Etmoïdale cellen: structuur, functie en ziekten

De ethmoidale cellen maken deel uit van het ethmoid-bot, dat zich in het binnenste deel van de frontale, neus- en oogholte bevindt. Naast hun stabiliteitsfunctie maken ze verbinding met zenuwen en zijn betrokken bij reukwaarneming. Breuken, zenuwschade, tumoren, ontsteking evenals poliepvorming kunnen mogelijke ziekten zijn die verband houden met de ethmoid-cellen.

Wat zijn ethmoidale cellen?

Ethmoidale cellen (cellulae ethmoidale) behoren tot het ethmoidale bot (Os ethmoidale), een benig gebied in de schedel en het oog en de neusholten. De naamgeving is ontleend aan de zeefachtige structuur van het gaatjesbeen. Het zijn geen 'cellen' in medisch-biologische zin, maar verwijzen naar de met lucht gevulde holtes. Het geheel van de ethmoidale cellen wordt ook wel het ethmoidal labyrinth (labyrinthus ethmoidalis) genoemd.

Anatomie en structuur

Het ethmoid-bot bevindt zich anatomisch in een gebied dat uitsteekt in en begrenst zowel de frontale sinus als de neusholten en orbitale holtes. Als een benige vertakking worden de ethmoid-cellen gepenetreerd door kamers of holtes (pneumatisatieruimten). De ethmoid botten zijn dunwandig en hebben relatief grote gaten. Grenzend aan de frontale sinus zijn ongeveer acht tot tien ethmoidale cellen. De ethmoidale cellen worden in bredere zin geïnnerveerd via takken van de vijfde hersenzenuw (trigeminuszenuw​ Enerzijds strekken zenuwkoorden zich in de baan uit via de posterieure ethmoidale cellen, waar ze verbinding maken met de gepaarde optische zenuw (nervus opticus). Aan de andere kant strekken zenuwkoorden van de voorste ethmoidcellen zich uit tot in de neusholte (neuszenuw) via de ethmoid plaat (lamina cribrosa). De lamina cribrosa is een van de in totaal vier verschillende botplaten (laminae) van het ethmoid bot. De pneumatisatieruimten van de neusbijholten zijn bekleed met slijmvlies en trilharen epitheel​ In de neusholte, de overeenkomstige zenuwen leveren de neusslijmvlies door de ethmoid-cellen.

Functie en taken

Het ethmoid-bot als geheel is verantwoordelijk voor de stabiliteit tussen de betrokken regio's (schedel basis, baan, neusholten). Tegelijkertijd verdeelt het de gebieden, zoals de basis van de schedel van het neusholte​ Of het middelste ethmoid-bot, dat samen met het ploegschaarbeen (vomer) het neustussenschot​ Het scheidt de anatomische structuren. Direct gerelateerd aan de ethmoid-cellen is het olfactorische systeem. Het is door de reukzin zenuwen, die zijn verbonden met de bulbus olfactorius (bulbus olfactorius) en de neusholte via de holtes van de ethmoid plaat, dat ons gevoel van geur komt ongeveer. De holtes in de ethmoid plaat maken het mogelijk dat de zenuwen erdoorheen gaan en dus reukwaarneming optreden. Zodra de geur wordt gedetecteerd via de neus-, of meer precies via de reukreceptorcellen op de neusslijmvlieswordt de prikkel via de reukbol naar de hersenschors overgebracht. Via de vertakte verbinding met de vijfde hersenzenuw, oogzenuw (nervus ophtalmicus) en zenuwtakken van de bovenkaak (nervus maxillaris) en onderkaak (nervus mandibularis) zijn hierbij betrokken, die onder meer verantwoordelijk is voor de kauwbeweging. Aldus spelen ethmoidale cellen een belangrijke rol bij de overdracht van prikkels.

Ziekten

Ziekten die de ethmoid-cellen aantasten, kunnen enerzijds worden veroorzaakt door anatomische misvormingen die kunnen leiden tot chronische ziekten. Evenzo kunnen de ethmoid-cellen worden aangetast door fracturen van de botplaten, ziekten van de zenuwstructuren en infecties en aandoeningen veroorzaakt door bacteriën en virussen​ Men mag niet vergeten dat allergische reacties ook kunnen uitlokken ontsteking​ Omdat het ethmoid-bot zich in een gevoelig gebied bevindt dat via verschillende wegen toegankelijk is, zijn de betrokken regio's bijzonder vatbaar voor ziekten. De bekendste ziekte is ontsteking van de neusbijholten (sinusitis​ Er wordt onderscheid gemaakt tussen acuut en chronisch sinusitis​ De ethmoid-cellen maken deel uit van de neusbijholten. Virussen, bacteriën of allergieën doen het slijmvlies van de sinussen ontsteken en bevorderen zwelling. Als een verder gevolg kan ettering optreden. Als pus is ingekapseld in een holte, dit wordt genoemd empyeem​ De sinussen omvatten ook de maxillaire sinus wigvormige sinus en de frontale sinus. Naarmate de ontsteking vordert, kunnen deze regio's worden aangetast. De ziekte van alle delen van de neusbijholten wordt pansinusitis genoemd.antibiotica, lokaal of oraal cortisone preparaten waarvoor speciale neusspoelingen worden gebruikt sinusitis behandeling. Als de ziekte zo gevorderd is dat medicatie geen verbetering oplevert, kan chirurgische ingreep aangewezen zijn. Ook in het geval van poliepvorming (proliferatie van weefsel), verwijdering van ethmoïde cellen (ethmoidectomie) of gedeeltelijke chirurgische sanering (verwijdering van slijmvlies, poliepen) wordt aangeduid. Ontstekingsprocessen die zich verspreiden via het oog, frontale sinus naar de hersenen gevaarlijk worden. Een bacteriële infectie van de frontale sinus kan leiden naar hersenvliesontsteking​ Een vroege diagnose van symptomen kan een dergelijke oplopende ontsteking voorkomen. Anatomische misvormingen kunnen ook chronische ontstekingen bevorderen. Breuken of verwondingen aan de basis van de schedel en de ethmoidplaten verhogen het risico op lekkage van cerebrospinale vloeistof (CSF). Ontsteking kan optreden in de maxillaire sinus gebied. Tandwortel ontstekingen of etterende abcessen zijn vaak de oorzaak van verdere ziekten van de maxillaire en neusbijholten. Het verbindingspad tussen de bovenkaak en de hersenzenuw loopt door de maxillaire zenuw. Ziekten van de ethmoid zenuwgeleidingen omvatten zenuwpijn, zoals trigeminusneuralgie: een gezichtsbehandeling pijn veroorzaakt door de vijfde hersenzenuw (trigeminuszenuw), vaak als gevolg van sinusitis. Ziekten die verband houden met de ethmoid-cellen omvatten verder tumoren en cyste-formaties die de nasale verstoren ademhaling en de natuurlijke afvoer van afscheidingen. Ethmoidale cellen behoren tot een complexe structuur waarin de ogen, hersenen, geur, kauwen, ademhaling zijn indirect betrokken, en ziekten die daarmee verband houden, kunnen net zo vergaand zijn.