De hormoonproductie is gelokaliseerd in verschillende delen van het lichaam. De endocriene systeem omvat hormoonproducerende organen zoals de pijnappelklier, schildklierbijschildklieren, hypofyse, thymus, alvleesklier, eierstokken, testikels en bijnieren.
Wat is hormoonproductie?
De meeste hormoonproductie vindt plaats in de endocriene organen. Meest hormonen worden geproduceerd in de hypofyse, hypothalamusen bijnieren. De meeste hormoonproductie vindt plaats in de endocriene organen. Meest hormonen worden geproduceerd in de hypofyse, hypothalamusen bijnieren. De pijnappelklier, bijschildklieren en eilandjes van Langerhans van de alvleesklier produceren echter ook vitale hormonen Tot de endocriene klieren behoren ook de Leydig-cellen in de testis, het corpus luteum en de cellen van de hart- die atriaal natriuretisch peptide (ANP) produceren. Hormonen worden zelfs geproduceerd in organen die niet echt deel uitmaken van de endocriene systeem Er wordt bijvoorbeeld een verscheidenheid aan spijsverteringshormonen geproduceerd in de maag of darm. Afhankelijk van het hormoon zijn voor de productie verschillende uitgangsstoffen nodig. glucocorticoïden, mineralocorticoïden en geslachtshormonen worden gevormd uit steroïden. De schildklierhormonen T3 en T4 zijn gebaseerd op jodium verbindingen. Adrenaline, noradrenaline, histamine, serotonine en melatonine zijn gemaakt van aminozuren Alle afgevende en remmende hormonen, antidiuretisch hormoon (ADH), FSH, ACTH, links, insuline, gastrine, hormoon van de bijschildklieren en erytropoëtine zijn samengesteld uit peptiden en eiwitten. eicosanoïden zijn de basis van prostaglandines en leukotriënen.
Functie en rol
Het superieure orgaan bij de productie van hormonen is de hypothalamus Het produceert acht hormonen die essentieel zijn voor het leven. Met thyrotropin releasing hormone (TRH) reguleert de hypothalamus de schildklieractiviteit via de hypofyse Wanneer de TRH-waarden hoog zijn, produceert de hypofyse schildklierstimulerend hormoon (TSH Dit heeft een stimulerend effect op de groei van de schildklier en stimuleert het vrijkomen van de schildklierhormonen T3 en T4. T3 en T4 worden geproduceerd door de folliculaire epitheelcellen. Hiervoor hebben de cellen nodig jodium In het lichaam, de schildklierhormonen veroorzaken dan energie mobilisatie en stimulatie van het metabolisme. Corticotropine-afgevend hormoon (CRH) wordt ook geproduceerd in de hypothalamus. In de hypofysevoorkwab zorgt het voor de afgifte van het hormoon ACTH. ACTH, het adrenocorticotrope hormoon, wordt gevormd uit 39 aminozuren Het bereikt de bijnierschors via de bloedbaan en stimuleert de aanmaak van glucocorticoïden er. glucocorticoïden behoren tot de steroïde hormonen. De uitgangsstof is cholesterol, die ofwel afkomstig is van voedsel of wordt gesynthetiseerd door de lever. Cortisol wordt dan geproduceerd via de tussenstadia pregnenolon, progesteron, hydroxyprogesteron en deoxycortisol. De productie van glucocorticoïden is onderhevig aan circadiane schommelingen. Tijdens de slaap worden er nauwelijks glucocorticoïden aangemaakt, met maximale productie in de vroege ochtenduren. Glucocorticoïden zoals Cortisol stimuleren glucose productie en mobilisatie van vet. Tegelijkertijd remmen ze de afscheiding van insuline. Insuline wordt geproduceerd in de bètacellen van de alvleesklier. De productie wordt met name gestimuleerd door voedselopname. Na voedselinname is het insulineniveau in de bloed stijgt zodat meer glucose kan van het bloed naar de cellen worden getransporteerd. Een ander hormoon dat in de hypothalamus wordt geproduceerd, is gonadotropine releasing hormone (GnRH). Het stimuleert de productie en afgifte van twee gonadotrofinen in de hypofyse-voorkwab. De eerste is een verhoogde synthese van FSH. FSH is het follikelstimulerend hormoon. Het bereikt de geslachtsklieren via de bloedbaan. LH, luteïniserend hormoon, heeft ook invloed op de eierstokken en testikels. Bij mannen stimuleert LH testosteron productie. Bij vrouwen stimuleert LH de aanmaak van oestrogenen in de eierstokken.
Ziekten en aandoeningen
De hormoonproductie kan in de verschillende endocriene organen worden verstoord, waardoor een breed scala aan symptomen ontstaat. Meestal is de hormoonproductie verstoord in de ondergeschikte endocriene organen. Zelden verstoren goedaardige of kwaadaardige aandoeningen van de hypothalamus of hypofyse de hormoonproductie. Hypofysetumoren kunnen dus hormoonactief of hormooninactief zijn. De meest voorkomende hypofyse tumor is prolactinoom. Dit is een tumor die het hormoon produceert prolactineOmgekeerd kan de hormoonproductie ook worden beperkt door de tumor, met als gevolg bijvoorbeeld een groeihormoondeficiëntie. Dit manifesteert zich door verhoogde vetophopingen op de buik, door een verhoogd risico op osteoporose of door een afname van spiermassa massa Als de hypofyse stopt met produceren TSH, hypothyreoïdie ontwikkelt zich met symptomen zoals 피로, uitputting, koud onverdraagzaamheid, constipatie en haaruitval Een verstoring van de hormoonproductie in de bijnier heeft ook ingrijpende gevolgen. Een volledig productieverlies treedt op in de zogenaamde Addison-crisis. De crisis van Addison komt meestal voort uit de ziekte van Addison De plotselinge daling van de hormoonspiegels veroorzaakt ernstige cardiovasculaire aandoeningen die zelfs kunnen leiden naar coma Als de crisis van Addison te laat wordt behandeld, kan dit fataal zijn. In De ziekte van Cushingis het probleem niet een gebrek aan hormoonproductie, maar een teveel ervan. In De ziekte van Cushing, produceert een tumor van de hypofyse te veel ACTH. Als gevolg hiervan synthetiseert de bijnierschors te veel Cortisol De ziekte wordt daarom ook wel hypercortisolisme genoemd. Typische symptomen van Syndroom van Cushing zijn afgekapt zwaarlijvigheid, gewichtstoename, een rond maangezicht, een vermindering van spiermassa massa bloed druk, impotentie en, bij kinderen, groei vertraging of zwaarlijvigheid. Als de hypofyse te weinig antidiuretisch hormoon aanmaakt, is het resultaat suikerziekte insipidus. Patiënten kunnen niet meer vasthouden water in het lichaam en scheiden dagelijks tot 20 liter urine uit. Ze hebben constant dorst en drinken grote hoeveelheden. In Schwartz-Bartter-syndroomproduceert de hypofyse beduidend teveel ADH. Er bestaat verlies van eetlust, braken, diarree, spier krampen en misselijkheid als gevolg van elektrolytverschuivingen. Oorzaken van Schwartz-Bartter-syndroom inclusief trauma, hersenen ontstekingof ernstig brandwonden. Longontsteking kan dit syndroom ook veroorzaken.
