Hoe besmettelijk is een nagelschimmel?
De ziekteverwekkers van de nagel schimmelworden zogenaamde spruitschimmels of draadschimmels (dermatofyten), net als de voetschimmel, overgedragen via een uitstrijkje of een contactinfectie. De overdracht kan direct zijn, via het lichaamscontact van twee mensen, of via gedeelde objecten. Deze voorwerpen kunnen bijvoorbeeld handdoeken, een nagelschaartje of kleding zoals kousen of schoenen zijn.
Het wordt daarom aanbevolen om textiel indien mogelijk te koken en gedeelde objecten te reinigen met een desinfecterend middel om overdracht van de schimmel zoveel mogelijk te voorkomen. Het risico op infectie is ook bijzonder hoog in zwemmen zwembaden of sauna's, waar mensen blootsvoets gaan en de vochtige, warme omgeving de groei van de ziekteverwekkers bevordert. In veel baden zijn hiervoor speciale voetdouches aanwezig, die een desinfecterende werking hebben en bedoeld zijn om de ziekteverwekkers van voet en nagel schimmel.
Het is ook belangrijk om de voeten goed af te drogen en geen schoenen te dragen die te strak zitten en niet ademend zijn, aangezien de schimmelpathogenen zich graag snel vermenigvuldigen in vochtige hitte. Nagel schimmel is zeer besmettelijk en kan zowel van dier op mens als van mens op mens worden overgedragen. Bovendien kunnen de schimmelsporen op verschillende oppervlakken vallen en ook op deze manier worden overgedragen.
Omdat nagelschimmel besmettelijk is, kunnen mensen die vaak op openbare plaatsen zijn (zwemmen pools, etc.) moeten gebruiken ontsmettingsmiddelen regelmatig. Alleen op deze manier kan de besmettelijke nagelschimmel veilig worden voorkomen.
Na aantasting van een schimmel in het gebied van het nagelbed komt er een verdikking van de nagel. Dit maakt de nagel instabiel en brokkelt af. Dit wordt vooral duidelijk bij het knippen van de nagel, die dan volledig of onvolledig afbreekt in het gebied van de nagelpunt.
Verder is de nagelkleur kenmerkend voor een nagelschimmel. De teennagel wordt overwegend troebel, wordt geelachtig, bruinachtig. Het roze glinsterende nagelbed verdwijnt en ook de verdikking wordt duidelijk en is een eerste symptoom van een nagelschimmel.
Door de verdikking van de nagel gaat de nagel uitpuilen, die uit zijn oorspronkelijke vorm wordt gehaald. Een vervorming van de nagel is dus ook een teken van een nagelschimmel. Het kan ook gebeuren dat delen van de nagel loskomen van de huid.
De hele nagel wordt zelden losgemaakt, en alleen in geval van ernstige schimmelinfectie en als de behandeling niet wordt uitgevoerd. Het feit dat delen van de nagel van de huid kunnen loskomen, kan ook leiden tot instabiliteit van de nagel. Deze instabiliteit wordt dan duidelijk door wiebelen van de nagel.
De nagelschimmel is niet alleen een cosmetisch probleem voor veel getroffen personen, maar kan ook veroorzaken pijn, soms zelfs hevige pijn. De klachten komen vooral tot uiting tijdens het lopen. De nagel verandert door de schimmelaanval, hij wordt onder andere dikker.
De verdikte nagel vindt geen plaats meer in de schoenen en drukt er tijdens het lopen tegenaan, waardoor pijn. Bovendien groeien de aangetaste nagels vaak in. De omringende huid is vaak rood en ook aangetast door de infectie en biedt zo een geschikt toegangspunt voor bacteriën.
Deze bacteriën kunnen zich lokaal vermenigvuldigen, maar kunnen ook verder in het weefsel migreren. Men spreekt dan van een roodheid of in de volksmond van een roos. De aangetaste huidgebieden zijn niet alleen rood, maar ook warm en pijnlijk.
Bacterie kan ook migreren naar het nagelbed, dat eerder werd beschadigd door de schimmels, wat kan leiden tot ettering van het nagelbed. Dit wordt ook geassocieerd met pijn, vooral als u in schoenen loopt. Nagelschimmel uit zich niet alleen in lelijke verkleuringen en vormveranderingen van de geïnfecteerde nagels, maar ook in het lijden van de betreffende vaak ook door een onooglijke geur.
Veel getroffen mensen hebben lange tijd last van een nagelschimmelinfectie voordat er een onaangename geur ontstaat. Dit komt doordat een zuivere dermatofyt, dwz een schimmelinfectie van de nagel, niet tot geurontwikkeling leidt. Dit is alleen het geval wanneer bacteriën bovendien de reeds lang geïnfecteerde, beschadigde nagel aanvallen.
De geur is vergelijkbaar met die van zweterige, kaasachtige voeten. Bovendien is de achtergrond van oorsprong vergelijkbaar met die van stinkend zweet. Dit is op het moment van ontwikkeling reukloos.
Een onaangename geur ontstaat alleen als bacteriën bepaalde zweetcomponenten afbreken. Zo is het ook met de nagelschimmel. Een pure nagelschimmelaanval veroorzaakt meestal geen jeuk.
In veel gevallen wordt echter niet alleen de nagel maar ook de voet aangetast door de schimmelinfectie. In de meeste gevallen is de voetinfectie in het begin aanwezig en verspreidt deze zich vervolgens naar de nagel. Als de voet is geïnfecteerd door de schimmel, is er vaak jeuk in de aangetaste gebieden.
Dit kan worden verward met jeuk veroorzaakt door een nagelschimmel, als de extra voetschimmel het huidgebied rond de nagel heeft geïnfecteerd. Beide infecties moeten worden behandeld om uitgebreidere infecties te voorkomen. Net als de nagels van de voeten, kunnen ook de nagels van de handen worden aangetast door nagelschimmel.
De aangetaste nagels zijn vaak verkleurd, verdikt en kruimelig. Oorzaak van de vingernagel schimmels zijn, zoals al gedeeltelijk uit de naam kan worden afgeleid, draadschimmels (dermatofyten). Dermatofyten komen bijna overal in onze omgeving voor, onder andere op besmette dieren, in de bodem, maar ook op onszelf.
De schimmels komen via wonden en scheuren in het nagelbed en infecteren zo de nagels. Het dragen van kunstnagels is een risicofactor, zeker als de nagels niet schoon zijn bij het aanbrengen of als ze slechts sporadisch worden vernieuwd. Dermatofyten kunnen zich in de gebruikte kleefstof nestelen, zich vermenigvuldigen en uiteindelijk naar de natuurlijke nagel migreren.
De nagelinfectie kan ook optreden bij veelvuldig vingernagellakken, aangezien de acetonhoudende nagellakken en nagellakverwijderaars die vaak worden gebruikt in dit proces de nagelriem beschadigen en zo toegankelijker maken voor de schimmels. Profylactisch moet u daarom overschakelen op acetonvrije producten. De ziekte / nagelinfectie wordt vaak pas laat als zodanig herkend door de getroffenen.
In de vroege stadia laat de nagelschimmel zich vooral zien door een gelige verkleuring van de aangetaste nagel of nagels, maar ook door een vormverandering, zoals een groefvorming. Deze zien er ook dof en dof uit. In de loop van en zonder behandeling van de nagelschimmel kunnen deze verkleuringen veranderen in groenachtig zwart. Deze groen-zwarte verkleuring treedt op wanneer bacteriën naast de schimmels ook de geïnfecteerde nagel koloniseren.
In een vergevorderd stadium ontstaan de zogenaamde kruimelnagels. Dit betekent dat de aangetaste nagel al zodanig is vernietigd dat deze begint te rotten. Dit wordt duidelijk als een kruimelige spijker.
Het gevaar in het vergevorderde stadium en de aanwezigheid van kruimelige nagels is dat de nagel uit dit stadium blijvende schade kan oplopen, dat wil zeggen dat de nagel niet meer volledig kan regenereren en teruggroeien. Een vingernagelinfectie met dermatofyten is besmettelijk. De getroffen persoon kan niet alleen andere mensen met de schimmel infecteren, maar ook zijn eigen, nog gezonde nagels. Om deze reden is een grondige hygiëne van de handen erg belangrijk. Bovendien kunnen zogenaamde antimyotica, dwz geneesmiddelen die meestal plaatselijk worden toegepast, helpen de schimmel te elimineren en zo regeneratie van de aangetaste nagel mogelijk te maken.
Alle artikelen in deze serie:
