Synoniemen
pusophoping, pusholte
Definitie
If pus hoopt zich op in een geprefabriceerde lichaamsholte tijdens een ontsteking, de expert noemt deze accumulatie Empyema.
Algemene informatie
Pus ontwikkelt zich vaak tijdens een ontstekingsreactie, vooral bij bacteriële infecties. Pus is meestal geel en stroperig, maar over het algemeen is de samenstelling en samenstelling nogal variabel. Figuurlijk gesproken is pus wat overblijft van een immuunverdedigingsstrijd: dode pathogenen (meestal bacteriën), dode verdedigers (leukocyten) en weefselafval veroorzaakt door collaterale schade.
Dit afval wordt bijvoorbeeld geproduceerd door pathogene toxines of door lichaamseigen stoffen (zoals zogenaamde proteasen die eiwitten), die het omliggende lichaamsweefsel beschadigen. Als het ontstekingsproces heel dicht bij of zelfs in een reeds bestaande lichaamsholte plaatsvindt, is het duidelijk dat pus zich ophoopt in deze holte: er ontstaat een empyeem. Afhankelijk van welke lichaamsholte is aangetast, kan een empyeem in meer detail worden beschreven. Empyeem kan ook ontstaan in de pleuraholte, dus tussen de long omhulsels, en kunnen ongewenste gevolgen hebben. Op dit punt zou u ook het onderwerp moeten behandelen: Pleuraal empyeem - wat zit erachter?
Oorzaken
Vooral pusvorming kiemen (pyogene pathogenen) zijn verantwoordelijk voor etterende ontstekingen. Veel bacteriën van de groepen van stafylokokken en streptokokken behoren tot de pusvorming kiemen en veroorzaken de meerderheid van klinisch waargenomen empyeem. In uitzonderlijke gevallen kunnen virale infecties, door parasieten veroorzaakte ziekten en auto-immuunziekten ook etterig verlopen.
Het is echter uiterst onwaarschijnlijk dat de pusvorming dan kwantitatief zo uitgesproken is dat er een empyeem kan ontstaan. Een galblaas-empyeem ontwikkelt zich meestal tijdens een ontsteking van de galblaas - meestal oorspronkelijk veroorzaakt door een galsteen - waarbij bacteriën hebben de blaas. Een pleuraal empyeem - een ophoping van pus in de opening tussen de long en borst muur - wordt vaak veroorzaakt door een ontsteking van de longen (pleuritis).
Dit is een veel voorkomende complicatie van bacteriële longontsteking, bijvoorbeeld pneumococcus. Een andere complicatie is de eenvoudige accumulatie van pus in de longen. Empyeem in de maxillaire sinus, in de buikholte (etterig buikvliesontsteking) of in gewrichten (pyarthros) is ook mogelijk en is meestal ook een uiting van een onderliggende bacteriële infectie.
