Hyperammoniëmie wordt gekenmerkt door een verhoogde concentratie of ammonia in de bloed Oorzaken zijn onder meer aangeboren afwijkingen van de ureum cyclus en zeker enzymen evenals ernstig lever ziekte. Indien onbehandeld, kan de aandoening leiden tot ernstig hersenen schade of zelfs de dood.
Wat is hyperammoniëmie?
Hyperammoniëmie is de wetenschappelijke term voor een verhoogd serum concentratie of ammonia in de bloed. ammonia wordt geproduceerd als onderdeel van de afbraak van aminozuren. In een proces dat de ureum cyclus, wordt vrije ammoniak gebonden om ureum te vormen. Het niet-giftige ureum wordt op zijn beurt uitgescheiden in de urine. Als er echter stoornissen optreden in de ureumcyclus als gevolg van defect enzymenkan de gevormde ammoniak vaak niet worden omgezet in ureum. Ammoniak hoopt zich vervolgens op in de bloed en veroorzaakt vaak onomkeerbare schade, vooral in de hersenen Elke vorm van hyperammoniëmie kan de symptomen veroorzaken van hepatische encefalopathie Deze ziekte is altijd het gevolg van hyperammoniëmie. Hoewel hepatische encefalopathie wordt altijd beschreven in de context van ernstig leverinsufficiëntiekan de feitelijk uitlokkende hyperammoniëmie andere oorzaken hebben.
Oorzaken
De oorzaken van hyperammoniëmie kunnen divers zijn. Het is slechts een symptoom van een onderliggend voorwaarde Het is vaak het gevolg van een genetisch bepaalde aandoening van de ureumcyclus. De ureumcyclus wordt gecontroleerd door meerdere enzymen wiens defect of falen de synthese van niet-toxisch ureum uit ammoniak kan remmen. Deze enzymen omvatten ornithine transcarbamylase, carbamoyl fosfaat synthetase I, argininosuccinaatsynthase, argininosuccinaatlyase, N-acetylglutamaatsynthetase (NAGS) en arginase 1. Ornithinetranscarbamylase wordt het vaakst aangetast. Ornithine transcarbamylase katalyseert de omzetting van ornithine in citrulline Als deze reactie wordt onderbroken, zal ammoniak zich ophopen in het bloed. De andere gepresenteerde enzymen zouden dat ook doen leiden tot een verstoring van de afbraak van ammoniak als gevolg van het falen ervan. Deze defecten komen echter iets minder vaak voor. Bijvoorbeeld carbamoyl fosfaat synthetase I katalyseert de toevoeging van ammoniak, ATP en carbon dioxide tot carbamoyl fosfaat Argininosuccinate synthase is verantwoordelijk voor de omzetting van citrulline en aspartaat tot argininosuccinaat. Argininosuccinaat dient op zijn beurt als uitgangsmateriaal voor de synthese van arginine, die de ureumvorming uit ammoniak direct regelt. Het enzym argininosuccinaatlyase katalyseert de splitsing van argininosuccinaat in fumaraat en arginine Arginase 1 regelt de laatste stap van de ureumcyclus met de afbraak van arginine tot ureum en ornithine. Hoewel het ornithine-transcarbamylasedefect x-gebonden wordt geërfd, volgen alle andere enzymdefecten elk een autosomaal recessieve wijze van overerving. Er zijn ook stofwisselingsstoornissen buiten de ureumcyclus die dat kunnen leiden tot hyperammoniëmie. Deze omvatten organische aciduria, die een opeenhoping van organische stoffen veroorzaken zuren Deze toxische metabolische tussenproducten verstoren op hun beurt de ureumcyclus. Secundaire oorzaken van hyperammoniëmie omvatten verder ernstige lever ziekte, aangezien de omzetting van ammoniak in ureum in de lever plaatsvindt.
Symptomen, klachten en tekenen
Symptomen van hyperammoniëmie verschillen afhankelijk van de leeftijd van de eerste manifestatie. Bij pasgeborenen is het beloop levensbedreigend met het optreden van zwakte bij het drinken, hypotonie en lethargie. Als de ziekte voor het eerst optreedt in de kindertijd, is het beloop minder acuut met lethargie en groeiachterstand. Als het zich voor het eerst manifesteert in de kindertijd tot de puberteit, mentaal vertraging, motorstoringen coördinatie, leren problemen, hoofdpijn en braken zijn prominent aanwezig. Over het algemeen komt het optreden van hyperammoniëmie overeen met de symptomen van hepatische encefalopathie De hepatische encefalopathie beschreven in verband met ernstig lever insufficiëntie manifesteert zich in een spectrum dat varieert van milde klinische manifestaties tot coma Dus in een eerste fase concentratie aandoeningen, stemmingswisselingen, slaperigheid en stoornissen in de fijne motoriek treden onder andere op. Stadium II wordt gekenmerkt door verhoogde slaperigheid, verstoring van de spraakmotoriek, apathie en oriëntatiestoornissen. In stadium III slaapt de patiënt meestal permanent, maar kan nog steeds worden gewekt. Incoherente spraak bij het ontwaken en verhoogde spierspanning maken ook deel uit van deze fase.Stadium IV wordt gekenmerkt door hepatische coma (coma lever).
Diagnose en verloop van de ziekte
Hyperammoniëmie kan worden vastgesteld aan de hand van symptomen van hepatische encefalopathie. Er wordt onder meer een craniale CT gebruikt differentiële diagnose naar beroerte of een bloed glucose test om uit te sluiten hypoglycemie Verder wordt ammoniak bepaald in het bloed.
Complicaties
Hyperammoniëmie kan de patiënt ernstige schade toebrengen als deze niet wordt behandeld, en in de ergste gevallen kan de dood het gevolg zijn. Hyperammoniëmie veroorzaakt voornamelijk zwakte bij het drinken. Dit resulteert meestal in uitdroging, wat over het algemeen een zeer negatief effect heeft op het lichaam van de patiënt. Bovendien mentaal vertraging komt ook voor, zodat de getroffen persoon in het dagelijks leven afhankelijk kan zijn van de hulp van andere mensen. Denkprocessen worden ook beperkt en sterk belemmerd door de ziekte. Braken, misselijkheid en hoofdpijn optreden. Coördinatie en alle bewegingen worden ook verstoord en kunnen niet meer gemakkelijk worden uitgevoerd. De getroffen persoon kan het bewustzijn verliezen of zelfs in a vallen coma. Spraakstoornissen en concentratieproblemen treden ook op. De kwaliteit van leven wordt extreem beperkt door de symptomen. Als er geen behandeling is voor hyperammoniëmie, wordt de levensverwachting van de patiënt gewoonlijk verminderd, wat leidt tot vroegtijdig overlijden. De behandeling leidt niet tot verdere complicaties en wordt uitgevoerd met behulp van medicatie. Het is mogelijk om de symptomen relatief goed te beperken. Het is echter mogelijk dat er al onomkeerbare schade is ontstaan als gevolg van hyperammoniëmie.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Pasgeborenen en zuigelingen die weigeren te eten, moeten zo snel mogelijk bij een arts worden ingediend. Als er een weigering is om te leveren van moedermelk of een vervangende zuigelingenvoeding, is er reden tot bezorgdheid. Als er gewichtsverlies is, bleekheid van de huid, of het ontbreken van speeksel productie, is een arts nodig. In het verdere verloop, zonder medische zorg, bestaat het risico van een onderaanbod van het organisme en daarmee het vroegtijdig overlijden van de pasgeborene. Als het kind gedragsafwijkingen vertoont, lusteloos is of de bewegingen van de ledematen ongecoördineerd zijn, moet een arts worden geraadpleegd. Als er stemmingswisselingen zijn, ernstig 피로, en een zeer intense behoefte aan slaap, moet een controle worden uitgevoerd. Als een verhoogde spanning van de spieren wordt opgemerkt, moet dit medisch worden opgehelderd. Als de spieren niet kunnen worden ontspannen, zelfs als het kind ligt of licht slaapt, moet een arts worden bezocht. Als het kind in comateuze toestand verkeert, moet een ambulance worden gebeld omdat het een noodgeval is. Als het kind opvalt door stoornissen in de fijne motoriek of coördinatie problemen, moet een arts worden geraadpleegd. Bij onderbrekingen van het bewustzijn of apathie moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Kinderen die al kunnen spreken, moeten aan een arts worden voorgelegd zodra hun uitspraak onderhevig is aan uitval of spraakregressie.
Behandeling en therapie
In geval van acute hyperammoniëmie onmiddellijk maatregelen moet dringend worden genomen. Dit vereist het onmiddellijk stoppen van de eiwitinname gedurende twee dagen. Bovendien omvat dit de prestaties van een suiker infusie, de administratie of insuline, en de levering van arginine en carnitine. Diverse drugs zoals fenylacetaat, fenylbutyraat of benzoaat worden gebruikt om het bloed te ontgiften. diuretica worden gebruikt om de urineproductie te verhogen. In sommige gevallen, dialyse moet ook worden uitgevoerd. lactulose, een disaccharide, wordt ook gegeven. Met behulp van intestinaal bacteriën, wordt dit koolhydraat afgebroken in melk geven en aceton De resulterende zure darmomgeving zorgt voor de binding van ammoniak aan ammonium zouten Voor langdurige behandeling van hyperammoniëmie geassocieerd met enzymdeficiënties, een laag eiwitgehalte dieet moet permanent worden onderhouden. tevens de administratie van arginine hydrochloride, citrulline or lysine is noodzakelijk. Als hyperammoniëmie het gevolg is van een leveraandoening, moet dit als vanzelfsprekend worden behandeld.
Vooruitzichten en prognose
Het vooruitzicht van herstel van hyperammoniëmie hangt samen met het gebruik van de behandeling en met de aanwezige onderliggende ziekte. Met medicijn therapie, ontgifting van het bloed vindt plaats. Dit verlicht het ongemak en verbetert dat van de patiënt volksgezondheid voorwaarde Als behandeling wordt geweigerd, is de prognose ongunstig. In ernstige gevallen blijvende aantasting van hersenen activiteit kan optreden. Bovendien loopt de getroffen persoon het risico op vroegtijdig overlijden. Met behandeling verbetert de prognose, maar genezing wordt meestal niet gegeven. De ingezette medische zorg is afhankelijk van de huidige oorzaak van de symptomen. In het geval van een onderliggende genetische ziekte kan verlichting van de symptomen worden bereikt. Op lange termijn therapiewordt de ureumcyclus gecontroleerd en gereguleerd. Dit leidt tot een verbetering van de algemene toestand van volksgezondheid en een afname van de bestaande klachten. Omdat het genetisch defect echter om juridische redenen niet kan worden veranderd, vindt er geen permanente genezing plaats. Zodra de behandeling op eigen verzoek wordt onderbroken of stopgezet, keren de ureumcyclusstoornissen terug. In geval van een acute voorwaardevindt intensieve medische zorg van de patiënt plaats. Dit verbetert die van de patiënt volksgezondheid situatie, maar is niet voldoende voor genezing. Als orgaanschade aanwezig is, moet het organisme ook langdurige medische ondersteuning krijgen zodat een adequate zuivering van het bloed plaatsvindt.
het voorkomen
Ernstige crises kunnen levenslang worden voorkomen bij aangeboren hyperammoniëmie dieet van eiwitarm voedsel. Er is echter geen aanbeveling voor de preventie van de ziekte bij ureumcyclusstoornis omdat deze genetisch bepaald is. Mens genetische counseling wordt aangeboden in gevallen van familiair voorkomen. Niet-genetische oorzaken van hyperammoniëmie kunnen echter worden voorkomen door een gezonde levensstijl en het vermijden van alcohol.
Follow-up
In de regel heeft de persoon met hyperammoniëmie er geen of heel weinig maatregelen en mogelijkheden voor nazorg. In dit opzicht is de getroffen persoon voornamelijk afhankelijk van een vroege diagnose met daaropvolgende behandeling om verdere complicaties of ongemak te voorkomen. Vroegtijdige opsporing met daaropvolgende behandeling heeft altijd een zeer positief effect op het beloop van de ziekte. Het is mogelijk dat hyperammoniëmie kan resulteren in een verminderde levensverwachting als de ziekte laat wordt ontdekt of niet wordt behandeld. Degenen die door hyperammoniëmie worden getroffen, zijn afhankelijk van het nemen van medicatie. Er moet voor worden gezorgd dat de medicatie regelmatig en vooral correct wordt ingenomen, zodat de symptomen goed kunnen worden behandeld. Bij onduidelijkheden of vragen dient altijd eerst een arts te worden geraadpleegd. Regelmatige onderzoeken van het lichaam zijn ook erg belangrijk bij deze ziekte om schade aan het te voorkomen interne organen of om het vroeg op te sporen. Een gezonde levensstijl met een gezonde dieet kan ook een positief effect hebben op het beloop van de ziekte. In veel gevallen maakt de ziekte patiënten afhankelijk van de zorg en hulp van familieleden en familie.
Wat u zelf kunt doen
Als acute hyperammoniëmie aanwezig is, moet de eiwitinname onmiddellijk worden stopgezet. Afhankelijk van de medische behandeling moet het dieet dan worden aangepast om herhaling te voorkomen. De arts zal de patiënt een eiwitarm dieet aanbevelen, dat gedurende ten minste twee tot drie maanden na de diagnose moet worden gehandhaafd. Parallel, therapie verschillende gebruiken ontgifting medicatie is geïndiceerd. Dit kan door de patiënt worden ondersteund door regelmatige vochtinname. Bovendien moet de patiënt tijdelijk afzien van sportactiviteiten. Rust en bedrust zijn belangrijk, vooral in de eerste één tot twee weken na diagnose. Als hyperammoniëmie optreedt als gevolg van een leveraandoening, genotmiddelen moet worden vermeden. Bovendien moet de onderliggende ziekte worden behandeld. In de meeste gevallen wordt de onderliggende aandoening met medicatie behandeld, maar in sommige gevallen is chirurgische behandeling noodzakelijk. Na een operatie aan de lever is het lichaam ernstig verzwakt. De patiënt moet een paar dagen in het ziekenhuis doorbrengen en moet daarna thuis bijkomen. Regelmatige bezoeken aan het kantoor van de dokter kunnen zorgen voor afsluiting Grensverkeer en gerichte behandeling van acute klachten.
