Neurodermatitis: oorzaken, symptomen en behandeling

Neurodermitis or atopische dermatitis is een ontstekingsziekte van de huid dat chronische en episodische reacties veroorzaakt. Neurodermitis wordt voornamelijk veroorzaakt door milieufactoren en allergenen. Typische symptomen zijn droog en schilferig huid en ernstige jeuk.

Wat is neurodermitis?

De huid van de getroffen persoon shows neurodermitis door een zeer gevoelige en droge huid, bovendien roodheid van de huid. Bij externe prikkels is het bijzonder vatbaar. Het wordt snel jeukend. Typische gebieden zijn meestal de krommingen van de armen, de achterkant van de knieën en de nek en gezicht. Naast hooi koorts en astma, neurodermitis of atopische dermatitis behoort tot de zogenaamde atopische ziekten. Hier komt het tot een overdreven reactie van de immuunsysteem, die zich ontwikkelt met de productie van verdedigingsmaterialen die al onschadelijke omgevingsinvloeden hebben voor een allergie-achtige ziekte. Met name pollen en voedingsmiddelen veroorzaken dan bekende allergenen. Andere namen voor neurodermitis zijn: endogeen Eczeem, Neurodermatitis atopica en atopisch eczeem. De term neurodermitis is ontleend aan het Grieks en betekent 'zenuwgerelateerde huid' ontsteking​ De verwijzing naar een zenuwoorzaak wordt echter als achterhaald beschouwd.

Oorzaken

Net als bij andere allergieën, is de oorzaak van atopische dermatitis is een overdreven reactie of afweerreactie van de immuunsysteem aan verschillende milieusubstanties. Vooral stof, pollen en verschillende soorten voedsel worden als triggers beschouwd. Als deze allergenen in de bloed witte bloedcellen (lymfocyten) proberen deze stoffen te bestrijden. Als gevolg hiervan produceert het menselijk lichaam er massa's van antilichamen, ook al vormen de allergenen eigenlijk geen bedreiging voor de mens. Met name de afweerstof immunoglobuline E (IgE) werkt dan samen met andere boodschappersubstanties (cytokines) om een ​​ontstekingsreactie van de huid te veroorzaken. Bovendien wit bloed cellen zoals T-lymfocyten en de boodschappersubstantie histamine promoot de ontsteking van de huid. Dit proces wordt ook beschouwd als de oorzaak van de sterke jeuk bij neurodermitis. Andere oorzaken van neurodermitis zijn: wrijving en contact met wol, voedingsmiddelen zoals melk, tarweproducten en noten, koud en hitte, en infecties. Psychologisch spanning en overmatige inspanning kan ook neurodermitis veroorzaken. In de meeste gevallen lopen de getroffenen een bijzonder risico vanwege erfelijke of genetische aanleg. Ouders die al neurodermitis hebben, hebben ook zeer waarschijnlijk kinderen die aan deze ziekte zullen lijden.

Typische symptomen en tekenen

Neurodermitis komt meestal voor op het gezicht, de handen of de hoofdhuid. Tegelijkertijd kunnen de symptomen van de ziekte sterk variëren, afhankelijk van de ernst en de leeftijd van de patiënt. Het komt meestal voor in afleveringen en de symptomen variëren in ernst bij elke aflevering. Ze zijn het ernstigst in de kindertijd en jeugd, maar patiënten klagen ook over symptomen tijdens de puberteit. De aanvallen kunnen ook worden veroorzaakt door bepaalde externe factoren, zoals een slechte luchtkwaliteit. Neurodermitis veroorzaakt ernstige jeuk aan de huid. Ofwel worden alleen bepaalde delen van het lichaam aangetast, of het hele lichaam huid jeukt​ Het is ook erg rood. In de kindertijd vormt de ziekte zich ook vaak in de bochten van de armen en knieën. Het kan ook voorkomen in het gebied van de mond​ De gebieden zijn schilferig, rood gekleurd en soms huilend. Bij volwassenen vormt zich vaak een leerachtige verdikking van de huid, meestal op het gezicht, maar ook op andere delen van het lichaam. Vaak het oog- en voorhoofdgebied, de nek en ook de bochten van de gewrichten zijn aangetast. Lijders lijden vaak ook aan psychische aandoeningen spanning als gevolg van neurodermitis. Het kan zijn dat ze niet meer tussen de mensen durven te zijn, omdat ze zich schamen voor de rode huidgebieden, daarom trekken ze zich sterk terug.

Verloop van de ziekte

Het verloop van de ziekte van neurodermitis begint meestal in de kindertijd. Bij dit proces vertoont atopische dermatitis een terugkerend en chronisch beloop. Hoewel geen 100 procent genezing mogelijk is, kunnen de symptomen gunstig worden behandeld met vroege diagnose en intensief therapie​ Hiervoor zijn er verschillende medicijnen en therapeutische benaderingen waarmee ondanks neurodermitis een redelijk normaal leven kan worden geleid.

Complicaties

Door atopische dermatitis hebben de getroffenen meestal last van verschillende huidklachten. In de meeste gevallen is dit droog en kan het schilferen. Ook bij deze ziekte komen roodheid en jeuk voor en verminderen de kwaliteit van leven van de patiënt aanzienlijk. In de regel kan neurodermitis zich ook naar andere delen van het lichaam verspreiden. De getroffenen schamen zich niet zelden voor de symptomen en lijden dus aan een aanzienlijk verminderd zelfbeeld en in sommige gevallen ook aan Depressie of andere psychische klachten. Een algemeen gevoel van ziekte of 피로 kan ook optreden als gevolg van neurodermitis en het dagelijks leven bemoeilijken. Bij kinderen kan pesten of plagen optreden vanwege de zichtbare symptomen. Bovendien is het niet ongebruikelijk pijn optreden wanneer de aangetaste huidgebieden in het dagelijks leven worden gebruikt. De behandeling van neurodermitis wordt meestal zonder complicaties uitgevoerd met behulp van verschillende verzorgingsproducten. In dit geval wordt relatief snel succes behaald en verdwijnen de symptomen in de meeste gevallen zonder complicaties. De levensverwachting wordt evenmin beïnvloed door neurodermitis.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

Alleen een arts kan bepalen of neurodermitis aanwezig is. Personen die ongebruikelijk opmerken huidveranderingen evenals jeuk of schilfering eczeem rond de ellebogen en knieën moet medisch advies worden ingewonnen. Andere symptomen van de huid - ook al zijn ze maar mild - moeten ook medisch worden opgehelderd. Medisch advies moet worden ingewonnen uiterlijk wanneer de huidveranderingen ernstiger worden of er ontstaan ​​andere klachten. De huisarts kan neurodermitis diagnosticeren en eventueel een dermatoloog raadplegen. Als er gevallen zijn van neurodermitis of allergische aandoeningen zoals hooi koorts of allergisch astma in het gezin is er een verhoogd risico. Mensen met bestaande huidaandoeningen of hormonale klachten, maar ook mensen die het goed hebben spanning of last van hebben voedsel-allergie, behoren ook tot de risicogroepen en zouden de genoemde symptomen snel moeten hebben opgehelderd. Het juiste aanspreekpunt is de huisarts, een dermatoloog of een allergoloog. In overleg met de huisarts kan bij neurodermitis ook terecht bij een alternatieve behandelaar.

Behandeling en therapie

Bij de eerste tekenen van neurodermitis moet een arts worden geraadpleegd. Neurodermatitis is niet levensbedreigend, maar de bijbehorende symptomen kunnen het leven van de getroffenen gedeeltelijk tot een kwelling maken, zodat medische therapie is aan te raden. Tot nu toe was de behandeling van neurodermitis gebaseerd op twee componenten. De eerste therapeutische maatregel is de basis therapie, waarbij het vooral gaat om een ​​specifieke behandeling of verzorging van de ontstoken huid. De door de arts voorgeschreven verzorgingsproducten dienen royaal op de aangetaste huidzones te worden aangebracht. Het belangrijkste doel is ervoor te zorgen dat de huid goed wordt gesmeerd en gehydrateerd. Bovendien wordt de huid meestal behandeld met medicijnen of drugs​ Deze omvatten voornamelijk crèmes, zalven en emulsies voor externe behandeling, evenals infusies en tablets voor inwendige behandeling. Dit formulier mag echter alleen worden gebruikt in ernstige gevallen van neurodermitis. Hoe eerder therapie tegen neurodermitis wordt gestart, hoe beter en duurzamer ze de terugval van de ziekte kunnen verlichten of vertragen.

Nazorg

In de zeldzaamste gevallen endogeen eczeem komt een keer voor; het vordert eerder in terugval. Daarom is naast therapie in de acute fase vooral nazorg tussen recidieven van belang. Met behulp van adequate huidverzorging, ondersteunend maatregelen en speciale kindervoeding, kunnen de symptomen van de terugval worden verlicht en kunnen secundaire opflakkeringen worden vermeden. Volgens de huidige norm is de optimale dagelijkse huidverzorging een vochtinbrengende en neutrale crème, die meerdere keren dun wordt aangebracht. Water temperaturen onder de 39 graden Celsius beschermen ook de lipidenbarrière en regenereren beschadigde huidcellen. Bovendien ondersteunen kleding en beddengoed van katoen of zijde lucht circulatie en verhinder zo hitteaccumulatie en maceratie. De meeste patiënten vinden de wrijving van katoen of zijde op de huid ook prettig in tegenstelling tot wol of polyester. Vooral kinderen moeten hun nagels kortom, evenveel krassen op bloedige plekken tijdens het slapen aan het begin van een aflevering. Ondersteunend maatregelen zoals fototherapie of een dieptepunt allergie dieet kan effectief medicijnen vervangen, zoals cortisoneHet is ook raadzaam om een ​​allergiearme omgeving te creëren en te zorgen voor kamertemperaturen onder de 22 graden Celsius. Als bekenden bekend zijn herpes, waterpokken or MRSAmoeten patiënten met atopische dermatitis contact vermijden, aangezien kwetsbare delen van de huid extreem vatbaar zijn voor infectie. In het geval van familiaire aanleg raden deskundigen ook aan om zuigelingen borstvoeding te geven moedermelk gedurende zes maanden en voedselallergenen slechts langzaam verhogen en ze afzonderlijk voeden.

Vooruitzichten en prognose

Atopische dermatitis is een ongeneeslijke ziekte. De ziekte verdwijnt echter bij ongeveer tweederde van de getroffen kinderen op volwassen leeftijd. Atopische dermatitis kan op elke leeftijd genezen en daarna een leven lang niet meer voorkomen. In andere gevallen is het voorwaarde blijft het hele leven bestaan ​​en veroorzaakt typische klachten die de kwaliteit van leven beperken. Chronische neurodermitis treft ongeveer 30 procent van de patiënten. Consequente therapie zorgt bij de meeste patiënten voor een aanzienlijke verlichting van de symptomen. Acute episodes van de ziekte kunnen ernstige huidirritatie veroorzaken, vooral bij zuigelingen. Bovendien leidt herhaaldelijk krabben van de aangetaste gebieden tot zweren en infecties. Het welzijn is daardoor aanzienlijk beperkt, vooral bij kleine kinderen. Medicamenteuze behandeling en de bijbehorende bijwerkingen en interacties is vaak het enige alternatief. Volwassenen ervaren even ernstige symptomen, hoewel de triggers meestal bekend zijn en effectief kunnen worden vermeden. De prognose wordt meestal bepaald door de verantwoordelijke dermatoloog. Omdat de huidziekte spontaan kan verdwijnen, wordt de prognose altijd opnieuw gemaakt. Hiervoor raadpleegt de arts de symptomen en het eerdere beloop van de ziekte.

Wat u zelf kunt doen

Neurodermitis kan in het dagelijks leven erg vervelend en onaangenaam zijn. De aangetaste huidgebieden jeuk constant krassen de kleren en als lijder moet je de zwemmen zwembad, veel zon en sport. Bovendien trekt de rode, bekraste en soms bloedende huid onaangename blikken van vreemden aan. Dit alles is een grote last. Om de neurodermitis niet te verergeren, kunnen enkele tips worden gevolgd. In ieder geval moeten patiënten de neiging weerstaan ​​om de aangetaste jeukende huidgebieden te blijven krabben. Hiervoor kunnen 's nachts lichte katoenen handschoenen worden gebruikt om krabben tijdens de slaap te voorkomen. Speciale aandacht moet worden besteed aan het kiezen huidverzorgingsproducten en kleding. Het wordt aanbevolen om geen zeep te gebruiken, maar om de lichaamsdelen alleen schoon te maken water​ Bij het drogen deppen, niet wrijven. Kleding mag niet van synthetisch materiaal zijn gemaakt en mag alleen losjes op de huid liggen. Het mag niet krassen en zwaar zweten moet worden vermeden. Wees ook voorzichtig met reinigingsmiddelen. Deze moeten zo milieuvriendelijk mogelijk zijn. Draag bij het schoonmaken gevoerde rubberen handschoenen. Vaak ligt de oorzaak van neurodermitis in de dieet​ Het is daarom aan te raden om op bijzonder gezonde voeding te letten en indien nodig een allergietest bij de dokter.