Concentratie stoornis of slechte concentratie zijn termen voor een verminderde concentratie die in ernst kan variëren. In dit geval is een concentratie stoornis of slechte concentratie kan slechts kortstondig of gedurende een langere periode optreden.
Wat zijn concentratiestoornissen?
A concentratie stoornis kan op elke leeftijd voorkomen. Vaak wordt dit symptoom echter ten onrechte aan kinderen toegeschreven, omdat ze nog niet hetzelfde concentratievermogen hebben opgebouwd als volwassenen. Men spreekt van een concentratiestoornis of concentratiezwakte, als de concentratie van een persoon er ongewoon anders uitziet dan bij de normale voorwaarde Hier is de concentratie zelf de aandacht voor een bepaalde actie of zintuiglijke prikkel. Concentratie kan ook op andere mensen of objecten worden gericht. In dit geval concentreert de concentratie zich nauwkeuriger op de dingen, terwijl de omgeving slechts marginaal of wazig wordt waargenomen. Concentratie impliceert een mentale inspanning, die daarom niet eeuwig duurt. Basisschoolkinderen kunnen zich bijvoorbeeld maar een kwartier concentreren. Bij volwassenen neemt de concentratie uiterlijk na een uur af. Schommelingen kunnen natuurlijk individueel optreden. Als de concentratie in deze normale cyclus afneemt, kunnen we niet spreken van een concentratiestoornis of gebrek aan concentratie Een concentratiestoornis kan op elke leeftijd voorkomen. Dit symptoom wordt echter vaak ten onrechte aan kinderen toegeschreven, aangezien zij nog niet hetzelfde concentratievermogen hebben ontwikkeld als volwassenen. Als het algemene concentratievermogen echter afwijkt van de normale waarden, is er vaak sprake van een concentratiestoornis of gebrek aan concentratie erachter. Het verschil tussen een concentratiestoornis en een gebrek aan concentratie is dat een concentratiestoornis maar kort duurt, terwijl een gebrek aan concentratie langer duurt. Medisch gezien is het niet precies gedefinieerd wanneer er sprake is van een concentratiestoornis. Concentratiestoornissen kunnen echter in verschillende dimensies voorkomen en zijn evenzeer onderhevig aan de meest uiteenlopende oorzaken.
Oorzaken
Kortstondige concentratiestoornissen of gebrek aan concentratie hebben meestal geen pathologische oorzaken. Hoofdzakelijk spanning, burn-out, buitensporige eisen, gebrek aan slaap, te veel koffie, drugs, roken en alcohol zijn de oorzaak. Echter, gebrek aan lichaamsbeweging, slechte voeding, mineralen en vitamine tekorten, bijwerkingen van medicatie en allergieën kunnen ook tijdelijke concentratiestoornissen of concentratiestoornissen veroorzaken. Langdurig computerspelletjes of televisiekijken, in combinatie met slaapgebrek, zijn de belangrijkste oorzaken van concentratiestoornissen, vooral bij kinderen en adolescenten, die dan ook merkbaar worden in de schoolcijfers. Concentratiestoornissen of concentratiestoornissen kunnen echter ook verband houden met lichamelijke klachten of ziekten. Vooral psychosomatische en neurologische problemen zijn veel voorkomende oorzaken. Andere ziekten die concentratiestoornissen als symptoom vertonen, zijn hypothyreoïdie, Depressie, menopauze en anorexia Bij oudere patiënten, onvoldoende cerebraal bloed stroom en Alzheimer ziekte zijn ook mogelijkheden. Vrij onschadelijk zijn concentratiestoornissen tijdens menopauze bij vrouwen. In zeldzame gevallen genetische oorzaken of vroege jeugd schade of complicaties zijn ook redenen voor concentratiestoornissen. In deze context, dyslexie bekend als slechte concentratie of attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) is vaak op ieders lippen.
Ziekten met dit symptoom
- Hypothyreoïdie
- Hooikoorts
- Dementia
- Ziekte van Alzheimer
- Burnout syndroom
- Kater
- Creutzfeldt-Jakob ziekte
- Slaap apneu
- ADHD
- Mineraal tekort
- Nierzwakte
- Lage bloeddruk
- Nicotineverslaving
- Affectieve aandoeningen
- Ondervoeding
Complicaties
Concentratiestoornissen brengen vaak sociale complicaties met zich mee. Getroffen mensen vinden het vaak moeilijk om naar het nieuws te kijken, de krant te lezen of een gesprek te volgen. Een permanent gebrek aan concentratie kan daarom verstrekkende gevolgen hebben voor het dagelijks leven. Buitenstaanders kunnen het gebrek aan concentratie interpreteren als desinteresse, bijvoorbeeld als een persoon herhaaldelijk de rode draad verliest in een persoonlijk gesprek of niet op een zinvolle manier kan reageren op vragen of uitspraken. Deze (valse) indruk kan ook beroepsmatig een probleem worden. Over het algemeen lijdt de prestatie vaak aan concentratiestoornissen. Leidinggevenden en collega's, maar ook docenten en trainers interpreteren onder bepaalde omstandigheden het gebrek aan concentratie als luiheid of domheid. Slechte cijfers, gezakt voor examens of disciplinair maatregelen zijn mogelijke gevolgen. Bijzonder ernstige concentratiestoornissen, zoals die kunnen optreden bij Depressie, mei leiden tot tijdelijke arbeidsongeschiktheid. In het wegverkeer, bij het bedienen van machines en in andere kritieke situaties verhoogt het gebrek aan concentratie mogelijk het risico op ongevallen. Bovendien, als de concentratieproblemen gepaard gaan met geheugen problemen, kunnen ze het innemen van medicatie beïnvloeden: er bestaat bijvoorbeeld een risico dat patiënten vergeten medicatie in te nemen of deze per ongeluk twee keer innemen. Deze omstandigheid kan de behandeling bemoeilijken en verdere problemen veroorzaken. Daarnaast zijn verdere complicaties mogelijk, afhankelijk van de oorzaak van de concentratiestoornissen.
Wanneer moet je naar een dokter?
Concentratiestoornissen moeten altijd door een arts worden onderzocht en behandeld, omdat ze het leven van de patiënt ernstig kunnen beperken. Vooral bij kinderen is een vroege behandeling van concentratiestoornissen belangrijk, zodat ze geen invloed hebben op de volwassenheid. Kinderen dienen door een arts onderzocht te worden als de concentratiestoornissen een negatief effect hebben op de cijfers op school en op sociale contacten. Dit kan leiden verslechtering of sociale uitsluiting. Volwassenen met concentratiestoornissen moeten ook een behandeling zoeken, omdat ze een zeer negatieve invloed kunnen hebben op het dagelijks leven. Vooral als de storing plotseling optreedt of verband houdt met een bijzondere gebeurtenis, is een bezoek aan een arts noodzakelijk. Als de concentratiestoornissen slechts gedurende korte tijd optreden en vanzelf verdwijnen, is het niet nodig om naar een arts te gaan. In de regel kan eerst de huisarts worden geraadpleegd, die de patiënt doorverwijst naar een geschikte specialist.
Behandeling en therapie
In eerste instantie staat het gesprek met de behandelende arts altijd op de voorgrond. Er wordt speciale aandacht besteed aan de leefomstandigheden van het kind of de volwassene. Daarom moeten in veel gevallen ook gesprekken met ouders en leerkrachten worden gevoerd. Om een concentratiestoornis of gebrek aan concentratie te diagnosticeren, gebruikt de arts of psycholoog vervolgens testprocedures. In de meeste gevallen wordt de Test of Concentration Ability (TPK) of KT 3-4 gebruikt voor kinderen. Hier krijgen patiënten bepaalde taken om hun concentratievermogen te testen. Vooral met betrekking tot afleidbaarheid kunnen deze specifieke tests goede resultaten opleveren. Als de arts of psycholoog vervolgens de juiste oorzaak vindt, worden indien nodig verdere onderzoeken gestart. Met name organische of psychosomatische ziekten moeten worden uitgesloten. Om deze uit te kunnen sluiten, een oogtest en er wordt een gehoortest gemaakt. Bovendien is de hormoonconcentratie in de bloed is gemeten. Vervolgens wordt de behandeling uitgevoerd op basis van de uiteindelijke oorzaak. Autogene training en andere ontspanning technieken (progressieve spierontspanning, yoga, acupunctuur) kan helpen om de concentratie te herstellen in geval van spanning en burn-out Meestal zal uw arts of psycholoog dan concentratieoefeningen aanbevelen. Meestal zijn dit logische spellen of puzzels, maar ze zijn niet ieders kopje thee. Daarom zijn concentratiespecifieke sporten zoals surfen en basketbal niet alleen geschikt om het concentratievermogen te vergroten, maar ook om tegelijkertijd het algemene welzijn te verbeteren. Jogging en zwemmen kan eveneens de geest ontdoen van onnodige ballast en zo de concentratie in probleemsituaties aanscherpen. Als de concentratiestoornis of het gebrek aan concentratie het gevolg is van een organische of ziektegerelateerde oorzaak, moet deze eerst en vooral worden behandeld. Zelfs voor kinderen en jongeren met ADHD, zijn er geschikte behandelingsopties die hun arts hen zal voorstellen.
Vooruitzichten en prognose
De prognose voor concentratiestoornissen hangt voornamelijk af van de oorzaken. Een concentratiestoornis veroorzaakt door ijzertekort of een ander tekort aan voedingsstoffen kan meestal goed worden behandeld. De symptomen verdwijnen meestal zodra het tekort is opgeheven. Sommige symptomen van een tekort kunnen dat echter wel leiden tot blijvende (onomkeerbare) schade. Dit is bijvoorbeeld mogelijk bij een ernstig tekort aan vitamine B12 In dit geval wordt echter een behandeling (bijvoorbeeld door middel van supplementen) kunnen helpen voorkomen dat de opgetreden schade toeneemt. Vitamine B12-tekort in de kindertijd heeft een gedeeltelijke invloed op de ontwikkeling van het kind en kan het deze vertragen of permanent belemmeren. In dat geval hebben concentratiestoornissen ook de neiging om aan te houden. Concentratiestoornissen veroorzaakt door ADD of ADHD worden vaak met medicijnen behandeld. Het vooruitzicht op verbetering van de symptomen is hier vaak goed. Het is echter niet altijd mogelijk om de concentratiestoornis volledig onder controle te krijgen. ADD en ADHD zijn het ernstigst bij jeugd en verzwakken doorgaans in de late adolescentie en volwassenheid. Bij sommige volwassenen is de volledige omvang van de geestesziekte houdt aan. Voor andere psychische stoornissen die samenhangen met concentratieproblemen, hangt de prognose ook af van de uitlokkende ziekte. In schizofrenie en (major) Depressie, treedt het symptoom vaak in fasen op met de juiste behandeling.
het voorkomen
Concentratiestoornis of gebrek aan concentratie is vooral een product van onze westerse levensstijl. Spanning, hectiek en werkdruk zijn meestal de verantwoorde indicatoren. Daarom, bij het voorkomen van concentratiestoornissen, vooral de ontspanning technieken moeten regelmatig worden geleerd en gebruikt. Deze omvatten, zoals reeds opgemerkt, autogene training, progressieve spier ontspanning, yoga en acupunctuur Verder moet er veel aan sport worden gedaan. Vooral teamsporten en uithoudingsvermogen sport zorgt voor een vrije geest en vergroot het concentratievermogen. Ten slotte is het raadzaam om gezond te eten dieet Vetarm en suiker-gratis eten is vanzelfsprekend, vergezeld van vitamine-rijke groenten en fruit. Vermijd overdreven koffie en onthoud je er volledig van alcohol en nicotine.
Dit is wat u zelf kunt doen
Achter een gebrek aan concentratie bij kinderen schuilt vaak een aandachtstekortsyndroom. Dit hoort bij medisch specialistische behandeling. Gebrek aan concentratie bij volwassenen manifesteert zich met verschillende begeleidende symptomen en kan ook worden beïnvloed door beweging en een gezonde levensstijl. Voldoende slaap en een evenwichtig dieet kan het concentratievermogen verbeteren. Mensen die veel drinken maken reclame bloed stroom naar de hersenen en kunnen zo ook hun concentratie verbeteren. In veel gevallen is een nieuwe copingstrategie voor stressvolle situaties nuttig. Het helpt bijvoorbeeld om de aandacht op een neutraal onderwerp te richten en tegen zichzelf te zeggen dat de situatie kan worden aangepakt. Wie zeer geconcentreerd moet werken, moet zichzelf keer op keer rustpauzes gunnen. Hoe minder media worden verbruikt, hoe beter de denkprestaties. Cafeïne, alcohol or nicotine hebben ook een negatief effect op het concentratievermogen. Mensen met een slechte concentratie moeten dit vermijden sedativa en genotmiddelen in gelijke mate. Een half uurtje wandelen voor het slapen gaan of een prettig boek lezen is veel verstandiger. Nek spanning kan ook leiden tot concentratieproblemen. Als een situatie bijzonder bedreigend lijkt, is het belangrijk om eruit te komen. Een kopje thee drinken of water in vrede helpt bij het beheersen van angst. Het op papier zetten van de verontrustende gedachten is een andere bewezen strategie. Een angststoornis kan ook achter een gebrek aan concentratie zitten. Dit moet psychotherapeutisch worden behandeld.
