Endoftalmitis is een ontsteking van de binnenkant van het oog. Het wordt veroorzaakt door ooginfecties.
Wat is endoftalmitis?
Endoftalmitis is uiterst zeldzaam voorwaarde, maar wel een die gevreesd wordt vanwege de ernstige gevolgen ervan. In de Verenigde Staten komen na de operatie ongeveer 1200 gevallen van endoftalmitis per jaar voor. De incidentie in Duitsland na staar operatie is ongeveer 0.08 procent. De voorwaarde kan zelfs optreden bij een kleine ingreep. Bij endoftalmitis treedt een ontstekingsreactie op in het oog. Dit ontsteking wordt meestal veroorzaakt door een infectie met micro-organismen. In tegenstelling tot panoftalmitis, de ontsteking heeft alleen invloed op de binnenkant van het oog en niet op het hele oog. Bij exogene endoftalmitis kan onderscheid worden gemaakt tussen een exogene en een endogene vorm. Bij endoftalmitis kan de pathogenen ga van buitenaf in het oog. Endogene endoftalmitis wordt geassocieerd met de verspreiding van de kiemen via de bloedbaan. Het belangrijkste symptoom van endoftalmitis is saai pijn en visuele stoornissen. De prognose van endoftalmitis is buitengewoon ongunstig. In extreme gevallen moet het oog worden verwijderd.
Oorzaken
Endoftalmitis wordt veroorzaakt door micro-organismen. Bij een exogene infectie kan de pathogenen door verwondingen in het oog komen. Exogene endoftalmitis kan bijvoorbeeld daarna optreden oogchirurgie onder niet-steriele chirurgische omstandigheden. Exogene endoftalmitis is de meest voorkomende vorm. Endogene endoftalmitis komt minder vaak voor. Hier vindt de infectie zijn oorsprong in een ander orgaan. De pathogenen verspreid door het lichaam via de bloedbaan. Dit proces wordt ook wel bloedvergiftiging or bloed vergiftiging. bloedvergiftiging wordt meestal veroorzaakt door bacteriën Het treedt op als gevolg van chirurgische complicaties, oogletsel en bij immuungecompromitteerde patiënten zoals diabetici of 에이즈 patiënten. Bacterie, virussen en parasieten zijn mogelijke veroorzakers van endoftalmitis. Tussen bacteriën, enterokokken, Klebsiella pneumoniae, Bacillus spp, Proteus spp, streptokokken, stafylokokken, mycobacteriën en Treponema pallidum zijn mogelijke veroorzakers. Candida albicans en andere Candida-soorten, Aspergillus spp, Mucor-soorten, Penicillium en Blastomyces dermatitidis zijn schimmels die infectie van het inwendige van het oog kunnen veroorzaken. Andere mogelijke ziekteverwekkers zijn onder meer de mens cytomegalovirus, herpes simplex-virus, mazelen virussen, rodehond virus en varicella zoster-virus. Parasieten die endoftalmitis kunnen veroorzaken, zijn onder meer Taenia solium, Toxoplasma gondii en Toxocara canis (hoektand rondworm).
Symptomen, klachten en tekenen
Saai en ernstig pijn in het oog is typerend voor endoftalmitis. Het gezichtsvermogen verslechtert enorm en er is een ernstige gevoeligheid voor licht (fotofobie). De oogleden zijn opgezwollen. In medische terminologie wordt dit fenomeen genoemd ooglid oedeem. Er is toegenomen bloed stroom naar de bindvlies Deze conjunctivale hyperemie is merkbaar door roodheid van de ogen. Niet alleen de oogleden, maar ook de conjunctivae kunnen opgezwollen zijn. Oedeem van de bindvlies heet chemose. In dit geval is het bindvlies onderscheidt zich als een bubbel van de sclera. Het hoornvlies is ook opgezwollen. Water wordt afgezet in het stroma van het hoornvlies. Als gevolg hiervan is de opstelling van de collageen lamellen in het hoornvlies worden verstoord en de dikte van het hoornvlies neemt toe. Als gevolg hiervan wordt de transparantie van het hoornvlies verminderd en ziet het er melkachtig troebel uit. Er is een verslechtering van het gezichtsvermogen met cirkelvormige verschijnselen rond lichtbronnen (halo's). Een kenmerkend fenomeen van endoftalmitis is het Tyndall-fenomeen. Dit is een vertroebeling van het kamerwater veroorzaakt door verhoogde niveaus van ontstekingscellen en eiwitten. Voorts pus kan zich vormen in de voorste oogkamer (hypopyon). Tijdens tegenlichttests lichten de pupillen witachtig op. Dit fenomeen wordt ook wel leukocorie genoemd. Bovendien kan het glasvocht geïnfiltreerd en troebel zijn. In tegenstelling tot panoftalmitis worden bij endoftalmitis alleen de binnenste delen van het oog aangetast. De schaal van het oog is vrij van ontstekingen.
Diagnose
Als endoftalmitis wordt vermoed, kan een ultrageluid onderzoek wordt uitgevoerd. Dit wordt gevolgd door detectie van pathogenen uit het kamerwater en het glasvocht. Pathogeen identificatie is belangrijk voor therapieEndoftalmitis kan worden veroorzaakt door veel verschillende pathogenen, dus identificatie van pathogenen is noodzakelijk om het juiste medicijn te kiezen.
Complicaties
Bij endoftalmitis is snelle actie vereist. Afhankelijk van welke ziekteverwekker de endoftalmitis in het specifieke geval heeft veroorzaakt, worden verschillende medicijnen gebruikt. In het geval van een bacteriële infectie zijn dit antibiotica die zowel plaatselijk op het oog worden gegeven (bijvoorbeeld als druppels of als een crème rond het oog) als als onderdeel van een systemische therapie De hogedosis antibioticum gebruikt in een systemische combinatie kan leiden op bijwerkingen, zoals ernstig 피로, malaise, ernstig diarree, of gedeeltelijke vernietiging van de darmflora. Wanneer penicilline wordt toegediend, allergische reacties komen vaak voor, variërend van huid irritatie voor allergisch schokken Als endoftalmitis onbehandeld blijft, verspreidt de ontsteking zich zeer snel. Vanwege de ernstige schade aan het oog, leidt onbehandelde endoftalmitis tot volledig verlies van het gezichtsvermogen, soms tot verlies van het hele oog. Een andere complicatie die indirect verband houdt met endoftalmitis is te zien in de ontwikkeling van resistentie door de pathogenen. Bij resistentie kunnen bacteriën niet meer met stroom worden behandeld antibiotica Resistentie leidt ertoe dat bacterieel veroorzaakte ziekten - en dus ook endoftalmitis - steeds slechter kunnen worden behandeld.
Wanneer moet je naar een dokter?
Als er veranderingen zijn in het gebruikelijke zicht, is er reden tot bezorgdheid. Als er gevoeligheid is voor licht of verminderd zicht, moet een arts worden geraadpleegd. Als een hoofdpijn zet in of er wordt een gevoel van druk gevoeld in de hoofd, is een doktersbezoek noodzakelijk. Alvorens te nemen pijn medicatie, is het noodzakelijk om een arts te raadplegen om mogelijke risico's en bijwerkingen te verduidelijken. Bij gezwollen of tranende ogen en jeuk in het oog moet een arts worden geraadpleegd. Verkleuring van de huid in de ogen of op het netvlies wordt als ongebruikelijk beschouwd en moet medisch worden onderzocht. Als het hoornvlies opzwelt, moet zo snel mogelijk een doktersbezoek worden gebracht. Vertroebeling van het oog of melkachtige verkleuring moet worden voorgelegd aan en onderzocht door een arts. Als pus vormen, het risico van bloed vergiftiging neemt toe. Een doktersbezoek is noodzakelijk om levensbedreigend te voorkomen voorwaarde van het ontwikkelen. Als er emotionele problemen zijn, is ook een doktersbezoek noodzakelijk. Als zich angst- of gedragsproblemen voordoen, moet een arts of therapeut worden geraadpleegd. Agressief of hysterisch gedrag baart zorgen en moet worden besproken. Als de prestaties afnemen, kunnen storingen in concentratie of innerlijke onrust, wordt overleg met een arts aanbevolen.
Behandeling en therapie
Bacteriële endoftalmitis wordt behandeld met antibiotica Deze kunnen worden toegediend als oogdruppels, bijvoorbeeld. Intraveneus antibioticum administratie or injecties antibiotica in of rond het oog zijn ook mogelijk. Mogelijke antibiotica voor de behandeling van endoftalmitis zijn onder meer cefazoline, ceftazidim, penicilline, vancomycine, clindamycine, ampicillineen oxacilline. Lokaal therapie voor het oog wordt aangevuld metdosis systemische therapie Indien nodig aanvullend glucocorticoïden worden gebruikt. Als de endoftalmitis echter wordt veroorzaakt door schimmels, glucocorticoïden zijn gecontra-indiceerd. In ernstige gevallen kan een chirurgische ingreep aan het glaslichaam, een zogenaamde vitrectomie, nodig zijn. De prognose is sterk afhankelijk van de virulentie van de ziekteverwekker. Ook de duur van de infectie speelt een rol. Vaak leidt de beschadiging van het netvlies tot functieverlies van het oog. In zeer ernstige gevallen moet het oog tijdens enucleatie volledig worden verwijderd.
Vooruitzichten en prognose
Indien onbehandeld, heeft endoftalmitis een ongunstige prognose. De triggerende bacteriën kunnen zich ongehinderd in het organisme vermenigvuldigen en zich blijven verspreiden. Als gevolg hiervan nemen de symptomen gestaag toe totdat het gezichtsvermogen van de getroffen persoon volledig is aangetast. Het vooruitzicht op herstel verbetert met het gebruik van optimale en tijdige medische zorg. De administratie van medicatie leidt bij de meeste patiënten tot een regressie van de symptomen. Binnen een paar dagen waren er aanzienlijke verbeteringen in volksgezondheid Het zicht neemt toe totdat de patiënt na een paar weken normaal symptoomvrij is. De patiënt wordt als symptoomvrij uit de behandeling ontslagen zodra het gezichtsvermogen volledig is hersteld en de zwelling van de ogen is afgenomen. In zeldzame gevallen treden complicaties op bij patiënten met de ziekte. Als de middelen niet voldoende werkzaam zijn, verslechtert de prognose. Bij resistentie tegen de preparaten kunnen de ziekteverwekkers zich verder vermenigvuldigen en verspreiden in het organisme. Dit leidt tot een chronisch of progressief verloop van de ziekte, die weinig verbetering belooft. Daarnaast is er een risico van bloed vergiftiging of psychische stoornis. In het geval van bloedvergiftigingkan een fataal verloop optreden. Bij psychische stoornissen wordt de algehele prognose verslechterd door een andere.
het voorkomen
In de meeste gevallen is endoftalmitis het gevolg van oogchirurgie De aandoening kan worden voorkomen door steriele chirurgische omstandigheden. Als er na de operatie pijn optreedt in het geopereerde oog, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Hoe eerder endoftalmitis wordt behandeld, hoe beter de prognose. Echter, patiënten met een verzwakte immuunsysteem kan zelfs zonder operatie worden beïnvloed. Preventie van de ziekte is in dit geval nauwelijks mogelijk.
Nazorg
In de meeste gevallen van endoftalmitis zijn er geen directe opties of maatregelen van beschikbare nazorg voor de patiënt. Daarom is de primaire zorg bij deze aandoening de vroege opsporing en behandeling van de symptomen om verdere infecties of andere complicaties te voorkomen. Als endoftalmitis laat wordt ontdekt, kan dit in het ergste geval ook leiden vervolledigen blindheid van de getroffen persoon, die niet meer kan worden behandeld. In de regel wordt de ziekte behandeld met behulp van medicijnen, waaronder antibiotica. De getroffen persoon moet altijd de door de arts voorgeschreven medicatie innemen om de symptomen te verlichten. In de meeste gevallen verdwijnen de symptomen na een paar dagen. Als de symptomen van endoftalmitis niet weer verdwijnen met behulp van antibiotica, is meestal een volgend bezoek aan een arts nodig. Bij het innemen van antibiotica is het ook belangrijk om ze niet samen in te nemen alcohol, omdat dit hun effect aanzienlijk kan verminderen. Steun van vrienden en familie is ook erg belangrijk. In dit opzicht heeft vooral liefdevolle en intensieve zorg een positief effect op het beloop van endoftalmitis.
Wat u zelf kunt doen
Als endoftalmitis is gediagnosticeerd, lokaal therapie met antibiotica is geïndiceerd. De individuele symptomen kunnen worden verlicht met behulp van wat zelfhulp maatregelen en remedies uit het huishouden en de natuur. Koeling comprimeert en gezicht maskers helpen tegen gezwollen oogleden. Ooglid oedeem kan ook worden verlicht door irritatie te vermijden milieufactoren zoals wind en overmatige blootstelling aan de zon. Vergelijkbaar maatregelen de zwelling van het bindvlies verminderen en het herstel helpen versnellen. Als het hoornvlies ook gezwollen is, moeten strikte hygiënemaatregelen in acht worden genomen. Verdere irritatie door verzorgingsproducten of ziekteverwekkers moet koste wat het kost worden vermeden om secundaire ziekten uit te sluiten. Voor huid zorg, toepassingen met kamille, citroenmelisse en andere natuurlijke remedies worden aanbevolen. Als het zicht al is verslechterd, moet een visueel hulpmiddel worden gedragen. De patiënt dient een oogarts in een vroeg stadium om verdere verslechtering van het gezichtsvermogen te voorkomen. Als dat zo is pus vorming in de voorste oogkamer, is een bezoek aan de dokter noodzakelijk. Ook bij ernstige klachten die niet met genoemde maatregelen kunnen worden verholpen, kunt u het beste een arts raadplegen. Hoewel endoftalmitis gewoonlijk zonder complicaties geneest, moet de therapie goed worden gecontroleerd.
