polyneuropathie is een perifere aandoening zenuwstelsel van verschillende oorzaken, geassocieerd met spierzwakte en sensorische stoornissen. De mens zenuwstelselMet hersenen dient als hoogste autoriteit om alle lichamelijke en orgaanfuncties te controleren en te reguleren. polyneuropathie kan daarom ernstige gevolgen hebben. U kunt interessante feiten leren over de oorzaken, symptomen, diagnose en behandeling van polyneuropathie hier.
Het perifere zenuwstelsel
In principe wordt er onderscheid gemaakt tussen de centrale zenuwstelsel en het perifere zenuwstelsel. Hier omvat het centrale zenuwstelsel (CZS) alle zenuwstructuren boven het niveau van de spinal cord, Waaronder hersenen, en het perifere zenuwstelsel (PNS) omvat alle perifere zenuwvezels, dwz alle zenuwen buiten de hersenen en spinal cord Als fijne takken van een boom ontstaan de zenuwvezels van het perifere zenuwstelsel uit de spinal cord en maak contact met de "uitvoerende organen" zoals spieren, huid or interne organen De uitwisseling van informatie vindt plaats door middel van stuurimpulsen die van de hersenen af worden geleid, maar ook door informatie die naar de hersenen wordt gestuurd, bijvoorbeeld vanuit de zintuigen of de hersenen. huid De schijnbaar passieve handeling van alleen rechtop staan vereist enorm veel coördinatie van de hersenen om inkomende informatie van sensorische organen zoals het vestibulaire systeem, ogen of aanraaksensoren in de huid met de controle van belangrijke spiergroepen, vooral de benen. Deze processen, die voornamelijk in het onderbewustzijn plaatsvinden, zijn natuurlijk veel gecompliceerder bij complexe bewegingssequenties. Het vermogen om te voelen, dat aanwezig is bij gezonde mensen, veronderstelt het bestaan van talrijke, verschillend gespecialiseerde sensoren in de huid voor de tastzin, het gevoel van warmte en koud, of het gevoel van pijn, en de overdracht van de bijbehorende informatie via het zenuwstelsel. De zintuiglijke kwaliteiten die zojuist zijn beschreven, worden door de zenuw geleid, net zoals impulsen van de hersenen naar de spieren worden geleid door specifieke vezels.
Wat is polyneuropathie?
Een neuropathie is de verzamelnaam voor een grote verscheidenheid aan ziekten van het perifere zenuwstelsel, die dat wel kunnen leiden op verschillende symptomen, zoals verminderde waarneming of pijnloosheid. Als een groot aantal zenuwen worden aangetast, wordt het een polyneuropathie genoemd.
Oorzaken van polyneuropathie
Polyneuropathie kan een grote verscheidenheid aan oorzaken hebben en komt daarom ook in een grote verscheidenheid aan vormen voor. De volgende ziekten of factoren kunnen worden beschouwd als triggers van polyneuropathie:
- Diabetes mellitus
- Ziekten van het immuunsysteem
- Vergiftigingen
- Alcoholisme
- Vaatziekten
- Reumatische aandoeningen
- Tumoren
- Nierziekten
De polyneuropathieën zijn dus vaak een uiting of reactie van het perifere zenuwstelsel op een ziekte of beschadiging die het organisme als geheel aantast. We presenteren hier de verschillende vormen van polyneuropathie.
Symptomen van polyneuropathie
Op basis van de overwegend aangetaste zenuwkwaliteit, het genegenheidspatroon en het beloop, worden heel verschillende manifestaties van polyneuropathie onderscheiden. Afhankelijk van welke functies van de zenuwen in het bijzonder worden aangetast, spreekt men van sensorische, motorische of autonome polyneuropathieën:
- gevoelig zenuwenzijn bijvoorbeeld verantwoordelijk voor het gevoel van aanraking, trilling of temperatuur. Gevoelig polyneuropathieën worden daarom geassocieerd met sensorische stoornissen of huidongevoeligheid, bijvoorbeeld gevoelloosheid, stekend gevoel, jeuk, tintelingen, verstoord temperatuurgevoel of gebrek aan pijn gevoel in brandwonden of verwondingen aan de huid. Bij diabetici heeft dit vaak invloed op de voeten en benen.
- Motorische zenuwen zijn verantwoordelijk voor het overbrengen van commando's van de hersenen naar skeletspieren zodat bijvoorbeeld een spier samentrekt. Motor polyneuropathieën kan daarom leiden tot spierverlamming, spierverspilling en spierspasmen.
- Autonome zenuwen (ook vegetatieve zenuwen) beïnvloeden de functie van interne organenBijvoorbeeld hart-, maag, darmen of longen. Ze controleren dus geen bewuste processen, maar die welke onbewust plaatsvinden. Een autonome polyneuropathie kan dus leiden tot zeer verschillende symptomen, van incontinentie or diarree, te erectiele dysfunctie of verminderde zweetproductie, tot levensbedreigende symptomen zoals ademstilstand of hartritmestoornissen.
Daarnaast zijn er ook gemengde vormen van polyneuropathie (bijvoorbeeld sensorimotorische polyneuropathie), waarbij een combinatie van verschillende symptomen kan optreden.
Diagnose van polyneuropathie
De diagnose polyneuropathie is het resultaat van:
- De symptomen van de patiënt
- De bevindingen van het neurologische onderzoek
- Bloedtesten
- Speciale onderzoeksprocedures van de spieren en perifere zenuwen, die differentiatie van de individuele vormen van polyneuropathie mogelijk maken.
Een belangrijk onderscheidend criterium, dat ook een betere causale verklaring van de ziekte mogelijk maakt, is of de zenuwschade beïnvloedt voornamelijk het binnenste geleidingssnoer van de zenuw of liever de buitenmantel, ook wel myeline schede Dit laatste fungeert als 'elektrische isolatie' en is van groot belang voor de geleidingssnelheid van de zenuw. Door elektrische spieractiviteit te testen (elektromyografie, EMG) en het bepalen van zenuwgeleidingssnelheden (elektroneurografie, ENG), kan schade aan de "zenuwisolatie" worden onderscheiden van schade aan de zenuwvezels zelf, wat belangrijk kan zijn voor zowel diagnose als behandeling. Bovendien kunnen andere onderzoeksprocedures, zoals echografie (bijvoorbeeld van de urinewegen blaas), ECG (om te controleren hart- functie), of biopsie van de huid of zenuwen, kan worden gebruikt.
Behandeling van polyneuropathie
Behandelingsopties voor elke vorm van polyneuropathie zijn afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Voor immuungerelateerde polyneuropathieën zoals het Guillain-Barré-syndroom, panarteritis nodosa of reumatoïde artritiszijn immuunonderdrukkende therapieën de primaire behandelingsopties. Specifiek, cortisone, azathioprine of andere stoffen worden gebruikt. Andere alternatieve methoden voor het Guillain-Barré-syndroom zijn de administratie van zogenaamde immunoglobulinen of plasmaferese, waarbij schadelijke immuunfactoren uit het lichaam worden gespoeld. Voor de therapie of diabetische polyneuropathie, effectieve controle van de diabetische metabolische toestand door middel van gewichtsvermindering, medicatie of insuline is cruciaal. De sensorische stoornissen, pijn en spieren krampen in de benen reageren ook in individuele gevallen op preparaten zoals carbamazepine of thioctazide. In geval van vergiftiging heeft de spontane of medicinale verwijdering van de betreffende giftige stof uit het lichaam de eerste prioriteit. In alcoholisme, strikte onthouding van alcohol en administratie of vitamine B1-voorbereidingen zijn vereist.
Andere vormen van therapie
Polyneuropathieën die optreden in de context van andere onderliggende ziekten, zoals nier schade of tumoren, worden behandeld samen met de therapie van de onderliggende ziekte. Soms pijntherapie met pijnstillers, krampstillers, antidepressiva, of zogenaamd Transcutane elektrische zenuwstimulatie (TENS), beter bekend als stimulatiestroom therapie, wordt ook gebruikt om een polyneuropathie te behandelen. Vormen van fysiotherapieBijvoorbeeld fysiotherapie of afwisselende baden, kunnen ook helpen om de symptomen te verlichten en de oorzaken te behandelen.
Is polyneuropathie te genezen?
In de meeste gevallen wordt de vroegere polyneuropathie gediagnosticeerd, des te beter de prognose, aangezien de symptomen gewoonlijk na verloop van tijd verergeren zonder de juiste behandeling. Vroegtijdige therapie kan meestal een positief effect hebben op het beloop van de ziekte, vooral als de oorzaken kunnen worden weggenomen. Als de ziekte echter lange tijd onopgemerkt blijft, ernstig, onomkeerbaar zenuwschade kan voorkomen. Daarom is genezing niet altijd mogelijk.
Polyneuropathie: preventie
Er zijn mogelijkheden om polyneuropathie te voorkomen in geval van vergiftiging en, in sommige gevallen, suikerziekte (door optimaal bloed glucose controle), maar niet bij immuungerelateerde polyneuropathieën. Niettemin is snelle herkenning van een dergelijke zenuwziekte of onderliggende primaire ziekten ook cruciaal om ernstige schade door vroege behandeling te voorkomen.
