Hyperplasie: oorzaken, symptomen en behandeling

De term hyperplasie omvat verschillende vormen van celproliferatie die kunnen voorkomen in of op een orgaan, spier, huidof bindweefsel gelijk. De redenen voor celgroei kunnen van verschillende aard zijn. Hyperplasie staat in contrast met hypertrofie, een groeiachterstand van cellen en neoplasie, specifiek verwijzend naar goedaardige of kwaadaardige tumoren.

Wat is hyperplasie?

De definitie van hyperplasie stelt dat het een verhoogde celgroei overal in het organisme inhoudt. Hyperplasie kan worden gestimuleerd door een functionele spanning, maar het kan ook het gevolg zijn van hormonale, bacteriële, virologische of geneesmiddelgerelateerde aandoeningen. Het is interessant op te merken dat hyperplasie vaak omkeerbaar is. Als men stopt met sporten of hormonale stimulatie stopt, herstelt de celgroei. Het kan al dan niet een gevolg zijn van een ziekte.

Oorzaken

Er zijn veel oorzaken van hyperplasie. Men gebruikt deze sterk gegeneraliseerde term om naar elke vorm van celgroei te verwijzen, ongeacht de trigger. De uitzondering is tumorgroei, die in zijn goedaardige en kwaadaardige vormen neoplasie of neoplasma wordt genoemd. Hyperplasie wordt gedifferentieerd in verschillende vormen, bijvoorbeeld adenomateuze, angiolymfoïde, focale epitheliale, focale nodulaire hyperplasie of polieuze, foveolaire, lymfoïde of glandulaire cystische hyperplasie. Het orgaan of de celsectie wordt bij hyperplasie niet groter door zwelling van cellen, maar door daadwerkelijke proliferatie van cellen. Bij vergroting van bijvoorbeeld de schildklier of prostaat klier, de oorzaak moet worden gevonden omdat er een ziekte aan ten grondslag kan liggen. Bijgevolg kan hyperplasie pathologisch zijn. Echter, wrattenworden cysten en nieuw gevormd littekenweefsel ook wel hyperplasie genoemd en hebben dan niet altijd pathologische waarde. Veel vormen van hyperplasie worden als onschadelijk beschouwd.

Symptomen, klachten en tekenen

Hyperplasie manifesteert zich voornamelijk door een vergroting van organen en weefsels. Deze veranderingen kunnen zich uiten door verschillende symptomen en klachten, altijd afhankelijk van welke delen van het lichaam worden aangetast. Groei op de lever manifesteren zich soms door tekenen van geelzucht, pijn in de bovenbuik, en niet-specifiek huid jeuk op de armen en benen. Als de nieren worden aangetast, treden soortgelijke klachten op. Vaak zijn ook spijsverteringsklachten en een sterk gevoel van malaise aanwezig. Goedaardige gezwellen op de eierstokken kan worden gemanifesteerd door ongebruikelijk pijn die niet aan een specifieke oorzaak kan worden toegeschreven. Sommige patiënten ervaren ook bloeding en krampen in de buik. Kortom, hyperplasie heeft een negatieve invloed op de kwaliteit van leven. Naarmate de ziekte vordert, voelen de getroffenen zich steeds moe en vermoeid, en de pijn heeft vaak ook een negatief effect op hun psychische toestand. Als de hyperplasie niet wordt behandeld, kunnen zich verdere complicaties voordoen. Veel patiënten ontwikkelen zich nierinsufficiëntie of chronisch lever disfunctie, die beide verband houden met ernstige secundaire symptomen en een verdere achteruitgang van het welzijn. Als een [[[kwaadaardige tumor | kwaadaardige tumor]] ten grondslag ligt aan de symptomen, kan de hyperplasie fataal zijn.

Diagnose en verloop

Diagnose en verloop komen overeen met de variabiliteit van elke hyperplasie. Een wrat hoeft zich geen zorgen te maken. Een cyste of vleesboom zal zich ontwikkelen, maar kan ook achteruitgaan. Een vergrote klier of een verdikt orgaan kan echter al behandeling nodig hebben. Goedaardige gezwellen op de lever, de man prostaat eierstokken huid of de nier onderzoek vereisen, net als alle andere hyperplasieën die waarschijnlijk geen onschadelijke oorzaken hebben. Als eerste maatregel kunnen palpatie, een inventarisatie van observaties van de patiënt en echografie informatie verschaffen over wat er in het lichaam gebeurt. Indien nodig andere beeldvorming maatregelen of microscopisch onderzoek moet worden overwogen, waarbij ook een operatie kan plaatsvinden. Hyperplasie van de bijnier kan optreden als gevolg van suikerziekte of andere ziekten. Het beloop hangt dan af van de onderliggende ziekte die de hyperplasie veroorzaakte. alcohol misbruik, zwaarlijvigheidof anticonceptiva kan leiden tot hyperplasie. Diagnose en verloop zijn afhankelijk van de medische geschiedenis en de vermoedelijke trigger van de hyperplasie. In het geval van hyperplasie van de vrouwelijke borst, mammografie zou worden geadviseerd na palpatie. EEN biopsie moet mogelijk worden overwogen. Gerichte spierhyperplasie - het opzettelijk opbouwen van spieren door bodybuilding - vereist geen diagnose, tenzij deze activiteit verslavend zou worden of de nieuwe spiervorming de functie van belangrijke organen zou verstoren. In elk geval moet worden onderzocht of de hyperplasie al dan niet moet worden behandeld.

Complicaties

Als gevolg van hyperplasie lijdt de getroffen persoon aan een ernstige proliferatie van cellen boven het gebruikelijke niveau. In de meeste gevallen blijft deze proliferatie zonder symptomen, maar op de lange termijn kan het leiden tot een vergroting van de sinaasappel. In ieder geval heeft de vergroting van de organen een negatieve invloed op de kwaliteit van leven en volksgezondheid van de patiënt. In de regel worden hierdoor andere organen verplaatst of geperst, wat kan leiden tot complicaties. In de meeste gevallen zijn dit de nieren en de lever. In het ergste geval kan de patiënt er last van hebben nierinsufficiëntie en afhankelijk zijn van een donororgaan of dialyse​ Het dagelijkse leven wordt ook buitengewoon moeilijk voor de getroffen persoon. Bovendien kan de lever ook worden beschadigd door de hyperplasie. Wanneer de milt vergroot is, is er meestal pijn aan de zijkant. Behandeling van hyperplasie vindt altijd causaal plaats en gaat in de meeste gevallen niet gepaard met complicaties. Als het echter een kwaadaardige tumor is, kan in sommige gevallen de behandeling niet meer worden gegeven en overlijdt de getroffen persoon voortijdig tijdens het proces.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

If wratten of andere huidveranderingen ontwikkelen, wordt aanbevolen om een ​​arts te raadplegen. Verwijderen wratten alleen kan leiden tot complicaties. Daarom moeten ze professioneel worden onderzocht en behandeld. Als de wratten of bestaande huidvlekken zich over het lichaam verspreiden of in omvang toenemen, moet een arts worden geraadpleegd. Verkleuring van de huid, zwelling van de huid of zweren moeten aan een arts worden voorgelegd. Bij een algemeen gevoel van ziekte, malaise of diffuse afwijkingen dient een arts te worden geraadpleegd. Als er zijn problemen met de spijsvertering, disfunctioneren of een daling van het prestatieniveau, is een opheldering van de klachten noodzakelijk. Als er een beklemmend gevoel in het lichaam is, veranderingen in de maandelijkse cyclus, seksuele disfunctie of erectieproblemen, moet een onderzoek worden gestart om de oorzaak te achterhalen. Als er een ongewone gewichtstoename is of als het bovenlichaam in omtrek toeneemt zonder schijnbaar geen reden, is een arts nodig. Herhaalde afwijkingen van toiletbezoek moeten medisch worden onderzocht. Als de hoeveelheid urine afneemt of als verkleuring van de urine wordt opgemerkt, moeten de observaties worden besproken met een medische professional. Als een verlies van eetlust ontwikkelt of de getroffen persoon voedsel of vochtinname weigert, heeft hij of zij een arts nodig. Er bestaat een risico op een onderaanbod van het organisme en op orgaanfalen. Fever, een innerlijke rusteloosheid, pijn of krampen zijn indicaties die medisch moeten worden opgehelderd.

Behandelingen en therapie

Behandeling van hyperplasie moet ook plaatsvinden coördinatie met de bestaande onderliggende ziekte of aandoening. Sommige hyperplasie behoeft helemaal geen behandeling, maar andere wel. Endometriose is een hyperplasie bij vrouwen die vaak pijn veroorzaakt. Net als veel andere hyperplasieën, kan het worden behandeld met medicatie en operaties. Of het nu hormoon is administratie of het tegenovergestelde is gepast, wordt beslist door de arts, afhankelijk van de oorzaak van de hyperplasie. Hyperplasie van de palatine en faryngeale amandelen wordt anders behandeld dan hyperplasie veroorzaakt door suikerziekte of een andere ziekte. Vaak regelmatig om te sluiten Grensverkeer voldoende is zodat de hyperplasie onder constante medische observatie staat. Spierhyperplasie als gevolg van bodybuilding vereist geen observatie, zolang het er geen veroorzaakt volksgezondheid gevolgen. Hyperplasie bij het vrouwelijke, maar ook bij het mannelijke borstweefsel vereist medische opheldering. Het kunnen goedaardige, maar ook kwaadaardige zwellingen en celontwikkelingen zijn.

Vooruitzichten en prognose

Hyperplasie heeft over het algemeen een gunstige prognose. De moeilijkheid ligt in het identificeren van de oorzaak en het behandelen ervan. Omdat de triggers van de ziekte talrijk kunnen zijn, een goede medische geschiedenis is noodzakelijk. Zodra de oorzakelijke triggers zijn gevonden, kunnen passende tegenmaatregelen worden genomen. Hyperplasie is over het algemeen omkeerbaar zolang er zich geen complicaties hebben ontwikkeld en er zich geen chroniciteit heeft ontwikkeld. Als de diagnose vroeg wordt gesteld en de behandeling wordt gestart in de vroege stadia van de ziekte, wordt bij de meeste patiënten vrijstelling van symptomen bereikt. Als de hyperplasie heeft bijgedragen aan vergroting van de organen en schade aan het orgaanweefsel heeft veroorzaakt, verslechtert het vooruitzicht op herstel. Therapie kan verlichting bieden van de symptomen, maar de kans op volledig herstel neemt af. Bovendien kan disfunctie leiden tot de noodzaak van orgaan transplantatie of orgaanfalen kan optreden. In deze gevallen is er een mogelijke bedreiging voor het leven van de getroffen persoon. Als de patiënt aan andere ziekten lijdt of een zwakte heeft immuunsysteemdit heeft ook een ongunstig effect op de prognose. Als de oorzaak van de hyperplasie wordt gevonden in de administratie van medicatie, kan dit een aanzienlijk negatief effect hebben op de algehele prognose. De behandeling wordt dan overgeschakeld naar symptoomverlichting, aangezien symptoomvrijheid meestal niet mogelijk is.

het voorkomen

Preventie van hyperplasie is beperkt, afhankelijk van de veroorzaker. Het ligt in een over het algemeen gezonde levensstijl met voldoende beweging en een gezonde levensstijl dieet​ Familiale neigingen, virussen, of erfelijke ziekten kunnen bepaalde hyperplasieën veroorzaken, zoals wratten. Hier zou weinig invloed op zijn. Andere vormen van hyperplasie zijn het gevolg van acute of chronische ziekte, medicijnen of mechanische aandoeningen. Ook hier zou de preventieve invloed beperkt zijn.

Nazorg

In de meeste gevallen van hyperplasie, direct maatregelen en de mogelijkheden voor nazorg zijn ernstig beperkt. Hier is de getroffen persoon primair afhankelijk van een snelle diagnose met daaropvolgende behandeling, zodat verdere complicaties of een verergering van de symptomen kunnen worden voorkomen. Hoe eerder de hyperplasie wordt gedetecteerd en behandeld door een arts, hoe beter het verdere verloop van de ziekte gewoonlijk is. In de meeste gevallen wordt deze ziekte behandeld door verschillende medicijnen te nemen. De getroffen persoon moet altijd de instructies van de arts opvolgen en naleven. Bij vragen of onduidelijkheden dient altijd eerst een arts te worden geraadpleegd. Verder moet aandacht worden besteed aan de juiste dosering en regelmatige inname van de medicatie om de symptomen goed te verlichten. In veel gevallen moet de onderliggende ziekte die verantwoordelijk is voor de hyperplasie echter eerst worden genezen om de symptomen permanent te verlichten. Verder worden regelmatig examens van de interne organen zijn ook erg belangrijk om schade in een vroeg stadium op te sporen. Vooral de nieren moeten worden gecontroleerd. Mogelijk wordt door deze ziekte ook de levensverwachting van de getroffen persoon verminderd.

Wat u zelf kunt doen

De meest voorkomende vorm van hyperplasie is vergroting van de prostaat klier bij mannen. Dit gebeurt met de leeftijd en leidt tot een toename drang om te plassen​ Om dit soort klachten in het dagelijks leven het hoofd te bieden, zijn er enkele tips. Voordat de patiënt naar bed gaat, moet hij het drinken van veel vloeistoffen vermijden. Dit maakt het gemakkelijker om 's nachts te slapen, omdat de betrokkene geen constante voelt drang om te plassen​ Over het algemeen moet de getroffen persoon ervoor zorgen dat hij gedurende de dag voldoende vocht binnenkrijgt. Daarnaast is de inname van dranken met een uitdrogende werking zoals koffie en thee, maar ook alcohol, moet worden vermeden. Ze stimuleren het lichaam om urine te produceren. Na het plassen kan de getroffen persoon nog even wachten en dan direct opnieuw proberen te plassen. Dit helpt om de blaas​ Bovendien moet de getroffen persoon, indien mogelijk, uitdrogende medicatie vermijden. Zo'n drugs zijn diuretica​ Ook medicijnen die de spieren van de blaas zoals krampstillende medicijnen moeten worden vermeden. In geval van hyperplasie van de baarmoederslijmvlies, Ook wel endometriosemoet een arts worden geraadpleegd. Indien nodig behandelt hij of zij de voorwaarde met medicatie of een operatie. als de huid, lever of nier wordt beïnvloed door de hyperplasie, is medische behandeling ook vereist.