Aanhoudende ductus arteriosus is de term die wordt gebruikt om de postnatale open verbinding tussen de aorta en de long te beschrijven. slagader Snelle diagnose en passend therapie voorkomt complicaties zoals, in het ergste geval, de dood van de pasgeborene. Indien succesvol en voltooid afsluiting optreedt, zijn er geen verdere complicaties te verwachten.
Wat is aanhoudende ductus arteriosus?
Aanhoudende ductus arteriosus verwijst naar een hart- defect bij het pasgeboren kind. Prenataal is er een verbinding tussen de aorta en de long slagader, het omzeilen van de pulmonale circulatie van het ongeboren kind (shunt van rechts naar links). Normaal gesproken is een postnatale toename van zuurstof in de bloed veroorzaakt samentrekking en daaropvolgende regressie van de verbinding. Dit zou binnen de eerste drie dagen na de geboorte moeten gebeuren. Bij ongeveer 30 procent van alle zuigelingen die vóór 31 weken zwangerschap worden geboren, is dit niet het geval. Als de ductus open blijft, treedt omkering van de shunt (shunt van links naar rechts) op. Aanhoudende ductus arteriosus bestaat wanneer de verbinding langer dan drie maanden na de geboorte open blijft. Aanhoudende ductus arteriosus is goed voor vijf tot tien procent van alle aangeboren hart- defecten en komt vaak voor in combinatie met andere hartafwijkingen. Vrouwelijke pasgeborenen hebben twee tot drie keer meer kans om getroffen te worden dan mannen.
Oorzaken
De oorzaak van aanhoudende ductus arteriosus is onduidelijk. Het is echter aangetoond dat het vaker voorkomt bij premature baby's, vooral die met een laag geboortegewicht, en ook bij perinatale zuigelingen. zuurstof ontbering en geboorten op grote hoogte. Verstikking, wat een dreigende verstikking is die wordt veroorzaakt door een druppel zuurstof levels terwijl carbon kooldioxide wordt vastgehouden, kan er ook voor zorgen dat het kanaal open blijft. Sommige zuigelingen passen hun niet spontaan aan ademhaling aan de veranderde omstandigheden na de geboorte, die ademhalingsaanpassingsstoornis wordt genoemd. Een andere oorzaak kunnen chromosomale afwijkingen zijn, zoals trisomie 21 of trisomie 18. In de loop van rodehond embryopathie, waarbij het rubellavirus wordt overgedragen van moeder op foetuskan de ductus ook open blijven. Familiale clustering is meestal niet het geval.
Symptomen, klachten en tekenen
Symptomen zijn afhankelijk van de grootte van de shunt. Een kleine doorgang blijft meestal vrij van symptomen. Met een grotere doorgang, een typisch hart- geruis is hoorbaar bij auscultatie, die het meest prominent aanwezig is in de linker bovenste thorax. Bovendien is er sprake van kortademigheid bij inspanning, tachycardie, ademhalingsproblemen, cyanose, 피로, en slechte groei, evenals apneu en bradycardie bij te vroeg geboren baby's. In extreme gevallen, terugkerende luchtweginfecties, congestief hartfalenof bij ouderen kunnen ductale calcificaties en aneurysma's optreden. Een andere complicatie is ontsteking van de binnenbekleding van het hart of slagaders, die kan leiden voor septische embolieën en long abcessen. Een asymptomatisch beloop heeft een goede prognose maar brengt levenslang risico met zich mee endocarditis Een groot kanaal kan pulmonaal zijn hypertensie evenals onomkeerbare verandering van de longvasculatuur.
Diagnose en ziekteprogressie
Diagnostisch zijn er verschillende mogelijkheden. Prenatale diagnose is niet mogelijk omdat de ductus bij alle ongeboren kinderen open is. Als aanhoudende ductus arteriosus wordt vermoed, worden verschillende procedures gebruikt. Aan pols meting, pulsus celer et altus kan suggestief zijn als een teken van een groot bloed drukamplitude. De typische permanente hartgeruisen zijn duidelijk te horen bij auscultatie. Afhankelijk van de druk en volume belasting, tekenen van hypertrofie van het hart zijn zichtbaar in het ECG. Vergroting van het linker hart is ook te zien op borst röntgenstraal in aanwezigheid van een grote shunt. Echocardiogram en hartkatheterisatie onderzoek kan de ductus en bijbehorende afwijkingen aantonen. Differentiële diagnoses omvatten arterioveneuze fistels, ventriculair septumdefect en perifere pulmonale stenose.
Complicaties
De ductus arteriosus is belangrijk prenataal om de pulmonale circulatie naar de systemische circulatie omdat pulmonaal ademhaling is nog niet mogelijk. Pas na de geboorte sluit de ductus arteriosus zelfstandig, waardoor er een aparte ontstaat pulmonale circulatie uit de systemische circulatie. complicaties die kunnen optreden als gevolg van een onbehandelde persisterende ductus arteriosus zijn afhankelijk van de grootte van de ductus en het ontwikkelingsstadium van de pasgeborene. Kleinere verbindingen tussen de twee bloed circuits kunnen volledig asymptomatisch zijn en vereisen geen onmiddellijke behandeling. In grotere verbindingen tussen de twee bloedcircuits stroomt bloed van de aorta naar de long slagader, toenemende pulmonale bloeddruk Als typische gevolgen kan dit resulteren in onomkeerbare sclerotisatie van de long schepen, pulmonaal maken hypertensie onomkeerbaar; het wordt vrijwel vast. Verdere gevolgen zijn dilatatie van de linker atrium en linker hartkamer vanwege de hogere vullingsgraad van het linker hart. Op de lange termijn veranderen de veranderingen in het hart leiden naar hartfalen Het is daarom raadzaam om bij pasgeborenen met een relatief grote persisterende ductus arteriosus door middel van een kleine operatie de twee bloedcircuits te scheiden. Meestal kunnen dergelijke procedures zelfs worden uitgevoerd in een hartkatheterisatie laboratorium, waardoor chirurgische behandeling niet meer nodig is.
Wanneer moet je naar een dokter?
In ieder geval dit voorwaarde vereist een medisch onderzoek en verdere behandeling. Als er geen behandeling plaatsvindt, leidt deze ziekte meestal tot vroegtijdig overlijden van de getroffen persoon of tot andere levensbedreigende complicaties. Een arts moet meestal worden geraadpleegd als de getroffen persoon lijdt aan relatief luid en duidelijk hoorbaar hartgeruisen Dit kan ook omvatten pijn in het hart, en deze pijn kan gepaard gaan met ernstige moeilijkheden ademhaling of een blauwe verkleuring van de huid. Erge, ernstige 피로 of vertraagde ontwikkeling bij kinderen kan ook op deze ziekte wijzen en moet altijd door een arts worden onderzocht. Bovendien leidt de ziekte tot hartfalen, zodat de prestatie van de patiënt ook afneemt en hij er moe of traag uitziet. De ziekte kan worden vastgesteld door een huisarts. Verdere behandeling wordt echter uitgevoerd door een specialist. Of dit zal leiden tot een verminderde levensverwachting, is in het algemeen niet te voorspellen. Hoe vroeger de behandeling wordt gegeven, hoe groter de kans op een positieve uitkomst van de ziekte.
Behandeling en therapie
Vroege diagnose en therapie zijn essentieel, vooral bij premature pasgeborenen en pasgeborenen met een laag geboortegewicht, bij wie zowel de comorbiditeit als de mortaliteit veel hoger zijn vanwege hemodynamische instabiliteit. Aanhoudende ductus arteriosus moet altijd worden gesloten om het risico van endocarditis. Therapie van aanhoudende ductus arteriosus wordt op verschillende manieren gedaan. Medicatie kan worden gegeven met prostaglandinesyntheseremmers. Deze mogen in geen geval worden toegediend tijdens zwangerschap, aangezien het absoluut noodzakelijk is dat de ductus prenataal open blijft. In het geval van voortijdige geboortewordt medicamenteuze therapie meestal altijd gebruikt. Hiervoor zijn speciale preparaten, die kunnen worden gebruikt bij bevallingen vóór de 34e week van zwangerschap Een minimaal invasieve behandelmethode is het inbrengen van een spiraaltje of een scherm via hartkatheters, die ook de ductus sluiten. In tegenstelling tot medicamenteuze therapie wordt deze methode vaker gebruikt bij oudere kinderen. Operatief is ligatie van het kanaal mogelijk. Het sterftecijfer voor deze procedure is één procent bij kinderen en twaalf procent bij volwassenen. Spontane sluiting van het kanaal is mogelijk. Als de sluiting succesvol is, heeft de neonaat dezelfde prognose als de normale populatie. Verder endocarditis profylaxe is gedurende zes maanden nuttig om het resultaat van de behandeling te controleren. Daarna zijn vervolgonderzoeken niet meer nodig.
Vooruitzichten en prognose
De beste prognose is voor aanhoudende ductus arteriosus als het kanaal kan worden gesloten. Het probleem is dat deze aandoening helemaal niet bij pasgeborenen voorkomt. Normaal gesproken sluit deze verbinding vanzelf na de geboorte. Bij te vroeg geboren baby's faalt dit mechanisme echter vaker. In zeldzame gevallen is minimaal invasieve ductale chirurgie noodzakelijk. Het moeten opereren van premature baby's of pasgeborenen vanwege een aanhoudende ductus arteriosus brengt hoge risico's met zich mee.Daarom streven pediatrische cardiologen ernaar om de ductus arteriosus botalli, die niet vanzelf is gesloten, te sluiten met een geschikt medicijn, vooral bij prematuren. zuigelingen. Dit medicijn remt de vorming van prostaglandine. Prostaglandine is een boodschappersubstantie die de immuunsysteem Wanneer de prostaglandinespiegel daalt, sluit de aanhoudende ductus arteriosus vaak toch. echter, de administratie van "indomethacine”Is niet in alle gevallen mogelijk of succesvol. Als deze methode mislukt of niet toepasbaar blijkt, kan de niet-gesloten verbinding tussen de aorta en de longslagader bij het getroffen kind alleen operatief worden gesloten. Dit gebeurt echter alleen bij oudere kinderen door middel van een hartkatheter Als de ductus met succes is afgedicht, zijn de vooruitzichten op een lang leven redelijk goed. De prognose is significant slechter voor een aanhoudende ductus arteriosus als deze samen met andere hartafwijkingen optreedt.
het voorkomen
Profylaxe van persisterende ductus arteriosus is niet mogelijk tijdens zwangerschap omdat het open kanaal essentieel is voor de ontwikkeling van de pasgeborene. Verschillende onderzoeken hebben de werkzaamheid van individuen onderzocht drugs, geen significant verschil vinden. Een andere studie onderzocht de relatie tussen fototherapie bij te vroeg geboren baby's, die ook wordt gebruikt voor geelzucht, en het openhouden van de ductus arteriosus. Er werd echter geen duidelijke werkzaamheid gevonden. Omdat efficiënte profylaxe erg moeilijk of onmogelijk is, zijn tijdige diagnose en interventie des te belangrijker voor de volksgezondheid van de pasgeborene.
Follow-up
Vervolgzorg is vooral nodig na chirurgische sluiting van persisterende ductus arteriosus. Na de operatie wordt de patiënt overgebracht naar de intensive care afdeling ter observatie. Als een hartkatheter is geplaatst op een been, is het belangrijk om het in het begin niet zelfstandig te verplaatsen. Zware lichamelijke inspanning dient de eerste week na de ingreep te worden vermeden. Om besmetting met schadelijk te voorkomen bacteriën, geschikte medicatie wordt intraveneus toegediend. De patiënt ontvangt ook heparine Als onderdeel van de nazorg moet de patiënt zorgen clopidogrel gedurende drie maanden en acetylsalicylzuur (ASA) gedurende zes maanden. De administratie van deze drugs dient om de vorming van bloedstolsels op de gebruikte materialen tegen te gaan. Antibioticum toegediende middelen beschermen het hart en schepen oppompen van ontsteking Een dag na de procedure worden röntgenfoto's gemaakt ter controle. Na ongeveer zes maanden vindt er een onderzoek door slikecho plaats. Als er tijdens de follow-up afwijkingen worden vastgesteld, moeten deze zo snel mogelijk door een arts worden opgehelderd. Om het succes van de behandeling te garanderen, moeten regelmatig vervolgonderzoeken plaatsvinden. Pas een paar jaar later, op voorwaarde dat er geen symptomen optreden, kunnen deze onderzoeken volledig achterwege blijven. Of dit ook mogelijk is bij kinderen die het hebben ondergaan hartkatheterisatie kan niet eenduidig worden vermeld vanwege een gebrek aan langdurige ervaring.
Hier is wat u zelf kunt doen
Aanhoudende ductus arteriosus bij pasgeborenen kan worden behandeld met nauwkeurige dosering van medicijnen of een operatie. Ouders van het getroffen kind moeten de instructies van de arts in het dagelijks leven zorgvuldig volgen. Infecties en andere ziekten moeten indien mogelijk worden vermeden, vooral in de eerste periode na de geboorte. Bij geconstateerde ductus arteriosus of bij een vermoeden hiervan hartafwijking, is het erg belangrijk om aandacht te besteden aan de hartgeruisen van de pasgeborene. Samen met koorts of andere symptomen duiden dergelijke waarnemingen op de medische problemen. Bloeddruk speelt ook een rol. Voor ouders zijn regelmatige vervolgcontroles essentieel. Dit is de enige manier om te controleren of het kind gezond is en het kan groeien normaal omhoog. De afspraken voor de examens dienen stipt te worden nageleefd. Als er een operatie wordt uitgevoerd, volgen ook verdere doktersafspraken. Tegelijkertijd kunnen ouders hun kind zorgvuldig observeren. Zo kunnen ze eventuele problemen, zoals secundaire verwondingen, ontstekingen of een kromming van de rug, tijdig detecteren. In dergelijke gevallen moeten ze niet wachten op de volgende onderzoeksafspraak, maar zo snel mogelijk een arts raadplegen. Het is ook belangrijk dat de pasgeborene niet te veel wordt belast.
