Hoe gevaarlijk is dat?
Een cyste in de baarmoeder is niet ongebruikelijk en is in eerste instantie geen reden tot bezorgdheid. Omdat cysten ook onder de overkoepelende term "tumor" vallen, vermoeden veel vrouwen in eerste instantie iets slechts. Een cyste is echter een holte gevuld met vloeistof.
In deze context verwijst "tumor" slechts naar de zwelling die wordt veroorzaakt door deze met vloeistof gevulde holte op het orgel. Veel vrouwen hebben cysten in de baarmoeder (en / of ovariële cysten), die afzonderlijk of in clusters kunnen voorkomen en in principe op elke leeftijd. De meeste baarmoedercysten zijn volkomen onschadelijk en asymptomatisch. Soms kunnen er echter symptomen zijn zoals bloedingsstoornissen.
- Baarmoeder - baarmoeder
- Baarmoederhals - Fundus uteri
- Endometrium - tunica mucosa
- Baarmoederholte - Cavitas uteri
- Peritoneale dekking - Tunica serosa
- Baarmoederhals - Ostium uteri
- Baarmoederlichaam - Corpus uteri
- Baarmoedervernauwing - Landengte uteri
- Vagina - Vagina
- Schaambeen symphysis pubica
- Urineblaas - Vesica urinaria
- Rectum - rectum
Symptomen
In de meeste gevallen worden dergelijke cysten niet eens door de patiënt zelf opgemerkt, maar vallen ze op als een willekeurige bevinding tijdens routine ultrageluid diagnostiek. Als de cysten geen ongemak veroorzaken en er ook onopvallend uitzien ultrageluid, is het afwachten en zien. De cysten worden dan regelmatig gecontroleerd door palpatie of een andere ultrageluid scan, maar zolang ze niet veranderen (sommige cysten gaan zelfs vanzelf achteruit na inname van bepaalde medicijnen, zoals de pil), is er geen reden om er iets aan te doen.
Sommige vrouwen hebben echter ook last van symptomen die worden veroorzaakt door de cysten. Deze omvatten bloedingsstoornissen (dwz een veranderde verhoogde bloeding tijdens menstruatie of bloeding buiten de menstruatie) en acuut pijn in de buik, die soms vergelijkbaar kan zijn met de pijn van de bevalling. De pijn is bijzonder ernstig wanneer een cyste verwrongen raakt, wat veroorzaakt bloed schepen worden geperst.
Als gevolg hiervan onderbroken bloed stroom, wordt het orgaan niet meer voldoende van bloed voorzien en wordt een pijnlijke prikkel in het weefsel geproduceerd. Als bloed schepen scheuren of als de cyste zelf barst, kan bloeding optreden, die ofwel naar buiten loopt of, minder vaak, de buikholte binnendringt, wat snel gevaarlijk kan worden. Als cysten in de baarmoeder symptomatisch zijn en zelfs met medicatie niet in omvang kunnen worden verkleind, of als wordt vermoed dat ze kwaadaardig zijn, wordt meestal aanbevolen om ze te laten verwijderen.
Tegenwoordig is het voor een dergelijke operatie zelden nodig om de buikwand te openen. De meeste van deze operaties kunnen worden uitgevoerd via de vagina of door middel van laparoscopie. In de meeste gevallen bestaat de therapie voor cysten echter uit observatie, aangezien zogenaamde functionele cysten meestal binnen zes weken vanzelf weer verdwijnen.
Goedaardige en asymptomatische cysten moeten echter ook regelmatig worden gecontroleerd door middel van echografie en palpatie om complicaties te voorkomen. Als de cyste niet vanzelf verdwijnt, kan de arts dit voorschrijven hormoonpreparaten die de regressie van de cyste bevorderen. In de loop van de hormoonpreparatenkunnen nieuw ontwikkelde oestrogeenantagonisten, zogenaamde GnRH-antagonisten, worden gebruikt om de grootte van de cyste te verkleinen.
Een hormoontekort is vaak verantwoordelijk voor het ontstaan van cysten. Dit tekort kan bijvoorbeeld worden verholpen door de prolactine niveau. Een andere mogelijkheid om cysten te laten barsten is het hormoon corpus luteum progesteron.
Hier is niet zozeer het hormoon zelf dat effectief is, maar eerder het verlaagde niveau na ongeveer tien dagen, wat leidt tot het barsten van de cyste. Progesteron kan worden gebruikt in de vorm van een tablet of als vaginale zetpil, waardoor de zetpil betere resultaten behaalt. De anticonceptiepil wordt ook vaak gebruikt om cysten te behandelen, omdat de pil onderdrukt ovulatie, dus er worden geen follikels gevormd tijdens de maandelijkse cyclus waaruit cysten kunnen ontstaan.
Glucosemetabolisme lijkt ook een rol te spelen bij de ontwikkeling van cysten. Daarom, als cysten optreden, de patiënt insuline weerstand moet worden opgehelderd insuline resistentie bestaat, medicijnen die verbeteren insuline-resistentie kan de ontwikkeling van verdere cysten bij deze patiënten voorkomen. Over het algemeen hoeft een cyste echter niet noodzakelijk met medicatie te worden behandeld. De behandelende arts kan ook besluiten om de cyste nauwlettend in de gaten te houden en af te wachten of deze vanzelf verdwijnt.
