Affectieve stoornissen of affectstoornissen kunnen zich manifesteren als manische (verheven) of depressieve (depressieve) stemming en emotionele toestanden. Dienovereenkomstig worden ze als stemmingsstoornissen beschouwd. De oorzaken van deze aandoening zijn nog niet volledig bekend. Aangenomen wordt echter dat vooral psychologische en erfelijke redenen dat kunnen leiden op affectieve stoornissen.
Wat zijn affectieve stoornissen
Affectieve stoornissen of affectstoornissen kunnen zich manifesteren als manische (verheven) of depressieve (depressieve) stemming en emotionele toestanden. Affectieve stoornissen of affectstoornissen zijn verschillende aandoeningen die allemaal het affect van een persoon beïnvloeden. Dit laatste kan zich dan ontwikkelen Depressie, maar de ziekte kan ook naar het andere uiterste gaan en uitlokken manie Affect wordt beschouwd als de basale stemming waarvan de getroffen persoon afwijkt. Bij het stellen van de diagnose wordt rekening gehouden met drive, spontaniteit, sociale interactie en de vegetatieve functies van het individu, waaronder bijvoorbeeld slaap of libido. Er kunnen ook beperkingen zijn in het denken als onderdeel van de affectieve stoornissen.
Oorzaken
De oorzaken van de ontwikkeling van een affectieve stoornis zijn vandaag de dag nog grotendeels onbekend. Organische oorzaken zijn nog niet geïdentificeerd, daarom worden affectieve stoornissen nu idiopathisch genoemd. Zodra echter een oorzaak van de affectieve stoornis duidelijk wordt, is de diagnose niet langer een affectieve stoornis, maar een ander intern proces. Bijvoorbeeld, Depressie kan bestaan als een reactie op een gebeurtenis, terwijl een depressieve stemming als gevolg van een affectieve stoornis een dergelijke omgevingsoorzaak niet heeft. Evenzo, afvlakking van affect dat zich zou manifesteren in schizofrenie, bijvoorbeeld, of dat gebeurt in dementie, zijn geen affectieve stoornissen omdat er organische oorzaken voor zijn. Maar precies tussen Depressie als reactie en affectieve stoornissen wordt in ICD-10 geen onderscheid onderkend, zodat volgens deze definitie, althans voor affectieve depressieve stemming, een oorzaak in de omgeving kan worden geïdentificeerd, die een trigger wordt genoemd.
Symptomen, klachten en tekenen
Tijdens een affectieve stoornis kunnen verschillende symptomen en klachten optreden. Kenmerkend voor een affectieve stoornis zijn manische en / of depressieve toestanden, die meestal in fasen voorkomen. Zo'n affectieve episode kan depressief, manisch of manisch-depressief zijn. Symptomen kunnen binnen een episode afwisselen of gelijktijdig optreden. De stemmingsverandering gaat meestal gepaard met andere symptomen. Dus in veel gevallen zijn er geheugen en aandachtsstoornissen, zoals concentratie problemen of hyperactiviteit. Een depressieve fase manifesteert zich onder meer door neerslachtigheid, lusteloosheid en apathie, gebrek aan interesse en geremd denken of concentratie Er kunnen ook [[innerlijke rusteloosheid | innerlijke opwinding], slaapstoornissen, verlies van eetlust en een afname van het libido. Een manische fase manifesteert zich door tegenovergestelde symptomen, namelijk vreugde, verhoogde behoefte aan slaap, verhoogd zelfvertrouwen en emotionele opwinding met euforie of prikkelbaarheid. Bij een affectieve stoornis komen depressieve fasen vaker voor. Een typisch teken is een toename van de suïcidaliteit van de getroffen persoon. Veel patiënten zijn pessimistisch en voelen zich steeds gevoeliger. Uiterlijk kan een affectieve stoornis worden herkend aan gewichtsverlies of frequente gewichtsschommelingen. Depressieve fasen ook leiden aan een gebrek aan persoonlijke hygiëne en andere duidelijke symptomen oproepen die onmiddellijk moeten worden opgehelderd.
Type cursus
Affectieve stoornissen hebben verschillende beloop - afhankelijk van of het beloop acuut, chronisch of episodisch is. Bij de acute aandoening verschijnen de symptomen plotseling en kunnen ze net zo plotseling verdwijnen. Als dit een eenmalige gebeurtenis is, wordt dit nog steeds acute affectieve stoornis genoemd. Als het complex van effecten echter weer optreedt, wordt het episodische affectieve stoornis genoemd, aangezien het complex soms verdwijnt en dan toch weer verschijnt. In de chronische vorm daarentegen, houden de symptomen gedurende een langere periode aan en vertonen slechts geringe of geen veranderingen meer, laat staan verbeteringen in de voorwaardeIn de regel worden affectieve stoornissen gekenmerkt door het veroorzaken van een of andere vorm van verstoring: het is ofwel depressie, manie, of bipolaire stoornis, waarbij iemands affect constant fluctueert tussen de twee uitersten.
Complicaties
Een ernstige complicatie van affectieve stoornissen is suïcidaliteit, in de volksmond zelfmoord genoemd. Met name (zware) depressie verhoogt het risico op zelfmoordpogingen. Suïcidaliteit bestaat echter niet alleen uit specifieke plannen en acties die betrekking hebben op de eigen dood. Algemene gedachten aan dood en sterven zijn ook ernstige symptomen. Om de complicatie onder controle te houden, is soms een tijdelijke intramurale behandeling nodig. Dit geldt met name wanneer patiënten zich niet langer veilig voelen voor zichzelf of niet oprecht kunnen beloven zichzelf geen schade toe te brengen. Manische episodes vaak leiden tot ongecontroleerd gedrag. Veelvoorkomende complicaties ontstaan door hoge financiële uitgaven die tot schulden kunnen leiden. Verhoogde seksuele behoeften kunnen riskant seksueel gedrag bevorderen of tot overeenkomstige sociale problemen leiden, bijvoorbeeld valsspelen. Affectieve stoornissen die langer aanhouden, leiden soms tot problemen in het gezinsleven en bij vrienden. Voor buitenstaanders is het vaak niet eenvoudig om de psychische problemen op de lange termijn te tolereren en ondersteuning te bieden. In die zin kunnen zelfs mildere maar chronische kuren verstrekkende gevolgen hebben. Zoals alle psychische stoornissen kunnen affectieve stoornissen leiden tot arbeidsongeschiktheid. In sommige gevallen permanent arbeidsongeschiktheid is ook mogelijk, waardoor vervroegd pensioen nodig is. Verdere complicaties zijn mogelijk gerelateerd aan medicijn en alcohol gebruik, alcohol-en drugsmisbruik, en andere stoornissen die kunnen ontstaan als gevolg van de affectieve stoornis.
Wanneer moet je naar een dokter?
Bij milde of incidentele affectieve stoornissen dient te worden afgewogen in hoeverre de persoon hierdoor een sociale beperking ervaart. Zijn of haar sociale omgeving kan ook bepalen of de getroffen persoon behandeling nodig heeft of goed geïntegreerd kan zijn ondanks zijn of haar affectieve stoornis. Als dit het geval is, is een bezoek aan de dokter niet absoluut noodzakelijk. Als er echter sprake is van ernstigere acute episodes of toenemende beperkingen, moet altijd een psychiatrisch specialist worden geraadpleegd. Vanuit het oogpunt van de patiënt kunnen de stemmingsstoornissen die verband houden met de affectieve stoornis soms zo'n stressvolle dimensie aannemen dat een bezoek aan de dokter voor een acute behandeling zinvol is. Het is de bedoeling dat de aandoening langdurig wordt behandeld evenwicht uit depressieve en manische episodes. Het brengt de patiënt in een beter leven evenwicht Faseprofylaxe vereist herhaalde bezoeken aan de arts. Het doktersbezoek ter gelegenheid van een poliklinische medicatie plus een psychotherapie is in de meeste gevallen handig. Vooral bij manische stoornissen is het nuttig om de patiënt een rustige plek te geven. Op deze plek kan hij rust vinden tijdens acute affectieve episodes. De behandelende arts moet onderscheid maken tussen unipolaire en bipolaire stoornissen. De medicamenteuze behandeling is aangepast aan de respectievelijke diagnose. Een bezoek aan een psycholoog kan de gekozen medicamenteuze behandeling begeleiden. Echter, psychotherapie is niet bruikbaar als zool therapie voor affectieve stoornissen.
Behandeling en therapie
Affectieve stoornis wordt eerst behandeld naargelang het een acute, chronische of episodische vorm is. Acute vormen hebben geen specifieke behandeling nodig als ze vanzelf verdwijnen en niet meer terugkeren. Voor chronische en episodische vormen wordt een verder onderscheid gemaakt naargelang er sprake is van een depressieve of manische stemming of van een bipolaire stoornis. Medicatie wordt vervolgens toegediend om de symptomen van de getroffen persoon blijvend te verlichten en om ervoor te zorgen dat de extreme neigingen of fluctuaties in het effect op de lange termijn afnemen. Afhankelijk van het individuele geval, praten therapie kan verlichting bieden, maar is niet doorslaggevend. Immers, aangezien er geen oorzaak is in de omgeving van de getroffen persoon, kan hij of zij niets doen om met de symptomen om te gaan of te leren hoe ermee om te gaan.
Nazorg
In de meeste gevallen is er weinig of geen nazorg maatregelen of opties die beschikbaar zijn voor de lijder van dergelijke aandoeningen. In dit geval is de getroffen persoon primair afhankelijk van een vroege diagnose, zodat er geen verdere complicaties of klachten optreden. Bij de eerste tekenen en symptomen van de ziekte moet een arts worden geraadpleegd. Ook de nabestaanden of de vrienden kunnen de betrokkene bij deze ziekte in ieder geval attent maken op de klachten en deze overhalen tot een behandeling. In veel gevallen zijn empathische en intensieve gesprekken met de getroffen persoon ook erg nuttig om psychische stoornissen of depressies te voorkomen. Zelfgenezing komt in de regel niet voor bij deze ziekte. In veel gevallen wordt de behandeling uitgevoerd door middel van medicatie. In ieder geval moet de getroffen persoon ervoor zorgen dat de medicatie regelmatig en in de juiste dosering wordt ingenomen. In ernstige gevallen kan opname in een gesloten kliniek nodig zijn om de symptomen goed te kunnen behandelen. In de regel wordt de levensverwachting van de getroffen persoon niet verminderd door deze ziekte.
Vooruitzichten en prognose
Affectieve stoornissen zoals depressie of bipolaire stoornis komen vaak terug. Getroffen personen zijn verplicht voor zichzelf te zorgen en mogelijke triggers voor recidieven zo goed mogelijk te vermijden. Dit kan echter niet altijd worden gegarandeerd. De huidige stand van het onderzoek is primair afhankelijk van psychotrope geneesmiddelen en psychotherapie voor de behandeling van affectieve stoornissen. Maar zelfs dit is aantoonbaar geen garantie dat er geen terugval zal optreden of die van de patiënt voorwaarde zal niet verslechteren. Aan de andere kant zijn er ook altijd geweldige herstelverhalen van mensen met affectieve stoornissen die zelfs van de beste medische professionals negatieve prognoses hebben gekregen. Hiervoor zijn verschillende redenen: Getroffen mensen leren vaak vroege waarschuwingssignalen te herkennen en hun eigen strategieën te ontwikkelen om emotionele fluctuaties op te vangen. Vaak is dan een normaal leven met een baan en een actief privéleven mogelijk. Een andere belangrijke oorzaak van psychologische stabiliteit zijn leefomstandigheden met ondersteunende sociale contacten, professionele integratie en stabiele financiële omstandigheden. Bij afwezigheid hiervan neemt de kans op terugval toe. Omgekeerd treedt er vaak een positieve ommekeer op wanneer de levensomstandigheden van de getroffen persoon zich stabiliseren. Het is ook bekend dat sport een positieve invloed heeft op alle psychische aandoeningen. Patiënten die hebben geleerd om regelmatige sportactiviteiten in hun dagelijks leven op te nemen, hebben over het algemeen een betere prognose.
Hier is wat u zelf kunt doen
Aanvullend vitamine D kan een persoon helpen die aan een depressie lijdt, zelfs als er niet echt een klinische is vitamine D-deficiëntie. Vitamine D kan door het lichaam zelf worden gemaakt wanneer de huid wordt blootgesteld aan zonlicht. Een gezond dieet met voedsel dat rijk is aan vitamine D kan ook voordelig zijn. Daarnaast is het in principe mogelijk om de vitamine als dieet aanvullen De getroffenen dienen echter hun arts te raadplegen over het nemen van dergelijke preparaten. Natuurlijk licht speelt niet alleen een belangrijke rol bij de vorming van vitamine D. Het kan ook worden gebruikt als onderdeel van ondersteunend therapie Het kan ook worden gebruikt als onderdeel van ondersteunend lichttherapie In het dagelijks leven kunnen patiënten bijvoorbeeld een ochtendwandeling maken om een soortgelijk effect na te streven. Oefening kan ook een nuttig effect hebben bij depressieve affectieve stoornissen. Sport bevordert de synthese en afgifte van de neurotransmitter serotonine Realistische verwachtingen zijn echter bij iedereen belangrijk maatregelen De bovengenoemde middelen zijn alleen complementair aan psychotherapeutische en / of psychiatrische behandelingen. Daarnaast is het belangrijk dat getroffen personen zich niet te veel inspannen of buitensporige eisen aan zichzelf stellen. Voor alle affectieve stoornissen is het mogelijk dat getroffenen informatie uitwisselen met andere patiënten in zelfhulpgroepen. Daarnaast is het vaak handig om steun te vragen aan vrienden en familie, zeker bij suïcidaal of risicovol gedrag.
