Note
U bevindt zich hier in het subthema Therapie van burn-out. Algemene informatie over dit onderwerp vind je onder Burn-out. Er is geen uniforme therapie voor mensen met een burn-out.
Vaak komen de getroffen personen pas naar een psychotherapeutische praktijk na jaren van zelfgenezing of pogingen tot onderdrukking. Ten eerste worden vaak de bijbehorende gevolgen van de ontwikkeling tot burn-out behandeld. Bijvoorbeeld angst, sociale fobieën of Depressie.
Er zijn ook geen specifieke medicijnen voor burn-outpatiënten. Symptomen zoals Depressiekunnen slaapstoornissen en angstgevoelens worden behandeld met medicatie, maar er moet altijd voor worden gezorgd dat mensen met een burn-out een verhoogd risico lopen op verslaving, zelfs door kalmerende middelen. Serotonine heropnameremmers (SSRI) dienen vaak dit doel.
Bijwerkingen kunnen optreden bij het gebruik van SSRI's. Misselijkheiddiarree verlies van eetlust, slaapstoornissen en erectiele dysfunctie zijn mogelijk. In het kader van een absoluut noodzakelijke psychotherapie, de specifieke problemen van de patiënt (sterke gevoelens van waanzin, gebrek aan zelfrespect, sociale fobieën, angst, enz.)
worden aangesproken en behandeld. Deze therapieën kunnen worden uitgevoerd door psychologen of psychiaters en duren vaak jaren. Ze zijn altijd individueel afgestemd op de patiënt en zijn of haar onderliggende problemen.
In gedragstherapie, vooral het omgaan met conflict- en stresssituaties wordt specifiek geoefend. Op deze manier komen de getroffen personen in het dagelijks leven niet in een toestand van volledige overbelasting. Het bijwonen van zelfhulpgroepen kan ook nuttig zijn.
Hier kan de patiënt ontdekken dat andere mensen ook last hebben van het burn-outprobleem en met hen van gedachten wisselen. Dit kan gunstig zijn voor het gevoel van eigenwaarde. Fysiek geschiktheid moet ook worden aangemoedigd met een gezonde dieet en levensstijl.
Niet te vergeten regelmatige rustpauzes en ontspanning, zowel privé als op het werk. Daar is het vaak handig om de mobiele telefoon gewoon een paar uur uit te schakelen. De sociale contacten in familie en vriendenkring zouden weer meer ruimte in het leven moeten innemen, omdat ze emotionele steun bieden.
Duur van de therapie
De duur van de therapie van a Burnout syndroom kan niet duidelijk worden gedefinieerd. De belangrijkste factoren bij de prognose van de duur zijn het stadium waarin de burn-out werd herkend en gediagnosticeerd, of er professionele hulp werd gezocht, het bewustzijn van de getroffen persoon en hoe goed hij / zij meewerkt aan de therapie. Als de situatie bijvoorbeeld zodanig is dat de burn-out in een vroeg stadium wordt herkend en de patiënt naar de huisarts gaat, die hem / haar vervolgens kan doorverwijzen naar een geschikte arts, kan het zijn dat die snelle crisisinterventie en korte termijn therapie is al voldoende om de getroffen persoon voldoende te helpen en te voorkomen dat de burn-out verergert.
Het doel is in ieder geval de patiënt nieuwe en geschiktere probleem- en conflictoplossingsstrategieën te laten zien, hem te trainen in zijn zelfperceptie en hem daarmee hulp te bieden om zichzelf te helpen - ook om herhaling van burn-out te voorkomen. In ieder geval is het belangrijk dat burn-outpatiënten af en toe professionele hulp zoeken bij een psycholoog. Omdat de oorzaken van burn-out zeer divers kunnen zijn, zijn de therapiebenaderingen ook zeer verschillend en aangepast aan de individuele behoeften van het individu.
In principe kan er onderscheid gemaakt worden tussen gedragstherapie, psychoanalytische en andere dieptepsychologische methoden, individuele en groepstherapieën en bijvoorbeeld zogenaamde lichaamstherapieën, die bedoeld zijn om de patiënt te helpen door middel van sport en bewegen. In de regel stelt de psycholoog samen met de patiënt een individueel op maat gemaakt programma op, dat verschillende aspecten en therapeutische benaderingen kan omvatten, bijvoorbeeld wekelijkse individuele sessies met de psycholoog samen met autogene training en een zelfhulpgroep. Medicamenteuze therapie kan worden beschouwd als een ondersteunende maatregel.
Vooral als de depressieve symptomen van de Burnout syndroom zeer uitgesproken zijn, waardoor samenwerking in therapie erg moeilijk is, kan in samenwerking met de behandelende arts overwogen worden om medicatie te gebruiken. De ‘onschadelijke’ natuurlijke remedies zijn bijvoorbeeld Sint-janskruid, lavendel hop, citroenmelisse en passiebloem, die de patiënt kunnen helpen kalmeren en ontspannen vanwege hun licht antidepressieve effect. Sommige patiënten melden ook dat een speciaal op maat gemaakt dieet met aminozuren en micronutriënten heeft ze goed gedaan.
Drugs uit de groep van serotonine heropnameremmers (SSRI) worden vaak gekozen, die ook worden gebruikt in de context van Depressie. Het verhoogde niveau van de boodschappersubstantie serotonine kan bijdragen aan psychologische stabilisatie en het voor burn-outpatiënten gemakkelijker maken om over te gaan tot de daadwerkelijke psychotherapeutische behandeling van burn-out. Omdat, en dat is belangrijk, de enige medicamenteuze behandeling van een burn-out de symptomen kan verlichten, maar de werkelijke oorzaak van de ziekte onaangetast laat en daarom niet als doelgericht kan worden geclassificeerd.
En vooral in het geval van antidepressiva zijn de bijwerkingen niet te verwaarlozen, die soms aanzienlijk kunnen zijn. SSRI's leiden vaak tot ongewenste effecten zoals trillen en duizeligheid van de handen, zweten en misselijkheid, gewichtstoename, vermoeidheid, stemmingswisselingen en verlies van libido. Het wordt daarom in het algemeen aanbevolen om medicatie zoals antidepressiva te vermijden en tijdig professionele hulp in te roepen bij een psycholoog.
