Hyponatriëmie is een voorwaarde waarin de bloed niveau van natrium is te laag. Het is een van de meest voorkomende elektrolytstoornissen.
Wat is hyponatriëmie?
Hyponatriëmie is wanneer de natrium niveau is te laag. Dit resulteert in een afname concentratie of natrium ionen in de bloed. Dus de concentratie daalt tot waarden onder 135 mmol / l. In ernstige gevallen zijn zelfs levensbedreigende hyponatriëmie-aanvallen mogelijk, die onmiddellijke behandeling in een ziekenhuis vereisen. Hyponatriëmie is een van de meest voorkomende elektrolytstoornissen Het wordt gezien bij 15 tot 30 procent van alle patiënten die een ziekenhuisopname ondergaan therapie De aanwezigheid van hyponatriëmie verlengt het ziekenhuisverblijf van de patiënt door zijn of haar klinische prognose te verslechteren. Sporters kunnen echter ook last krijgen van de elektrolytstoornis als ze voor een wedstrijd extreem veel vocht binnenkrijgen. Er zijn verschillende vormen van hyponatriëmie: deze zijn hypovolemische, normovolemische en hypervolemische hyponatriëmie. In het geval van hypovolemische hyponatriëmie, de toename van natrium concentratie gaat gepaard met een verlaagd bloed volume Een typisch identificerend kenmerk is de lagere centrale veneuze druk, die zich manifesteert door leeg te zijn nek aderen. Normovolemische hyponatriëmie is wanneer bloed volume is normaal met de verhoogde natriumconcentratie. Hypervolemische hyponatriëmie is een combinatie van verhoogde natriumconcentratie en verlaagd bloed volume In dit geval neemt de centraal veneuze druk toe.
Oorzaken
Aanvankelijk wordt gedacht dat hyponatriëmie wordt veroorzaakt door een tekort aan natrium. De elektrolytstoring wordt echter veroorzaakt door een relatieve overmaat van water in het lichaam. In dit proces scheidt het organisme niet langer puur uit water goed door de nieren. In relatie tot de natriumconcentratie in het lichaam, de overmaat water in het bloed blijkt te hoog te zijn. Het volume van de extracellulaire vloeistof wordt bepaald door het oplossingswater van de natriumionen en hun tegenionen zoals chloride. In tegenstelling tot, kalium is overheersend in de intracellulaire vloeistof. Bij een snel optredend natriumtekort treedt een daling van de oncotische druk op. Het water stroomt nu de lichaamscellen binnen, waar aanvankelijk een hogere oncotische druk heerst, waardoor het celvolume toeneemt. Dit kan op zijn beurt leiden tot een toename van de druk in de hersenen De symptomen van de ziekte komen dan overeen met de symptomen die optreden bij verhoogde intracraniale druk. Als hyponatriëmie zich echter langzaam ontwikkelt, gebeurt dit niet. De meest voorkomende triggers voor hyponatriëmie worden beschouwd als overmatig water drinken, wateroverbelasting door maagspoeling, psychogene polydipsie, het gebruik van bepaalde medicijnen zoals diuretica or ACE-remmers, evenals ernstig diarree en nierzoutverlies. Voorwaarden zoals hypopituïtarisme, hypothyreoïdie, of bijnierschorsinsufficiëntie zijn ook mogelijke boosdoeners.
Symptomen, klachten en tekenen
Een probleem met hyponatriëmie zijn de niet-specifieke symptomen, die niet zelden voorkomen leiden tot een verkeerde diagnose. Deze omvatten spieren krampentoevallen, lethargie, verlies van eetlust, verward gedrag en desoriëntatie. Zelfs coma is binnen het rijk van mogelijkheden. Snel voortschrijdende hyponatriëmie resulteert in hersenoedeem. Dit is merkbaar door trillingen, misselijkheid, hoofdpijn en epileptische aanvallen. Als, aan de andere kant, de elektrolytstoring langzaam optreedt, lijdt de patiënt aanvankelijk aan verwarring en 피로 voor twee dagen. Er zijn ook veranderingen in zijn persoonlijkheid. Als de hyponatriëmie een chronisch beloop heeft, treden vaak loopstoornissen en veelvuldig vallen op. Omdat de elektrolytenstoornis ook een negatieve invloed heeft op de botmineralisatie, is er een neiging tot botverlies (osteoporose), wat op zijn beurt het risico op botbreuken verhoogt.
Diagnose en ziekteprogressie
Hyponatriëmie wordt meestal gediagnosticeerd door het serumnatriumgehalte te bepalen. Urine osmolaliteitworden de osmolaliteit van het serum, de status van het extracellulaire volume en de natriumconcentratie in de urine als andere belangrijke parameters beschouwd. Het bepalen van deze parameters moet zo snel mogelijk gebeuren. Ook uitsluitingsdiagnostiek speelt een belangrijke rol. Daarom is het belangrijk om andere ziekten uit te sluiten die mogelijk verantwoordelijk zijn voor de symptomen, zoals nier- of nieraandoeningen. schildklier Het beloop van hyponatriëmie hangt af van de mate van elektrolytenstoornis. In ernstige gevallen kunnen complicaties zoals centrale pontine myelinolyse, waarbij de omhulling van zenuwvezels in de hersenstam beschadigd is, kan voorkomen.
Complicaties
Hyponatriëmie kan verschillende symptomen veroorzaken. De complicaties en symptomen zijn meestal afhankelijk van het werkelijke natriumgehalte in het bloed en kunnen om deze reden variëren. De patiënt voelt zich meestal ziek en lijdt aan een verlies van eetlust Bovendien lijkt de getroffen persoon in de war en kan hij zich niet goed concentreren en coördineren. De spieren doen pijn en het is niet ongewoon krampen en misselijkheid gebeuren. In het verdere verloop van hyponatriëmie kan de patiënt ook epileptische aanvallen krijgen en ernstig zijn hoofdpijn Het is ook niet ongebruikelijk voor loopstoornissen en 피로 gebeuren. De patiënt kan ook niet meer onder druk werken en voelt zich vermoeid. De kwaliteit van leven van de patiënt wordt aanzienlijk verminderd door hyponatriëmie. Behandeling van hyponatriëmie is altijd causaal en hangt af van de onderliggende ziekte. In de regel treden geen verdere complicaties op. De symptomen kunnen worden verholpen met behulp van solutions en infusies Als de getroffen persoon er ook last van heeft hart- klachten worden behandeld. In de meeste gevallen hangt het verdere verloop van de ziekte af van de oorzaak van de hyponatriëmie.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Als symptomen zoals spier krampen, aanvallen en lethargie worden opgemerkt, hyponatriëmie kan onderliggend zijn. Een bezoek aan de dokter is aangewezen als de symptomen langer dan een week aanhouden of met tussenpozen van enkele maanden terugkeren. Medisch advies is uiterlijk vereist als er verdere symptomen optreden. Misselijkheid en braken, hoofdpijn en gedragsveranderingen moeten onmiddellijk worden opgehelderd. Als tremor aanvallen of epileptische aanvallen komen voor, vrienden en familieleden of de getroffen persoon zelf moeten de spoedarts bellen. In ernstige gevallen eerste hulp moet worden toegediend totdat de dokter arriveert. Andere waarschuwingssignalen die verduidelijking behoeven, zijn 피로, verwarring en loopstoornissen. Frequente botbreuken duiden ook op hyponatriëmie en moeten door een arts worden beoordeeld. Personen bij wie de diagnose natriumtekort is gesteld, zijn bijzonder vatbaar voor het ontwikkelen van hyponatriëmie. Als de bovenstaande symptomen optreden na overmatig watergebruik, maagspoeling of in de setting van psychogene polydipsie, is medisch advies nodig. Mensen die regelmatig nemen diuretica or ACE-remmers moeten hun arts op de hoogte stellen van ongebruikelijke symptomen.
Behandeling en therapie
De behandeling van hyponatriëmie hangt af van de vorm en oorzaak van de elektrolytenstoornis. Als hypovolemische hyponatriëmie aanwezig is, vindt volumevervanging met isotone NaCI-oplossing plaats. Als het daarentegen de normovolemische vorm is, is er een gedeeltelijke en trage vorm administratie natrium. Bij hypervolemie is de watertoevoer naar het lichaam van de patiënt beperkt. In sommige gevallen is het administratie zoutoplossing kan ook nuttig zijn. Dit gebeurt via het maagdarmkanaal of als een infuus. Om centrale pontine-myelinolyse te voorkomen, is het belangrijk om evenwicht natriumspiegels langzaam en voorzichtig. Hiervoor zijn regelmatige laboratoriumtesten vereist. In gevallen van milde hyponatriëmie is het vaak voldoende om medicatie zoals thiazide stop te zetten diuretica Daarnaast helpt het ook om te behandelen hart- het niet of beperken van overmatige wateropname, die in elk geval afhangt van de uitlokkende oorzaak. In het geval van hypervolemische hyponatriëmie, een combinatie van zoutoplossing en lus diuretica is soms nuttig. Hemofiltratie moet bij sommige patiënten mogelijk worden uitgevoerd.
het voorkomen
Atleten kunnen hyponatriëmie voorkomen door voor een wedstrijd niet te veel water te drinken. Het wordt als redelijk beschouwd tijdens een wedstrijd om elke 150 tot 300 minuten 15 tot 20 milliliter water te drinken, wat overeenkomt met een klein kopje.
Nazorg
Na behandeling voor hyponatriëmie is het belangrijk dat patiënten leren over profylaxe en nazorgopties. De voorwaarde komt vaak voor in combinatie met te veel wateropname. Nazorg gaat dus over bewust letten op de hoeveelheid gedronken water. Dit is de enige manier voor patiënten om hun elektrolyt onder controle te houden. evenwicht Degenen die last hebben van de voorwaarde vaker kan het risico worden geminimaliseerd door zijn toevlucht te nemen tot dieet supplementen met natrium. Artsen schrijven deze middelen voor en geven patiënten nauwkeurige doseringsinstructies. De getroffenen moeten zich hier ook aan houden, zodat ze de juiste hoeveelheid innemen. Deze supplementen zijn ook zonder recept verkrijgbaar in apotheken en drogisterijen. Voor geïndividualiseerde nazorg moeten patiënten echter altijd praten naar hun arts om doseringsfouten te voorkomen. Afhankelijk van de oorzaak van de ziekte kan nazorg zich ook uitstrekken tot nazorg therapie voor de onderliggende ziekte. Vaak omvat dit vervolgonderzoeken in verband met nier klachten of met cardiovasculaire complicaties. Na een acute ziektetoestand, op korte termijn solutions hebben de neiging om te worden gebruikt. Vervolgbehandelingen op de langere termijn spelen meestal geen rol. Patiënten moeten er nog steeds aan denken hun natriuminname te controleren.
Hier is wat u zelf kunt doen
Hyponatriëmie kan in veel gevallen worden voorkomen. Als de getroffen persoon een atleet is, is het raadzaam om voor wedstrijden niet te grote hoeveelheden water in te nemen. Het is beter om elke 200 minuten 20 milliliter water te drinken om een evenwichtige elektrolyt te behouden evenwicht In de meeste gevallen komt dit overeen met een gewoon kopje water. Bij de behandeling van hyponatriëmie kunnen patiënten dit beperken door natrium in de vorm van supplementen Deze kunnen daarbij worden voorgeschreven door een arts of rechtstreeks bij een drogisterij of apotheek worden gekocht. De patiënt moet echter altijd de arts raadplegen om te voorkomen dat er te veel natrium wordt ingenomen. Als de aandoening andere oorzaken heeft, is behandeling van de onderliggende aandoening in de meeste gevallen de eerste stap. Omdat de getroffenen er vaak last van hebben nier problemen of hart- problemen als gevolg van hyponatriëmie, moeten deze organen regelmatig worden onderzocht. Dit kan verdere complicaties voorkomen. Bovendien kan hyponatriëmie bij acute aandoeningen worden behandeld door de wateropname te beperken. Dit mag echter geen langdurige behandelingsmethode zijn.
