polymyositis

Definitie

Polymyositis is een vermoedelijk immunologisch veroorzaakte ziekte van de spiercellen van het menselijk lichaam, die kan leiden tot matige tot ernstige symptomen. Tot op heden is het exacte mechanisme van de ziekte niet bekend. Tot nu toe werd aangenomen dat de ziekte een zogenaamde auto-immunologische oorzaak heeft, waarbij een overmatige reactie van de mens immuunsysteem tegen lichaamseigen cellen kan leiden tot overeenkomstige celdegeneratie van de spieren.

Het lijkt in ieder geval te kloppen dat de ziekte leidt tot een infiltratie van wit bloed cellen in de spiercellen. Eerder hebben deze de bloed vat en migreren naar spiercellen. Het is niet bekend waarom dit gebeurt.

De discussie over het exacte mechanisme van zijn ontwikkeling is nog steeds aan de gang en de wetenschap gaat er momenteel van uit dat er verschillende, nog niet volledig verklaarde redenen zijn waarom dit ziektepatroon optreedt. Naast spiercellen kunnen ook huidcellen worden aangetast. In dit geval spreekt men van dermatomyositis.

Volgens de huidige nomenclatuur zijn vijf verschillende groepen verdeeld. Idiopathische polymyositis is onderverdeeld in groep één. Idiopathisch dermatomyositis behoort tot groep twee.

Idiopathisch betekent in deze context dat de oorzaak niet bekend is. Polymyositiden, die nog steeds gepaard gaan met kwaadaardige gezwellen van het menselijk lichaam, worden samengevat in groep drie. Deze omvatten zogenaamde neoplastische syndromen (tumoren van de borst en longen) en leukemieën. Als kinderen aan een Polymyositis lijden en als dit samengaat met vasculaire ontstekingen, spreekt men van één in groep vier geclassificeerde Polymyositis. Als het om gemengde afbeeldingen gaat, behoort deze polymyositis tot groep vijf van de classificatie.

Symptomen

De symptomen van polymyositis zijn talrijk en daarom niet gemakkelijk te diagnosticeren. Het belangrijkste symptoom is spier pijn, die zonder duidelijke reden optreedt en vergelijkbaar is met spierpijn. Een begeleidende spierzwakte kan ook het gevolg zijn.

Eveneens niet specifiek zijn algemene klachten zoals vermoeidheid en koorts evenals inflammatoire veranderingen in de bloed tellen. Klachten op het gebied van de gewrichten kunnen ook voorkomen en worden vaak verward met artrose of reumatische aandoeningen. Afhankelijk van welke spiergroepen ook worden getroffen, kunnen in dit gebied overeenkomstige klachten optreden.

Indien de strottehoofd of de ademhalingsspieren zijn aangetast, slikken of ademhaling stoornissen kunnen optreden; als de spieren van de extremiteiten meer worden aangedaan, worden bewegingsstoornissen en verminderde kracht vaak beschreven. In sommige gevallen is er sprake van een aantasting van de huid. Men spreekt ook van dermatomyositis. In dit geval zijn er huidirritaties, roodheid en roos van de huid. In de bloedbeeld, naast verhoogde ontstekingswaarden, spier enzymen kan soms worden gezien, die vrijkomen in het bloed als gevolg van het immunologische proces.