Blefarospasme: oorzaken, behandeling en hulp

Blefarospasme is een voorwaarde waarbij er een spasme van de oogleden in een of beide ogen is. De spasme kan niet worden beïnvloed door de getroffen persoon.

Wat is blefarospasme?

Blefarospasme vertegenwoordigt een vrijwillige spasme van de oogleden. Het kan slechts aan één kant van het oog of aan beide kanten voorkomen. Blefarospasme vertegenwoordigt een willekeurige spasme van de oogleden. Het kan aan één kant van het oog of aan beide kanten voorkomen. De ooglid spasmen zijn oncontroleerbaar door de patiënt en worden voornamelijk gezien in de orbicularis oculi-spier (oogringspier) en in sommige aangrenzende spieren. Blefarospasme heeft een aanzienlijke invloed op de gezichtsuitdrukkingen van getroffen personen. Er moeten drie verschillende soorten blefarospasmen worden onderscheiden: klassieke blefarospasme, tonic blefarospasme, en ooglid opening remming type. Klassieke blefarospasme vertegenwoordigt een clonische ooglid spasmen die herhaaldelijk voorkomen, terwijl tonic ooglidspasme is een voortdurende samentrekking. Dit resulteert in een aanhoudende vernauwing van de palpebrale spleet. Het type remming van het openen van het ooglid is wanneer de samentrekking niet op de oogringspier plaatsvindt, maar op de voorhoofdspier. Er is een verstoring van de oogopening. Blefarospasme is een van de zeldzame ziekten. In Europa lijden drie of vier op de 100,000 mensen eraan. Het wordt het vaakst gezien bij vrouwen van middelbare of oudere leeftijd.

Oorzaken

Blefarospasme is het gevolg van spasmen van de ooglidspier. Er is een onderscheid tussen een primaire en een secundaire vorm. Voor de primaire vorm, ook wel essentiële blefarospasme genoemd, is nog geen oorzaak gevonden. De enige bekende oorzaak is een storing in de interactie van verschillende chemische stoffen binnen de basale ganglia van de hersenen Het is echter nog steeds niet mogelijk om duidelijk te maken waardoor deze storingen worden veroorzaakt. Daarnaast spelen ook externe factoren of de psyche een rol. Bij veel patiënten treedt de spasme bijvoorbeeld op na emotioneel spanning Als de getroffen persoon rust, verdwijnen de symptomen weer. Maar fel licht, wandelen of tocht veroorzaken soms ook ooglidkrampen. De secundaire vorm wordt symptomatisch blefarospasme genoemd en wordt veroorzaakt door bepaalde ziekten of aandoeningen. Dit zijn ziekten van de ogen of zenuwen, of schade aan de centrale zenuwstelsel De primaire vorm komt echter vaker voor dan secundaire blefarospasme. Bij idiopathische blefarospasme, waarvan de oorzaak onbekend is, lijdt de aangedane persoon aan ooglidkrampen aan beide zijden van het oog. Het begint meestal met overmatig knipperen. Emotioneel spanning, 피로 en heldere lichtprikkels worden als typische triggers beschouwd. Naarmate de ooglidspasme vordert, worden de symptomen erger. In sommige gevallen zijn ze zo intens dat de ogen enkele uren sluiten. 'S Nachts verdwijnen de symptomen meestal. In de ochtend zijn de symptomen aanzienlijk minder uitgesproken dan in de avonduren.

Ziekten met dit symptoom

Hoornvliesontsteking
Ataxia
Spasticiteit
Oog migraine

dystonie
Oogziekten
Botulisme
ptosis

Conjunctivitis
Ooglidrandontsteking
Migraine
ectropion

Diagnose en verloop van de ziekte

Als blefarospasme wordt vermoed, moet een arts worden geraadpleegd. Een neuroloog wordt als de beste plaats beschouwd om te beginnen. Dit is voor hem of haar de beste manier om ooglidkrampen te beoordelen en te behandelen. Oogartsen merken daarentegen niet altijd een blefarospasme bij het eerste onderzoek. De dokter kijkt eerst naar die van de patiënt medische geschiedenis Hij vraagt hoe lang de symptomen bestaan en of er onderliggende ziektes aanwezig zijn. Bij het daaropvolgende onderzoek van de ogen bepaalt hij de knipperfrequentie. Normaal gesproken is dit 10 tot 20 keer per minuut. Als de patiënt lijdt aan blefarospasme, knippert het knipperen minstens 27 keer per minuut. elektromyografie (EMG) is mogelijk om de elektrische activiteit van de oogringspier en andere spieren te meten. Om de oorzaken van secundaire blefarospasme te bepalen, MRI (MRI) kan worden gebruikt.Het is ook belangrijk om andere oorzaken uit te sluiten die ooglidspasmen veroorzaken. Blefarospasme kan een aanzienlijke invloed hebben op de kwaliteit van leven van de getroffenen, wat op zijn beurt negatieve gevolgen heeft voor de psyche. Bovendien functioneel blindheid is mogelijk. In principe is ooglidkramp echter goed te behandelen.

Complicaties

Blefarospasme en de therapieën die worden gebruikt om ooglidaandoeningen te behandelen, kunnen een aantal complicaties veroorzaken. De ziekte zelf leidt soms tot ernstig pijn en krampen rond de ogen, die na verloop van tijd intenser worden en het lijden van de getroffenen aanzienlijk vergroten. De dystonische bewegingsstoornissen leiden naar krampen en pijn in de spieren treden ook blessures of spasmen op die op hun beurt een aantal complicaties met zich meebrengen. In het ergste geval leidt blefarospasme tot een aanhoudende vernauwing van het ooglid en uiteindelijk tot functioneel blindheid De psychische belasting voor getroffenen is meestal net zo groot, waardoor complicaties ook hier niet ongewoon zijn. In de loop van therapeutisch maatregelenAfhankelijk van de behandeling kan een grote verscheidenheid aan complicaties optreden. Behandeling met botulinumtoxineleidt bijvoorbeeld meestal tot verhoogde tranenvloed en zelfs diplopie, en kan ook leiden tot hoofdpijn en gevoeligheid voor licht. Afhankelijk van de constitutie en leeftijd van de patiënt, gaat de vorming van hematomen gepaard met lokaal pijn is ook mogelijk. De meest voorkomende bijwerkingen van de anticholinergica gebruikt zijn onder meer vergeetachtigheid, constipatie, droog monden wazig zien. Als blepharospasm therapie faalt, kunnen deze symptomen verergeren, afhankelijk van het gebruikte medicijn en die van de patiënt medische geschiedenis Vanwege de mogelijke complicaties, uitgebreid therapie en neurologische opvolging van symptomen is noodzakelijk.

Wanneer moet je naar een dokter?

Blefarospasme verwijst naar een spasme van de oogleden. In dit geval kan de ooglidspasme in een of beide ogen optreden. De oogringspier en enkele van de aangrenzende spieren zijn voornamelijk verantwoordelijk. Getroffen personen hebben geen controle over hun blefarospasme. Omdat het fenomeen hun gezichtsuitdrukkingen en dus hun communicatie met andere mensen ernstig beïnvloedt, is blefarospasme niet alleen een lichamelijk, maar ook een psychologisch probleem. Tot overmaat van ramp is blefarospasme uiterst zeldzaam voorwaarde dat is voor de meeste mensen onbekend. Opvallend aan blefarospasme is de prevalentie ervan bij vrouwen van middelbare en oudere leeftijd. Wanneer blefarospasme optreedt, is het geen oogarts die moet worden geraadpleegd, maar een neuroloog. Hij is meer bekend met deze oogziekte dan een oogarts, beschikt over de juiste diagnostische instrumenten en kan ook een blefarospasme beter behandelen. Bijvoorbeeld, elektromyografie (EMG) wordt gebruikt om de elektrische activiteit van de oogringspier en aangrenzende spieren te meten, evenals MRI (MRI), die al bij veel patiënten bekend is van andere onderzoeken. Administratie of botulinumtoxine - ook bekend als Botox - kan ook door neurologen worden gebruikt om blefarospasme te behandelen. De behandeling van blefarospasme is vaak gecompliceerd en langdurig. Het vraagt geduld en optimisme van de patiënt. Daaropvolgende vervolgafspraken zijn ook belangrijk.

Behandeling en therapie

Als secundaire blefarospasme aanwezig is, is de behandeling van de onderliggende uitlokkende ziekte de primaire zorg. Omdat de oorzaken van de primaire vorm onbekend zijn, is de behandeling moeilijker. Drugs zoals benzodiazepines or spierverslappers brengen meestal weinig verbetering met zich mee. Bovendien bestaat er een risico op ernstige bijwerkingen. Om deze reden, injecties met het neurotoxine botulinumtoxine A worden meestal toegediend. De patiënt krijgt de injectie onder de huid rechtstreeks in de oogringspier. Het botulinumtoxine leidt tot verlamming. De dosis is aanvankelijk laag om storende bijwerkingen te voorkomen. De injectie wordt meestal op vier plaatsen rond het oog gedaan. In het verdere verloop past de arts de injectiegebieden en dosering individueel aan de patiënt aan. Omdat het effect na een bepaalde tijd verdwijnt, moet de behandeling ongeveer elke drie maanden worden herhaald. De belangrijkste bijwerkingen zijn het naar buiten draaien van het ooglid (ectropion) of het hangen van het ooglid (ptosisBij sommige patiënten kan een operatie ook nodig zijn, waarbij de zenuwvezels van de gezichtszenuw Evenzo kan de oogspier gedeeltelijk worden verwijderd.

Vooruitzichten en prognose

Blefarospasme vereist onmiddellijke medische aandacht. Bij de meeste patiënten is de voorwaarde verhoogt de frequentie waarmee ze knipperen, waardoor ze gemiddeld om de twee seconden moeten knipperen. Dit kan ook een spasme in het ooglid veroorzaken, dat als pijnlijk wordt beschreven. Het blefarospasme vermindert de kwaliteit van leven van de getroffen persoon relatief sterk en kan ook leiden op psychische problemen of beperkingen. Het symptoom zelf is echter goed te behandelen. De spasmen en verlamming worden door de arts met behulp van een injectie verlicht, zodat ook de pijn in het proces afneemt. In de meeste gevallen zijn er vier nodig injecties Afhankelijk van de ernst van de blefarospasme, de injecties moet na een bepaalde tijd worden herhaald. Een driemaandelijks ritme is hier geschikt. Het ooglid wordt veranderd door de blefarospasme. Het kan bijvoorbeeld na de behandeling gaan hangen of omhoog bewegen. Dit is in de regel niet te voorspellen. Dit symptoom kan ook operatief worden behandeld. De spier zelf kan indien nodig ook volledig worden verwijderd. De persoon met blefarospasme moet opletten voor stressvolle situaties en deze vermijden. Evenzo bevordert langdurig televisiekijken of werken op een computer het symptoom en moet indien mogelijk worden vermeden. Behandeling leidt meestal tot een positief beloop van de ziekte.

het voorkomen

Specifiek preventief maatregelen tegen blefarospasme zijn niet bekend. Patiënten wordt geadviseerd om niet te lang televisie te kijken en fel zonlicht te vermijden. Verduisterd dragen zonnebrillen bescherming tegen fel licht wordt ook als nuttig beschouwd.

Wat u zelf kunt doen

Blefarospasme is geen ziekte die kan worden genezen. Integendeel, de symptomen van de ziekte kunnen gedurende een lange periode sterk toenemen. Daarom mag een bezoek aan de dokter niet worden afgezien. De ziekte is in de vroege stadia heel goed op te sporen, waardoor de behandeling snel kan worden voorgeschreven. In de tussentijd moeten stressvolle situaties en andere stressvolle alledaagse gebeurtenissen worden vermeden. Spanning vermindering gaat vaak gepaard met symptomatische verlichting. Typisch ontspanning oefeningen of een kalmerende thee kunnen al een zeer verlichtend effect hebben. Er zijn verschillende ontspanning technieken die kunnen worden gebruikt om te vertragen: Langzame gymnastiekoefeningen vanaf yoga or ademhalingsoefeningen van Buddhist meditatie oefenen kan helpen om opgekropte opwinding uit het lichaam te leiden. Als spirituele oefeningen uit het Verre Oosten niet voor iemand zijn smaak, ontspanning oefeningen uit de traditionele medische wereld, zoals autogene training, kan ook worden gebruikt. Er moet echter ook worden opgemerkt dat volledige genezing niet kan worden gegarandeerd door ontspanningssessies. Het moet daarom worden gecontroleerd door de oogarts of chirurgische ingreep en / of medicamenteuze behandeling noodzakelijk is.