Verlies van realiteit: oorzaken, behandeling en hulp

Het verlies van de werkelijkheid is een symptoom dat gepaard kan gaan met een verscheidenheid aan organische en psychologische ziekten, en kan in sommige gevallen redenen hebben van niet-pathologische aard. Daarom is het bepalen van de werkelijke oorzaak nodig om een ​​effectieve behandeling te starten.

Wat is verlies van realiteit?

In medische en psychologische termen verwijst de term verlies van realiteit naar een mentale toestand waarin getroffen individuen hun situatie niet langer kunnen vatten zoals deze overeenkomt met de feiten of zoals de meerderheid van hun leeftijdsgenoten zou doen. De perceptie van gebeurtenissen en objecten wordt zodanig verstoord dat de getroffenen zich in een soort individuele parallelle wereld bevinden. Dit kan leiden tot waanideeën, het horen van stemmen, buitensporige overschatting van zichzelf of onderschatting van de eigen capaciteiten. In extreme gevallen kan een verlies van de werkelijkheid dat wel leiden aan patiënten die zichzelf of anderen in gevaar brengen. Het verlies van een adequate perceptie van de werkelijkheid kan worden beperkt tot individuele dimensies, bijvoorbeeld als een tijdelijk verlies van de werkelijkheid. In deze, hebben getroffen individuen niet langer besef van een tijdelijk continuüm.

Oorzaken

Er zijn meerdere mogelijke oorzaken van verlies van de werkelijkheid, en deze kunnen psychologisch of organisch van aard zijn. Heel vaak wordt werkelijkheidsverlies geassocieerd met psychose, maar er zijn een aantal andere mogelijke triggers. Realiteitsverlies treedt bijvoorbeeld op bij verschillende persoonlijkheidsstoornissen, depressies en vooral bij schizofrenie​ Het symptoom is psychiatrisch of neurologisch relevant in dementie en beroertes, onder anderen. Bovendien omvatten organisch gerelateerde oorzaken stofwisselingsstoornissen, encefalopathie, hersenen verwondingen (bijvoorbeeld traumatisch hersenletsel), cachexia (pathologisch gewichtsverlies), geleidelijke uithongering, en uitdroging (gebrek aan vocht). Minder bekende oorzaken zoals permanente lichtgebrek kunnen ook leiden tot verlies van de werkelijkheid, evenals traumatiserende ervaringen, schokkenen ernstige uitputting. Alcohol en drugsmisbruik is ook verantwoordelijk voor een niet onbelangrijk deel van de oorzaken. Bijvoorbeeld op lange termijn alcohol misbruik kan leiden tot ernstig amnesisch psychosyndroom (Korsakow-syndroom). Misbruik van cannabis, op zijn beurt kan leiden tot psychose en daarmee samenhangend verlies van realiteit. Ten slotte kan het gebruik van bepaalde medicijnen in sommige gevallen ook een vertekende perceptie van de werkelijkheid veroorzaken.

Ziekten met dit symptoom

• Psychose
• Dissociale persoonlijkheidsstoornis
• Dementia
• Stroke
• Paranoia

• Narcisisme
• Ziekte van Alzheimer
• Paranoïde schizofrenie
• Stofwisselingsstoornis
• Cachexie

• Dissociatieve identiteitsstoornis
• Munchausen-syndroom
• Schizofrenie
• Encefalopathie
• Hersenschudding

Diagnose en verloop

Aangezien het verlies van de werkelijkheid slechts een symptoom is, zal de diagnosebevinding zich richten op het achterhalen van de onderliggende oorzaken. Alleen als organische oorzaken zijn uitgesloten, zou dat moeten geestesziekte worden overwogen. Bijvoorbeeld als typische symptomen zoals verlies van realiteit optreden in de loop van psychosedirigeert de behandelende arts bloed en urinetesten na het nemen van een medische geschiedenis en het uitvoeren van een generaal volksgezondheid controleren. Dit wordt gedaan om uit te sluiten alcohol-en drugsmisbruik, ontsteking of stofwisselingsstoornissen. Verdere neurologische tests kunnen informatie opleveren over de vraag of de betrokken persoon lijdt epilepsie or multiple sclerose - ziekten waarbij ook psychosen kunnen voorkomen. Als op deze manier geen organische oorzaak voor het verlies van de werkelijkheid kan worden vastgesteld, is de kans groot dat een psychische stoornis ten grondslag ligt aan de psychotische episode. Schizofrenie is de meest voorkomende oorzaak van psychose. Er kunnen echter ook andere psychische aandoeningen of stoornissen achter zitten, zoals ernstig Depressie of bipolaire stoornis, in welke gevallen de term affectieve psychose wordt gebruikt. Daarom is de exacte diagnose van de veroorzakende psychische stoornis onmisbaar. Dit wordt vastgesteld door middel van psychologische testprocedures en door een psychiater.

Complicaties

Verlies van de werkelijkheid treedt bijna altijd op in de context van psychose en kent verschillende complicaties. Een voorbeeld van wanneer een verlies van realiteit optreedt, is in schizofrenie​ Getroffen personen hebben de neiging om te gebruiken drugs vaker. Bovendien zijn getroffen personen vaak verslaafd aan nicotine​ Bovendien wordt bij schizofrenen toegenomen agressief gedrag waargenomen, waardoor het risico op letsel niet alleen voor de getroffen persoon maar ook voor de directe omgeving toeneemt. Bovendien hebben de meeste patiënten hallucinaties en waanideeën. Antipsychotica die worden voorgeschreven voor schizofrenie hebben karakteristieke bijwerkingen zoals verhoging van bloed suikergewichtstoename en een Parkinsonachtig uiterlijk zoals spierstijfheid (rigor) en spiertrillingen (tremor​ Over het algemeen worden geesteszieken niet geaccepteerd door de samenleving, waardoor ze sociaal geïsoleerd raken. Dit kan leiden tot Depressie. Depressie op zichzelf kan ook iemands relatie met de werkelijkheid veranderen. Getroffen mensen hebben de neiging om er veel van te consumeren alcohol of drugs. Chronisch alcohol misbruik kan leiden tot beschadiging van de lever​ Dit leidt via een leververvetting tot levercirrose, die in de lever kan eindigen kanker. Lever cirrose bevordert de ontwikkeling van oedeem en stollingsstoornissen. Verder lijden depressieven meestal aan angststoornissen en dwangstoornissen, waardoor ze niet meer naar buiten durven te gaan en de symptomatologie hierdoor verergert. In het ergste geval komen zelfmoordgedachten bij de getroffen persoon voor.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

Tegenwoordig lijdt een beangstigend aantal mensen aan een gedeeltelijk verlies van de werkelijkheid. De reden is dat elke persoon zijn of haar eigen realiteit creëert door middel van meningen, vooroordelen of valse percepties. In dit geval kan geen enkele arts de getroffen persoon helpen. Mogelijk kan een psycholoog echter een nuttig adres zijn, vooral als de getroffen persoon lijdt aan zijn verlies van de werkelijkheid. Neurotica, borderline-patiënten en narcisten hebben last van een persoonlijkheidsstoornis​ Als gevolg hiervan kan een min of meer ernstig verlies van de werkelijkheid optreden. Dit kan ook worden aangenomen bij schizofrenie of psychose. In veel gevallen zijn medicamenteuze therapieën geïndiceerd. In andere gevallen kan een toenemend verlies van de werkelijkheid de grootste zorg zijn. Het verlies van de werkelijkheid kan optreden als gevolg van de lange termijn alcoholisme​ Zonder terugtrekking therapie, kan het moeilijk zijn om verbinding te maken met de echte wereld. Verlies van de werkelijkheid kan echter ook wijzen op toenemende vernietiging van hersenen cellen als gevolg van beroertes, laesies of plaques. Een toenemend verlies van de werkelijkheid kan erop duiden dementie or Alzheimer ziekte. In dit geval is een bezoek aan de dokter essentieel, omdat de patiënt professioneel moet worden behandeld. Een verlies van realiteit kan ook het gevolg zijn van het nemen van bepaalde medicijnen. Van preparaten zoals Pramid, Pramipexol of Oprymea is bekend dat ze verwarring of toenemend verlies van realiteit veroorzaken. In dit geval is een bezoek aan de dokter essentieel. Het medicijn moet mogelijk worden vervangen door een ander.

Behandeling en therapie

De behandeling van een verlies aan realiteit wordt uitgevoerd in functie van de onderliggende ziekte of de oorzaak. Als het verlies van de werkelijkheid bijvoorbeeld optreedt als een bijkomend gevolg van uitdroging, eliminatie van het vloeistoftekort is voldoende. Evenzo verdwijnt het symptoom relatief snel wanneer een geneesmiddel dat daarvoor verantwoordelijk is, wordt stopgezet. In andere gevallen, waar er een onderliggende organische ziekte is, kan medicamenteuze behandeling nodig zijn. Dit geldt bijvoorbeeld voor dementie, beroertes, encefalopathieën en verschillende ontstekingsziekten die de zenuwstelsel or hersenen​ Medicijnen kunnen ook worden gebruikt voor psychologische oorzaken van verlies van realiteit. Bijvoorbeeld de administratie of neuroleptica is bijzonder effectief gebleken bij de behandeling van psychosen. Deze maken deel uit van de standaard therapie voor mensen met schizofrenie, hoewel angstverlichtend drugs kan ook worden toegediend aan de getroffenen. De psychotrope geneesmiddelen langdurig worden ingenomen en in sommige gevallen zijn patiënten voor de rest van hun leven afhankelijk van dergelijke medicatie. Hetzelfde geldt voor alle andere psychische stoornissen en ziekten. In het geval van depressie, antidepressiva worden gebruikt om de symptomen te verlichten; in het geval van andere aandoeningen, de administratie van stemmingsstabilisatoren kan nuttig zijn. Als het verlies van de werkelijkheid een psychologische oorzaak heeft, psychotherapie is in de meeste gevallen naast medicatie geïndiceerd.Ergotherapie en sociotherapeutisch maatregelen zoals begeleid wonen en een beschermde werkplek worden ook aanbevolen, vooral voor schizofreniepatiënten. Psychologische zorg is ook vereist als de symptomen door alcohol of drugs worden veroorzaakt. In deze gevallen is het niet ongebruikelijk dat de nadruk ligt op verslavend gedrag, dat moet worden behandeld en idealiter moet worden overwonnen.

Vooruitzichten en prognose

De vooruitzichten en prognose voor een verlies van de werkelijkheid kunnen niet universeel worden voorspeld. Ze zijn erg sterk afhankelijk van het psychologische en het fysieke voorwaarde van de getroffen persoon en kan zich in verschillende mate ontwikkelen. Ook de persoonlijke omgeving draagt ​​relatief veel bij aan de ontwikkeling van het verlies van de werkelijkheid. In de meeste gevallen wordt de behandeling uitgevoerd door een psycholoog. Vaak is het gewone dagelijkse leven voor de getroffen persoon niet meer mogelijk, dus ze zijn afhankelijk van hulp van buitenaf. In sommige gevallen is het verlies van de werkelijkheid zo ernstig dat de getroffen persoon zichzelf of andere mensen pijn kan doen. In deze gevallen worden ze behandeld in een gesloten instelling. Bij de behandeling wordt ook medicatie gebruikt. Vaak leidt drugsmisbruik tot verlies van de werkelijkheid, dus hier blijft het lichaam permanent beschadigd. Of de behandeling succesvol is, hangt daarom ook sterk af van de medische geschiedenis van de betrokken persoon. Naast psychische stoornissen klagen patiënten met verlies van realiteit ook over stofwisselingsstoornissen, vochttekort en slaapstoornissen​ Traumatische uitkomsten zijn ook vaak de trigger voor het verlies van de werkelijkheid. Deze resultaten worden besproken en geëvalueerd met een psycholoog. Of de behandeling tot succes zal leiden, kan echter niet universeel worden voorspeld.

het voorkomen

sommige risicofactoren want werkelijkheidsverlies is relatief eenvoudig te voorkomen, mits er niet al sprake is van een verslaving. Dit geldt met name voor alcohol- en drugsmisbruik, dat in het beste geval helemaal moet worden vermeden. Overmatig spanninginterpersoonlijke conflicten en geluidsoverlast dienen mogelijk ook te worden vermeden om staten van uitputting te voorkomen. Een over het algemeen gezonde en evenwichtige levensstijl kan ook helpen om het risico op psychische problemen te verminderen spanning en het verlies van de werkelijkheid dat erdoor kan worden veroorzaakt.

Hier is wat u zelf kunt doen

Er is bijna geen zelfhulpmethode voor werkelijkheidsverlies. In de meeste gevallen moet voor de behandeling van dit symptoom in ieder geval een psycholoog worden geraadpleegd. Niet zelden moeten patiënten daarom ook in een gesloten kliniek worden opgenomen. Als het verlies van de werkelijkheid plaatsvindt door overmatig gebruik van alcohol of andere drugs, moeten deze drugs in ieder geval onmiddellijk worden stopgezet. Roken kan ook het verlies van de werkelijkheid bevorderen en moet worden stopgezet. In veel gevallen is het voor de patiënt niet mogelijk om het betreffende medicijn te stoppen. Dit is waar zelfhulpgroepen nuttig kunnen zijn. In ieder geval is zelfopname in een psychiatrisch ziekenhuis ook mogelijk om het verlies van de werkelijkheid te behandelen. Vaak komt het verlies van de werkelijkheid vandaan spanning​ Daarom moeten alle mogelijke situaties waarin stress of conflicten kunnen ontstaan, worden vermeden. Dit beperkt het dagelijkse leven, maar helpt enorm tegen het symptoom. Indien het verlies van de werkelijkheid optreedt door medicatie, dient deze te worden gestaakt of vervangen door andere medicatie. Bovenal moeten vrienden en familie aandacht schenken aan de patiënt en hem of haar zo nodig dwingen om een ​​behandeling te zoeken.