Het woord spanning (synoniemen: Strain; Disstress; Eustress; Stressors; Type A Personality; Type A Behavior; ICD-10: Z73 - Problems Relating to Difficulties in Coping with Life) is het vocabulaire van het dagelijks leven binnengedrongen. Patiënten klagen over spanning dagelijks: overwerk, gebrek aan vrije tijd, ontberingen en zorgen in het gezin, in het partnerschap of op het werk. Maar eenzaamheid leidt ook tot spanning voor velen. De psychologie vat de lasten van deze verschillende levensgebieden samen als stress. Als het om negatieve aspecten gaat, spreken we van distress. Zelfs prettige ervaringen kunnen dat leiden om "stress" te stimuleren; de term hiervoor is eustress. Een voorbeeld hiervan is prestatiestress tijdens actieve activiteiten in de natuur of sport. Stress is geen ziekte in medische zin. Er is geen diagnose van stress of angst. Bijgevolg wordt stress niet als een ziekte vermeld in de ICD 10-classificatie. Er is ook geen exacte symptoombeschrijving, zoals we die kennen Depressie or Angst stoornissen of door lichamelijke ziektesyndromen. Stress is volgens Lazarus (1999) aanwezig als de eisen vanuit de omgeving of de interne eisen de reactiemogelijkheden van een persoon benadrukken of overbelasten. Stress kan leiden, als het niet beheerst en verwerkt wordt, om consequenties te laden. Deze omvatten stressstoornissen in engere zin, zoals aanpassingsstoornis, acute stressstoornis, posttraumatische stressstoornis (PTSD) of Burnout syndroom - zie pyschometrische testprocedures. Veel lichamelijke en psychische aandoeningen kunnen echter ook het gevolg zijn van chronische stress - de constante stress - vooral de psychosomatische ziekten, die nu grotendeels onder de term worden gegroepeerd. somatoforme stoornissen Ten slotte vestigen recente onderzoeksresultaten in toenemende mate de aandacht op een derde categorie ziekten:
Ziekten, waarvan het ontwikkelingsproces causaal wordt veroorzaakt door stress, alleen voorbeelden als myocardinfarct, atherosclerose (verharding van de slagaders) en hypertensie or Depressie moet hier worden vermeld. Bij deze ziekten is chronische stress vaak een van de vele oorzakelijke factoren, een co-factor. Als hart- en vaatziekten en Depressie een belangrijke gemeenschappelijke veroorzakende factor hebben bij stress, dan heeft de stressfactor niet alleen een psychologische en medische dimensie, maar ook een publieke volksgezondheid dimensie. Een grootschalig onderzoek in opdracht van de WHO en de Wereldbank werd uitgevoerd door de Harvard School of Public Gezondheid, waarin sterfte (aantal sterfgevallen in een bepaalde periode, in verhouding tot het aantal van de bevolking in kwestie) en ziektegerelateerde handicap, evenals risicofactoren, werden wereldwijd geregistreerd in 1990 en vervolgens geprojecteerd op 2020. Dienovereenkomstig, coronair hart- ziekte en depressie zullen de hoogste ziektelast wereldwijd vertegenwoordigen in 2020. De moderne psychologie houdt zich bezig met het benadrukken van "salutogenese" (Antonovsky 1987) in de context van stressonderzoek. De nadruk wordt gelegd op het onderhoud en herstel van volksgezondheid in plaats van ziekte. Volgens de WHO-definitie is gezondheid een "toestand van volledig lichamelijk, geestelijk en sociaal welzijn en niet louter de afwezigheid van ziekte of gebrek". Gezondheid moet dus niet alleen worden gedefinieerd als de afwezigheid van symptomen. Zo krijgt met name in het kader van het meest recente gezondheidsbeleid de preventieve geneeskunde (synoniem: preventieve geneeskunde) logischerwijs een bijzondere rol. Dienovereenkomstig moet de stressfactor bij patiënten ook in de dagelijkse medische praktijk worden onderkend en, indien nodig, verminderd om belangrijke ziekten te voorkomen. Een belangrijke stap in dit proces is 'stressdiagnostiek'. Met behulp van een gedetailleerde vragenlijst is het mogelijk om de mate van stress en de gevolgen van stress op de patiënt. De patiënt beantwoordt zelfstandig vragen in het computerprogramma, die analoog worden berekend en geeft hem en u inzicht in zijn stressanalyse. De belangrijkste resultaten worden telkens samengevat in een score; ze worden tenslotte individueel beoordeeld en kunnen worden afgedrukt. In het kader van "stressdiagnostiek", stress management strategieën nemen een speciale positie in; de positieve en negatieve verwerkingsstrategieën in stresstoestanden - het zogenaamde copinggedrag - worden hieronder in detail beschreven. met kennis van de mate van belasting - stress -, de mogelijkheden om stress te verwerken en de omvang van de gevolgen van belasting voor de patiënt heeft de arts een goede basis om preventieve maatregelen te nemen stress te verminderen Als de resultaten uitgesproken stressconsequenties laten zien, is psychotherapeutische begeleiding dringend aangewezen. Verdere maatregelen, zoals speciale stress management opleiding, kan dan ook worden aanbevolen en opgevolgd.
