kan alleen worden gespecificeerd door een knie endoscopie. Gedurende endoscopie, zal de arts niet alleen de verwonding vaststellen, maar ook onmiddellijk een kruisbandhechting plaatsen om de afgesneden vezels opnieuw te verbinden. Als de kruisbanden zo vezelig en ongelijk gescheurd zijn dat ze niet kunnen worden gerepareerd met een hechtdraad, zal de chirurg ze vervangen door een strook vezels die uit de dijspieren is gehaald. Bij oudere mensen ziet de arts af van een operatie en immobiliseert hij de knie met een kniebrace om de vezels vanzelf te laten genezen.
Vooruitzichten en prognose
De genezing van een kruisbandscheur blijkt in de meeste gevallen erg goed te zijn. Er moet rekening worden gehouden met de verschillende genezingstijden van zowel conservatieve als chirurgische behandelingen. In termen van conservatief therapie, na een korte immobilisatieperiode, moet de behandelde persoon onmiddellijk zijn knie weer belasten in de vorm van een gedetailleerd spieropbouwprogramma. Als daarentegen een kruisbandscheur operatief is gecorrigeerd, mag de patiënt pas na ongeveer drie tot vier maanden weer volledig gebruik maken van zijn knie. Er mogen geen ernstige complicaties optreden, zoals bloeding van de zenuwen en schepengewrichtsinfecties of trombose Indien fysiotherapeutisch therapie wordt gestart in een vroeg stadium, het risico van artrose is aanzienlijk verminderd. Dit gaat gewrichtsslijtage tegen. Om de kans op genezing te vergroten is het belangrijk tijdens therapie om het gewricht voldoende en vooral regelmatig te oefenen. Daarna volledige mobiliteit en sterkte kan weer worden verwacht. Als de patiënt na het genezingsproces weer maximaal atletisch wil gaan sporten, moet hij of zij dit project minimaal zes maanden de tijd geven om een nieuwe kruisbandruptuur tegen te gaan. In alle gevallen is het raadzaam om een kruisbandscheur zo snel mogelijk te behandelen. Als Nee maatregelen worden gestart voor behandeling, moet de getroffen persoon een verminderde prestatie en slijtage van het kniegewricht verwachten.
het voorkomen
Dezelfde oefeningen die orthopedisch chirurgen aanbevelen voor knie- en spiertraining om ligamenten te versterken, worden ook gebruikt om de knie te reactiveren nadat een ACL-traan is genezen. Knieoefeningen om alle ligamenten te versterken zijn ook de beste preventie voor actieve atleten die sporten beoefenen die de knie belasten gewrichten Omdat een kruisbandruptuur bijna nooit voorkomt bij balletdansers, van wie de ligamenten en gewrichten worden onderworpen aan extreme stretching en stress, kunnen sommige oefeningen van training op de barre daar worden gekopieerd om de knie te versterken. Alle op- en neergaande bewegingen, buigposities van de knie en traplopen dienen symmetrisch te worden uitgevoerd vanaf de gewrichten en langzaam, zodat de spieren de posities van de ligamenten kunnen begeleiden. Alexandertechniek en een aanvullende geneeskundige handmatige behandelingsmethode (bijv. Rolfing) zijn lichaamstherapieën die kunnen worden gebruikt om de zwakte van de ligamenten in het algemeen te versterken. Atleten die hun bekkenbodem spieren en het gebruik van hun wervelkolom in optimale uitlijning met de zwaartekracht zullen minder vatbaar zijn voor ongelukken en onanatomische bewegingen.
Follow-up
Een gescheurde kruisband is een ernstig letsel dat kan leiden tot uitgebreide secundaire schade. Zorgvuldige nazorg is noodzakelijk om het risico op te verkleinen osteoartritis en andere symptomen. Patiënten met een gescheurde kruisband worden in eerste instantie aangemoedigd om alle aangeboden medische vervolgafspraken gedurende de eerste weken en maanden bij te wonen. Daarnaast moeten patiënten ook hun arts raadplegen als er nieuwe klachten ontstaan of als het genezingsproces wordt vertraagd. Een essentieel onderdeel van de nazorg bij een kruisbandruptuur is lichamelijke rust. In het bijzonder mag de knie niet worden blootgesteld aan onnodige belasting, noch tijdens het sporten, noch op het werk. Desalniettemin moeten spieren en ligamenten rond de knie worden getraind, dus individueel op maat gemaakte oefenprogramma's met een fysiotherapeut zijn noodzakelijk. Zelfs als de symptomen van de kruisbandscheur na een paar maanden na conservatieve of chirurgische therapie zijn verdwenen, is voorzichtigheid geboden. Patiënten met een gescheurde kruisband dienen in principe hun hele leven regelmatig onderzoek te ondergaan om de voorwaarde van de ligamenten en het kniegewricht in het bijzonder, omdat een scheur in de kruisband de ontwikkeling van artrose, die echter vaak pas decennia na het ongeval duidelijk wordt. De arts kan daarom speciale sporten voorschrijven, volksgezondheid schoenen en inlegzolen die voorkomen artrose en minimaliseer de late effecten van het scheuren van de kruisband zoveel mogelijk.
Wat u zelf kunt doen
In het geval van een kruisbandscheur, is het eerste wat u moet doen het rustig aan doen en het letsel immobiliseren. Tegen de zwelling en voor pijnverlichting kan het aangedane been het beste direct gekoeld worden met ijspakken of koud accumulatoren en gestabiliseerd met een kompres. Een arts moet dan onmiddellijk worden geraadpleegd. Direct na de operatie moet het gewonde kruisband worden gekoeld en rusten - gedurende ten minste een week. Stretching is ook belangrijk. Hier wordt het gewricht passief bewogen en - indien mogelijk - volledig gestrekt. De training kan dan langzaam worden hervat. In samenwerking met de fysiotherapeut, fysiotherapie en zachte sporten zoals zwemmen kan worden gestart. In de eerste weken dient de focus te liggen op het langzaam verbeteren van het draagvermogen van de kruisband door middel van individuele oefeningen. Licht squats en trainingsapparatuur zoals de been pers of een fietsergometer zijn hiervoor geschikt. Begeleiden van deze fysiotherapeutische maatregelenmoet het letsel regelmatig worden gecontroleerd. Idealiter is de scheur van de kruisband volledig genezen na zes tot acht weken en kan de patiënt terugkeren naar het oorspronkelijke trainingsprogramma. In ernstige gevallen - zoals wanneer de kruisband moest worden vervangen - sterkte en coördinatie oefeningen moeten permanent worden onderhouden.
