Indicaties | MRT van de lumbale wervelkolom

Indicaties

De noodzaak om magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) van de lumbale wervelkolom (lumbale wervelkolom) uit te voeren, kan verschillende redenen hebben. Vaak is het MRI-onderzoek niet de eerste keuze, omdat het veel langer duurt dan een computertomografie (CT) en gepaard gaat met aanzienlijk hogere energie- en kostenuitgaven. De voordelen van een MRI zijn echter de betere beeldvorming van weke delen en schepen.

In het gebied van de lumbale wervelkolom betekent dit dat MRI-beelden de tussenwervelschijven laten zien, spinal cord en bloed schepen zeer goed en gedetailleerd, waardoor een goede diagnose mogelijk is. Bovendien heeft een MRI-onderzoek de voorkeur voor jonge patiënten en vooral voor zwangere vrouwen, omdat er geen blootstelling aan straling is zoals bij röntgenfoto's of CT. Omdat een MRI-onderzoek doorsnedebeelden van het onderzochte gebied oplevert, kan de radioloog alle gebieden en niveaus van de lumbale wervelkolom beoordelen.

Een MRI is geïndiceerd voor de diagnose van aangeboren afwijkingen in de lumbale wervelkolom en bij vermoedelijke botveranderingen als gevolg van een ongeval. Hierdoor kan de omvang van het letsel of de misvorming en eventuele effecten op de spinal cord geïdentificeerd worden. Vaak is de MRI echter een vervolgonderzoek dat volgt op het Röntgenstraal of CT. MRI is geïndiceerd voor chronische rug pijn in de lumbale wervelkolom.

De tussenwervelschijven worden goed gevisualiseerd en een mogelijke hernia of uitpuilende schijf kan daar worden gedetecteerd. In tegenstelling tot CT heeft MRI het voordeel dat de getroffene spinal cord segmenten kunnen vaak beter worden geïdentificeerd. MRI is ook geschikt voor het opsporen of uitsluiten van tumoren of ontstekingen in het ruggenmerggebied.

Hier is het vaak nodig om het onderzoek uit te voeren met een contrastmiddel. Lumbale MRI wordt ook gebruikt om het succes van een operatie te beoordelen en om het verloop ervan te volgen multiple sclerose (MEVROUW). Een MRI wordt ook vaak uitgevoerd voor wervelfracturen om te bepalen of de breuk het ruggenmerg heeft aangetast of bloed schepen of dat er naast de breuk. In het geval van een buikpiercing is de prestatie van een MRI van de lumbale wervelkolom beperkt.