Hypoparathyreoïdie (hypothyreoïdie): oorzaken, symptomen en behandeling

De medische term hypoparathyreoïdie verwijst naar een ziekte die wordt veroorzaakt door hypothyreoïdie van de bijschildklieren, wat leidt tot calcium tekort als gevolg van onvoldoende afscheiding van de zogenaamde hormoon van de bijschildklieren​ In de meeste gevallen veroorzaakt door een chirurgische ingreep op de schildklier, bijschildklierhypofunctie manifesteert zich door symptomen zoals: Haaruitval, broos huid, spiertrekkingen, dementie of de vorming van cataract.

Wat is hypoparathyreoïdie?

Hypoparathyreoïdie wordt gedefinieerd door een hormoon van de bijschildklieren tekort. De bijschildklieren, die meestal uit vier kleine lichamen bestaan, bevinden zich direct op de schildklier onder de strottehoofd en produceren hormoon van de bijschildklieren​ Deze boodschappersubstantie, die bij hypoparathyreoïdie slechts in kleine hoeveelheden of helemaal niet aanwezig is, zorgt enerzijds voor een toename van de hoeveelheid calcium in de bloed en aan de andere kant verlaagt zijn fosfaat concentratie​ Het tekort aan bijschildklierhormoon veroorzaakt door bijschildklierhypofunctie brengt verschillende negatieve effecten met zich mee, waarmee hypoparathyreoïdie kan verergeren en zowel het fysieke als psychologische gevaar kan brengen. voorwaarde van de getroffenen.

Oorzaken

Een van de meest voorkomende oorzaken van hypoparathyreoïdie zijn chirurgische ingrepen op de schildklier, waarbij de bijschildklieren per ongeluk of opzettelijk (vanwege radicale thyroidectomy​ Omdat de bijschildklieren zich direct naast de schildklier bevinden, komt het onbedoeld verwijderen van de intacte bijschildklieren (of delen daarvan) relatief vaak voor. De bloed De toevoer naar de bijschildklieren kan ook worden verstoord tijdens de chirurgische ingreep, waardoor de bloedtoevoer wordt verstoord en, in het ergste geval, sterven, wat resulteert in hypoparathyreoïdie. Overmatige inname van vitamine D remt op lange termijn ook de productie van bijschildklierhormoon in de bijschildklieren en leidt dus op lange termijn tot hypoparathyroïdie. Bovendien wordt straling uitgevoerd in de nek regio (bijvoorbeeld in het geval van een kwaadaardige tumor) of een langdurige deficiëntie van magnesium evenals het zogenaamde DiGeorge-syndroom (veroorzaakt door defecte bijschildklieren) behoren tot de oorzaken van hypoparathyreoïdie.

Symptomen, klachten en tekenen

De symptomen van hypoparathyreoïdie zijn gemakkelijk te herkennen. Vanwege de calcium tekort aanwezig, geleiding tussen zenuwen en spieren zijn aangetast, wat resulteert in pijnlijke spierspasmen (krampen​ Dit worden tetanische aanvallen genoemd. In eerste instantie sensaties zoals tintelingen, prikkelingen, pijnlijk brandendgevoelloosheid of wazigheid optreden in de onderarmen, handen of mond regio. Naarmate de ziekte voortschrijdt, treden spierspasmen op met handpoten die typerend zijn voor hypoparathyreoïdie en, minder vaak, een puntige voetpositie. Krampen van de gezichtsspieren resulteert in een karakteristieke vis mond positie. Als andere spieren worden aangetast door de tetanische aanvallen, kunnen verdere symptomen optreden. Kortademigheid kan bijvoorbeeld optreden als de ademhalingsspieren worden aangetast. Als de spieren van de interne organen, zoals de urinewegen blaas of darmen, krampen, dit kan veroorzaken pijn in de buik, diarree en vaker plassen. Er kunnen ook angst, prikkelbaarheid, rusteloosheid of depressieve stemmingen zijn. In zeldzame gevallen krijgen patiënten ook epileptische aanvallen. Als hypothyreoïdie wordt niet adequaat behandeld in jeugd, late effecten zoals veranderingen in haar, huid en vingernagels, staar, haaruitval, gebitsafwijkingen, motorische stoornissen, verkalking van de hersenen, binnenoor, nieren of hart- spier, evenals groei- en ontwikkelingsstoornissen en zelfs milde mentale vertraging kan gebeuren.

Diagnose en verloop

Hypoparathyreoïdie wordt gediagnosticeerd op basis van de presentatie van symptomen en bepaling van het calciumgehalte, evenals door onderzoek van de spieren en zenuwen​ Het calciumtekort veroorzaakt door hypoparathyreoïdie veroorzaakt verschillende lichamelijke symptomen. Spier krampen en sensorische stoornissen (tetanisch syndroom) optreden, wat kan leiden een zogenaamde tetanische aanval Typische tekenen van dergelijke levensbedreigende aanvallen veroorzaakt door hypoparathyreoïdie zijn tintelingen in de handen en mond, evenals urinaire urgentie, pijn in de buik en diarree, gevolgd door ernstige spierkrampen, die zich manifesteren door een onwillekeurig samengetrokken mond (visbek), verkrampte handen en voeten (pootpositie en spitse voet), waarbij de aangedane personen gewoonlijk volledig bij bewustzijn zijn. De krampen van de strottehoofd, wat soms ook voorkomt, kan leiden tot levensbedreigende ademnood, vooral bij kinderen die lijden aan hypoparathyreoïdie. De fosfaat overmaat komt ook tot uiting in gemakkelijke prikkelbaarheid van spieren en zenuwen, evenals jeuk en rode ogen. Bovendien, calciumtekort en fosfaat overmaat aan onbehandelde hypofunctie van de bijschildklier leiden voor een breed scala aan symptomen, zoals haaruitval, broos huid, verkalking van de ooglenzen (cataract) en hersenen (dementie), en het eigen risico water die ook aanwezig zijn bij hypoparathyreoïdie, kunnen het gezichtsvermogen plotseling verslechteren.

Complicaties

Hypoparathyreoïdie veroorzaakt verschillende symptomen en klachten, die meestal afhankelijk zijn van de ernst van de ziekte. In de meeste gevallen hebben patiënten echter last van een broze huid en haar verlies. Verder dementie en verstoringen van concentratie en coördinatie optreden. De getroffen persoon lijdt aan cataract en is ernstig pijn in de spieren. Het dagelijkse leven van de getroffen persoon wordt beperkt door de hypoparathyreoïdie. Bovendien kunnen sensorische stoornissen in verschillende delen van het lichaam optreden. In het ergste geval treden zelfs verlamming en bewegingsbeperkingen op. De ogen zijn vaak rood en jeukende en de patiënt lijdt aan kortademigheid. Door de kortademigheid kan in het verdere verloop bewusteloosheid of schade aan de organen optreden. De behandeling van hypoparathyreoïdie verloopt meestal zonder complicaties. Het leidt snel tot een positief beloop van de ziekte en de symptomen verdwijnen. Complicaties treden meestal alleen op als de behandeling te laat begint en er al schade aan organen is opgetreden. In de meeste gevallen wordt de levensverwachting niet beïnvloed door deze ziekte.

Wanneer moet je naar een dokter?

Als muscle krampen, gevoelloosheid en andere typische symptomen worden opgemerkt, moet een arts in de komende dagen worden gezien. Andere waarschuwingssignalen die snel moeten worden opgehelderd, zijn onder meer pijn in de buik, diarree, en tintelingen in de handen en mond, vaak vergezeld van hevige krampen die zich manifesteren door verkrampte handen, voeten en mond. Lijders ervaren meestal ernstig pijn en kortademigheid - symptomen die onmiddellijk moeten worden opgehelderd. Hypoparathyreoïdie is een levensbedreigende ziekte die kan leiden tot dementie en verschillende andere complicaties naarmate het vordert. Getroffen personen moeten met de bovengenoemde symptomen naar hun huisarts gaan en, indien nodig, naar een gespecialiseerde kliniek. Als de ziekte in een vroeg stadium wordt behandeld, verloopt deze meestal positief en verdwijnen de symptomen snel. Mensen die lijden aan bijschildklieraandoeningen of die te veel hebben ingenomen vitamine D gedurende een lange periode bijzonder vatbaar zijn voor het ontwikkelen van hypoparathyreoïdie. Iedereen die meent tot deze risicogroepen te behoren, moet in ieder geval medisch advies inwinnen.

Behandeling en therapie

Als de bijschildklieren per ongeluk zijn verwijderd, waardoor hypoparathyreoïdie ontstaat, kunnen deze groeien opnieuw door het enten ze in het spierweefsel van de patiënt (meestal in de nek of arm), waardoor ze weer "klaar voor gebruik" zijn. Deze procedure, ook wel autotransplantatie genoemd, wordt ook gebruikt als preventieve maatregel bij bestraling van de nek gebied, voor zover de resulterende schade (hypoparathyreoïdie) te verwachten is. Als deze methode slaagt, wordt de patiënt voorlopig als genezen beschouwd, ook al is het in sommige gevallen slechts een tijdelijke oplossing. Als deze vorm van behandeling van hypoparathyreoïdie niet mogelijk is of niet werkt, kan het gebruik van drugs wordt toevlucht genomen tot. Om het tekort aan calcium als gevolg van een tekort aan bijschildklierhormoon te compenseren, krijgen patiënten met hypoparathyreoïdie speciale calcium toegediend. tablets met een kleine hoeveelheid vitamine D, die de hoeveelheid calcium in de bloed en de symptomen veroorzaakt door hypoparathyreoïdie verdwijnen meestal.

het voorkomen

Omdat hypoparathyreoïdie niet wordt veroorzaakt door een arme dieet of levensstijl in de meeste gevallen is preventie moeilijk. In ieder geval, zelfs als er geen tekenen zijn van hypoparathyreoïdie, is het mogelijk magnesium tekort en een teveel van vitamine D moet worden uitgesloten en onderzocht door een arts.

Follow-up

Het belangrijkste doel van de follow-up van hypoparathyreoïdie is om te helpen zorgen voor compensatie voor calciumtekort. Daarom wordt aan patiënten met hypoparathyreoïdie het juiste calcium voorgeschreven tablets Met vitamine D. Deze middelen moeten consequent worden ingenomen in de vervolgfase, zodat het calciumgehalte in het bloed normaliseert en de eerdere symptomen verdwijnen. Om een ​​gezonde ontwikkeling na de feitelijke te bevorderen therapie, moeten de getroffenen hun dieet​ Calciumrijke voedingsmiddelen helpen de ziekte te voorkomen. Zuivelproducten, groene groenten en vele soorten noten zorgen ervoor dat patiënten zich snel beter voelen. Te veel vet en fosfaten zijn daarentegen taboe, omdat ze het organisme onnodig zwaar belasten. Patiënten moeten dit ook vermijden alcohol​ Ook lichte activiteiten in de frisse lucht horen bij een gezond leven. Dit verhoogt het gevoel van welzijn. Oplettendheid en een goede volksgezondheid bewustzijn ervoor zorgen dat de getroffenen zich ook psychisch beter voelen. Dit geldt ook in het geval van een milde hypofunctie van de bijschildklier, die snel kan leiden tot schrijnende symptomen. Nauwkeurige observatie van de fysieke waarschuwingssignalen helpt om een ​​acute verslechtering van de voorwaarde in een vroeg stadium en om dit effectief te vermijden. Dat is de reden waarom patiënten de typische symptomen van de ziekte grondig moeten bestuderen voor een succesvolle follow-up.

Hier is wat u zelf kunt doen

Bijschildklierinsufficiëntie bemoeilijkt het dagelijks leven voornamelijk door symptomen die herleidbaar zijn tot hypocalciëmie. De best mogelijke profylactische optie is opzettelijk calciumrijk dieet​ Voedingsmiddelen die calcium leveren, zoals zuivelproducten, groene groenten (samengestelde en kruisbloemige groenten) en bepaalde soorten noten zou het hoofdbestanddeel van maaltijden moeten zijn. Voedingsmiddelen met veel vet en fosfaten moeten worden vermeden, evenals alcohol consumptie. De biobeschikbaarheid van calcium wordt alleen gegeven in aanwezigheid van voldoende vitamine D, dus dagelijkse matige lichaamsbeweging in de buitenlucht wordt geadviseerd. De algemene kwaliteit van leven van patiënten verbetert meerdere keren met bewuste voeding. Milde hypocalciëmie leidt tot matige maar psychologisch verontrustende symptomen. Deze symptomen kunnen aanzienlijk worden verminderd door goede voeding in combinatie met medicijnen therapie​ Ernstige hypocalciëmie kan meestal alleen als intramurale patiënt worden behandeld. Als de getroffenen goed op hun fysieke waarschuwingssignalen letten, kunnen acute aandoeningen effectief worden vermeden. Zware, zweterige activiteiten putten het lichaam uit van belangrijk mineralen​ Tijdens intensieve lichaamsbeweging, lange excursies of werkdagen kunnen mensen hun toevlucht nemen tot het consumeren van calciumhoudende mineralen water of calcium supplementen​ Het dragen en consumeren ervan vermindert niet alleen het risico op een acuut tekort, maar vermindert ook potentiële angst. Zoals bij elk chronische ziektehelpt het om contact te zoeken met andere patiënten of zelfs therapeutische hulp te zoeken.