Trigeminus zenuwpijn of aangezichtsneuralgie is de ziekte of overstimulatie van de 5e hersenzenuw. De symptomen zijn ernstige aanvallen pijn in het gezicht. De behandeling is aanvankelijk met medicatie en in ernstige gevallen kan een operatie nodig zijn.
Wat is trigeminusneuralgie?
Trigeminus zenuwpijn is een ziekte van de trigeminuszenuw Het innerveert het gezicht, het kauwapparaat en de keelholte met zijn drie takken (trigeminus = triplet) en is direct verbonden met de hersenen Het behoort tot de 12 schedel zenuwen en wordt de 5e hersenzenuw genoemd. zenuwpijn is de medische term voor zenuwpijn (neuron = zenuw, -algie = pijn). Trigeminusneuralgie manifesteert zich als een aanval-achtig pijn in de wang, boven en onderkaak, evenals op het voorhoofd, rond het oog of in de sinus. Er wordt onderscheid gemaakt tussen symptomatisch en klassiek trigeminusneuralgie De minder vaak voorkomende symptomatische vorm treedt op als begeleiding bij andere onderliggende ziekten, vaak in multiple sclerose of na een beroerte Het ontwikkelt zich vaak bilateraal. Klassiek trigeminusneuralgie is het meest voorkomende type. Het vormt zich meestal slechts aan één kant en wordt gekenmerkt door symptoomvrije intervallen.
Oorzaken
De oorzaak van trigeminusneuralgie is schade, overstimulatie of ziekte van de 5e hersenzenuw (trigeminuszenuw Bij klassieke trigeminusneuralgie is de trigger meestal een verhoogde druk op de zenuw. Dit wordt veroorzaakt door verdikt bloed schepen Wanneer slagaders verkalkt zijn, neemt hun elasticiteit af en worden ze dik en onbeweeglijk. Nu, als zo'n verdikte slagader bevindt zich dicht bij de zenuw, het veroorzaakt druk en veroorzaakt irritatie of schade aan de zenuw. Bij de minder vaak voorkomende symptomatische trigeminusneuralgie is de oorzaak een andere ziekte. In multiple sclerose zenuwen ontstoken raken, trigeminusneuralgie veroorzaken; in beroerte, verminderd bloed stroom naar de hersenen kan de neuralgie veroorzaken.
Symptomen, klachten en tekenen
Het belangrijkste symptoom van trigeminusneuralgie is ernstig pijn aan één kant van het gezicht dat plotseling naar binnen schiet en trekt. Het voelt bijna als een bliksemachtige stroomstoot die na korte tijd afneemt. Soms wordt de pijn ook waargenomen als brandend of steken. Afhankelijk van welke tak van de trigeminuszenuw wordt beïnvloed, bevinden de symptomen zich in het overeenkomstige deel van het gezicht. Meestal worden de tweede en derde takken ziek. Dit leidt tot pijn in de wangen, jukbeen en kin, neus- of hoger en onderkaak De tanden kunnen ook pijn doen. Eerder zeldzaam zijn daarentegen klachten in het voorhoofd, waar de eerste zenuwtak loopt. De pijnaanvallen kunnen worden geactiveerd door de huid, door lucht te trekken, door de tanden te poetsen, door bewegingen van de kaak bij het spreken of kauwen, of door te slikken. Ze kunnen echter ook volledig onverwachts en zonder voorafgaande prikkel oplaaien. Soms gaat de schietende pijn gepaard met spiertrekkingen van de gezichtsspieren De trigeminuszenuw is een van de dikste zenuwen in het lichaam, dus de veroorzaakte pijn is bijna ondraaglijk. Uit angst voor een pijnaanval zien sommige patiënten af van het eten van voedsel en het drinken van vloeistoffen. Dit kan leiden tot gewichtsverlies en uitdroging Omdat het ongemak buitengewoon pijnlijk is, kan de voorwaarde wel leiden naar Depressie.
Diagnose en verloop
De symptomen van trigeminusneuralgie manifesteren zich voornamelijk door een plotseling begin van ernstige pijn in het gezicht die slechts een paar seconden aanhoudt en daarna afneemt. Ze voelen aan als stroompieken en kunnen met enkele korte tussenpozen terugkeren en dan weer een tijdje verdwijnen. Vaak worden deze pijnaanvallen veroorzaakt door het gezicht aan te raken of de kaak te bewegen. Het kan gebeuren tijdens het kauwen of slikken, tijdens het tandenpoetsen of zelfs tijdens het spreken. Soms worden de aanvallen ook uitgelokt door een tocht. De pijn van trigeminusneuralgie is een van de meest ernstige pijn die er is. Patiënten vermijden vaak eten of praten, omdat dit de pijnaanvallen veroorzaakt. Om een definitieve diagnose van trigeminusneuralgie te stellen, moet de arts eerst naar die van de patiënt vragen medische geschiedenis en voer een neurologisch onderzoek uit. Tandheelkundige, orthopedische en KNO-onderzoeken kunnen worden uitgevoerd om andere ziekten uit te sluiten die vergelijkbare pijn veroorzaken.Magnetische resonantie imaging (MRI) kan eerdere beroertes, tumoren of ontsteking dat kan de trigger zijn voor trigeminusneuralgie.
Complicaties
Extreem pijnlijke trigeminusneuralgie kan verschillende complicaties tot gevolg hebben. Deze worden meestal geclassificeerd als postoperatieve complicaties. Vanwege de aanval-achtige en ernstige pijn kunnen mensen met trigeminusneuralgie last hebben van pijngerelateerde pijn Depressie Naast het medische behandeldoel om blijvende pijnstilling te bereiken, zijn soms psychotherapeutische interventies nodig. Als de pijnaanvallen van trigeminusneuralgie niet met medicatie kunnen worden verlicht - of als deze te sterke bijwerkingen hebben - zijn chirurgische methoden gebruikelijk. De eerder uitgevoerde doorsnijding van de trigeminuszenuw resulteerde meestal in gedeeltelijke gezichtsverlamming. Omdat deze chirurgische methode vaak meer pijn veroorzaakte dan voorheen, is deze behandelmethode verlaten. Maar zelfs de chirurgische methoden die tegenwoordig worden gebruikt, zijn niet zonder risico. Bij symptomatische trigeminusneuralgie kunnen de mogelijk mogelijke complicaties worden gekenmerkt door de onderliggende ziekte. Deze kunnen zijn kanker or multiple sclerose Bijbehorende complicaties zoals metastase, verlamming of blindheid zijn denkbaar. Na operaties op de ganglion gasseri, drukgevoeligheid, sensorische stoornissen of zelfs ernstiger pijn kunnen optreden. Dit zijn echter meestal blijvende pijnen. Bij microvasculaire decompressie zijn er naast een grotere kans op complicaties ook hogere risico's risico's van anesthesie Af en toe resulteert de procedure in eenzijdig gehoorverliesbloeding of zwelling van de kleine hersenen. radiotherapie van de geïrriteerde trigeminuszenuw met een lineaire versneller heeft relatief minder complicaties. Het slagingspercentage is aanzienlijk lager.
Wanneer moet je naar een dokter?
Omdat trigeminusneuralgie gepaard gaat met massale gezichtspijn, moet het individu snel een arts raadplegen. De laatste moet bepalen of er een specifieke trigger was of dat de voorwaarde is idiopathische trigeminusneuralgie. Bij de symptomatische variant van trigeminusneuralgie moet het onderliggende probleem dat wordt veroorzaakt zo snel mogelijk worden vastgesteld. Pas dan kan een gerichte behandeling beginnen. In de loop van deze behandeling, de enorme gezichtspijn kan ook verdwijnen. Een snel bezoek aan de huisarts is ook aan te raden vanwege een late complicatie van gordelrooskan een tumor of multiple sclerose verborgen zijn achter de ernstige pijnsymptomen in het gezicht. Stroke symptomen of Lyme zijn ook geïdentificeerd als triggers van symptomatische trigeminusneuralgie. Tumoren zijn zelden de triggers van trigeminusneuralgie. Als dat het geval is, kunnen de tumoren goedaardige of uitgezaaide uitbreidingen zijn van een nog niet ontdekte tumor. Kortom, de mogelijke triggers zijn zo ernstig dat trigeminusneuralgie maandenlang niet mag worden verdragen onder zelf voorgeschreven pijnstillers. Dat gezegd hebbende, de pijn van trigeminusneuralgie is vaak enorm. Daarom gaat het vaak vanzelf om naar de dokter te gaan.
Behandeling en therapie
Trigeminusneuralgie wordt in eerste instantie behandeld met pijnstillers. De gebruikelijke apotheek drugs zijn hier echter niet effectief, omdat de pijn buitengewoon ernstig is. Als er in korte tijd een zeer groot aantal pijnaanvallen achter elkaar optreedt, kan intraveneuze behandeling met een hogedosis anti-epileptica wordt gebruikt. Voor deze therapie bij een acute aanval is opname in een ziekenhuis noodzakelijk. Om de pijnaanvallen te voorkomen, anti-epileptica worden beheerd als tablets in lagere doses, maar permanent. Als er andere onderliggende ziekten aanwezig zijn, moeten deze in de eerste plaats worden behandeld, omdat ze de triggers zijn voor trigeminusneuralgie. Als er geen verbetering is met medicamenteuze behandeling, is een operatie een optie. In dit geval is het schedel bot wordt geopend in een chirurgische procedure om de zenuw te bevrijden van vernauwing schepen Een andere behandelingsoptie waarvoor geen chirurgische opening van de schedel is radiochirurgisch therapie Hier wordt de zenuw door het bot behandeld met straling. Een derde optie voor de behandeling van trigeminusneuralgie is percutaan (via de huid) thermoagulatie, waarbij een sonde kort naar de zenuwcellen van de nervus trigeminus wordt geduwd anesthesie, waar warmte wordt gebruikt om de pijnvezels van de zenuw te vernietigen.
het voorkomen
Er is geen manier om trigeminusneuralgie te voorkomen. Men kan echter voorkomen arteriosclerose, die vaak de oorzaak is van trigeminusneuralgie, door evenwichtig te eten dieet en het handhaven van een gezonde levensstijl.
Follow-up
Als trigeminusneuralgie operatief wordt behandeld, is nazorg vereist. In de meeste gevallen verbeteren de symptomen onmiddellijk na de operatie. Voor controledoeleinden, a computertomografie (CT) -scan wordt meestal uitgevoerd op de dag van de operatie. Hierdoor kan de arts mogelijke luchtbellen of postoperatieve bloeding diagnosticeren. De patiënt brengt de eerste vijf tot zes dagen na de operatie door in het ziekenhuis. Daarna wordt hij of zij meestal ontslagen. Poliklinische zorg is meestal voldoende om hechtingen of nietjes te verwijderen. Er zijn meestal geen beperkingen na het verblijf in het ziekenhuis. Gezondheid stoornissen komen bij de meeste patiënten niet meer voor na ontslag. De pijnstillers die de patiënt tot nu toe heeft opgenomen, worden in overleg met een neuroloog of pijntherapeut stap voor stap verkleind. Ondersteunende zorg wordt verleend door de therapeut. In zeldzame gevallen ongemak in het littekengebied, hoofdpijn, koorts of de afvoer van een heldere vloeistof uit de neus- optreden na de operatie. In dit geval moet de patiënt een neurochirurg raadplegen. Het is niet nodig om met revalidatie te beginnen. Het duurt meestal ongeveer drie tot vier weken voordat de patiënt weer sportactiviteiten mag hervatten. Tijdens deze periode moet u ook een verblijf in de sauna of in de brandende zon vermijden, omdat anders duizeligheid or hoofdpijn kan gebeuren.
Wat u zelf kunt doen
De mogelijke zelfhulp maatregelen voor trigeminusneuralgie zijn beperkt. Ze strekken zich uit tot ondersteunende medische behandelingen en zijn algemeen van aard. Bijvoorbeeld vermijden spanning en een evenwichtig eten dieet bijdragen aan welzijn. Sommige patiënten vertrouwen op autogene training of andere ontspanning technieken. Anderen hebben hun werk teruggeschroefd en hebben rituelen geïntegreerd waardoor ze tijd vrijmaken voor hun dag. Regelmatige lichaamsbeweging wordt ook beschouwd als een belangrijke factor bij het verminderen van een herhaling van pijn. Het verbruik van nicotine en alcohol moet volledig worden gestopt. Deze maatregelen voorkomen niet noodzakelijk alle klachten. Ze zorgen er echter voor dat de symptomen minder belastend lijken vanwege een verhoogd gevoel van welzijn. Het dagelijks leven van de getroffenen wordt ernstig aangetast, aangezien de aanvallen kunnen terugkeren. Sommige patiënten lijden aan chronische angst. Dit resulteert vaak in een teruggetrokken leven zonder activiteiten. Bijgevolg Depressie komt vaak voor. Ontsnappen aan deze toestand kan moeilijk zijn. Een sterke omgeving en sociale contacten beloven een positieve manier om met trigeminusneuralgie om te gaan. Het contact met gelijkgestemden helpt soms ook. In zelfhulpgroepen kunnen ervaringen en tips voor het omgaan met het dagelijkse leven worden uitgewisseld.