Ontsteking van de lip

De lip, in het Latijn "labium oris" genoemd, is een orgaan in het onderste voorste deel van het gezicht van mensen of dieren. Het wordt gevormd door twee zachte weefselplooien, die in paren zijn gerangschikt en de mondholte van de omgeving naar buiten. De lippen zijn in het overgangsgebied met de wangen verbonden via de zogenaamde hoeken van de mond.

Hier komt het aan op de vorming van een smaller bovendeel lip evenals een iets grotere onderlip ertegenover. Het oppervlak van de lippen bestaat uit huid aan de buitenkant en uit slijmvlies aan de binnenkant mondholte. De lippen zijn verbonden met ons tandvlees door een duplicatie van de mondelinge slijmvlies lip frenulum, dat een duplicatie van het slijmvlies wordt genoemd.

De belangrijkste kenmerken van de lippen zijn hun beweeglijkheid, zachte vorm en consistentie. Dit wordt mogelijk gemaakt door hun spierbasis, de Musculus orbicularis oris, wat 'de spier rond de mond in een ronde vorm ”. Ontsteking van de lippen, in medisch jargon ook wel "cheilitis" genoemd, is meestal geen ziekte op zich, maar komt vaak voor als gelijktijdig met andere ziekten, maar kan ook afzonderlijk voorkomen.

Oorzaken zijn bijvoorbeeld bacteriën of schimmelinfecties. Lipontsteking kan echter ook optreden in de context van allergieën, ontsteking van de mond slijmvliesvoedingstekorten zoals ijzertekort or vitamine B12-tekort, of bij zogenaamde auto-immuunziekten. In principe kan lipontsteking worden onderverdeeld in vier vormen, die van elkaar verschillen vanwege hun triggerende factoren en bijbehorende klinische beelden.

Elke langdurigere ontsteking van uw lippen moet professioneel worden verholpen door een arts, omdat de onderliggende oorzaken variëren van onschadelijk tot ernstig.

• De meest voorkomende vorm van lipontsteking is “Cheilitis simplex”, de simpele ontsteking van de lippen, ook wel bekend als “Cheilitis sicca”, wat ongeveer vertaald kan worden als droge lipontsteking. De oorzaken zijn onder meer allergieën, mechanische belasting van de lippen, zoals het regelmatig likken van de lippen of, bij baby's, veelvuldig gebruik van een fopspeen.

  Bovendien triggeren fysieke invloeden zoals nattigheid, kou of licht de “Cheilitis simplex”. Zelfs in de context van medicamenteuze behandeling kunnen ongewenste bijwerkingen deze vorm van lipontsteking veroorzaken.

• Als de ontsteking van de lippen wordt veroorzaakt door UV-licht, dat wil zeggen door massale zonnestraling en dus gelijkwaardig is aan zonnebrand, spreekt men van een “Cheilitis actinica”. Dit is een acute, dwz plotseling optredende, door straling veroorzaakte ontsteking van de lippen.

  Het vertegenwoordigt een weefseldegeneratie die gepaard gaat met een mogelijk verhoogd risico op een kwaadaardige huidtumor en slijmvliestumor.

• Bij het zeldzame Melkersson-Rosenthal-syndroom, een ontstekingsziekte die het hele lichaam aantast met onbekende oorzaak, treedt zwelling van de lippen en ogen op. Deze vorm van lipontsteking is in verband met deze ziekte bekend als “Cheilitis granulomatosa”. Deze vorm is ook een symptoom van De ziekte van Crohn, een inflammatoire darmziekte.
• Sommige systemische basisziekten zoals suikerziekte mellitus, in de volksmond bekend als diabetes, ijzertekort or vitaminegebrek of immuundeficiëntie kan leiden tot pijnlijk gescheurde en ontstoken hoeken van de mond.

  Het heet “Cheilitis angularis”, een ontsteking van de lippen die de hoek van de mond.

Lippen drogen heel gemakkelijk uit en zijn vatbaar voor lichte verwondingen die tot ontsteking kunnen leiden. Uitwendige ontsteking van de lip manifesteert zich door droogheid, pijnlijke gebarsten mondhoeken, zwelling en roodheid van de lip. De ontstoken lip is erg gevoelig voor zuur voedsel en dranken en doet pijn.

Blaren kunnen ook voorkomen, wat vaak duidt op een herpes virale infectie. Bovendien veroorzaakt een schimmelinfectie (spruw) met Candida albicans vaak een ontsteking van de lippen. Het maakt indruk als een witachtige coating met scheuren.

Het binnenste deel van de lip bestaat uit gevoelig slijmvlies met goede bloed bloedsomloop en ziet er erg rood uit in geval van ontsteking. Blaasjes kunnen ook in dit gebied voorkomen, ze worden aftae genoemd. Deze worden merkbaar door brandend pijn bij het nemen van zuur voedsel.

Het zijn bijwerkingen van infecties. Er zijn ook terugkerende vormen waarvan de oorzaak onbekend is. Meestal zijn aften klein en komen ze sporadisch voor, zelden in grotere groepen.

Ze zijn bedekt met een witachtig membraan.Aphtae genezen meestal binnen dagen tot maximaal twee weken en genezen meestal zonder littekens. De lippen zijn goed voorzien van bloed en zijn door hun hoge belasting zeer kwetsbaar voor blessures. Het is niet ongebruikelijk om per ongeluk op uw eigen lippen te bijten en lichte verwondingen te veroorzaken.

Voorzichtigheid is geboden als u bijvoorbeeld een plaatselijke verdoving van uw tandarts heeft gekregen cariës behandeling, die ook de lippen verdooft. Hier merkt u misschien niet dat u zich verwondt. Meestal zijn dergelijke minimale verwondingen onschadelijk.

Het is natuurlijk mogelijk dat ze ontstoken raken. Hier moet men vettige zalven, kruidenadditieven zoals toverhazelaar, balsem en aanbrengen kamille ondersteuning van het genezingsproces. Bovendien moet men fruit en zure voedingsmiddelen en dranken vermijden, omdat contact kan leiden tot steken pijn.

Een genezen canaliculus leidt meestal niet tot verdere klachten. Maar net vers na de steek is de lip vatbaar voor ontstekingen, omdat het een verwonding is van de huid en het slijmvlies. Een lichte zwelling en roodheid is aanvankelijk normaal en zou na een paar dagen moeten verdwijnen.

Het is belangrijk om de piercing precies schoon te maken volgens de instructies van de tatoeage kunstenaar en om het schoon te houden. Als de ontsteking voor langere tijd aanhoudt, de tatoeage artiest of een arts moet worden geraadpleegd. Vaak is de plug dan te smal of leidt het materiaal van de piercings tot een allergische contactreactie.

Zoals reeds vermeld, ook infecties met de herpes simplex-virus zijn vaak de oorzaak van pijnlijke ontstekingen van de lip en de mond. Dit heet herpes labialis en is overigens een andere ziekteverwekker dan de herpes genitalis. Bijna honderd procent van de wereldbevolking is drager van het virus, maar het komt niet bij elk symptoom voor.

Meestal worden ze gereactiveerd door een verzwakte immuunsysteem, bijvoorbeeld tijdens infecties, maar ook in stressvolle situaties en bij verhoogde blootstelling aan zonlicht. Er zijn pijnlijke blaren op het slijmvlies. Deze bevatten een zeer besmettelijke afscheiding en korst honing-geelachtig na barsten.

U mag deze blaren in geen geval zelf openen, aangezien de afscheiding die wegvloeit zeer besmettelijk is. Omdat het een virale infectie is, moet aciclovir dun maar regelmatig op de aangetaste gebieden worden aangebracht als een zalf van de apotheek. U kunt gedetailleerde informatie over dit onderwerp vinden op Lip herpesWhen the immuunsysteem is verzwakt, puistjes kan op de lippen verschijnen naast herpes, die erg pijnlijk zijn vanwege het hoge aantal zenuwen.

Vaak is een gebrek aan hygiëne ook een trigger, bij jonge vrouwen ook de hormonale situatie of over het algemeen verhoogde stress. Het is belangrijk om make-up en lippenstift te vermijden om de poriën niet verder te verstoppen. Hier ook, kamille thee kan ontstekingsremmend werken en de geïrriteerde huid verzachten. In aanvulling op, tea tree olie heeft een desinfecterende werking, zinkzalven drogen uit puistjes en salicylzuur uit de apotheek heeft een antibacteriële werking. Het is belangrijk om te letten op de exacte dosering en een gerichte toepassingsmethode, aangezien al deze stoffen zelfs een gezonde huid kunnen irriteren.