Proctitis is buitengewoon pijnlijk ontsteking van de rectum en anus Het wordt vaak veroorzaakt door geslachtsziekte of systemische ziekten zoals colitis ulcerosa or De ziekte van Crohn.
Wat is proctitis?
Proctitis is een ontsteking van de rectum Terwijl andere inflammatoire darmaandoeningen meestal de hele darm of grote delen van de darm aantasten, is de ontsteking bij proctitis treft alleen de laatste 16 centimeter van de darm. De oorzaken van de ziekte zijn divers. Zo zijn bacteriële infecties, chronische inflammatoire darmaandoeningen of allergische reacties mogelijke oorzaken. Patiënten hebben last van bloederige afscheiding, pijn en drang om te poepen. Proctitis kan de ontwikkeling van anaal bevorderen poliepen Dit zijn vergrotingen van de anale papillen. Ze kunnen groeien tot twee centimeter groot. Tijdens de ontlasting glippen ze uit de anus en dan moeten worden teruggeduwd met een vinger Ze veroorzaken ook vaak een gevoel van vreemd lichaam in de darm.
Oorzaken
Besmettelijke ontsteking van de rectum komt voornamelijk voor in combinatie met seksueel overdraagbare aandoeningen. Bijvoorbeeld, gonorroe (gonorroe) resulteert in etterende proctitis. Proctitis kan ook optreden tijdens de drie stadia van syphilis. anders geslachtsziekten die gepaard kunnen gaan met de ontsteking zijn onder meer ulcus molle, lymphogranuloma inguinale, 에이즈, donovanose, infecties met Chlamydia trachomatis, en herpes simplex virusinfecties. De meest voorkomende oorzaak van infectieuze proctitis is onbeschermde receptieve anale seks. Echter, chronische inflammatoire darmziekte kan ook het rectum aantasten. De bekendste chronische inflammatoire darmaandoeningen zijn colitis ulcerosa en De ziekte van Crohn. Colitis ulcerosa verspreidt zich continu van de anus aan de mond Ulceratie van de bovenste slijmvlieslagen van de darm treedt op. In De ziekte van Crohn, de ontsteking dringt door alle lagen van de darm. Hier is de spreiding echter niet continu, maar segmentaal. De ziekte treft bij voorkeur de dunne darm en dikke darm Allergische of toxische reacties kunnen ook leiden tot proctitis. Bijvoorbeeld allergisch exantheem van de darm slijmvlies wordt veroorzaakt door zetpillen, condoomsof smeermiddelen. Een speciale vorm van toxische reactie is ergotisme gangraenosus cutaneus. Hier treedt ulceratie op na het inbrengen van ergotamine zetpillen. Deze zetpillen worden gebruikt door migraine patiënten, bijvoorbeeld. Andere oorzaken van proctitis zijn trauma of bestraling therapiebijvoorbeeld in kanker.
Symptomen, klachten en tekenen
Bij proctitis melden patiënten waterige, bloederige of etterende afscheiding uit de anus. De ontlasting kan ook bloederige en etterende bijmengsels bevatten. Er is ernstige jeuk in de anale regio. De getroffenen hebben een nogal onregelmatige stoelgang, maar hebben constant de behoefte om naar het toilet te gaan. Vaak kunnen ze de ontlasting niet vasthouden, fecaal incontinentie treedt op. Lucht kan ook niet in de darm worden vastgehouden en ontsnapt ongecontroleerd. Dit wordt ook wel winderigheid De anus lijkt rood gekleurd en uitpuilend. In het verdere verloop van de ziekte kunnen ook anale kloven of fistels optreden aan de anus. Anale kloven zijn tranen in de huid or slijmvlies van de anus. EEN fistel is een verbinding tussen een inwendig hol orgaan en het oppervlak van het lichaam. Bij proctitis vormt zich een slangachtige verbinding van het rectum naar de huid oppervlak rond de anus. Beide anale kloof en fistel zijn erg pijnlijk. Afhankelijk van het type infectie, genitale wratten kan ook vormen. Welke symptomen er daadwerkelijk optreden, hangt af van de oorzaak. Bijvoorbeeld proctitis veroorzaakt door gonorroe veroorzaakt weinig ongemak behalve een etterende afscheiding.
Diagnose en verloop van de ziekte
Symptomen zijn de eerste aanwijzingen voor proctitis. Bij verdenking op een ontsteking van het rectum, inspecteert de arts eerst de anus. Uitsteeksels, roodheid, fistels of kloven zijn hier te zien. Daarna volgt een digitaal rectaal onderzoek (DRU). Het rectum wordt gepalpeerd met een vinger Bij een ernstige ontsteking kan dit onder bepaalde omstandigheden erg pijnlijk zijn. Een rectoscopie geeft definitieve zekerheid. Voorafgaand aan het onderzoek moet de patiënt een laxeermiddel om ervoor te zorgen dat het rectum vrij is van ontlastingsresten. De arts brengt vervolgens een endoscoop in de anus. Hierdoor kan hij ontstekingen en bloedingen opsporen en, in geval van twijfel, direct behandelen. Rectoscopie onthult inflammatoire roodheid en geïnfiltreerde darmwanden. Erosies of zweren kunnen ook zichtbaar zijn. Voor verdere verduidelijking kan de arts uitstrijkjes of biopsieën nemen tijdens rectoscopie. Nogmaals, afhankelijk van de positie van de endoscoop, pijn kan worden ervaren tijdens het onderzoek.
Complicaties
Hoewel proctitis erg onaangenaam is voorwaarde, complicaties zijn zeldzaam. De specifieke oorzaak speelt een rol. Proctitis of rectale ontsteking kan zich bijvoorbeeld uitstrekken tot de hele darm als het lange tijd aanhoudt. Onder bepaalde omstandigheden ontstaan ulceratieve en chronische darmontstekingen, die de kwaliteit van leven van de patiënt aanzienlijk beperken. Bij bijzonder ernstige vormen van proctitis, bloed verlies kan optreden als gevolg van bloeding in het rectale gebied. Deze bloedingen treden vooral op in verband met aambeien Een ontsteking van de darm heeft echter geen invloed op de vorming en ontwikkeling van aambeien Dit gebeurt vooral bij chronische ontstekingsprocessen. De bloed verlies leidt soms tot bloedarmoede (bloedarmoede) in ernstige gevallen. Typische symptomen hiervan zijn algemene bleekheid, zwakte, kortademigheid of duizeligheid Als proctitis onbehandeld blijft, kan het ook leiden op verklevingen in het rectale gebied. Verder de ontwikkeling van chronische feces incontinentie is ook mogelijk. Als proctitis wordt veroorzaakt door het zogenaamde humaan papillovirus, genitale wratten soms vormen. Deze genezen meestal volledig, maar kunnen ook scheuren en dus leiden bloeden. Sommige vormen van proctitis worden veroorzaakt door seksueel overdraagbare aandoeningen pathogenen en zijn daarom zeer besmettelijk als ze niet worden behandeld.
Wanneer moet je naar een dokter?
Onregelmatigheden in het gebied van de anus moeten worden voorgelegd aan een arts. Als de symptomen enkele dagen aanhouden of in intensiteit toenemen, heeft de getroffen persoon medische hulp nodig. Jeuk, pijn, moeite met naar het toilet gaan of een gevoel van druk in de darmen moeten worden onderzocht en behandeld. Getroffen personen melden vaak het gevoel van een vreemd lichaam. Dit moet nader worden onderzocht door een arts. In veel gevallen treedt proctitis op als een concomitant van een seksueel overdraagbare aandoening Als dit nog niet is vastgesteld, moet zo snel mogelijk contact worden opgenomen met de arts voor opheldering. Zwelling, problemen met bewegen of zitten zijn tekenen van een onregelmatigheid. Een bezoek aan de dokter is noodzakelijk om de oorzaak van het ongemak te kunnen achterhalen. Als wratten, gezwellen of fistels ontwikkelen zich in het anale gebied, moeten ze door een arts worden bekeken. Behandeling is nodig om complicaties te voorkomen. In geval van bloeding, verminderde activiteit van de sluitspier of verlies van controle over de activiteit van de sluitspier, is het raadzaam om een arts te raadplegen. Patiënten met proctitis zijn vaak niet in staat de timing van excreties zelf te regelen. Daarom moeten ze medische hulp zoeken. Als er sprake is van stoornissen in de seksuele handeling of een afname van het libido, zijn dit ook indicaties van een volksgezondheid waardevermindering.
Behandeling en therapie
Therapie wordt gegeven afhankelijk van de oorzaak. Bacteriële infecties worden behandeld met antibiotica. Therapie voor inflammatoire darmaandoeningen is iets moeilijker. immunosuppressiva, TNF-alfablokkers en andere drugs worden hier gebruikt. In ernstige gevallen moeten stukjes van de darm operatief worden verwijderd. Als de proctitis het gevolg is van een allergische reactiemoet de trigger in de toekomst met spoed worden vermeden. Ontstekingsremmende klysma's of zetpillen worden gebruikt voor symptomatische behandeling.
het voorkomen
Infectieuze proctitis kan worden voorkomen met condooms In het bijzonder moeten mensen die regelmatig anale omgang hebben met wisselende personen altijd gebruiken condooms Het inbrengen van voorwerpen in de anus kan ook leiden tot ontstekingen door kleine scheurtjes in de darm slijmvlies Seksspeeltjes mogen in dit gebied daarom alleen met uiterste voorzichtigheid worden gebruikt. Indien allergieën voor bepaalde medicijnen of stoffen (bijvoorbeeld latex) bekend zijn, dienen deze uiteraard zoveel mogelijk te worden vermeden.
Nazorg
Of nazorg noodzakelijk is, hangt ook af van de ernst en oorzaak van de voorwaarde Als het bijvoorbeeld een infectiegerelateerde proctitis is, kunnen sommige vervolgonderzoeken nodig zijn. Deze worden nog steeds regelmatig uitgevoerd, afhankelijk van de ernst van de proctitis. Als de ziekte slechts een mild verloop heeft gehad, is verder onderzoek bij de arts niet nodig. Als het beloop echter matig of ernstig is, moet de arts controleren of de behandeling succesvol is geweest. Meestal vindt de eerste van deze onderzoeken één tot twee weken na aanvang van de therapie plaats. Hiervoor worden nog meer uitstrijkjes uit de darmwand genomen en gecontroleerd. Als er geen verdere infectie kan worden gedetecteerd, was de therapie succesvol. Totdat het succes is bevestigd, mag er geen verdere geslachtsgemeenschap plaatsvinden die de anus of het rectum zou kunnen irriteren. Anders is na een succesvolle behandeling van infectieuze proctitis geen verdere vervolgbehandeling nodig. Als de proctitis echter is gebaseerd op een chronische inflammatoire darmziekte, zoals ulceratief colitiskunnen patiënten er gedurende langere tijd last van hebben. Dit betekent dat ze langdurig met medicatie moeten worden behandeld. Ondertussen moeten patiënten ook regelmatig naar hun arts gaan voor controles.
Wat u zelf kunt doen
Proctitis is een acute of chronische ontsteking van het rectum. Het slijmvlies van het rectum wordt als zeer gevoelig beschouwd, waarmee bij elke vorm van zelfbehandeling of zelfhulp rekening moet worden gehouden. In veel gevallen wordt proctitis veroorzaakt door bacteriën, dus het is dan meestal nodig om te gebruiken antibiotica In veel gevallen maken de getroffenen de fout de antibioticum therapie lang genoeg of in een te lage dosering. Sinds onregelmatig gebruik van antibiotica kan pathogeenresistentie veroorzaken, dit leidt vaak tot chronische ziekteverlopen. Naast antibiotica, andere medisch voorgeschreven medicijnen zoals immunosuppressiva of anti-allergisch drugs moet altijd strikt worden genomen zoals voorgeschreven door een arts in geval van chronische proctitis. In zeldzame gevallen is proctitis het gevolg van een allergische gebeurtenis, in welk geval de allergische trigger in de toekomst zoveel mogelijk moet worden vermeden. Zetpillen of zogenaamde klysma's kunnen ook worden gebruikt voor symptomatische behandeling. Infectieuze proctitis komt vaak voor bij mensen die regelmatig anale geslachtsgemeenschap hebben. Daarom moeten condooms altijd worden gebruikt voor preventie, vooral als seksuele partners vaak veranderen. Het inbrengen van seksspeeltjes in het anale kanaal kan ook microtears veroorzaken in het gevoelige slijmvlies, wat leidt tot proctitis. Als er een is allergie voor latex, mogen alleen seksspeeltjes worden gebruikt die gegarandeerd latexvrij zijn.
