Introductie
Hoofdpijn zijn een van de meest voorkomende ziektebeelden in de dagelijkse praktijk. Chronisch hoofdpijn komen ook vaak voor bij de bevolking. De pijn kan aanwezig zijn in zeer verschillende regio's van de hoofd. De pijn sleept vaak achter een of beide ogen, soms is het minder slepen dan plaatselijk.
Pijn als leidend symptoom
Pijn achter het oog kan verschillende oorzaken hebben. Vaak is het een spanningshoofdpijn of een verkeerd afgestelde dioptrie van de bril In zeldzame gevallen kunnen tumoren echter ook pijn veroorzaken.
Afhankelijk van hoe de pijn wordt gekenmerkt (steken, drukken, etc.) en waar deze precies optreedt, kunnen verschillende klinische beelden worden verkleind. Pijn achter het oog, die kloppend lijkt, wordt meestal veroorzaakt door het zeer frequente migraine.
De exacte oorzaak waarom dit kloppende pijnlijke fenomeen optreedt, is nog steeds niet helemaal duidelijk. Het komt vaak voor dat begeleidende symptomen zoals misselijkheid of gevoeligheid voor licht gaat ook gepaard met de pijn achter het oog. EEN migraine aanval kan plotseling of een paar uur eerder optreden via de zogenaamde aura.
De aura is een term die wordt gebruikt om neurologische verschijnselen te beschrijven, zoals een verminderd gezichtsvermogen of een onbeschrijfelijk, ongemakkelijk gevoel. De visuele stoornissen worden gekenmerkt door snel roterende flitsen die het gezichtsveld ernstig kunnen beperken. Zodra de visuele stoornissen zijn verdwenen, begint de hoofdpijn die achter het oog is gelokaliseerd.
Een typisch symptoom van een migraine hoofdpijn achter het oog is ook vaak een polssynchroon karakter. Door de zeer sterke pijn kan de patiënt niet snel bewegen, omdat de kloppende pijn achter het oog toeneemt met de polsslag. Slechts zelden doet een migraineaanval resulteren in een dringende stationaire pijn achter het oog.
Soms kan een sterke spanningshoofdpijn, die zich eigenlijk in het voorhoofdgebied bevindt, ook achter een of beide ogen trekken. Als pijn achter de ogen plotseling optreedt en na een paar dagen niet is verdwenen, moet in elk geval een tumorgebeurtenis worden uitgesloten. Tumoren kunnen zich achter het oog vormen en daarmee leiden tot verhoogde druk op de oogbal met zijn zenuwen, wat kan leiden tot stationaire pijn.
Het onderzoek gebeurt door middel van beeldvorming met behulp van een CT (computertomografie) of MRT (magnetische resonantie beeldvorming). Stekende of drukkende pijn, die optreedt wanneer het oog wordt bewogen door te focussen (focussen), komt zeer vaak voor en heeft geen ziektewaarde. Meestal in verband met een griep-achtige infectie, pijn achter het oog bij het bewegen van de ogen is aangegeven.
Een meer gedetailleerd onderzoek mag alleen worden uitgevoerd als de symptomen na enkele dagen niet verdwijnen. Voor "maximale diagnostiek" zou een MRT of CT worden gebruikt. De behandeling hiervan oogpijn kan worden uitgevoerd met de conventionele pijnstillers en ontstekingsremmende geneesmiddelen, zoals ibuprofen or diclofenac.
Pijn die plotseling of verraderlijk achter beide ogen tegelijk optreedt, kan ook altijd verband houden met veranderende gezichtsscherpte. Als de ogen slechter worden en het vereiste dioptrie-nummer van de bril toeneemt, moet het oog harder werken om het gefocuste beeld net zo scherp te produceren. Een oogtest moet in dit geval zeker worden uitgevoerd, omdat het pijnprobleem achter het oog vaak al opgelost is met de versterking van de benodigde lenzen.
If hoofdpijn achter het oog worden voornamelijk veroorzaakt door beweging van de hoofd, het is waarschijnlijk een spieroorzaak. Ofwel zijn het de oogspieren die sterk worden belast tijdens de rotatiebeweging (vooral als het oog slechts één punt fixeert wanneer de hoofd roteert), of het is een spierspanning van de nek of gezichtsspieren die de pijnprikkel achter het oog doorgeven. Als pijn achter het oog alleen optreedt als het hoofd wordt bewogen en er geen pijn ontstaat als het hoofd in rust is, is een tumor achter het oog eerder onwaarschijnlijk als oorzaak.
Hoewel een tumor op een zodanige manier aan een oogspier kan worden gehecht dat deze alleen pijnlijke druk veroorzaakt wanneer het oog wordt bewogen, moet in dit geval beeldvorming door middel van MRI of CT niet onmiddellijk worden uitgevoerd, maar alleen als de pijn niet verbetert of zelfs maar verergert na een paar dagen. pijn achter het oog, die optreedt bij pijn in het voorhoofd, is in de meeste gevallen onschadelijk en moet alleen nauwkeuriger worden opgehelderd als de pijn na een paar dagen niet is verbeterd. In de meeste gevallen gaat het om spanningshoofdpijn, die bijvoorbeeld wordt veroorzaakt door stress of te weinig drinken en die begint vanaf het voorhoofd en wordt aangestuurd door zenuwen achter de ogen. Als behandeling, ontstekingsremmend pijntherapie moet worden gestart en het water evenwicht moet worden gecontroleerd.
Soms kan de oorzaak van pijn achter het oog en voorhoofd een vasculaire oorzaak zijn. In een zogenaamde sinus ader trombose, een bloed stolsel wordt gevormd in een of meer van het bloed schepen leveren van de hersenen De formatie blijft meestal onopgemerkt en wordt pas symptomatisch als er een pijn van het voorhoofd naar de ogen trekt.
De eerste indicaties van sinus ader trombose worden geleverd door de bloed tellen met verhoogd D-dimeren Een MRI angiografie dan blijkt vaak al het bloed stolsel in het gebied van de sinus (bloedvat van de hersenen De combinatie van pijn achter het oog en in de nek, komen zeer vaak voor en worden vaak veroorzaakt door spanning.
De nek spieren, die zich in het gebied van de bovenste delen van de wervelkolom bevinden, zijn erg sterk en ook gevoelig. Mentale spanning leidt vaak tot spanning van de Nekspieren Dit is dan plaatselijk bij de nek erg druk pijnlijk en kan ook uitstralen naar andere regio's.
Naast het uitstralen naar het voorhoofd, armen en borst, kan de pijn zich ook uitstrekken achter een of beide ogen. In de regel kan de pijn echter niet worden veroorzaakt door oogbewegingen. Hoewel de getroffen personen klagen over pijn achter het oog, kunnen ze het beginpunt van de pijn meestal in de nek lokaliseren.
Soms de nek en gecombineerd oogpijn kan ook gepaard gaan met zichtproblemen. Naast ontstekingsremmende en pijnstillende medicatie kan een warmtebehandeling met een warmwaterkruik in de nek soms helpen. Als dit niet helpt en nek en oogpijn herhaaldelijk voorkomen, moet u ook overwegen om een Röntgenstraal van de cervicale wervelkolom.
Slijtage van de wervellichamen, die zich in de loop der jaren hebben ontwikkeld, kan op deze manier worden gezien en weergegeven. Wel moet gezegd worden dat de behandeling in geval van slijtage verband houdt Vertebrale lichaam veranderingen zijn tamelijk onmogelijk. De meest succesvolle behandeling van dergelijke klachten kan hoogstwaarschijnlijk worden uitgevoerd door de spieren te trainen die zich lateraal langs de wervellichamen uitstrekken.
Dit wordt mogelijk gemaakt door fysiotherapie, die de huisarts of orthopedisch chirurg kan voorschrijven aan getroffenen. In de regel wordt een passende training van het spierstelsel naast de wervels van de cervicale wervelkolom 2-3 keer uitgevoerd gedurende een periode van 3 weken, die wordt geconditioneerd door ligamenten en gewichten en die de cervicale wervelkolom dienovereenkomstig ontlast. Behandeling met pijnstillende injecties kan ook worden uitgevoerd.
In de procedure, ook wel bekend als wheals, wordt een pijnstiller direct onder de huid geïnjecteerd boven de laterale spieren van de cervicale wervelkolom. Het effect vindt relatief snel plaats. Helaas wordt de medicatie ook snel uit het lichaam weggespoeld, wat vervolgens leidt tot een hernieuwde toename van pijn.
In veel huisartsenpraktijken wordt ook behandeling met stimulatiestroom aangeboden. Bij deze vorm van behandeling wordt er stroom door de spieren aan de zijkant van de cervicale wervelkolom gestuurd. Het aanbrengen duurt slechts een paar minuten en zou door de patiënt als een aangenaam tintelend gevoel moeten worden ervaren.
De meest effectieve toepassing duurt ongeveer een week. Stimulerende behandelingen vallen meestal ook onder de wettelijke dekking volksgezondheid verzekering. Elke patiënt die pijn in de nek en ogen meldt, moet ook worden onderzocht op meningismus (ontsteking van de hersenvliezen).
Met een eenvoudige test (sterke buiging van het hoofd naar de borst), kan worden achterhaald of hersenvliesontsteking kan de oorzaak zijn. In het geval van hersenvliesontstekingzou de patiënt het hoofd niet op de borst De meest gevreesde oorzaak van pijn achter het oog is de oogtumor.
In vergelijking met andere kankers komt een tumor achter het oog relatief zelden voor. Het kan van goedaardige of kwaadaardige oorsprong zijn. Naast pijn, die het meestal achter het oog kan veroorzaken in rust en beweging, veroorzaakt het ongemak, vooral door de toenemende druk die het op het oog veroorzaakt.
De tumor op het oog kan uiteindelijk in elke positie voorkomen, vaak achter het oog of zelfs achter het netvlies. Bijzonder aan de behandeling is naast de maligniteit ook de locatie. Dit komt doordat sommige tumoren, zelfs als ze van goedaardige oorsprong zijn, heel moeilijk operatief toegankelijk zijn.
In dit geval wordt geprobeerd de tumor te verkleinen door middel van bestraling voordat deze operatief wordt benaderd. Sommige tumoren zijn zo ongunstig gelokaliseerd dat een chirurgische ingreep de optische zenuw en dus het visuele licht. Goedaardige tumoren kunnen worden gelaten zoals ze zijn en hopen dat ze niet groter worden.
Een groeiende tumor moet vroeg of laat operatief worden verwijderd, zelfs met het risico het oog te beschadigen. In sommige gevallen is de enige optie die overblijft een volledige chirurgische verwijdering van het oog. Naast de pijn achter het oog die soms wordt veroorzaakt, ervaart de patiënt visuele stoornissen vaak als het eerste symptoom.
Sommige oogtumoren kunnen ook worden gezien door de oogarts rechtstreeks via een oftalmoscopie. De meest voorkomende oogtumoren zijn retinoblastoom bij kinderen (18,000-20,000 pasgeborenen en ongeveer 60 kinderen per jaar), en choroïdaal melanoma bij volwassenen (kwaadaardige tumor als gevolg van bepaalde cellen in de choroïde in het oog). In de meeste gevallen melden ook de getroffen patiënten visuele stoornissen.
Sommige tumoren worden zo groot dat ze druk uitoefenen op een of meer oogspieren. Dit heeft tot gevolg dat het aangedane oog niet meer op de gebruikelijke manier kan worden bewogen. Dit leidt tot een afwijking van de oogas en tot strabismus of naar buiten kijken.
Als een oogtumor wordt vermoed, moet zeker een beeldvorming van het hoofd worden gemaakt. Dit is waar het MRI-onderzoek in het spel komt. Het duurt ongeveer 15-20 minuten, wordt meestal uitgevoerd met een contrastmiddel en maakt eventuele tumoren in het ooggebied zichtbaar.
