Thymoma: oorzaken, symptomen en behandeling

Een thymoom is een zeldzame tumor van het mediastinum die afkomstig is van de thymus en is in de meeste gevallen goedaardig. Mannen en vrouwen hebben evenveel kans op thymoom. De tumor is meestal goed te behandelen en een thymoom wordt meestal operatief verwijderd als onderdeel van een resectie.

Wat is een thymoom?

Thymoma is de naam die wordt gegeven aan een zeldzame tumorziekte van de thymus, die in de meeste gevallen (ongeveer 75 procent) als goedaardig wordt geclassificeerd. De thymus is gelegen nabij de hart-, in het voorste gebied van het mediastinum en, als het primaire orgaan van het lymfestelsel, belangrijk voor de ontwikkeling en differentiatie van bepaalde T-lymfocyten in jeugd​ Symptomen die kenmerkend zijn voor thymoom, zoals hoestengevoel van druk, dysfagie (slikproblemen), disfunctie van het hart-, heesheidof kortademigheid, manifesteren zich gewoonlijk pas in de latere stadia van de ziekte, wanneer de grootte van de thymoma de naburige structuren vernauwt en beschadigt, vooral de slokdarm en de luchtpijp.

Oorzaken

De oorzaken van kwaadaardig (kwaadaardig) thymoom of thymuscarcinoom zijn nog niet opgehelderd. De enige zekerheid is dat de tumor voortkomt uit een gedegenereerde cel die zich vermenigvuldigt en omliggende structuren beschadigt door te groeien. Naast genetische factoren, zeker milieufactoren zoals verontreinigende stoffen en toxines en bestraling worden besproken als triggers voor dit degeneratieproces. Daarentegen worden goedaardige thymomen in veel gevallen geassocieerd met bepaalde ziekten. Bijvoorbeeld, myasthenia gravis (auto-immuunziekte) komt samen met een thymoom voor in ongeveer 20 tot 40 procent van de gevallen, hoewel de exacte relatie tussen deze ziekten niet is opgehelderd. Het vermoeden bestaat dat het ontregeld is antilichamen die de eigen spiercellen van het lichaam aanvallen myasthenia gravis kan afkomstig zijn van de thymus. In aanvulling op, bloedarmoede (pur red cell aplasia), hypogammaglobulinemie (gebrek aan antilichamen), polymyositis (ontsteking van skeletspieren), thyroiditis (ontsteking van de schildklier), En Syndroom van Sjogren (auto-immuunziekte) worden in verband gebracht met een goedaardig thymoom.

Symptomen, klachten en tekenen

Getroffen personen vertonen gewoonlijk geen symptomen bij een arts totdat de ziekte is gevorderd. Symptomatisch verplaatst de tumor zich of groeit deze uit tot een ander weefsel. In eerste instantie worden tekens soms verkeerd geïnterpreteerd. Conventionele medicijnen blijven dan ondoeltreffend en beloven geen genezing. Afhankelijk van de locatie van het thymoom zijn er verschillende symptomen. Als de tumor op de slokdarm drukt, klagen patiënten over slikproblemen. Als kortademigheid optreedt, is de luchtpijp meestal vernauwd. Een aanhoudende hoesten wordt dan ook aangetroffen. In beide gevallen melden patiënten regelmatig druk in de borst Oppervlakte. Als, aan de andere kant, persistent heesheid is merkbaar, dit komt meestal door verlamming van de baarmoederhals zenuwen​ Als de tumor het hart-, levensbedreigend functionele stoornissen zijn aanstaande. De karakteristieke effecten gaan gepaard met algemene verschijnselen die het gevolg zijn van de verzwakking van het organisme. In wezen worden zieke personen ongewoon snel moe zonder zich daarvoor fysiek te hebben ingespannen. Het lichaam is vatbaar voor ziekten, die het dagelijks leven verstoren en de hygiënische normen in acht moeten nemen. Het gewicht wordt niet zelden binnen enkele maanden verminderd. De hij | spier sterkte neemt af. Langere wandelingen kunnen een kwelling worden. Plotseling duizeligheid dreigt overal.

Diagnose en progressie

De diagnose van een thymoom wordt gesteld op basis van kenmerkende symptomen tijdens a medische geschiedenis en fysiek onderzoek​ De diagnose wordt bevestigd door beeldvormingsprocedures zoals een Röntgenstraal onderzoek, een MRI (MRI) of CT (computertomografie​ Beeldvormingsprocedures kunnen ook informatie verschaffen over de lokalisatie, grootte, stadium en aantasting van omliggende weefselstructuren. EEN biopsie met daaropvolgende histologische (fijn weefsel) analyse, die dient om onderscheid te maken tussen kwaadaardig of goedaardig thymoom, wordt meestal alleen uitgevoerd tijdens chirurgische tumorresectie (verwijdering van de tumor), omdat de thymus zich op een ongunstige positie bevindt en moeilijk te toegang. In de regel zijn het beloop en de prognose van zowel goedaardig als kwaadaardig thymoom goed, afhankelijk van het tijdstip van diagnose en het stadium van de tumorziekte, en ongeveer 90 procent van de getroffenen leeft nog vijf jaar na de diagnose.

Complicaties

Tumorziekten van de thymus zijn in ongeveer driekwart van alle gevallen goedaardig. Als ze snel worden behandeld, zijn complicaties meestal niet te verwachten. Herhaling kan echter niet worden uitgesloten. Omdat thymomen langzaam groeiende tumoren zijn, kan het tot tien jaar duren voordat de tumor terugkeert na een succesvolle behandeling. Patiënten moeten daarom gedurende lange tijd regelmatig worden gecontroleerd. Als de tumor niet op tijd wordt behandeld, kunnen de typische symptomen zoals kortademigheid, pijn op de borst en hartproblemen nemen vaak zeer ernstige vormen aan en verminderen de kwaliteit van leven van de patiënt aanzienlijk. Bovendien, als de tumor te laat wordt ontdekt, is het niet ongebruikelijk dat de grootte ervan wordt verkleind door middel van chemotherapie voordat de operatie kan worden uitgevoerd. Chemotherapie gaat vaak gepaard met een aantal zeer onaangename bijwerkingen, in het bijzonder misselijkheid, braken en verlies van hoofdhuid haar​ Straling kan in geïsoleerde gevallen het hart of de longen beschadigen. Bovendien kunnen complicaties optreden als de tumor in omliggende organen groeit of metastasen het formulier. Dit laatste is vooral gevaarlijk bij de vrij zeldzame kwaadaardige thymomen. In deze gevallen, chemotherapie of straling therapie is bijna altijd vereist. Sterfgevallen zijn zeldzaam, maar kunnen niet volledig worden uitgesloten.

Wanneer moet je naar een dokter?

Als er een gestage toename is van malaise, een gevoel van ziekte en interne vermoeidheid, moet een arts worden geraadpleegd. Als er een afname van lichamelijk sterkte, een verlies van mentale capaciteit en een verminderd vermogen om ermee om te gaan spanningis opheldering van de oorzaak raadzaam. Algemene disfunctie, algemene zwakte, verhoogde slaapbehoefte en onregelmatigheden in het hartritme moeten worden onderzocht en behandeld. Hoofdpijn, heesheid, beperkingen in ademhaling of inslikken zijn tekenen van een volksgezondheid wanorde. Als muscle sterkte afneemt, dagelijkse verantwoordelijkheden niet meer kunnen worden uitgevoerd of de getroffen persoon een beperking ervaart bij het uitvoeren van de gebruikelijke sportactiviteiten, is actie vereist. Hartkloppingen, duizeligheid, bewegingsbeperkingen en 피로 zijn verdere tekenen van een huidige ziekte. Als de getroffen persoon lijdt aan veranderingen in het uiterlijk van de huid, heesheid of toenemende psychische problemen en gedragsstoornissen, dient een arts te worden geraadpleegd. Als de levenslust over een langere periode continu afneemt, als er een terugtrekking is uit het sociale en maatschappelijke leven of als de getroffen persoon lijdt aan snelle prikkelbaarheid, moeten de observaties worden besproken met een arts. In veel gevallen duiden emotionele en mentale problemen op de aanwezigheid van een fysieke beperking. Om de oorzaak van de klachten vast te stellen, is uitgebreid onderzoek nodig.

Behandeling en therapie

Therapeutische maatregelen voor een thymoom zijn afhankelijk van het stadium van de ziekte. Als een klein thymoom beperkt tot de thymus aanwezig is, valt de tumor met de omliggende op weefselvocht knooppunten en de aangrenzende verbindende en vetweefsel operatief worden verwijderd (resectie). In de meer gevorderde stadia van een thymoom, aanvullende radiotherapie maatregelen worden gebruikt om herhaling (terugkeer van de tumor) te voorkomen. In sommige gevallen, zoals bij aanwezigheid van uitzaaiingen (9 procent van de gevallen) of zeer slecht algemeen voorwaarde van de getroffen persoon, chemotherapeutisch maatregelen worden ook gebruikt. Zelfs in het geval van grote thymomen kan de tumor eerst in de loop van chemotherapie worden verkleind voordat deze operatief wordt verwijderd. Bij getroffen personen bij wie resectie is uitgesloten en chemotherapeutische en / of radiotherapeutische maatregelen niet succesvol waren, in sommige gevallen een combinatie therapie met een somatostatine analoog (gesynthetiseerd groeihormoon), dat ingrijpt in de ontwikkeling van tumoren en de groei vertraagt, en cortisone wordt aangeduid. Deze therapeutische benadering wordt echter nog onderzocht in klinische onderzoeken. Regelmatige follow-up en controleonderzoeken met behulp van beeldvormende technieken, evenals bloed tests voor vroege detectie en behandeling van recidieven, zijn essentiële componenten van een succesvol thymoom therapie omdat thymomen een hoog lokaal recidiefpercentage hebben.

het voorkomen

Omdat de oorzaken van thymoom niet worden begrepen, zijn er tot op heden geen preventieve maatregelen. Getroffen personen met ziekten waarmee thymoom is geassocieerd (vooral myasthenia gravis) moeten vroeg worden gecontroleerd op onderliggend thymoom.

Follow-up

Thymomen kunnen zowel goedaardig als kwaadaardig zijn. Om deze reden is een regelmatige follow-up na de eigenlijke behandeling buitengewoon belangrijk. Er moet ook worden opgemerkt dat het lokale recidiefpercentage van thymomen hoog is. Zo kunnen nieuwe manifestaties van de tumor nog steeds optreden tien jaar na chirurgische verwijdering, wat langdurig is Grensverkeer noodzakelijk. Een van de meest voorkomende secundaire tumoren of tweede kankers is niet-Hodgkin-lymfoom, die niet zelden voorkomt na een thymoom. Nazorg voor thymoom na kanker de behandeling wordt afgerond, inclusief controles die op regelmatige tijdstippen plaatsvinden. Tijdens dit proces voert de arts beeldvormende onderzoeksprocedures uit. Bloed er worden ook tests uitgevoerd. Op deze manier kunnen mogelijke recidieven in een vroeg stadium worden gediagnosticeerd en dienovereenkomstig worden behandeld. Tijdens de follow-upperiode gaat de patiënt de eerste twee jaar om de drie maanden naar een controle. Tijdens deze controle zal de arts die van de patiënt beoordelen medische geschiedenis en voer een grondige uit fysiek onderzoek​ Met tussenpozen van 12 maanden wordt ook aanbevolen om a computertomografie (CT) scan van de thorax (borst) is uitgevoerd. Op deze manier kunnen lokale recidieven effectief worden opgespoord met deze procedures. Het wordt aanbevolen om vervolgonderzoeken uit te voeren door de thoraxchirurg die voorheen verantwoordelijk was voor de behandeling van de tumor. Bovendien moeten in het geval van bewezen myasthenie onderzoeken worden uitgevoerd door een neuroloog.

Wat u zelf kunt doen

Voor patiënten met thymoom hebben medische behandeling en zorg de eerste prioriteit. Zelfzorgmaatregelen kunnen medische interventies ondersteunen, maar mogen niet het enige middel blijven. Adequate medische therapie is van het grootste belang in de aanwezigheid van een thymoom, omdat de ziekte in sommige gevallen kwaadaardig van aard is en dus een bedreiging vormt voor het leven van de getroffen persoon. Daarom is het in het belang van patiënten met thymoom om alle aangeboden controles bij verschillende specialisten te ondergaan en actief deel te nemen aan de behandeling van de ziekte. Zo moeten voorgeschreven medicijnen precies worden ingenomen zoals voorgeschreven en moeten eventuele bijwerkingen onmiddellijk aan de arts worden gemeld. In sommige gevallen verwijdering van het thymoom, en soms het geheel schildklier, is noodzakelijk. Dit is vooral nodig als de tumor kwaadaardig en in een vergevorderd stadium is. Patiënten bereiden zich op de best mogelijke manier voor op deze operatie door fysiek en mentaal voor zichzelf te zorgen en te vermijden spanning, na een gezonde dieet en vermijden genotmiddelen zoals sigaretten en alcohol​ Ze zorgen er ook voor dat ze het zichzelf lichamelijk rustig aan doen na de chirurgische ingreep en ondergaan alle controles en vervolgonderzoeken met hun arts zodat eventuele complicaties tijdig kunnen worden behandeld.