Tremor

Definitie

De term "tremor" is afgeleid van het Latijnse woord "tremere", wat trillen betekent in het Duits. Tremor is een bewegingsstoornis die een overmatige mobiliteit van het aangedane deel van het lichaam beschrijft. Het wordt veroorzaakt door herhaald contracties van spiergroepen die een tegengesteld effect hebben, resulterend in snelle bewegingen, eerst in de ene richting en dan in de andere. Een tremor wordt geclassificeerd volgens verschillende aspecten: volgens de amplitude van de uitslag (grof of fijn), volgens de frequentie (hoge of lage frequentie), volgens het tijdstip van optreden (in rust, tijdens beweging, bij het vasthouden van de handen) en volgens de regelmaat (regelmatig of onregelmatig).

Oorzaken

In principe is een lichte beving absoluut normaal: de structuur van de zenuwstelsel is gebaseerd op verschillende regelcircuits en de activiteit van de zenuwcellen is onderhevig aan regelmatige schommelingen. Deze fluctuaties leiden tot een lichte trilling van de handen, bijvoorbeeld wanneer de armen worden uitgestrekt. Deze fysiologische tremor wordt veroorzaakt door fijne, onvrijwillige, ritmische spierbewegingen in het bereik van minder dan een millimeter tot millimeter en wordt versterkt door stress, opwinding of cafeïne.

Een beving bij sterke spanning is daarom (in de meeste gevallen) volkomen ongevaarlijk en vertegenwoordigt slechts de intensivering van de altijd aanwezige beving. Een beving wordt pas pathologisch als deze zeer ernstig is, dat wil zeggen als de beving erg groot is, of als de heen en weer trillen zeer snel optreedt. Een tremor kan worden veroorzaakt door verschillende ziekten.

Bij de ziekte van Parkinson sterven de cellen die verantwoordelijk zijn voor het onderdrukken van onvrijwillige bewegingen. Het resultaat is een tremor in rust en mogelijk ook bij het ondernemen van actie, die aan de ene kant meer uitgesproken is dan aan de andere kant. Als het cerebellum is beschadigd, de coördinatie van alle bewegingen wordt verstoord.

Het resultaat is een onregelmatige tremor die meer uitgesproken wordt bij het naderen van het doel (doel- of intentietremor). Grotere hoeveelheden alcohol maken de cerebellum, resulterend in opzettelijke tremor, ongecoördineerd lopen en onveilige bewegingen. Chronisch alcoholmisbruik vernietigt de cellen van de cerebellum en leidt dus tot blijvend cerebellaire schade.

De oorzaak van een ernstigere tremor dan gebruikelijk kan zijn essentiële tremor, die de handen en armen bijna altijd symmetrisch beïnvloedt en zowel in rust als in actie kan optreden. Het wordt in 60% van de gevallen overgeërfd en treedt anders spontaan op vanwege onverklaarde oorzaken. Het treft ongeveer 1% van de bevolking.

Een zeldzame vorm van tremor is orthostatische tremor, die vooral vrouwen boven de 60 jaar treft. Na langdurig staan, de been spieren trillen, wat resulteert in wankel staan ​​en vallen. Psychogene tremor treft de handen of de hoofd en is het fysieke symptoom van mentale overbelasting.

Het is interessant om op te merken dat de psychogene tremor volledig verdwijnt bij afleiding. Andere oorzaken van tremor zijn onder meer chronisch kwikvergiftiging, Ziekte van Wilson (koperstapelingsziekte), hyperthyreoïdie or fibromyalgie syndroom. Verschillende medicijnen kunnen ook tremor veroorzaken: Theofylline (Voor COPD), cyclosporine A (immunosuppressivum), cortisone (immunosuppressivum), amiodaron (Voor hartritmestoornissen), calcium antagonisten (bijv. voor hoge bloeddruk), valproaat (voor epilepsie) en neuroleptica behoren tot hen.

Tremor is een van de vier belangrijkste symptomen van de ziekte van Parkinson, samen met een gebrek aan beweging, stabiliteit en verhoogde spierstijfheid. Bij de ziekte van Parkinson worden cellen in de substantia nigra (zwarte substantie) in de middenhersenen vernietigd. Deze regio van de hersenenregelt, samen met andere hersengebieden, de uitvoering van vrijwillige motorische activiteit en de onderdrukking van ongewenste bewegingen.

Celdood in de substantia nigra verstoort de mechanismen van bewegingssturing, waardoor bijvoorbeeld ongewenste tremor kan optreden. Parkinson-tremor is een tremor in rust en vasthouden, die sterker wordt bij nervositeit. Het treft meestal de handen, meestal is de ene kant meer aangedaan dan de andere.

De frequentie van de tremor van Parkinson is ongeveer 4-7 per seconde, de amplitude is van gemiddelde amplitude. Het zogenaamde pil-twisting-fenomeen is een specifieke vorm van de rusttrilling van de handen: de parkinsonpatiënt wrijft herhaaldelijk over zijn duim en wijsvinger vinger samen, zoals bij het draaien van pillen of het tellen van munten. In zeldzame gevallen kan de hoofd, benen of kin worden ook beïnvloed door de tremor van Parkinson.

Als de kin is aangetast bij de ziekte van Parkinson, noemen artsen dit het 'konijnenfenomeen'. Er zijn medicijnen die tremoren kunnen veroorzaken, vooral als ze gedurende een lange periode of zelfs onjuist worden ingenomen (bijvoorbeeld een te hoge dosering). Dit zijn bijvoorbeeld zogenaamde cholinesteraseremmers, die ervoor zorgen dat de neurotransmitter acetylcholine (een stof die de overdracht van informatie bemiddelt via zenuwen) kan langer werken. Deze groep medicijnen wordt bijvoorbeeld gebruikt bij de behandeling van de ziekte van Alzheimer.

Andere mogelijke medicijnen die tremor kunnen veroorzaken zijn neuroleptica en antidepressiva, die worden gebruikt om te behandelen psychose, Depressie en Angst stoornissen. Adrenaline, amfetaminen of cafeïne kunnen ook tremor veroorzaken vanwege hun activerende effect. Omgekeerd kan het staken van tremor-verminderende medicijnen ook een mogelijke oorzaak zijn.

Deze omvatten vooral bètablokkers, die worden gebruikt om zogenaamde essentiële tremor, maar ook primidon of gabapentine. Schildklieraandoeningen kunnen ook tot tremor leiden. Als het schildklier is overactief (hyperthyreoïdie), produceert de schildklier te veel hormonen (vooral de zogenaamde T3 en T4).

Dit leidt tot verhoogde activiteit van veel organen in het lichaam, zoals de hart- en ook de spieren. Als gevolg hiervan kunnen de getroffenen onrustig en rusteloos worden. Dit leidt vaak tot spiertrekkingen van de handen en vingers.

Veel vormen van tremor hebben nog onverklaarde oorzaken. Er zijn echter onderzoeken die aantonen dat de vorm van essentiële tremor in het bijzonder is gerelateerd aan erfelijkheid. Het is aangetoond dat bij ongeveer 60% van de mensen die aan tremor lijden, de voorwaarde is ook een familietrek en wordt daarom waarschijnlijk geërfd. Het is nog niet duidelijk of dit alleen aan erfelijkheid ligt.