Diverse medische spelen een centrale rol in de therapie of hart- ziekten en tegelijkertijd in de context van levensreddend maatregelen In dit verband nemen de zogenaamde defibrillatoren een speciale groep in.
Wat is een defibrillator?
A Defibrillator is een medisch apparaat voor defibrillatie. Het kan eindigen hartritmestoornissen zoals ventriculaire fibrillatie of hartkloppingen, boezemfibrilleren en atriale flutter door gerichte elektrische schokken af te geven. Klik om te vergroten. EEN Defibrillator is een apparaat dat het ritme van de hart- Een ander synoniem voor deze apparaten is de schokken generator. Deze naam is gebaseerd op de doelstelling, die kan worden gerealiseerd met de Defibrillator Bij gebruik van een defibrillator is het doel om een elektrische impuls af te geven in de vorm van een elektrische schokken De defibrillator kan in verschillende uitvoeringen en maten worden gebruikt. In dit opzicht zijn er defibrillatoren die extreem geminiaturiseerd zijn, en er zijn defibrillatoren die worden gebruikt als handige draagbare koffers.
Vormen, soorten en soorten
In overeenstemming met de bestaande medische behoefte worden in de loop van de tijd verschillende soorten defibrillatoren in de praktijk gebruikt. Deze worden aangeboden als handmatige, automatische externe defibrillatoren of AED's, implanteerbare cardioverter schokken generatoren, en zogenaamde defibrillatorvesten. Defibrillatoren zijn bij de meeste mensen bekend als implanteerbare pacemakers of pacemakers. Beide zijn echter heel verschillende elektronische apparaten. Desalniettemin zijn de kleine defibrillatoren, die sterk lijken op een gangmaker, kan ook onder de huid in het lichaam. Sommige varianten van defibrillatoren zijn ontworpen om in de hart- spieren, als het ware, afhankelijk van hun vorm en aard. In zeer zeldzame gevallen komt het voor dat de elektroden niet rechtstreeks via de afvoerende aderen naar het hart kunnen worden geleid. In deze speciale situaties kunnen cardiologen hartchirurgie gebruiken om de implanteerbare defibrillatorelektronen rechtstreeks op de buitenkant van de hartspier te 'naaien'.
Ontwerp, functie en werkingsmechanisme
Defibrillatie is een behandelmethode voor verschillende hartaandoeningen waarbij sterke elektrische schokken worden gebruikt om een gezonde hartactiviteit te herstellen. Door hun ontwerp kunnen moderne defibrillatoren zowel elektrische schokvelden (defibrillatievelden) als elektrische pulsen afgeven. De functie van defibrillatoren is dus tweezijdig. In termen van hun basisontwerp zijn defibrillators en pacemakers vergelijkbaar, wat er meestal toe leidt dat medische leken de twee systemen gelijk stellen. Het hart van de defibrillator, kleine elektrische circuits, zit in een behuizing van een metaal dat goed wordt verdragen door het lichaam, titanium. Hun energievoorziening wordt verzorgd door een miniatuur oplaadbare batterij. Alle componenten in de defibrillatorbehuizing zijn verbonden met elektroden die in de zieke delen van het hart worden ingebracht. In de regel bevindt één elektrode zich in de rechter atrium, de andere wordt in de rechter hartkamer van het hart. De elektrische pulsen en alle functioneel belangrijke informatie voor de defibrillator worden geprogrammeerd via een transmissiesysteem voor gegevens, dat zich buiten het lichaam van de patiënt bevindt. De functie van de defibrillator is gebaseerd op het stoppen van het begin van ventriculaire fibrillatie door gerichte elektrische pulsen af te geven aan de hartspier. Als het hart overprikkeld is, wordt een zogenaamd stimulerend effect geïmplementeerd. Dit helpt het hart om weer te bewegen in een "gezonde werkcyclus" met een defibrillator. Defibrillatoren kunnen worden gebaseerd op een geautomatiseerde werkingsmodus.
Medische en gezondheidsvoordelen
De defibrillator helpt ervoor te zorgen dat mensen met een groot hartprobleem overleven ventriculaire fibrillatie en geef niet toe aan een plotselinge hartdood. Implantatie van een defibrillator is geïndiceerd wanneer vrouwelijke of mannelijke patiënten lijden aan een hartaandoening, die kan leiden tot levensbedreigende ventrikelfibrillatie of -flutter, boezemfibrilleren of fladderen. De cardioverter wordt niet alleen beschouwd als een profylactisch maar ook als een therapeutisch medisch hulpmiddel. De defibrillator wordt gebruikt om te presteren reanimatie (reanimatie) in geval van nood en voor eerste hulpStoornissen van het hartritme als ventriculaire of boezemfibrilleren zijn de belangrijkste redenen waarom een defibrillator moet worden geïmplanteerd. Bovendien kan een defibrillator belangrijk zijn als de diagnose ventriculair aangeeft tachycardie, waarbij geen polsslag kan worden gemeten vanwege het ontbreken van een hartslag. Cardioverters of defibrillatoren worden in steeds grotere aantallen gebruikt naarmate de incidentie van hartaandoeningen blijft toenemen. Zelfs jonge mensen kunnen een defibrillator hebben. Behandeling met een defibrillator is even nuttig als er een vermoeden bestaat van een risicofactor hartaanval of "nullijn" -vergiftiging is bevestigd. Bovendien kan een defibrillator levensreddend zijn als het gezonde hartritme afwezig of niet synchroon loopt door blootstelling aan sterke elektrische stroom.
