Huig

Definitie

De huig wordt in medische terminologie ook wel de huig genoemd. Het kan met het blote oog worden gezien wanneer de mond is wijd open in het achterste deel van het gehemelte. Het bestaat uit een spier, de huigspier, en voelt zacht aan.

De huig kan een belangrijke rol spelen bij spraak. De huig is vooral belangrijk voor de vorming van medeklinkers. De huig is ook belangrijk tijdens het slikken.

Functie van de huig

De huig heeft een beslissende invloed op de vorming van een menselijke stem. Vooral de vorming van medeklinkers wordt beïnvloed. De uitspraak van een "Ach" of een "R" kan bijvoorbeeld verstoord of zelfs onmogelijk zijn als de huig niet aanwezig is.

In de Franse taal leidt het tot verstoringen van het eenvoudige taalgebruik, aangezien in het Frans de "Ach" en de "rollende R" sterk vertegenwoordigd zijn, terwijl dit in de Engelse taal nauwelijks merkbaar zou zijn. Een ander type fonatie veroorzaakt door de huig is snurken. Verder heeft de huig een soort beschermende functie.

Het aanraken van de huig veroorzaakt een kokhalsreflex, die meestal leidt tot braken. Dit is bijvoorbeeld erg handig als u stikt. Een andere functie van de huig is de afvoer van nasofaryngeale afscheidingen in de tong.

De huig is de enige verbinding tussen deze twee delen, wat betekent dat als de huig ontbreekt, de uitstroom van slijm uit de nasopharynx wordt beperkt, wat kan leiden tot congestie. Tijdens het slikken verhindert deze sluiting dat voedseldeeltjes de neus- en keelholte binnendringen. De huig speelt in dit proces echter een nogal ongeordende rol.

Ziekten van de huig

De zwelling van de huig wordt meestal veroorzaakt door virale infecties. Als gevolg, slikproblemen, een beklemming in de keel, heesheid, zere keel en de drang om hoesten komen meestal voor. In extreme gevallen kan de zwelling van de huig echter ook leiden tot misselijkheid or hoofdpijn.

Een gezwollen huig kan een teken zijn van verschillende ziekten. Voorbeelden hiervan zijn: Als de symptomen na enkele dagen blijven toenemen, moet een arts worden geraadpleegd. Deze arts kan proberen de symptomen te behandelen door medicatie toe te dienen.

  • Waterpokken
  • Verkoudheid
  • Leidingen klierkoorts
  • amandelontsteking
  • Mazelen
  • Virale ontsteking
  • Difterie
  • Allergische reactie

Een ontsteking van de huig leidt meestal tot zwelling. Triggers kunnen verschillende ontstekingen zijn binnen de mond, keel en nek gebied, die de huig beïnvloeden. In de eerste plaats zelfs griep-achtige infecties kunnen leiden tot een ontsteking van de huig.

Maar ook ontsteking van de amandelen en de keelholte slijmvlieseen schimmelinfectie of de klier van Pfeiffer koorts kan hetzelfde gevolg hebben. Symptomen van een ontsteking van de huig zijn doorgaans slikproblemen, hoesten en keelpijn. In het geval van een infectie met een typisch griep, treden naast de ontsteking meestal andere symptomen op de keel.

Deze omvatten rhinitis, hoofdpijn, koorts en heesheid. Zuigtabletten kunnen ook worden ingenomen voor keelpijn. Warme kompressen, warme melk mee honing of warme kruidenthee (kamille, salie) worden aanbevolen als mogelijke huismiddeltjes.

Witte afzettingen kunnen verschijnen in de mond en keelgebied om verschillende redenen. Paddestoelen, herpes, glandulair koorts, leukoplakie of difterie zijn mogelijke oorzaken. Afhankelijk van de oorzaak van de witte laag, kan de infectie besmettelijk of niet-besmettelijk zijn.

De meest voorkomende oorzaak is echter de candida-schimmel. Bijkomende symptomen zijn keelpijn, koorts of verminderde werking smaak. Men spreekt ook van de zogenaamde orale spruw.

Het mond- en keelgebied is bekleed met veel slijmvliezen, waar goedaardige of kwaadaardige tumoren zich vaak ongemerkt kunnen ontwikkelen. Zo'n tumor kan zich ook op de huig vormen. Oorzaken zijn roken (nicotine misbruik) en alcoholisme, meer zelden virale infecties of reflux ziekten, zoals Maagzuur.

Het slijmvlies komt constant in contact met schadelijke stoffen. De eerste symptomen zijn meestal vergroot weefselvocht knooppunten in het nek Oppervlakte. Verder heesheid, slechte adem, prikkelbaar hoesten en steken pijn Een diagnose wordt meestal gesteld door een biopsie van het slijmvlies of door endoscopie van de oropharynx.

Het type behandeling kan sterk variëren. In principe een combinatie van chemotherapie, bestraling en chirurgische verwijdering is geschikt. Een gespleten huig komt voor in de context van een spleet lip en gehemelte.

De oorzaak van een kloof lip en gehemelte zijn al te vinden in de embryonale ontwikkeling. In dit geval tussen de 7e en 12e week van zwangerschaptreedt er een fout op bij de fusie van het gehemelte. Het feit dat alleen de huig gespleten is, terwijl de lip en gehemelte zijn goed ontwikkeld, komt echter zeer zelden voor.

Een gespleten huig is meestal niet merkbaar door symptomen of beperkingen. De lengte van de huig kan van persoon tot persoon verschillen. Een langdurige huig is meestal niet ongebruikelijk, maar kan enkele gevolgen hebben.

Een alomtegenwoordige bijwerking is "snurken“. De lange huig kan leiden tot fladderen en trillingen wanneer ademhaling diep in en uit, wat op zijn beurt meestal vervelend is snurken geluiden. Een behandeling van snurken kan naast slaaptherapie ook een chirurgische behandeling zijn.

De gebruikelijke behandeling van een te lange huig is het inkorten of verwijderen ervan tijdens een chirurgische ingreep. De procedure kan conventioneel worden uitgevoerd onder narcose of alternatief door lasertechnologie. Hoewel een operatie meerdere dagen ziekenhuisopname kan vergen, kan de verkorting door lasertechnologie zelfs poliklinisch worden uitgevoerd. Een verbetering van snurkgeluiden wordt verwacht met 70-80%.