Campylobacter infectie of campylobacteriose is besmettelijk gastro-enteritis veroorzaakt door de Campylobacter bacterie en is aangifteplichtig in Duitsland. In geïndustrialiseerde landen Campylobacter infectie is de meest voorkomende diarreeziekte veroorzaakt door bacteriën, samen met Salmonella infectie.
Wat is een Campylobacter-infectie?
Campylobacter-infectie is een meldingsplichtige infectieus gastro-enteritis (ontsteking van de darmen) die kan worden toegeschreven aan de bacteriële ziekteverwekker Campylobacter en gaat gepaard met high koorts, waterig diarree, en een algemeen gevoel van ziekte. De ziekteverwekker van een Campylobacter-infectie wordt meestal via dierlijk voedsel, besmet drinken, op de mens overgedragen water, door contact met besmette boerderijdieren (vooral pluimvee) of huisdieren (vooral honden, katten) of rechtstreeks van persoon tot persoon (besmetting met uitstrijkjes). In het geval van een Campylobacter-infectie kan de pathogenen verspreidt zich naar alle delen van de darm en veroorzaakt schade aan de darm slijmvlies. In veel gevallen is het bacteriën produceren een toxine (enterotoxine) dat schadelijk is voor het menselijk lichaam en bijdraagt aan de ontwikkeling van de kenmerkende symptomen van een Campylobacter-infectie.
Oorzaken
Campylobacter-infectie wordt meestal veroorzaakt door directe of indirecte overdracht van de Campylobacter-bacterie van geïnfecteerde dieren, die vaak geen ziekteverschijnselen vertonen, op mensen. Campylobacter is gramnegatief, spiraalvormig staafvormig bacteriën, met Campylobacter jejuni, Campylobacter coli en de zeldzamere ondersoort Campylobacter foetus primair klinisch relevant zijn. In de meeste gevallen van Campylobacter-infectie vindt indirecte overdracht plaats via besmet voedsel van dierlijke oorsprong en besmet drinken water Campylobacter-bacteriën worden uitgescheiden in de ontlasting van aangetaste dieren of mensen, zodat direct of indirect contact hiermee ook kan leiden overdracht (uitstrijkje infectie). Omdat de benodigde hoeveelheid ziekteverwekker (500 tot 1000 bacteriën) voor een Campylobacter-infectie klein is, is deze vorm van gastro-enteritis wordt als zeer besmettelijk beschouwd.
Symptomen, klachten en tekenen
Infectie met Campylobacter-bacteriën verloopt meestal hetzelfde, ongeacht het geslacht van de Campylobacter-bacterie. Na een incubatietijd van twee tot vijf dagen treden de eerste symptomen op. In het begin zijn er nog niet-specifieke symptomen. Patiënten hebben een algemeen gevoel van ziekte en klagen over 피로, hoofdpijn en pijn in de ledematen, maar ook hoog koorts met temperaturen tot 40 ° C. Na deze voorbereidende fase treden de typische symptomen van een Campylobacter-infectie vaak zeer plotseling op vanwege de ontsteking van de darm. Deze symptomen zijn vergelijkbaar met die van een maagdarmkanaal griep Er is koliekachtig pijn in de buik, Dwz pijn dat zwelt en krimpt, en de patiënten lijden massaal diarree. Diarree komt tot 20 keer per dag voor, aanvankelijk meestal waterig, later ook bloederige diarree. De ziekte duurt tussen één dag en zelden tot twee weken voordat de symptomen meestal spontaan verdwijnen. Bij de overgrote meerderheid van de patiënten geneest de infectie zonder gevolgen; alleen in zeldzame gevallen kunnen complicaties optreden. Zeer zelden, zogenaamd reactief gewricht ontsteking (artritis) kan optreden na genezing. Er is ook een vermoeden van een verband met het Guillain-Barré-syndroom, een zelden voorkomende ontsteking van de zenuwstelsel.
Diagnose en verloop
Campylobacter-infectie wordt gediagnosticeerd door detectie van pathogenen in een bloed of ontlastingmonster. Bovendien geven de symptomen die kenmerkend zijn voor een Campylobacter-infectie in het frame informatie over de ziekte. Dus na de incubatietijd (gemiddeld 2 tot 5 dagen), hoofdpijn, Hoog koorts, algemene malaise en braken (braken) komt vaak voor bij ongeveer 25% van de getroffenen aan het begin van de ziekte. Naarmate de Campylobacter-infectie vordert, spastisch contracties (krampachtig pijn) in het maagdarmkanaal en waterige diarree (diarree) optreden. Een Campylobacter-infectie verloopt normaal gesproken ongecompliceerd en verdwijnt na gemiddeld 7 dagen. In geïsoleerde gevallen (10 tot 20%, vooral bij kinderen en immunodeficiency), is er een mogelijkheid van herhaling (recidiverende Campylobacter-infectie) of chronische gastro-enteritis. Campylobacter-infectie veroorzaakt door Campylobacter foetus, aan de andere kant, heeft een ernstig beloop, omdat naast gastro-enteritis ook ontsteking van andere organen kan zijn.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Bij een inflammatoire darmaandoening en andere symptomen die wijzen op een Campylobacter-infectie moet in ieder geval een arts worden geraadpleegd. Als symptomen zoals hoofdpijn, gewelddadig braken of hoge koorts wordt toegevoegd, een ernstige ziekte is waarschijnlijk - ga dan onmiddellijk naar het kantoor van de dokter en laat de oorzaken ophelderen. Bij de eerste tekenen van ontsteking van de hersenen, binnenvoering van de hart-, gewrichten of aders, er is een medisch noodgeval. De getroffen persoon moet een medische noodbehandeling krijgen voordat zich verdere complicaties voordoen. Mensen met een verzwakt immuunsysteem - bijvoorbeeld als gevolg van vergevorderde cirrose van de lever, een kwaadaardige tumor of een HIV-infectie - zijn bijzonder vatbaar voor een Campylobacter-infectie. Net als pasgeborenen en ouderen. Bij zwangere vrouwen verhoogt de ziekte het risico op miskraam Iedereen op wie deze factoren van toepassing zijn, moet onmiddellijk medische hulp inroepen met de waarschuwingssignalen van een Campylobacter-infectie. Naast een huisarts, een gastro-enteroloog of besmettelijke ziekte specialist kan worden geraadpleegd. In ernstige gevallen moet contact worden opgenomen met de medische noodhulpdienst of het dichtstbijzijnde ziekenhuis.
Complicaties
Door Campylobacter-infectie lijdt de patiënt meestal aan symptomen van gastro-intestinale aandoeningen. Braken, koorts en hoofdpijn komen voor. Pijn komt ook voor in de buik en gaat vaak gepaard met diarree. In de meeste gevallen heeft de patiënt met een Campylobacter-infectie ongeveer een week bedrust nodig en kan gedurende deze tijd geen lichamelijk werk verrichten. Voedselinname is meestal ook beperkt vanwege pijn in de buik en diarree. Campylobacter-infectie leidt dus tot een ernstige levensbeperking, hoewel deze van korte duur is. In de meeste gevallen is behandeling door de arts niet nodig en verdwijnt de Campylobacter-infectie na enkele dagen vanzelf. Als de infectie ernstig is, behandeling met antibiotica noodzakelijk. Uitdroging, die optreedt als gevolg van diarree, moet ook worden bestreden. Gewoonlijk zijn er geen verdere complicaties. Als de Campylobacter-infectie niet wordt behandeld en lang aanhoudt, kan dat in het ergste geval leiden tot ontsteking van de hersenvliezen of de binnenbekleding van de hart- Deze complicaties komen echter zeer zelden voor.
Behandeling en therapie
Aangezien Campylobacter-infectie een zelflimiterende ziekte is, therapie hangt af van de aanwezige symptomen. De behandeling is daarbij primair gericht op het compenseren van vochtverlies en elektrolyten geassocieerd met de waterige diarree. Daartoe wordt degenen die door een Campylobacter-infectie zijn getroffen, geadviseerd om ter compensatie hun vochtinname te verhogen. Als het vloeistofverlies ernstig is, infusies kan nodig zijn. Een vezelarm dieet (beschuit, thee) en het vermijden van ontlastingstimulerende dranken (appelsap) kunnen bovendien bijdragen aan verlichting. Bij een ernstiger verloop van een Campylobacter-infectie, antibioticum therapie Met aminoglycosiden, erythromycine or ciprofloxacine is aanbevolen. Voor extraintestinale infecties zoals Campylobacter-infectie veroorzaakt door Campylobacter foetus, antibioticum therapie maakt vanaf het begin deel uit van het behandelplan. Bovendien verspreidt Campylobacter foetus zich via het bloedstroomsysteem naar andere delen van het lichaam leiden naar endocarditis (ontsteking van de binnenbekleding van de hart-), hersenvliesontsteking (ontsteking van de hersenvliezen), flebitis (ontsteking van veneuze schepen), abcessen en tijdens zwangerschap, miskraam, naast andere aandoeningen, dus behandeling van mogelijke gevolgen kan nodig zijn naast langdurig antibioticum behandeling.
Vooruitzichten en prognose
Campylobacter-infectie veroorzaakt ernstige diarree en darmontsteking. Het geneest echter meestal goed zonder behandeling antibiotica Bij tien tot twintig procent van alle getroffenen kan de ziekte echter opnieuw uitbreken. Dit treft vooral kinderen. Het verloop van de infectie is heftig en leidt tot een hoog vochtverlies, dat moet worden gecompenseerd. Tijdens infectie is de ziekte zeer besmettelijk via een uitstrijkje. In sommige gevallen kunnen er complicaties optreden. Dus een gemengde infectie met andere bacteriën en virussen is mogelijk, wat het beloop van de ziekte bemoeilijkt. Sommige getroffen personen ontwikkelen reactief artritis (ontsteking van de gewrichten) één tot twee weken na het overwinnen van de infectie, die meestal na enkele weken ook zonder gevolgen geneest. In zeldzame gevallen worden echter ook chronische kuren waargenomen. Een andere secundaire ziekte kan het Guillain-Barré-syndroom zijn. Dit is een ontsteking van de spinale zenuwwortels en perifere zenuwwortels zenuwen Bij tweederde van de patiënten herstelt dit volledig voorwaarde ook. De ziekte kan echter ook leiden tot verlamming, waaronder paraplegie, en in ongeveer tien procent van de gevallen ook tot overlijden door hartfalenademhalingsverlamming of pulmonale embolie Bij immuungecompromitteerde patiënten eindigt een acute Campylobacter-infectie soms fataal door het optreden van bloedvergiftiging In zeldzame gevallen is ook een chronisch beloop van Campylobacter-infectie mogelijk.
het voorkomen
Campylobacter-infectie kan worden voorkomen door adequate hygiëne. Deze omvatten regelmatig handen wassen, hygiënisch omgaan met mogelijk besmet voedsel (gevogelte), vermijden van rauwe consumptie van dit voedsel en van besmet drinken water, en het vermijden van contact met de ontlasting van mogelijke dragers van de pathogenen die Campylobacter-infecties veroorzaken. De infectie is meldingsplichtig en in sommige beroepsgebieden (voedingsindustrie) mag het beroep niet worden uitgeoefend als er een Campylobacter-infectie aanwezig is.
Follow-up
In de meeste gevallen is directe follow-up niet nodig voor een Campylobacter-infectie. Gewoon maatregelen van goede hygiëne moet worden gevolgd om genezing te versnellen en ongemak te verlichten. Campylobacter-infectie wordt in de meeste gevallen behandeld met behulp van antibiotica, en er zijn geen complicaties of ernstig beloop. In milde gevallen van de infectie is behandeling niet nodig. De getroffen persoon moet voor zijn lichaam zorgen en rusten en alleen licht voedsel nemen. Evenzo moet aandacht worden besteed aan de inname van elektrolyten om vochtverlies te compenseren. Bij het nemen van antibiotica moet de getroffen persoon ervoor zorgen dat ze niet samen worden ingenomen alcohol Als de mogelijke oorzaak van de Campylobacter-infectie bekend is, moet de trigger natuurlijk worden vermeden en moet een hoge standaard van hygiëne in acht worden genomen. Het lichte voedsel bij deze infectie moet bestaan uit appels, beschuit en thee. Pas nadat de symptomen zijn verdwenen, kan het gebruikelijke dieet worden hervat. Spanning kan ook een negatief effect hebben op het beloop van de ziekte en moet worden vermeden. In de meeste gevallen is er een positief ziekteverloop en wordt de levensverwachting van de patiënt ook niet verminderd.
Wat u zelf kunt doen
Om het verlies van water te compenseren en elektrolyten veroorzaakt door de ernstige diarree, is een verhoogde vochtopname uitermate belangrijk tijdens een Campylobacter-infectie. Water, licht gezoet kruidenthee of een elektrolytoplossing, die kant-en-klaar bij de apotheek gekocht kan worden of zelf gemaakt kan worden uit water of thee, keukenzout en dextrose, zijn hiervoor goed geschikt. Wortelsoep is een bewezen huismiddeltje tegen diarree, een pap- of rijstsoep voorziet het lichaam ook van de nodige vocht en voedingsstoffen en kalmeert bovendien de geïrriteerde darm slijmvlies Beschuit, geraspte appel en banaan worden ook goed verdragen. Vet en winderig voedsel, alcohol en cafeïne moet worden vermeden bij campylobacteriose totdat het spijsverteringsstelsel volledig is gekalmeerd. Genezende klei opgelost in water bindt gifstoffen in de darmen en kan helpen bij het verwijderen pathogenen sneller uit het lichaam. In termen van medicinale kruiden, eik schors, wateraardbei en vrouwenmantel zijn vooral nuttig bij ernstige diarree; droog bosbessen hebben ook een verstoppend effect vanwege hun hoge tanninegehalte. Naast een spaarzaam dieet en een toename van de hoeveelheid gedronken, rust en het vermijden van spanning genezing bevorderen Vanwege het hoge infectierisico moet het contact met andere mensen tijdens de Campylobacter-infectie beperkt blijven tot wat nodig is en moet er strikte hygiëne in acht worden genomen. Als de ziekte ondanks zelfbehandeling verergert, wordt een bezoek aan de dokter sterk aangeraden.
