De computertomografie

CT, computertomografie, tomografie, lagen-tomografie, buisonderzoek, CT-scan Engels: cat-scan

Definitie

Computertomografie is uiteindelijk de verdere ontwikkeling van Röntgenstraal examen. In computertomografie, Röntgenstraal beelden worden vanuit verschillende richtingen genomen en met behulp van de computer omgezet in tomogrammen. De naam computertomografie is afgeleid van de Griekse woorden tomós (knippen) en gráphein (schrijven).

De methode van computertomografie werd in 1972 ontwikkeld door de Amerikaanse natuurkundige AM Cormack en de Britse ingenieur GN Hounsfield. De twee onderzoekers ontvingen in 1979 de Nobelprijs voor de geneeskunde voor hun prestaties. Bij CT-onderzoek / computertomografie wordt een bundel röntgenstralen gegenereerd met behulp van een klassieke Röntgenstraal buis en een smalle bundel röntgenstralen (waaierstraal).

Röntgenstralen worden in verschillende mate geabsorbeerd door verschillende soorten weefsel. Sterk absorberende lagen zijn vooral botweefsel. De detectoren aan de andere kant van de CT's detecteren de uitgezonden röntgenstraling.

De röntgenbuis van computertomografie roteert loodrecht op de lichaamsas van de patiënt en omzeilt zo de hele patiënt en zendt en detecteert continu de uitgezonden röntgenstraling. De detectoren produceren elektrische pulsen als reactie op de röntgenstraling. De computer berekent nu een beeld in verschillende grijstinten uit de individuele impulsen die tijdens de bypass van de patiënt worden opgevangen.

Als dit proces laag voor laag wordt herhaald, worden de afzonderlijke plakafbeeldingen gemaakt. In moderne computertomografen kunnen meerdere plakjes tegelijkertijd worden uitgevoerd. Over het algemeen worden coupediktes tussen 1 mm - 1 cm gekozen.

In vergelijking met het röntgenbeeld zijn er geen overlappende effecten bij computertomografie-onderzoeken. Alle punten in computertomografie kunnen duidelijk driedimensionaal worden toegewezen. Hierdoor kunnen maten duidelijk worden bepaald en kunnen constructies duidelijk worden toegewezen.

Door de mogelijkheid van digitale nabewerking, driedimensionale afbeeldingen van botten en ligamenten kunnen worden gemaakt. In speciale gevallen, bijv. Bij tumordiagnostiek, kan de informatieve waarde worden verhoogd door contrastmiddel toe te dienen door sterkere contrasten. Computertomografie is bij uitstek geschikt voor het afbeelden van botweefsel.

Het wordt daarom op veel medische gebieden gebruikt. Belangrijke toepassingsgebieden zijn:

• Computertomografie van de hoofd (CCT, craniale computertomografie): het wordt gebruikt bij vermoedelijke bloeding, hersenen tumoren, leeftijdsgerelateerde veranderingen, beroerte (apoplexie / apolplex) en benig schedel verwondingen. - CT van het hele lichaam: een CT van het hele lichaam wordt vooral gebruikt bij het zoeken naar een tumor metastasen of ernstig gewonde personen om zoveel mogelijk informatie te verkrijgen. - Computertomografie van het skelet: dit is de meest gebruikte onderzoekstechniek in de orthopedie. Bijzondere indicaties zijn: Hernia (zeldzame indicatie wanneer een MRI niet kan worden uitgevoerd) Osteoporose (ook voor het bepalen van botdichtheid als qCT) Botbreuken (fracturen)
• Hernia (zeldzame indicatie wanneer een MRI niet kan worden uitgevoerd)
• Osteoporose (ook voor bepaling van botdichtheid als qCT)
• Botbreuken (fracturen)
• Hernia (zeldzame indicatie wanneer een MRI niet kan worden uitgevoerd)
• Osteoporose (ook voor bepaling van botdichtheid als qCT)
• Botbreuken (fracturen)