Synoniemen
Stamganglia, basale kernen
Introductie
De term "basale ganglia" verwijst naar kerngebieden die zich onder de cerebrale cortex (subcorticaal) bevinden en die primair verantwoordelijk zijn voor het beheersen van functionele aspecten van de motorische functie. Bovendien controleren de basale ganglia cognitieve signalen en zijn ze betrokken bij het verwerken van informatie van de limbisch systeem. Vanuit neuroanatomisch oogpunt vormen de basale ganglia een essentieel onderdeel van het zogenaamde extrapyrimidale motorsysteem (EPMS).
Anatomie
De basale ganglia zijn opgebouwd uit verschillende structuren binnen de twee hemisferen van de hersenen die voor een levendige informatie-uitwisseling zorgen. Vanuit anatomisch oogpunt bestaan de basale ganglia uit de volgende delen: Nucleus caudatus (gekrulde kern)
- Nucleus caudatus (gekrulde kern)
- Nucleus lentiformis (lenticulaire kern) die op zijn beurt is onderverdeeld in: Putamen (schelplichaam) Pallidum (Globus pallidus)
- Putamen (schelplichaam)
- Pallidum (Globus pallidus)
- Putamen (schelplichaam)
- Pallidum (Globus pallidus)
Functioneel wordt de zwarte substantie (substantia nigra) van de middenhersenen en de subthalamische kern ook als basale ganglia geteld. Tijdens de vroege embryonale ontwikkeling bevinden het putamen en de caudatuskern zich dicht bij elkaar.
Echter, als de centrale zenuwstelsel rijpt, worden deze twee structuren gescheiden door de vorming van lange projectiepaden (de zogenaamde capsula interna). Bij de volwassene hersenen, verbindt alleen een fijne streep genaamd "striatum" het putamen met de gekrulde kern. Het striatum is ook het enige toegangspunt tot het basaal ganglion systeem.
Impulsen van buitenaf worden zo via de fijne-vezeltrein doorgegeven aan de individuele structuren van de basale ganglia. De basale ganglia ontvangen voornamelijk informatie van de hersenschors en de grijze massa. Daarnaast zijn verschillende kerngebieden van het centrum zenuwstelsel (bijvoorbeeld de zogenaamde raphe-kernen en de reticulaire formatio) sturen ook regelmatig impulsen naar de basale ganglia. Uitgaande informatie wordt van de basale ganglia via het pallidum internum (GPI) naar andere gestuurd hersenen Regio's. Via het remmende neurotransmitter GABA, de basale ganglia projecteren rechtstreeks op de thalamus.
Functie
Over het algemeen werd het menselijk brein tot dusverre als minder goed begrepen beschouwd. Om deze reden is er tot op heden weinig onderzoek gedaan naar de complexe functies van de basale ganglia. Aangenomen wordt dat de individuele structuren van de basale ganglia een doorslaggevende rol spelen bij de selectie en verwerking van motorische en niet-motorische actiepatronen.
Bovendien reguleren ze de onderdrukking van activeringspatronen die momenteel niet nodig zijn. Bij deze complexe taken werken de basale ganglia echter niet zelfstandig. Integendeel, de caudatus-kern, het putamen en de globus pallidus zijn als filterstations in een regelkring geïntegreerd.
De informatiestroom komt uit de hersenschors en wordt via de basale ganglia naar de thalamus en van daaruit naar de frontale kwab van de hersenschors. Bijna elk deel van de hersenschors stuurt informatie naar het toegangsstation van de basale ganglia (dwz het striatum). De enige uitzonderingen zijn de primair visuele cortex (visueel centrum) en de hersengebieden die verantwoordelijk zijn voor het gehoor. Via de uitgangsstations van de basale ganglia (substantia nigra en globus pallidus) wordt de laatste informatie die in kernen verwerkt wordt naar de thalamus via remmende impulsen. De thalamus stuurt op zijn beurt activerende impulsen naar de hersenschors van de frontale kwab.
