Het volgende beschrijft wat precies respiratoir Depressie of hypoventilatie is, wat kan het veroorzaken en welke symptomen kunnen erop duiden dat het optreedt. Verder wordt er informatie gegeven over de medische diagnose, het beloop en de behandeling en preventie van luchtwegen Depressie.
Wat is ademhalingsdepressie?
Het normale aantal ademhalingen bij een gemiddelde volwassene is ongeveer 16 tot 20 ademhalingen per minuut. Ademhaling Depressie wordt gezegd dat het optreedt wanneer de frequentie van ademhalingen wordt verminderd, dat wil zeggen wanneer ademhaling vertraagt met minder dan tien ademhalingen per minuut. Deze bevatten echter niet per se minder volume dan het geval is wanneer ademhaling met een normaal tempo, daarom is ademhalingsdepressie normaal niet leiden tot ademnood bij de getroffen persoon. Wat echter problematisch is, is dat hierdoor de gasuitwisseling van het lichaam niet optimaal kan verlopen, wat wel kan leiden tot moeilijkheden bij het handhaven van de orgaanfuncties van de persoon.
Oorzaken
Ademhalingsdepressie treedt op wanneer het ademhalingscentrum niet optimaal reageert op de ademhalingsaandrijving die de carbon dioxide (CO2) evenals de zuurstof (O2) inhoud van de bloed Bijvoorbeeld als het CO2-gehalte van een persoon bloed te hoog is, kan een verhoogde ademhalingsdrang het aantal ademhalingen per minuut verhogen om een vermindering van CO2 in het bloed te veroorzaken door het uitademen. Als een persoon aan ademhalingsdepressie lijdt, kan deze gasuitwisseling namelijk niet meer goed plaatsvinden ademhaling is te oppervlakkig of te traag. Dit leidt tot een verhoogde partiële druk van CO2 in de bloed en er is een risico op verstikking van de getroffen persoon. Er moet onderscheid worden gemaakt tussen perifere en centrale ademhalingsdepressie. Bij perifere ademhalingsdepressie is de oorzaak niet de centrale controle in de centrale zenuwstelsel, die in dit geval nog steeds wordt bewaard, maar in de periferie. Het kan worden veroorzaakt door een overdosis spierverslappers, verschillende neurologische ziekten of obstructie van de luchtwegen. Bij centrale ademhalingsdepressie daarentegen, het ademhalingscentrum in de hersenen is niet langer volledig functioneel. Dit gebeurt bijvoorbeeld door bepaalde medicijnen, craniocerebrale trauma, slaapapneu-syndroom, verhoogde intracraniale druk, vergiftiging van het lichaam met alcohol or morfinebijvoorbeeld of als gevolg van een herseninfarct.
Symptomen, klachten en tekenen
Ademhalingsdepressie komt voornamelijk tot uiting in een vertraagde ademhaling. Naarmate het vordert, leidt dit tot kortademigheid en kortademigheid. Uiteindelijk treden acute verstikkingsverschijnselen op die resulteren in een paniekaanval, die zich manifesteert door zweten en een verhoogde pols. Ademhalingsdepressie komt ook tot uiting in slaapproblemen, 피로 en angst. Mentale gebreken kunnen ook optreden, evenals verwarring en arm concentratie Veel patiënten ervaren spiertrekkingen or cyanose, een blauwe verkleuring van de huid dat is vooral merkbaar aan de vingers en de slijmvliezen in de mond Bovendien kan ademhalingsdepressie psychische problemen veroorzaken. Bijvoorbeeld depressie en Angst stoornissen worden soms geassocieerd met chronische hypoxie van de hersenen Naarmate de ziekte vordert, nemen de bovengenoemde symptomen toe in intensiteit en meestal leiden op verdere klachten. Uitwendig is ademhalingsdepressie voornamelijk te herkennen aan het bovengenoemde cyanose en karakteristiek spiertrekkingen Echter, bleekheid en veranderingen in leerling grootte kan ook voorkomen. Ten slotte manifesteert ademhalingsdepressie zich door ademhalingsstilstand, die tot de dood leidt als deze niet wordt behandeld. Ademhalingsdepressie als gevolg van morfine vergiftiging kan zich bijvoorbeeld uiten door misselijkheid en brakenvermoeidheid en een aantal andere symptomen.
Diagnose en verloop
Mogelijke symptomen die kunnen worden veroorzaakt door ademhalingsdepressie zijn onder meer kortademigheid, slaapproblemen, zwakte, angst, verwardheid, delirium, 피로toevallen, spiertrekkingenof cyanose van de zieke persoon. Deze mogelijke symptomen laten echter geenszins een definitieve diagnose van ademhalingsdepressie toe, die alleen kan worden vastgesteld door een bloedgasanalyse uitgevoerd door een arts. Dit kan ook de exacte mate van ademhalingsdepressie bepalen, de mate waarin deze gevaarlijk is voor de patiënt volksgezondheid, en wat maatregelen De cursus verschilt afhankelijk van de mate van ademhalingsdepressie. In het geval van een duidelijke ademhalingsdepressie kan uiteindelijk ademhalingsstilstand optreden na een gestage toename van het CO2-gehalte in het bloed en indien voldoende ernstige ademhalingsproblemen. maatregelen worden niet genomen om deze reacties tegen te gaan.
Complicaties
Ademhalingsdepressie kan een aantal complicaties veroorzaken. Aanvankelijk, 피로, spier spiertrekkingen, of er treedt verwarring op als gevolg van de verminderde ademhalingssnelheid; symptomen die tot epileptische aanvallen kunnen leiden, delirium en Angst stoornissen de voorwaarde vordert. Indien onbehandeld, leidt ademhalingsdepressie ook tot ademnood, die ernstiger wordt naarmate het vordert en uiteindelijk kan leiden tot ademhalingsstilstand. Als er uiterlijk dan geen acute behandeling wordt gegeven, zal circulatoire collaps optreden en vervolgens coma en overlijden van de getroffen persoon. Ademhalingsdepressie als gevolg van morfine vergiftiging gaat gepaard met andere symptomen zoals misselijkheid en braken evenals vermoeidheid. Complicaties kunnen optreden bij de behandeling van ademhalingsdepressie als kunstmatige beademing wordt noodzakelijk; er is dan een risico van zere keel, hoesten, chronisch infectieziekten or longontsteking Zelden bloedspuwing, bloederig sputum als gevolg van een ernstige infectie, kan ook voorkomen. Bepaalde medicijnen kunnen ook ademhalingsdepressie verergeren en vervolgens veroorzaken slaap apneu, verhoogde intracraniale druk of zelfs een herseninfarct. Vroegtijdige behandeling van de voorwaarde is het meest effectieve middel om een ernstig beloop en eventuele complicaties van ademhalingsdepressie te voorkomen.
Wanneer moet je naar een dokter?
Idealiter wordt ademhalingsdepressie voorkomen door regelmatige screening en uitgebreide medische behandeling. Risicopatiënten (patiënten met zenuwbeschadiging, trauma of neurologische ziekte) moeten mogelijke gevolgen en risico's van de onderliggende voorwaarde Hetzelfde geldt voor mensen die regelmatig innemen opioïden, barbituraten or sedativa Door de risico's te verduidelijken, kan snel en alomvattend worden gereageerd bij ademhalingsdepressie. Als een acute ademhalingsdepressie optreedt, moet de spoedarts onmiddellijk worden gewaarschuwd. Of hyperventilatie aanwezig is kan worden bepaald aan de hand van verschillende waarschuwingsborden. Meestal wordt het symptoom geassocieerd met verminderde ademhalingsbeweging, blauwe lippen of vingers en vermoeidheid. Naarmate het vordert, zwakte van de bloedsomloop en uiteindelijk treedt ademhalingsfalen op. Als een of meer van deze symptomen kunnen worden waargenomen, moet de getroffen persoon onmiddellijk medische behandeling krijgen. Eerste hulp maatregelen en, onder bepaalde omstandigheden, reanimatie maatregelen moeten worden uitgevoerd totdat de reddingsdienst arriveert. Bovendien moet, indien mogelijk, de oorzaak van ademhalingsdepressie worden bepaald om een snelle behandeling mogelijk te maken.
Behandeling en therapie
Behandeling van ademhalingsdepressie richt zich primair op de trigger ervan, aangezien dit de enige manier is om ademhalingsdepressie volledig tegen te gaan. Dus als een patiënt wordt gediagnosticeerd met ademhalingsdepressie als gevolg van intoxicatie met morfine, naast het behandelen van de morfine-intoxicatie met de morfine-antagonist naloxon en maagspoeling worden de symptomen van ademhalingsdepressie bijvoorbeeld ook tegengegaan door intubatie en mechanisch ventilatie of cardiaal massage van de getroffen persoon. Het type behandeling blijft afhankelijk van de mate van ademhalingsdepressie. Als de patiënt lijdt aan ernstige ademhalingsproblemen en de hart- en hersenen worden niet meer voorzien van voldoende zuurstofkan het zijn dat hij of zij moet worden beademd voordat de werkelijke oorzaken van deze klachten kunnen worden aangepakt.
Vooruitzichten en prognose
Ademhalingsdepressie kan zonder medische behandeling tot een levensbedreigende aandoening leiden. Het permanente onderaanbod van zuurstof voor het organisme veroorzaakt kortademigheid, slaapstoornissen en permanent hoge bloeddruk Zonder medische behandeling neemt het risico op plotselinge disfunctie of systeemfalen toe. Er dreigt een acute aandoening die kan leiden tot levenslange beperkingen of secundaire ziekten. In ernstige gevallen treedt meervoudig orgaanfalen op, met een fatale afloop tot gevolg. Het risico van hart- falen neemt toe met de permanente overbelasting van de hartspier in hypertensie De patiënt wordt bedreigd met aanzienlijk volksgezondheid problemen voor de rest van zijn of haar leven of zelfs een fataal verloop van de ziekte. Met medische zorg voor de patiënt neemt de kans op herstel enorm toe. Bij milde ademhalingsdepressie is er een goede kans op symptoomvrijheid. Learning ademhalingstechnieken of hoe u in verschillende situaties een gezonde ademhaling kunt beheren, kunnen blijvende verlichting bieden. Hoe meer uitgesproken de aandoening, hoe groter de kans dat doorlopende medische zorg nodig is om verslechtering te voorkomen. Als een ademhalingsdepressie wordt uitgesproken, neemt de kans op herstel aanzienlijk af. Als er geen mogelijkheid is dat het CO²-gehalte in het bloed permanent stijgt, treden er significante onregelmatigheden op. Deze kunnen leiden tot een onverwachte ademhalingsstilstand en dus tot de dood van de patiënt.
het voorkomen
Om ademhalingsdepressie te voorkomen, geldt hetzelfde: aangezien ademhalingsdepressie geen ziekte op zich is, maar wordt veroorzaakt door andere storingen van het lichaam, is de enige mogelijke preventieve maatregel om deze zo mogelijk te vermijden.
Nazorg
Milde ademhalingsdepressie biedt een goede kans op volledig herstel. Als dit lukt, is er geen nazorg nodig. Herhaling wordt voorlopig niet verwacht. Dit betekent echter niet dat er bijvoorbeeld immuniteit zal ontstaan. De patiënt kan opnieuw dezelfde of andere oorzaken hebben die ademhalingsdepressie veroorzaken. De situatie is anders als de oorzaken van ademhalingsdepressie niet causaal worden genezen. Dan ontstaan de typische klachten. Ademhalingsdepressie die tot de dood leidt, kan op elk moment optreden. Het is belangrijk om complicaties te voorkomen en om een symptoomvrij leven van alledag te realiseren. De behandelende arts bestelt meestal beeldvormingsprocedures als onderdeel van de nazorg. Met name CT en MRI geven duidelijkheid over spier- en zenuwschade Afhankelijk van de intensiteit van de onderliggende ziekte, bepaalt de arts poliklinisch of intramuraal Grensverkeer In veel gevallen medicijn therapie is voldoende. naloxonfungeert bijvoorbeeld als een tegengif wanneer ademhalingsdepressie wordt veroorzaakt door opioïden In andere gevallen helpt ademhalingstraining. De patiënt leert hoe hij voor voldoende diep ademhalen kan zorgen. In acute levensbedreigende situaties, kunstmatige beademing is onvermijdelijk. Dit voorkomt zuurstoftekort in de hersenen. Personen die getuige zijn van een verminderde ademhaling, moeten zeker de alarmcentrale bellen.
Dit is wat u zelf kunt doen
Ademhalingsdepressie wordt typisch herkend door een verminderde ademhalingssnelheid van minder dan tien ademhalingen per minuut. Er is dan een algemene afname van de zuurstoftoevoer naar het lichaam. Dit kan symptomen veroorzaken zoals verwarring, toevallen, spieren spiertrekkingen, en de extern zichtbare blauwe verkleuring van de huid (cyanose). Ademhalingsdepressie kan veel verschillende oorzaken hebben, dus aanpassingen in het dagelijks leven en eventuele zelfhulpmaatregelen moeten hierop worden afgestemd. Als een persoon een acute ademhalingsdepressie ervaart, is snelle actie vereist, dus het wordt aanbevolen om een spoedarts te waarschuwen omdat levensbedreigende ademhalingsstilstand ook kan optreden. In gevallen waarin ademhalingsstoornissen optreden als gevolg van langdurig drugsmisbruik of intoxicatie, kan een eerste zelfhulpmaatregel vrijwillig worden geïnduceerd braken, bijvoorbeeld. De meest voorkomende oorzaak van ademstilstand is nachtelijk slaap apneu aanvallen veroorzaakt door obstructie van de luchtpijp door de huig de zacht gehemelte De belangrijkste zelfhulp is dan het voorkomen van tracheale obstructie door passende maatregelen te nemen, zoals het dragen van een CPAC-masker dat werkt met een lichte positieve druk. Ademhalingsdepressie kan centraal worden gecontroleerd door het ademhalingscentrum of door lokale organische problemen. Aanpassing aan het dagelijks leven en zelfhulp zijn in dergelijke gevallen vaak niet mogelijk. Kunstmatige beademing - tijdelijk of permanent - kan zelfs nodig zijn als noodmaatregel.
